Ateizm bez logiki

[Kamil Kończak]

Z pyłu międzygwiezdnego ulepione jest nasze ciało i umysł, nasza psyche a nie świadomość. Poza tym patrząc na gwiazdy widzimy przeszłość a nie to co wieczne. To jest dowód na to, że nasze ciała i umysły to iluzja bo spoglądając na gwiazdy widzimy refleksję czegoś co już nie istnieje. I fakt, że zdajemy sobie z tego sprawę jest dowodem na naszą wieczną świadomość, która wykracza poza tą iluzoryczność z której potafimy sobie zdawać sprawę. Gdyby tak nie było nie moglibyśmy dojść do takich wniosków.

Tak - to wędrówka z punktu A do punktu A bo tak na prawdę się nie odłączyliśmy - od tej prawdziwej natury oddzielają nas jedynie złudzenia. Ale one są i dopóki się ich nie pozbędziemy nasza tożsamość będzie zbudowana w mniejszym lub większym stopniu z tej ignorancji.

[Faur]

Nie to jest dowód na to, że świadomość jest nie do końca poznana przez człowieka.

Skąd i po co te złudzenia jeśli przyjmujemy, że świadomość pochodzi od Boga? Równie dobrze mogłoby nie być reinkarnacji, tej bezsensownej wędrówki, która to nią nawet nie jest gdyż koło nie ma punktów. A to punkt.

[Kamil Kończak]

Nie wiem dlaczego koło, może sfera?

To co napisałem jest dowodem, że istnieje coś ponad iluzją czasu i przestrzeni - jest nią wiedząca świadomość, która kiedy się postara nie daje się robić w konia. I kiedy ta wiedząca świadomość dochodzi do głosu Ty jako człowiek możesz z siebie otrzepać ten gwiezdny pył

Złudzenia to mnogość, którą przyjmujemy za fakt. A to jedynie teatrzyk Boga w który się wtopiliśmy.

[Faur]

Dobrze, tylko że punkt jest jednowymiarowy, a sfera to powierzchnia kuli.

To nie jest jeszcze dowód, same rozważania teoretyczne nie wystarczą. Mówi nam to raczej o tym, że nadal wielu rzeczy nie wiemy.

[Kamil Kończak]

Nie jestem fizykiem i nie mam specjalnej wyobraźni przestrzennej więc nie będę się wymądrzał.

Intelekt jednak nigdy nie będzie wiedzącym. Tylko świadomość, dusza oczyszczona z naleciałości umysłowych.

[Faur]

Czyli inteligencja?

[Kamil Kończak]

Inteligencja jest głosem rozsądku, sumienia, naszej wyższej jaźni, odbiciem obiektywnych prawd, kiedy oczyszczony, podporządkowany umysł daje dojść duszy do głosu. Sama naga dusza zlączona na powrót z Bogiem, sama w sobie jest źródłem samowiedzy. Sam umysł jest nieświadomy, jest narzędziem kopiującym nieudolnie atrybuty duszy czyli rzeeczywistość, którą jest. Zamiast inteligencji jest więc intelekt, przepuszczony przez filtr osobistych preferencji, zamiast miłości która daje wolność jest miłość umysłowa, w dużej mierze zawsze naznaczona przywiązaniem - zamiast świadomości jest uwaga, która zawsze ciągnie do zewnątrz.

[Faur]

Podsumowując, kierować będę się tym co od intelektu wyższe, a mianowicie inteligencją. Dziękuje ci Kamilu za tę rozmowę. Uznaję ją za udaną i na tyle wyczerpaną, że jej wydłużanie mogłoby jej zaszkodzić. Bywaj.

[Kamil Kończak]

Również dziękuję. Bywaj zdrów i pokorny jak mówiła kiedyś moja dawna znajoma

[Roberto87]

Dlaczego niektórzy z Was uważają, że ten świat został stworzony przypadkowo, bez żadnego planu?

Świat jest fraktalny, atomy tworzące nasze ciała działają cyklicznie ale wystarczy mała dawka energii aby zmienić konfigurację w atomie. Może to być zaplanowane jak i spontaniczne.

Człowiek który myśli, że działa wg. jakiegoś planu, podejrzewam, że będzie zadręczał się całe życie, jak i cieszył kiedy plan będzie się realizował. Jednak im większe pragnienie realizacji, tym większe rozczarowanie gdy coś się nie uda.

Czy nie warto pomyśleć w spokoju "Panta Rhei"?

Podejrzewam, że nie uznajesz takiego czegoś jak przeznaczenie?

[Kamil Kończak]

Dlaczego niektórzy z Was uważają, że ten świat został stworzony przypadkowo, bez żadnego planu?

Świat jest fraktalny, atomy tworzące nasze ciała działają cyklicznie ale wystarczy mała dawka energii aby zmienić konfigurację w atomie. Może to być zaplanowane jak i spontaniczne.

Człowiek który myśli, że działa wg. jakiegoś planu, podejrzewam, że będzie zadręczał się całe życie, jak i cieszył kiedy plan będzie się realizował. Jednak im większe pragnienie realizacji, tym większe rozczarowanie gdy coś się nie uda.

Czy nie warto pomyśleć w spokoju "Panta Rhei"?

Podejrzewam, że nie uznajesz takiego czegoś jak przeznaczenie?

Ja się niczym nie zadręczam - wiem, że istota ludzka została zaprojektowana - tak samo jak indywidualny pomysł przed realizacją powstał w mentalnej sferze danego człowieka - np. wynalazcy a potem został wdrożony w życie , tak to co obserwujemy w przyrodzie zostało zaprojektowane przez Uniwersalny Umysł, Demiurga. Nie przez umysł indywidualny bo to go przerasta ale zbiorowy.

Pewnie, że warto - tak właśnie robię co nie znaczy, że nie mogę sobie podyskutować. Oczywiście, że wierzę w przeznaczenie - życie jest teatrem, co chwilę coś się pojawia na scenie a czas nie istnieje. To co nas spotka jest już wiadome a my jedynie to odbieramy. Mamy jednak wpływ na przyszłość - możemy przestać tworzyć dodatkowe pragnienia, kolejny bilet do tego świata- wielu filozofów (i nie tylko oni) twierdziło, że ten świat jest padołem łez i cierpień - że lepiej byłoby się nie urodzić. Wystarczy wsłuchać się w tekst "Kołysanki Rosemary" do której słowa napisał Wojciech Młynarski...Jedynym wyjściem jest więc uwolnić się z tego świata aby już więcej się w nim nie odradzać.

[Roberto87]

Ja się niczym nie zadręczam - wiem, że istota ludzka została zaprojektowana - tak samo jak indywidualny pomysł przed realizacją powstał w mentalnej sferze danego człowieka - np. wynalazcy a potem został wdrożony w życie , tak to co obserwujemy w przyrodzie zostało zaprojektowane przez Uniwersalny Umysł, Demiurga. Nie przez umysł indywidualny bo to go przerasta ale zbiorowy.

Jednak postawiłeś pytanie o uniwersum a nie o człowieka. Jeśli chodzi o nas, tak, czytając pobieżnie (nawet) mitologie i zaznajamiając się z danymi informacjami zatopionymi w religiach świata, a także uważna obserwacja sprowadza się to wszystko do wniosku, że zostaliśmy stworzeni w określony sposób i w dany cel...Pieprzenie, że stworzył nas bóg z miłości, to tak jak mówienie chłopakowi zgwałconemu przez swojego ojca, że został stworzony z miłości rodziców. Jednak on cierpi...

Umysł zbiorowy łatwo jest zmanipulować, polecam przeczytać największe dzieło Gustawa Le Bon (chyba dobrze napisałem) pt: "Psychologia tłumu". Ten człowiek w XIX w. (pod koniec) podzielił się teorią taką, że rewolucje są sterowane, a więc umysł zbiorowy jest łakomym kąskiem dla manipulatorów. Chyba, że pojęcie "Umysł zbiorowy" jest inaczej odbierane przez nas.

Moim zdaniem indywiduum jest rażąco potężniejsze od tłumu, indywiduum z większą łatwością pływa w swojej nieświadomości, psychice, umyśle oraz duszy. Nieświadomość zbiorowa odnosi się do nas jako ludzi, gatunku, bardziej cielesności aniżeli spraw związanych z umysłem. Reakcji bliższych zwierzęciu niż istocie wyższej.

Pozdrawiam

[Kamil Kończak]

Bóg jest super, ultraświadomością, obdarza życiem i przenika wszystko - wystarczy się na niego otworzyć - można go znaleźć tylko wewnątrz. Więc jednostka zagubiona w nieświadomości obdarzona istnieniem wraca do stanu harmonii z Wszechświatem - Bóg jest w tym sensie miłością, że zawsze jest tylko dającym, tak samo jak Mistrzowie najwyższego rzędu jak Jezus czy Budda a skoro są dającymi, skoro ich intencje są kryształowo czyste i bezinteresowne to oparte właśnie o miłość, o działanie bezpragnieniowe. Tak samo jak człowiek zakochany stara się dawać siebie tej drugiej osobie. Więc Bóg, który ogarnia wszytko w jednym wejrzeniu może być tylko tym, który daje bo z niego bierze się absolutnie wszystko - ten świat się w nim zawiera. Bóg więc nie musi tworzyć żadnych relacji - one były są i będą.