Hej wszystkim :)

[1www1]

Z racji tego że jestem tutaj nowa chciałam się przywitać ze wszystkimi. Całkiem niedawno dostałam diagnozę schizofrenii z którą pewnie jak większości z was tutaj obecnych trudno mi się pogodzić. Niedawno wróciłam zza granicy. Z powodu choroby rzuciłam pracę, a całe moje życie poprzewracało się do góry nogami. Zastanawiam się czy jest ktoś kto chciałby popisać prywatnie i czy jest taka możliwość na tej stronie .

[Piotrek007]

.

[Trickster]

cześć:), jak chcesz możemy pogadać:)

[the end]

Hej.

[Bright Angel]

Czy to nie jest F20 przypadkiem?

[Niemamnie]

Cześć

[Maksymiliana]

Coś mi się zdaje, że może to być F20.

[1www1]

Jestem na forum od niedawna ale zgaduje że chodzi o jednego z użytkowników. Nie orientuję się jeszcze za dużo jeśli chodzi o osoby piszące na grupie ale jestem tu całkowicie nowa i pierwszy raz założyłam konto . Mogę trochę napisać o sobie żeby przybliżyć wam nieco moją historię . Szczerze mówiąc ze schizofrenią miałam doczynienia jeszcze zanim zachorowałam. Moja siostra bliźniaczka choruje na tę chorobę od pięciu lat więc co nieco zdążyłam się zorientować odnośnie objawów ale sytuacja zaczęła dla mnie wyglądać zupełnie inaczej gdy sama zachorowałam. Wcześniej zmagałam się z depresją, nerwicą ale objawy psychotyczne pojawiły dopiero kiedy wyjechałam za granicę. Wcześniej również przyjmowałam leki (150 mg sertralina, 50 mg kwetiapina). Lekarz twierdzi że to wyjazd do obcego kraju tak na mnie wpłynął, zwłaszcza że byłam tam sama i mam dopiero 19 lat. Spędziłam niecałe cztery miesiące w Szkocji. To była moja pierwsza praca (pracowałam jako portier w kuchni czyli w skrócie zmywak i te sprawy). Na początku nie było źle. Później jednak pojawiały się momenty w których opadałam z sił i zdarzały się coraz częściej co znacznie utrudniało mi pracę. Były przeplatane z momentami kiedy czułam całkowity przypływ energii, mogłam w ogóle nie odpoczywać. Następnie miałam wrażenie że dosłownie wszyscy mnie obgadują, mówią o mnie cały czas. Z tego powodu rzuciłam pracę ale później było tylko gorzej. Zaczęłam słyszeć głosy pod oknem cały czas. Miałam wrażenie że ktoś ciągle mnie obserwuje. Następnie doszło przeczucie że ci ludzie włamali się na mój telefon, monitorują wszystko co robię oraz że w pokoju są podsłuchy i kamery. Wydawało mi się że właściciel oraz współlokatorka na mojej stancji dziwnie na mnie patrzą, mówią o mnie. Pod koniec miałam silne wrażenie że ktoś chce mnie zabić, nie chce żebym wracała do kraju. Ogółem było to dla mnie bardzo rzeczywiste więc za każdym razem kiedy ktoś sugerował mi że przesadzam myślałam że sobie ze mnie żartuje. Były dni gdy prawie nie jadłam, nie spałam bo ciągle czułam że ktoś coś ode mnie chce. Pod koniec mojego pobytu za granicą doszedł do tego krytycyzm i tylko to powstrzymało mnie przed pójściem na policję. Kiedy wróciłam do kraju od razu poszłam do psychiatry, zawiozła mnie babcia. Najpierw diagnoza F23 2, a miesiąc później po zrobieniu testów psychologicznych F20. Od ponad miesiąca przyjmuję amisulpryd, ostatnio doszłam do dawki 400 mg solianu i jest trochę lepiej.