Jakie jest prawdopodobieństwo,że też będę chora?

[blackangel91]

Witam,
Moja mama jest chora na schizofrenie. Choruje już ponad 20 lat. Miała ciężkie dzieciństwo. Kiedy miała 22 lata straciła ojca, potem prawdopodobnie została zgwałcona(nie jestem pewna czy to nie było jej urojenie), zaszła w ciąże,2 miesiące później jej matka się powiesiła. W wieku 24 lat poznała mojego tate,pobrali sie. Przyszłam na świat ja,zaczęło się układać. Potem mama zaszła w drugą ciąże, urodziła bliźniaczki. Jedna żyła 2 dni,druga 2 tygodnie. To przeżycie znowu mocno odbiło sie na mojej mamie i od tamtej pory wielokrotnie była w szpitalu. Nie chce przyjmować leków,lekarze zmienili jej tabletki na zastrzyki. Ale to niewiele pomogło. Ale nie o to mi chodziło. Moja mama jest chora,z tego co wiem to dziadek i babcia również mieli problemy z psychiką. Ciotka mojej mamy także ma schizofrenie. W takim razie jak duże jest prawdopodobieństwo,że ja zachoruje? Gdyby tylko moja mama chorowała to chyba było by to ok 10-13%,ale skoro w rodzinie było kilka takich przypadków? Do tego ze względu na chorobe mamy miałam trudne dzieciństwo. Obecnie mam 20 lat,jestem zaręczona, myśle o własnej rodzinie. Mój narzeczony wie,że moge być chora. Ale gdybym wiedziała,że mam bardzo duże prawdopodobieństwo ,że będę chora to nie chciałabym go narażać na życie ze mną. Wiem jakie to trudne i nie chce świadomie go na coś takiego narażać.

[niewazne]

Moim zdaniem to zwiększone prawdopodobieństwo zachorowania jest niewielkie. Fakt kilkanaście procent to więcej niż 0. Jednak nie upatrywałabym w sobie na siłę mozliwości zachorowania. Owszem są przypadki, gdy w rodzinie ktoś chorował i chorują też następne pokolenia. Ale są też sytuacje, gdy choroba w rodzinie nie przekłada sie na przyszłe zachorowania.

W mojej sytuacji zachorowało jedno z rodzenstwa. Wcześniej nikt nigdy w rodzinie ni mial żadnych chorób psychicznych. Nie jest do końca poznana/e przyczyna, przyczyny choroby.

Oczywiście to bardzo rozsądne z Twojej strony, że interesujesz się tematem i rozważasz wyższe prawdopodobieństwo choroby.

Zauważ też proszę, że jestes bardzo mloda i już zaręczona. Twoja mama też w młodym wieku urodziła dziecko. Jak domyślam się bylaś to ty. Według mnie jeśli już sie obawiasz powinnaś zaczekać ze ślubem. Np. 2-3 lata, aby ustabilizować się.

[blackangel91]

Tamto dziecko które mama młodo urodziła to moja przyrodnia siostra,której ojca nie znam:) Ze mną mama zaszła w ciąże w wieku 25 lat. Wiem,że jestem jeszcze za młoda na ślub:)
Planujemy go z narzeczonym właśnie za 2-4 lata. Chce najpierw zrobić chociaż licencjat i musimy sie finansowo ustabilizować:) Tylko obecnie jest tak,że sale itp trzeba z dwuletnim wyprzedzeniem zamawiać, stąd zastanawiam sie teraz nad tym wszystkim. Dziękuje za odpowiedź.

[małomówiąca]

Na Twoim miejscu nie obawiałabym się tego. Żeby zachorować, konieczne jest parę czynników, nie tylko to, że choroba obecna była w rodzinie. Powinnaś nie myśleć o tym, tylko cieszyć się życiem Przecież ono niesie za sobą różne trudne sprawy, każdy z nas może zachorować na cokolwiek w dowolnym momencie, ale czy to dyskwalifikuje nas z małżeństwa i rodziny? Nie sądzę Życzę dużo szczęścia z przyszłym mężem

[blackangel91]

Tak wiem,że ludzie chorzy na schizofrenie mają także prawo do "normalnego" życia, do założenia rodziny i posiadania dzieci. Tylko na przykładzie tego co przeżyłam przez chorobe swojej mamy nie chciałabym narażać kogolwiek na coś takiego.Kiedyś ktoś mi powiedział,że tacy jak moja mama nie powinni mieć dzieci. Bardzo sie wtedy oburzyłam i nie mogłam sie z tym zgodzić. Jednak czasami są takie chwile kiedy choroba mamy sie nasila,że wydaje mi sie,że lepiej by było gdyby tacy ludzie byli bezdzietni. Jeżeli ktoś ma raka czy coś takiego to fizycznie cierpi tylko on,rodzinie jest żal,ale pozostają w normalnych stosunkach. A schizofrenia odbija sie mocno na psychice wszystkich bliskich,osoba chora nie zdaje sobie sprawy jak mocno czasami rani swoimi słowami. Nie raz płakałam gdy mama w napadzie choroby mówiła mi,że żałuje że jestem jej córką,że do niczego sie nie nadaje. Ja wiem,że ona mówi to przez swoją chorobe,ale w takich chwilach sie o tym zapomina.

[mei]

.

[blackangel91]

Tak wiem,że i zdrowe matki nie zawsze są idealne:) Ale akurat moja kiedy przyjmuje leki i nie ma nawrotów jest naprawde w porządku. I zdaje sobie sprawe,że to choroba ją tak zmienia.Ona każdego w naszej rodzinie ma za wroga. Co do moich emocji to kiedyś je w sobie dusiłam,teraz jestem nerwowa i czasem za bardzo wybucham. Nie wiedziałam o tym,że narkotyki mają wpływ na tą chorobe, dziękuje za odpowiedź.

[lea]

.

[blackangel91]

Przebywając w domu z chorą osobą trudno jest unikać stresu:) Ale postaram sie za bardzo nie zamartwiać na zapas,dziękuje.

[niewazne]

Według mnie nie masz czym sie przejmować. Równie dobrze choroba może spaśc na kogoś kto nie ma nikogo chorego w rodzinie. Taki "urok" tej choroby...

Idź do przodu, spelniaj marzenia, wspieraj mamę. Powodzenia!

[blackangel91]

Wszyscy domownicy starają się ją wspierać,ale czasami bywa ciężko. Na przykład teraz już od 2 miesięcy ma nawrót,nie da się jej namówić na zwiększenie dawki leków i czasem naprawdę nie mam siły. Ale jakoś sobie trzeba radzić. Zawsze sie zastanawiałam czy chora osoba pamięta wszystko co robiła i mówiła w czasie nawrotu?

[małomówiąca]

Nie zawsze. W ostrym nawrocie ma się czasem po podleczeniu zaniki pamięci z okresu choroby.

[zbyszek]

... Gdyby tylko moja mama chorowała to chyba było by to ok 10-13%,ale skoro w rodzinie było kilka takich przypadków?

Zwróć uwagę, że dane te pochodzą z analizy bliźniąt jednojajowych i są odpowiednio ekstrapolowane. Korelacje zachorowań takich bliźniąt określa się na 30-60%, więc nie są to żadne dokładne liczby, lecz tylko pewne szacunki. Dlatego także w twoim przypadku nie osiągniesz dokładności do 1 %. W sumie prawdopodobieństwo zachorowania będzie wynosić odpowiednio więcej czyli jakieś 15 - 20 %. Chyba nic więcej nie da się powiedzieć. Oczywiście są to dane statystyczne i można zastanawiać się, czy mają one w ogóle jakikolwiek sens w odniesieniu do jednego przypadku. Nie masz przecież stu życiorysów, z których piętnaście byłoby obarczone chorobą. Dodatkowo fałszywe jest według mnie przyjęcie, że skoro na zachorowanie mają wpływ geny i środowisko, a szansa zachorowania ze względu na geny jest 15 % to wpływ środowiska wynosi 85 %. Tak według mnie nie jest i te prawdopodobieństwa nie sumują się do jedności. Wpływ środowiska mógłby być tym większy im większą masz świadomość problemu choroby i unikasz na przykład stresowych lub dwuznacznych emocjonalnie sytuacji.

[blackangel91]

... Gdyby tylko moja mama chorowała to chyba było by to ok 10-13%,ale skoro w rodzinie było kilka takich przypadków?

Zwróć uwagę, że dane te pochodzą z analizy bliźniąt jednojajowych i są odpowiednio ekstrapolowane. Korelacje zachorowań takich bliźniąt określa się na 30-60%, więc nie są to żadne dokładne liczby, lecz tylko pewne szacunki. Dlatego także w twoim przypadku nie osiągniesz dokładności do 1 %. W sumie prawdopodobieństwo zachorowania będzie wynosić odpowiednio więcej czyli jakieś 15 - 20 %. Chyba nic więcej nie da się powiedzieć. Oczywiście są to dane statystyczne i można zastanawiać się, czy mają one w ogóle jakikolwiek sens w odniesieniu do jednego przypadku. Nie masz przecież stu życiorysów, z których piętnaście byłoby obarczone chorobą. Dodatkowo fałszywe jest według mnie przyjęcie, że skoro na zachorowanie mają wpływ geny i środowisko, a szansa zachorowania ze względu na geny jest 15 % to wpływ środowiska wynosi 85 %. Tak według mnie nie jest i te prawdopodobieństwa nie sumują się do jedności. Wpływ środowiska mógłby być tym większy im większą masz świadomość problemu choroby i unikasz na przykład stresowych lub dwuznacznych emocjonalnie sytuacji.

Dziękuje za wyczerpującą odpowiedź. Czyli statystyki statystykami ale i tak nie można mieć żadnej pewności. Jak mam rozumieć "dwuznacznie emocjonalne sytuacje"?

[blackangel91]

Nie zawsze. W ostrym nawrocie ma się czasem po podleczeniu zaniki pamięci z okresu choroby.

Znalazłam oddzielny wątek na ten temat. Kiedyś zawsze myślałam,że chory z okresy psychozy nie ma pamięta nic. I nie wiedziałam jak zachowywać sie w stosunku do mamy po jej powrocie ze szpitala. Zawsze nie wracałam w rozmowie z nią do tamtego okresu.

[zbyszek]

... Jak mam rozumieć "dwuznacznie emocjonalne sytuacje"?

To są sytuacje, w których przekazywane są sprzeczne emocjonalnie komunikaty. Przykładowo wyobraź sobie, że ktoś powie ci w towarzystwie: "no, nie przejmuj się tym, że jesteś niestosownie ubrany". Przecież samymi tymi słowy on prowokuje u Ciebie uczucie zażenowania własnym wyglądem, a jednocześnie namawia cię, żebyś takiego uczucia nie miał ! Sprzeczne komunikaty emocjonalne prowadzą do sytuacji schizofrenogennych.

[blackangel91]

... Jak mam rozumieć "dwuznacznie emocjonalne sytuacje"?

To są sytuacje, w których przekazywane są sprzeczne emocjonalnie komunikaty. Przykładowo wyobraź sobie, że ktoś powie ci w towarzystwie: "no, nie przejmuj się tym, że jesteś niestosownie ubrany". Przecież samymi tymi słowy on prowokuje u Ciebie uczucie zażenowania własnym wyglądem, a jednocześnie namawia cię, żebyś takiego uczucia nie miał ! Sprzeczne komunikaty emocjonalne prowadzą do sytuacji schizofrenogennych.

Nie wiedziałam o tym,ale w sumie to jest logiczne. W końcu większości schizofreników wydaje się że inni ludzie co innego o nich mówią a co innego myślą,że wiecznie spiskują. Tylko niestety człowiek raczej nie ma wpływu czy znajdzie sie w takich sytuacjach,chyba nie da się tego unikać.

[Ralf]

Moja śp. pamięci mama miała schizofrenie paranoidalną. Ja przeżyłem wiele stresów na studiach i też mi się ona uaktywniła ale czytałem z takiej ulotki, że dziedziczenie chorób psychicznych waha sie w przedziale kilku procent. Takze są małe szanse że też będziesz chory(a).

[zbyszek]

Po rodzicu jest ok 14 %.

[blackangel91]

Moja śp. pamięci mama miała schizofrenie paranoidalną. Ja przeżyłem wiele stresów na studiach i też mi się ona uaktywniła ale czytałem z takiej ulotki, że dziedziczenie chorób psychicznych waha sie w przedziale kilku procent. Takze są małe szanse że też będziesz chory(a).

No nie wiem ja w kilku źródłach czytałam,że jest ponad 10% takiego prawdopodobieństwa jeżeli jedno z rodziców choruje,a u mnie w poprzednich pokoleniach też wystąpiła ta choroba. Z tego co mówisz u Ciebie choroba ma związek ze stresem na studiach, ja też nie mam bezstresowego życia. Ze studiami i pracą jakoś sobie daje rade. Jednak choroba mamy dużo stresów przysparza. Obecnie musiałam wyjechać na jakiś czas z domu,bo mama dosłownie mnie z niego wygnała.