Moderator: moderatorzy
Najgorsza i najgłupsza na świecie (o polskiej ordynacji wyborczej).
System wyborczy reprezentacji proporcjonalnej odziera posła z odpowiedzialności osobistej. Czyni zeń maszynę do głosowania, a nie myślącego i czującego człowieka...
Po trzecie, system wielomandatowy, a w szczególności naliczany proporcjonalnie, jest zwyczajnie sprawiedliwszy, bo właśnie proporcjonalny i rachunkowo wszystko pokrywa się dokładniej ze zróżnicowanymi preferencjami wyborców. W systemie jednomandatowym zaś może zajść nawet taka sytuacja, że partia zdobywając mniejszą ilość głosów, zdobędzie większość w parlamencie, a to dlatego, że podział terytorialny nie uwzględnia gęstości zaludnienia. Co za tym również idzie oddany głos jednej osoby nie jest równy siłą głosowi innej osoby. Obecnie odeszliśmy od metody D'Hondta wspierającej duże silne i liczące się najbardziej partie na rzecz metody Sainte–Lague, która wspiera partie średnie (link klik). Patrząc na poziom obecnych polityków można by się zastanawiać czy nie należałoby zastosować metody przeliczania głosów preferujących partie słabe czy pojedynczych kandydatów, która już nie pamiętam jak sie nazywała, jakoś chyba na "r" i nad zniesieniem progów wyborczych. Doprowadziłoby to do rozdrobnienia sceny politycznej, ale może z tego chaosu by się wykluło w końcu coś sensownego. Teraz jest bezsensownie i polityczne podziały budowane są wokół jakichś irracjonalnych pomysłów polityków - że np. Tupolew spadł albo że go jednak rusek strącił albo że krzyż i Maria Panna kontra gejowska rozpusta albo że należy zalegalizować trawę. Wszystko to wciąż dość kiepsko odzwierciedla rzeczywiste problemy Polaków (np. ekonomiczne), a często budowane jest na graniu na niskich emocjach. A więc relacja, jaka zachodzi pomiędzy potrzebami wyborców, a tym, czym są mamieni jest często fałszywa i ogólnie rzecz biorąc mamy kiepskie elity. System jednomandatowy owszem, ale na pewno nie teraz moim zdaniem, bo by z tego wyszło i nie dajcie bogi utrwaliłoby się coś kompletnie koślawego. Chorzy psychicznie jak widać to nigdzie nie mogą się wpasować i zawsze wiedzą najlepiej Nie jedyny. Uzasadniałem dlaczego w chwili obecnej jestem absolutnie przeciwko takiej reformie podając argumenty przeciwko, bo argumentowałem przeciwko. Proste. System jednomandatowy czyli dwupartyjny ma swoje niewątpliwe zalety, ale działa w krajach o bardzo ugruntowanej tradycji demokracji, czyli de facto w państwach niewielu. Propaganda - dobre! Weź idź se postudiuj politologię i powkuwaj sobie o systemach wyborczych, systemach partyjnych i sposobach finansowania partii, systemach politycznych, reżimach, strukturach, wzajemnych oddziaływaniach jednego na drugie i co z tego wynika itd. ... i jeszcze sto innych gówien. Ucz się tak z pięć lat, później studia takie Ci guzik dadzą na rynku pracy, a jeszcze w internecie ktoś Ci napisze, że się nie znasz i siejesz propagandę, bo gdzieś tam jakiś Paweł Kukiz napisał na stronie www., że to jebitne panaceum na wszystko.Kamil R J pisze:Fundusze są istotne ale Twoja teza o jeszcze większej mono - partyjności jest dla mnie propagandą bo widzisz tylko te JOBY jako jedyny cel takiej reformy.
A to jest kolejny temat nosorożec, SŁOŃ, JEBITNY KOLOS TEMAT (z którego zdawałem egzamin swoją drogą i było pytanie "podaj 10 powodów za i 10 powodów przeciw finansowaniu partii z budżetu", powaga, tak nam cwaniaczki z uniwersytetu cynicznie rozbijali naszą młodzieńczą, klarowną, zdecydowaną i pełną werwy i energii do działania wizję świataKamil R J pisze:ograniczeniem funduszy dla partii z budżetu.
), w którym da się znaleźć na wszystko milion plusów i minusów i udowodnić sprawiedliwość właściwie każdego rozwiązania. I mnie się nie chce już nawet o tym pisać, bo już zresztą kiedyś pisałem o tych plusach i minusach szeroko a i tak nie dotarło. Lepszy Paweł Kukiz strzeli z palca jak ma być i nie ma żadnych wątpliwości! Przeceniasz mnie. Tak naprawdę ze studiów pamiętam już niewiele. Co mi najwyżej w głowie pozostało to, to jakaś tlące się z tyłu głowy głębokie przekonanie, że tego typu problemy (Jak ordynacja czy kwestia finansowania, ale i inne) są bardzo złożone, zawsze da się znaleźć wiele argumentów za i przeciw, w najlepszym wypadku zastosować rozwiązania dopasowane do kontekstu - ale i one zawsze będą gdzieś tam generować zyski, a w innych miejscach straty, wyznaczać taki, a nie inny kierunek rozwoju; ostatecznie wszystko sprowadza się do stworzenia systemu lokacji i dystrybucji określonych dóbr, wyznaczanych przez określone ideologie, potrzeby czy priorytety.Kamil R J pisze:Rozumiem, że studiowałeś politologię i znasz temat. Jednak nikt nie powiedział, że chodzi o same JOW- Y.
Nie będę się wymądrzał bo słabo znam temat ale to chyba dobrze, że jest jakiś zaczątek debaty w przestrzeni publicznej?
, ale akurat na ten temat mam dość wyrobione zdanie, temat w przestrzeni publicznej może sobie istnieć, ale według mnie jest on całkowicie niepotrzebny, bo to NIE TEN MOMENT na wprowadzenie tego rozwiązania. Takie moje zdanie. Nie jestem przy tym jakimś fanatycznym przeciwnikiem systemów dwupartyjnych. Ba, wierzę, że gwarantują one ogromną stabilność sceny politycznej, wprowadzają do polityki osoby nieprzypadkowe, ale polityków rozpoznawanych, wyrobionych i z prawdziwego zdarzenia, podnoszą poziom debaty, gwarantują większy profesjonalizm itd., ale to muszą być naprawdę partie-machiny, które zdążyły wytworzyć już ze społeczeństwem kanały komunikacji na poziomie światopoglądowym i programowym, sposób adekwatnej i szerokiej reprezentacji, czy to programowo czy terenowo czy jeszcze inaczej. A nie takie chvj wie co, co u nas nas niby-reprezentuje. 
mógłbym Ci wskazać kto mógłby stać za takim rozwiązaniem. Krótko mówiąc: wielki i średni biznes, który posiada fundusze i wspierałby finansowo swoich kandydatów. I nie chodzi mi też o to, że biznesmeni są źli czy coś albo, że należy ich wykluczyć z procesów decydowania politycznego. Staram się tylko wykazać, że jest tak, jak już napisałem wcześniej - że każde rozwiązanie ustanawia pewien system lokalizacji dóbr i możliwości, szanse wpływu na rzeczywistość społeczną jednych uszczupla, a innych zwiększa. I tyle. Nie wierzę, że z pieniędzy na partię. Może z innych pieniędzy, których dorobił się nieuczciwie, w co nie wątpię, bo Kaczuch jest głupi, zły i śmierdzi, ale nie z pieniędzy "na funkcjonowanie partii", bo z tych wedle polskiego prawa partie są dokładnie rozliczane.Kamil R J pisze:Nie może być taż ze Jareczek z pieniedzy na partię wynajmuje sobie willę w sądziedztwie a ona stoi pusta bo on nie chce mieć towarzystwa. Boi się ludzi, podglądaczy?
Nie wiem jak inni. Jeśli skutecznie, to nie będę ubolewał, bo zdanie w tej sprawie mam, jakie mam i dzięki w ogóle, że napisałeś, że skutecznie, bo to może oznaczać, że jestem skuteczny?Kamil R J pisze:No ale pewnie przeciwnicy JOW- ów będą właśnie używali podobnych jak Ty argumentów.
Zapewne skutecznie.
Słuchałem jakiś czas temu w Superstacji rozmowę prowadzącej z jakimś profesorem i właśnie ten temat był poruszany. Nie wiem czy nie był to nawet były były czlonek albo nawet i przewodniczący Trybunału Konstytucyjnego.przeglosowany pisze:
Nie wierzę, że z pieniędzy na partię.
No to możliwe w sumie. Że ze statutowych na działalność partii. Może szef wszystkich szefów w PISie po prostu jest mizoginem lub wygodnisiem, a jako że to on jest tam (podobno) najbardziej łebski i ma mózg strategiczny, to jakże cenny jest ten jego święty spokój od ludzi! Albo np. czesze rysia przed monitorem i nie lubi żeby mu zaglądać.Kamil R J pisze:Mowa była własnie o Jarku i jego wynajmowanej willi z pieniędzy statutowych czyli tych, które przeznaczane są na działalność partii.
Spodziewałem się, że może nic nie piszą na ten temat i że o tym wspomnisz. Tak tylko połączyłem jedno z drugim żeby wykazać, że określonymi rozwiązaniami zawsze stoją jacyś określeni ludzie lub całe grupy, a jeśli nawet nie stoją, to w ich wyniku wkrótce staną się beneficjentami środków. Wszystko polega na podziale, jedni tracą drudzy zyskują na określonych rozwiązaniach. Nie jest tak, że jakieś jedno rozwiązanie jest ultranajlepsze ze wszystkich czy coś, zawsze służy jednym bardziej niż innym.Kamil R J pisze:Akcja " zmieleni" nie mówi nic o finansowaniu partii z budżetu. Ja sam dodałem ten wątek więc nie należy go łączyć.
Mam pojęcie! A facet powyżej napisał oczywistą nieprawdę. Bierze się i podlicza wszystkie głosy oddane na listę, przelicza metodą Sainte-League na mandaty, przyznaje ilość mandatów danym partiom, a rozdziela się je pomiędzy kandydatów według popularności krzyżykowanych nazwisk.Kamil R J pisze:No widać, że jednak nie masz pojęcia bo jeden kandydat zdobywając wiele glosów może na swoich plecach przepchnąć takiego, który zdobył parę a jest w jego partii.
Oni mają tam zupełnie inaczej porobione, bo tam mieli zupełnie inną historię, geografię i całkiem inaczej przebiegał ich rozwój i - co za tym idzie - zupełnie odmiennie kształtował się system polityczny. Obszar Szwajcarii jest cały przeorany górami przez co dawniej cały obszar Szwajcarii był podzielony na landy, które dopiero później połączyły się w Konfederację Szwajcarską. Konfederację, a więc coś znacznie słabiej powiązanego niż federacja, o państwie unitarnym już nie wspominając. Co za tym idzie i obecnie landy samodzielnie decydują o swojej polityce, prawie wszystko odbywa się na szczeblu lokalnym czy regionalnym, na których poziom scedowany jest bardzo szeroki wachlarz kompetencji i środków. A jeśli chodzi o politykę centralną, która nie wiem ile tam dokładnie może, ale stawiałbym, ze może być to nawet mniej niż może określony region, to tam jest system konsocjonalny, a więc z wyborów, które wyłaniają kandydatów silnie powiązanych z interesami poszczególnych regionów, tworzy się jeden całościowy gabinet, a decyzje się negocjuje do skutku i podejmuje się na zasadzie konsensusu. Jest to możliwe, bo większość spraw i tak jest załatwiana na poziomie regionów. I teraz to referendum. Bardzo łatwo jest je sobie wyobrazić w Szwajcarii, bo jest organizowane na poziomie regionów, które są bardzo małe i bardzo jednolite, zintegrowane pod wieloma względami oraz jednomyślne, znacznie bardziej jednolite niż Polska i jej jednak mimo wszystko dość zróżnicowane społeczeństwo skupione w dodatku na ogromnym obszarze. Wyobrażasz sobie referenda we wszystkich najistotniejszych i często newralgicznych kwestiach w Polsce? Już pomijając to, że generowaloby to ogromne koszty i stwarzało problemy organizacyjne (kto byłby uprawniony, jaka grupa, wysuwać tematy pod takie głosowania), bardzo opóźniło czy może nawet sparaliżowało proces decyzyjny, to krzyże i różne inne symbole by wyrastały jak grzyby po deszczu w każdym miasteczku, a później by wybuchła wojna domowa.Kamil R J pisze:We wszystkim powinny być referenda obywateli jak w Szwajcarii.
Politycy bacząc przy każdej decyzji czy wypowiedzi na swoje poparcie, jednak dość często trzymają w wielu kwestiach dziób na kłódkę. Czy to dobrze czy źle - nie wiem, ale przez takie ułożenie spraw na pewno jest trochę spokojniej. Choć nie zawsze. Czasami to oni sami inicjują społeczne awantury z kompletnie niedorzecznych powodów. 
