Moja psychoza to czysta prawda.

[mei]

Nie wierzę w jakieś byty, demony itp. W człowieku jest zło.

[Orzeł]

W człowieku jest zło które wypromieniowuje w astral.

[unreal]

W żadnym wypadku nie chciałabym, żeby to zabrzmiało prowokacyjnie, ale widzisz w sobie jakieś zło?

[Orzeł]

Tak, daję się wykorzystywać jako nosiciel głosów. Rodzi to gniew a gniew jest wysyłany w astral.

[unreal]

Gniew to nie zło. Gniew może być słuszny, to bardzo potężna emocja, ale niekoniecznie zła.

[Piotrmanowy-Nick]

Zło jest na świecie to pewne. Kwestia co rozumiemy pod hasłem zło. Łatwo się zgodzić, ze to np, głód i wojny.
Demonów nie ma, ale każdy wierzy w co chce.

To na co warto zwrócić uwagę na tym forum, to to, ze 90+% to ludzie chorzy, z problemami psychicznymi, w remisjii czy bez. Tutaj pewnie więcej ludzi wierzy w realne, zewnętrzne demony niż gdzie indziej.

I trudno sie dziwić, jesli slyszy czlowiek jakieś głosy, nie wiadomo skąd albo ma rozne urojenia i generalnie mogą sie wydawać różne rzeczy. Ja nie wierzę w demony, chociaz w psychozie, wydawalo mi sie ze w kims diabel jest w przez moment. A jak od czasu jak psychoza minęła, nawet w diabły nie wierzę. Podobnie jak przed psychozą.
Demony kojarzą mi się z czymś bardziej namacalnym, ale to podobne.

[Orzeł]

Najbardziej demonogenny jest gniew.

[the end]

Gniew już został wypaczony przez ludzkość i często spłyca się do niecnych celów. Nie łatwo doświadczyć zdrowego gniewu.

[Orzeł]

Gniew jest atrybutem archetypu burzyciela. Tego archetypu w tej rzeczywistości nie ma, pochodzi tam skąd się reinkarnowałem - z wszechświata mocy, w tamtym życiu byłem psychologiem.

[the end]

Psycholog niestety mi nie pomoże. Gniew niszczy nasz spokój, to nasz największy wewnętrzny wróg i praktycznie nie mamy innego wroga.

[Orzeł]

Ten archetyp powinien istnieć ale z przyczyn historycznych go nie ma, na przykład z powodu dawnych mitów biblijnych o bogu który był gniewny.
Za demony odpowiada tłumiony gniew, egzorcyzmy polegają na zamianie frustracji w rozmodlenie to rozpuszcza gniew.

[the end]

Same modły są dobre, ale nie zmienią naszej rzeczywistości. Są jak trening i chęć wyrażenia zmiany Świata na lepsze.

Demony to nasze najskrytsze tajemnice, ukrywane gdzieś po kątach, najgorsze z prawd. Jak je przeistoczymy w czystość to mamy wyjście z sytuacji.

[Orzeł]

Demonizujesz demony, nie są najgłębszymi tajemnicami tylko tymi najbardziej uprzykrzającymi życie na co dzień.
Nic o czym często się nie myśli nie ma znaczenia, czasami jednak mogą być zakamuflowane za rzeczami nie mającymi pozornie związku.

[unreal]

Gniew najszybciej pokaże, że coś jest nie tak, tylko nie trzeba go tłumić. W naszej psychice nie ma, niestety, dywanu, pod który można zamieść emocje.

[the end]

O tym się po prostu nie mówi, mało kto widzi swe demony. Demony to istoty zagubione, zapomniały o swojej dobroci jaką potrafią rozświetlać serce.

Ponoć jeden z najgorszych to taki co przysysa się do mózgu i karze człowiekowi jeść mięso.

Gniew to masywne destrukcyjne emocje. Tylko najlepsi wygrają z gniewem. Dywanu nie ma, dobrze jednak go uprać.

[Orzeł]

Gniew burzy i rujnuje, pokora buduje.
Pokażcie mi psychologa nie będącego równocześnie egzorcystą który leczy opętania ucząc pokory.
Na schizofrenię i pokora nie pomoże.

[the end]

Pokora daje spokój tak potrzebny przy schizofrenii. Pokora za złe czyny wykonywane od nie mającego początku czasu. I teraz należy spłacić długi karmiczne. Zła karma jeszcze się nie wypaliła.

Mi schizofrenia dała drogę życia. Teraz wiem, że trzeba nad sobą pracować i cieszyć się z życia.

Prezydent to taki obraz czy pomnik. Ładnie wygląda i śpiewa ale mi to nie pomoże, z całym szacunkiem.

[unreal]

Gniew najprościej przetransformować na pragmatyczne działanie.

Demony to istoty zagubione, zapomniały o swojej dobroci jaką potrafią rozświetlać serce.

Jak spotkasz jakiegoś, to nie próbuj mu tego uświadamiać.

Jak można uprać nieistniejący dywan?

[the end]

Należy demona potraktować światłem.

Dywanu nie ma w przenośni, czysty dywan to czystość osoby zainteresowanej.

[unreal]

A co Ty rozumiesz pod postacią demona? Jakieś zdezorganizowane fragmenty własnej psychiki?

A potraktowanie światłem to co to jest?
Poetyckie nazwanie wypierania tego ze świadomości?Udawanie, że tego nie ma?