anhedonia

[piotr 84]

nie ma takich słów co oddadzą pustkę anhedonii
już wszystko się wypaliło
zostały zgliszcza
trup emocji
jeszcze wczoraj życie miało smak
świat koloryt
dziś szarzyzna i bez emocjonalna pustka
chociaż straciłem smak
jednak została nadzieja
najem się w niebie
tam serce ożyje
i czuć będę
całym sobą
bo na tym świecie zmysły mi umarły
ale nie tam
tam to dopiero wszystkim odetchnę
najem się kolorów
wreszcie poczuje
wszystko
a tutaj R.I.P moim zmysłom
które już nie chcą odczuwać wbrew mnie