.

[deadzoid666]

Kępiński i Jędrzejko to już lekarze przestarzali!

[Walet Pikowy]

Dziękuję, że uświadomiłeś mi, że próbą nawiązania kontaktów przekraczam normy społeczne. Jeszcze nie wiem co to jest dokładnie i co robię źle, ale już wiem w jakim kierunku myśleć i nad czym pracować aby zyskać akceptację otoczenia. Może ktoś mi coś dopisze o tych normach, abym miała jakiś punkt zaczepienia dodatkowy.

W tym przypadku odwrotnie.Jezeli chcesz znac normy spoleczne to sa w ksiazkach z socjologii chociazby.

[cezary123]

Prawda jest taka, że egoistycznie zabiegam o kontakt z człowiekiem

Bardziej egoistyczne byłoby pozostawienie bliźniego w samotności bez kontaktu.

[moi]

Prawda jest taka, że egoistycznie zabiegam o kontakt z człowiekiem
Takie to niskie i niegodne.

Myślę, że to jedna z podstawowych potrzeb człowieka - potrzeba kontaktu i wynikające z niej - potrzeba uznania i szacunku. Maslov umieszczał ją na szczycie piramidy potrzeb, jako potrzeby wyższe.

Pozdrawiam.m.

[Gehenna]

.

[moi]

Myślę, że masz nieprawdziwy obraz siebie w swojej głowie. Być może są jakieś nieprzychylne Ci tu osoby, jak to w życiu, ale większość użytkowników postrzega Cię pozytywnie: jako kogoś wrażliwego, pochylającego się nad niemal każdym, uważnego, mądrego.
Przeczytaj "Włoskie szpilki" Magdaleni Tulli. Wydaje mi się, że to książka o Tobie. O takim sposobie myślenia o sobie.

Pozdrawiam.m.

[Gehenna]

.

[moi]

To dobra książka, nie będziesz żałowała. Nie wiem, czy sięgnę po inne książki Magdaleny Tulli, bo to jednak trochę obok mojej poetyki, ale warto było ją poznać.

Pozdrawiam.m.

[the end]

Uważam, że jestem w stanie być skrajnym egoistą, potrafiłbym. Ale unikam, i nie chcę... Nie chciałbym... Chodzi o różne aspekty życia. Na pewno chciałbym żyć dobrze z ludźmi, ale nie potrafię a chciałbym.

Już się nauczyłem, że jest to niemożliwe - spokojnie poukładane można mieć raczej w głowie.

Ludzie przychodzą i odchodzą, cieszą obecnością i unikają potem.

Jedynie mogę pracować nad spokojem umysłu, w szerokim pojęciu, by nie czuć tego bólu braku sympatii ze strony innych.

[the end]

To moje podejście. Pozytyw taki, że ludzie są w porządku. Można pogadać.

[the end]

Tak na prawdę to pojechałem sobie po życiu wewnętrznym, ostro po bandzie. I nie mogę sobie z tym poradzić. Widać to na forum z lekka, ja to czuję. Czuję się momentami jak świnka. Kwik kwik. Ale..

Ale nie z takich się wychodziło badziewi, przepraszam.

k

[Petruccio]

Widzę, że się bardzo miotasz. Życzę spokoju.

[the end]

Dzięki.