jak odbudować się po etapie długotrwałej choroby?

[Prawie Zle]

Kiedyś czytałem post eN-a, w którym pisał, że stracił młodość i teraz chciałby ją odzyskać. Ja też mam podobną fazę, żeby wrócić do LO i rozwalić olimpiade chemiczną, mieć świadectwa z wyróżnieniem i dostać się na farmacje i mieć wymarzoną prace czyli naukowca.

Wiem, że to może dla kogoś śmieszne i wtedy uświadomiłem jak bardzo jak pomyślałem, że może powinienem wrócić do gimnazjum albo podstawówki?

no właśnie.

zakładając, że jeszcze trochę pożyje, może przestane się skupiać na przeszłości. i ktoś może mi zarzucić jak manshero, że moim celem jest parę złotych na piwo, a jemu brakuje natomiast kilku tysięcy do otwarcie firmy.

i może ma rację, że więcej osiągnie ode mnie, ale ( wszystko co jest przed ale może wymazać ) nie mam zamiaru się porównywać ze wszystkimi znajomymi kto ma lepiej i robić tabele i ligi.

[Antonio Kontrabas]

Wlasnie, jednemu potrzeba do szczescia dwa zlote, komu innemu ciezkie miliony owego szczescia nie dadza.
Po co sie szarpac, przeciez szczescie jest wszedzie wokol nas, co wiecej, szczescie jest w nas samych, tylko warto je dostrzec i odnalezc.
Chcesz byc naukowcem, nic prostszego - w internecie jest wszystko, czytaj, badaj, rob notatki kazdego dnia, pozniej napisz cos sensownego, a gwarantuje, ze znajdzie sie ktos, kto to dostrzeze jesli zrobisz to z pasja i sie nie poddasz zaraz na wstepie. Po Ci LO, albo tytul naukowy? Potrzebujesz chyba tylko akceptacji wiec zaakceptuj sam siebie. Naukowcem jest sie nie dlatego, ze taki tytul nadala tobie uczelnia, tylko dlatego, ze kocha sie np fizyke calym sercem, o niej sie mysli jak sie zasypia, o niej sie pamieta jak sie budzi, w autobusie, w lazience i pod czas sniadania, i wychodzenia z psem.
Nic tak na prawde nas nie ogranicza oprocz nas samych. A wrociwszy 20, 30 lat wstecz, nie znajdziemy tam nikogo innego niz nas samych wiec po co wracac?

[Prawie Zle]

Wlasnie, jednemu potrzeba do szczescia dwa zlote, komu innemu ciezkie miliony owego szczescia nie dadza.

tylko, że w taki sposób można minimalizować swoje potrzeby. a chyba nie o to chodzi.

Po co sie szarpac, przeciez szczescie jest wszedzie wokol nas, co wiecej, szczescie jest w nas samych, tylko warto je dostrzec i odnalezc.

Chcesz byc naukowcem, nic prostszego - w internecie jest wszystko, czytaj, badaj, rob notatki kazdego dnia, pozniej napisz cos sensownego, a gwarantuje, ze znajdzie sie ktos, kto to dostrzeze jesli zrobisz to z pasja i sie nie poddasz zaraz na wstepie. Po Ci LO, albo tytul naukowy?

może wynika to z faktu, że jak widzimy szczęśliwych ludzi, to chcemy żyć podobnie jak oni? przez co wybieramy podobne metody uznając, że jak nie będziemy tacy jak oni, to coś stracimy.

[pawel534]

Anton naukowiec z czegoś żyje, gdzieś pracuje a niestety jeśli chcesz się gdzieś dostać do pracy to raczej musisz mieć papierek ukończonej szkoły. Sam z internetu się wszystkiego nie nauczysz. Poza tym naukowiec ma często laboratorium a w domu jakie doświadczenia przeprowadzisz.