Moderator: moderatorzy
To, że ktoś sobie napisał taki list wcale nie dowodzi, że w Polsce są ofiary psychiatrii. Tym bardziej, że autor list nie zadał sobie nawet trudu, żeby wymienić te osoby, lub podać jakiekolwiek opisy rzekomego łamanie prawa.mihaello pisze:W związku z niepokojącą sytuacją osób, będacych ofiarami psychiatrii ...
Prawie wszyscy opowiadają w początkowym okresie o krzywdzie, jaka spotyka ich poprzez samą diagnozę schizofrenii. Tak się dzieje dopóki nie osiągną wglądu w chorobę, po którym potwierdzają, że to choroba, i jedyne co pozostawało medycynie to ją leczyć, nawet wbrew temu pierwszemu wrażeniu. Sam byłem ok 10 lat zdania, że zmykając mnie w szpitalu wyrządzono mi krzywdę. Dopiero potem dostrzegłem, że jednak należało mnie leczyć.mihaello pisze:... niemal codziennie spotykam kolegów i koleżanki którzy ... zostali w podobny sposób skrzywdzeni...
Jakiej sprawy ? Przecież list nie wymienia żadnej konkretnej sprawy, nie podaje żadnego nazwiska osoby poszkodowanej. List odnosi się do programu telewizyjnego, którego nie widziałem, więc jak miałbym go poprzeć ?mihaello pisze:Poza tym dotyczy on konkretnej sprawy, do której jak widać wolisz się nie odnosić i zmieniać temat...
a mi się jakoś wydaje, że nikt nie chce żeby nagrywać jak postępują sanitariusze i pielęgniarkiNikt nie chce, żeby robić zdjęcia innym pacjentom.
tu można postawić pytanie: dla kogo ktoś jest "byle kim" ? i co to są "duże nadużycia" ? tłumaczenie się obmyśli później, jakby coby w szpitalach psychiatrycznych zatrudniano byle kogo i pozwalano na duże nadużycia
Nie da się wyjść kiedy się chce ani teoretycznie ani praktycznie. Decyduje ordynator. W Polsce w szpitalach psychiatrycznych potrafi się trzymać ludzi bardzo długo po 4 miesiące w jednym szpitalu chwalono się że i po 5 miesięcy . Przez taki okres pozbawienie wolności może zrobić wrak z człowieka który może mieć nie poplacone czynsze i nie porobione opłaty. Nie złożona deklaracje podatkową itp. Przepisy o wyjściu na żądanie przy odmiennej woli ordynatora są martwe.mocno_owocowy pisze: ↑ndz maja 22, 2011 4:43 pm teoretycznie można wyjść kiedy się chce(jeśli się nie jest ubezwłasnowolnionym lub sprawa nie jest w sądzie), jeśli lekarz powie np. że leczenie nie jest zakończone, to można na własne żądanie
ale
decyduje lekarz, a może on np. po prostu nie przyjść z gabinetu na życzenie pacjenta i tłumaczyć że nie miał czasu, jeśli przyjdzie, może odmówić bo coś tam mu się nie podoba (różne zagrożenia, np silne leki) i często jest tak, że nikt nie wie że taka sytuacja miała miejsce, bo nikogo to po prostu nie interesuje, albo nie leży to w niczyim interesie, czasem samego pacjenta
poza tym, jak się wypisać, kiedy się po lekach ledwo chodzi lub mówi ?
ja to nazywam pacyfikacją
a mi się jakoś wydaje, że nikt nie chce żeby nagrywać jak postępują sanitariusze i pielęgniarkiNikt nie chce, żeby robić zdjęcia innym pacjentom.
tu można postawić pytanie: dla kogo ktoś jest "byle kim" ? i co to są "duże nadużycia" ? tłumaczenie się obmyśli później, jakby coby w szpitalach psychiatrycznych zatrudniano byle kogo i pozwalano na duże nadużycia
Do rzecznika praw pacjenta szpitala psychiatrycznegomocno_owocowy pisze: ↑ndz maja 08, 2011 1:22 pm to jest przerażające, a w ubiegłe lato koleżanka która leżała w IPiN w wawie, mówiła że zabronili im posiadania telefonów, teraz wiem dlaczego...
może ktoś mi pomoże i wypowie się czy zabronienie posadania telefonu nie jest naruszeniem podstawowego prawa człowieka do komunikacji ?
do kogo można się zwrócić z taką skargą na personel ?
Zbyszku ja znam szpital w którym wolno mieć komórkę z kamerą mino iż jest zakaz robienia filmów . Aparat fotograficzny przydaje się choćby po to aby zrobić zdjęcie rozpiski lekarzy w razie nadużyć z ich strony i adresu szpitala dla pisania pism. Szpitale ponoszą koszty przesyłki poleconym. Zakaz komórek z kamerą jest pewnie bardziej z uwagi iż pacjenci mogą nagrać akty przemocy ze strony innych pacjentów lub personelu i powinien zostać zniesiony.
