Czy jestem sobą?

[Tomek Hmm]

1,5 roku temu straciłem wszystko, nigdy się nie podniosłem, chociaż upadłem, to próbowałem wstać, by w zeszłym roku, ponownie stracić wszystko... nie przyjemne dla mnie sytuacje, jakbym był opętany, rezygnacja, zrezygnowanie i upadek... wieczny? Nie wiem, ale siedzi to w głowie...... że mogłem postąpić inaczej.. nie zrobiłem nikomu krzywdy, chyba... może prócz siebie... Mogłem być inny, a posłuchałem demonów mojej duszy, zupełnie teraz siebie nie poznaję, już lepiej było myślę, czasami zagranicą, niż tu w Polsce... Moja wina... moja wina... moja bardzo wielka wina... Czy jest już za późno, czy kiedykolwiek jest za późno??

[the end]

Ludzie zawsze popełniają błędy. Kwestia zrozumienia, obrania kierunku. Dasz radę.

[canngurro]

tak to jest ze upadki sa nieuniknione
ponoc Bog zsyla czlowiekowi dokladnie tyle ile tylko on jest w stanie zniesc
a tak to probuj stanac na nogi. dopoki zyjesz to jest spora szansa ze sie tobie to uda
strat juz nigdy nie odzyskasz ale patrzac daleko naprzod to tak mysle, ze jest jeszcze sporo wspanialych rzeczy przez toba
dlatego warto zyc. by przejsc te droge do samiutkiego konca i poznac tam na mecie wszystkie odpowiedzi
a nawet gdyby zadnych odpowiedzi tam nie bylo, to warto mimo wszystko, dla semej drogi i tych wspanialych niepowtarzalnych wyjatkowych ludzi ktorych na niej napotykamy

[imon]

Ja albo polegam na Boga a jak nie mogę z nim wytrzymać to ustawiam na telefonie tapetę, że jestem chory psychicznie i wtedy sobie myślę, że swiat jest piękny bo nie ma nikogo kto by mi to zrobił, wówczas wpierdalał sobie do łba, że Boga nie ma i że to przez marihuanę tak mam