Kara

[Melancholik]

Dlaczego nie mogę czuć się dobrze w swoim cielsku? Dlaczego czuje się jakby moja dusza była w nim spętana? Do tego nie mogę się odpędzić od myśli autoagresywnych. Chodzi mi o to, że te karanie się(zarówno psychiczne jak i fizyczne) sprawia mi przyjemność, czasem wychodzę z siebie, staje obok i patrzę na siebie z obrzydzeniem... . Ale inaczej bym nie potrafił, może to swego sposób odreagowania emocji? Zawsze miałem problem z ich wyrażaniem. Teraz odczuwam tego rezultaty. Z drugiej zaś strony jakaś mroczna część mnie uwielbia te chodzące zwłoki. A gdy spogląda na wszystkie jego defekty to czuję ukojenie, że wszystko jest tak jak należy i kocha to... . Ja się osobiście już w tym wszystkim pogubiłem.

[Ralf]

Zawsze miałem problem z ich wyrażaniem. Ja się osobiście już w tym wszystkim pogubiłem.

Problem z wyrazaniem emocji jest straszny! Ja to mialem od malego az gdzies do 24 roku zcia! To jest straszne, nikt nie zrozumie czlowieka ktory tego nie przeszedl co on czuje i jak cierpi, takiego strasznego cierpienia nie da sie opisac.

Ja sie karze psychicznie.

[sophie]

http://2.bp.blogspot.com/_8mmlZ16utyg/T ... ncolia.jpg

[Ralf]

co to za obrazek?

[sophie]

Taki fajny, grafika Durer, chyba miedzioryt.

[xYuriko]

Odnośnie autoagresji nie jest to wyjście. Sama staram się z tego wyjść, ale bez powodzenia. Staraj się wyżywać na czymś innym niż ciele. Bij poduszkę, drzyj kartki, rysuj coś mocno. Wyrzuć z siebie całą wściekłość. Poczujesz się lepiej, choć nijak. Ale to może jakoś pomóc. ;]

[sophie]

Autoagresje trzeba jakos wyladowac bo to szkodzi.
Nie mozna tlumic w sobie skrywanych uczuc. Techniki relaksacyjne sa fajne i dobre.
Transcendencje mozna wyrazic poprzez popularne sztuki walki.
Najlepiej odnalesc wlasny styl i znalesc sobie odpowiedniego mistrza.

[Kamil Kończak]

Dlaczego nie mogę czuć się dobrze w swoim cielsku? Dlaczego czuje się jakby moja dusza była w nim spętana?

Bo ciało jest więzieniem dla duszy. Widocznie domaga się uwolnienia.

Podczas życia w świecie materialnym wielu ludzi odczuwa głęboką samotność i tęsknotę – czuje się pustkę i ciągle czegoś brakuje. Gnoza twierdzi, że to poczucie osamotnienia jest właśnie tęsknotą duszy za powrotem do swych boskich początków, do prawdziwego domu, z którego wyemanowała w czasie stworzenia. Dusza ostro odczuwa tę separację, ponieważ kiedyś doświadczała jedności z Bogiem. Ciało fizyczne jest jak klatka, w której więziony jest ptak naszej duszy.

Według mistyków, Bóg wszczepił to uczucie samotności w ludzkie serca, aby ich przyciągać do siebie. Jest to najzupełniej naturalny wyraz pokrewieństwa pomiędzy duszą a Bogiem. Gdyby nie było tej tęsknoty i niepokoju, tej wewnętrznej próżni – człowiek nie byłby w stanie wyplątać się ze spraw tego świata i wyruszyć na duchowe poszukiwania zjednoczenia z Bogiem.

Dusza znajduje zadowolenie i wewnętrzny spokój dopiero wtedy, gdy doświadczy duchowego zespolenia. Poczucie separacji będzie pozostawać tak długo, dopóki dusza nie wróci do swego domu i nie spotka swego Pana.

Chociaż dusza jest beznadziejnie zaplątana w sieci iluzji światów umysłu, nawet w najgorszym grzeszniku są naturalne inklinacje w stronę duchowego źródła. Za sprawą boskiej łaski ta inklinacja do powrotu budzi się, rozwija, rozszerza i człowiek zaczyna szukać Boga. Za sprawą boskiej łaski umysł ludzki zwraca się do Niego, a wtedy On kreuje pragnienie i tęsknotę, wiodącą z powrotem do Niego. To On ciągnie od wewnątrz, a
kiedy stworzy w człowieku tęsknotę i wewnętrzny ciąg, daje mu również warunki, otoczenie i możliwości, aby wszedł na ścieżkę i zaspokoił tę tęsknotę.

[zbyszek]

Dlaczego nie mogę czuć się dobrze w swoim cielsku?

Możliwe, że to z powodu ocen społecznych. Czy myślałeś o psychoterapii ? Moim zdaniem nie byłaby w Twojej sytuacji taka zła.

[Melancholik]

Mam już coś w rodzaju terapii, im więcej negatywów wymieni się o tym tym bardziej chce mi się to robić... .

[zbyszek]

Eh, skąd, nie doceniasz ludzi którzy mogą jako profesjonaliści modyfikować / usuwać różne lęki, napięcia, nieproszone odczucia, etc. Serdecznie ci polecam dobrą psychoterapię - sam ją robię.

[Melancholik]

Może i masz racje ale i tak na chwilę obecną nie mogę sobie na takie luksusy pozwolić.

[zbyszek]

Sprawę finansowania warto omówić z samym terapeutą. Częstokroć znajdzie się jakieś rozwiązanie.

[Kamil Kończak]

A ja proponuję medytację - jest darmowa

[moi]

Medytacja nie zawsze jest wskazana w zaburzeniach psychicznych. Niektóre objawy nawet zaostrza. Najlepiej skonsultować się z kimś doświadczonym, kto praktykuje medytację od wielu lat. Polecam jakiegoś nauczyciela buddyjskiego, lub nauczyciela jogi.

Pozdrawiam.m.

[Kamil Kończak]

Bo są różne medytacje. Jednak rozumiana w sposób najprostszy z możliwych czyli zawieszenie myśli i nie przywiązywanie się do nich, nieutożsamianie się z nimi to jak najbardziej - nikomu nie zaszkodzi a na pewno pomoże. Bo w chorobach mentalnych człowiek za bardzo podąża za swoimi myślami, nie potrafi oddzielić tych realnych od ułudy.

W przypadku kiedy dochodzi do zbyt dużego "rozerwania" struktur psychiki bardziej wskazana jest medytacja polegająca na kierowaniu swojej energii do "dołu" do nóg. Tzw. ukorzenianie, można sobie wtedy wyobrażać, że zapuszczamy korzenie w ziemi.

Ale generalnie choroba psychiczna polega na rozproszeniu umysłu i utracie kontaktu ze świadomością. Rozproszony umysł jest jak rozproszony oddział - nie potrafi zrobić tego samego co oddział w kupie czyli skoncentrowany, scalony, jednopunktowy. Nie ma koordynacji pomiędzy świadomością, umysłem, który przekazuje polecenia do ciała. Zaczynają szwankować automatyzmy jakie posiadamy, spada motoryka ciała.

Dlatego wskazane jest skupianie swojej uwagi na punkcie pomiędzy brwiami. Po to aby "pozbierać" z powrotem rozproszony umysł, skonsolidować centrum naszej jaźni.

[Melancholik]

Medytacja jest dla mnie czymś niewskazanym. Ja po prostu nie mogę się skoncentrować, stan spójności mojego rozumu jest nieosiągalny.

[Kamil Kończak]

To próbuj - nawet jak poprawisz swoją koncentrację nieznacznie to będziesz miał większą kontrolę nad swoimi emocjami, nad swoimi myślami i zachowaniami czyli wewnętrzną równowagą.

[Melancholik]

Jak dla mnie strata czasu, wiem, niektórym to pomaga ale na pewno nie mi. Skąd wiem? Po prostu niektóre rzeczy się wie, u mnie to jest jedna z nich.

[Kamil Kończak]

A ja jestem święcie przekonany, że każdemu - to kwestia chęci i nastawienia Każdy człek jest taki sam jeśli chodzi o sposób działania. Podobno Bóg nas zaprojektował choć ateiści twierdzą, że ślepy traf.