Odbiór osób po kryzysie psychicznym przez otoczenie

[Ciri]

- w linkowanym artykule głównie depresja, choć wypowiada się i babka z diagnozą schizofrenii paranoidalnej. Ciekawa głównie druga połowa artykułu - opis problemów, z jakimi na co dzień zmaga się część z nas. Przykre, że nawet osoby po skończonych studiach wykonują głównie proste prace poniżej kwalifikacji. O odwracaniu się rodziny i "znajomych" nawet nie wspomnę.

https://kobieta.onet.pl/wiadomosci/osob ... zy/kwg1q91

[Schibi]

Dużo prawdy jeśli chodzi o to, że po kryzysie trzeba się podnieść, nieważne czy to schizofrenia czy inna diagnoza, trzeba walczyć i tyle...

[Pamal]

Muszę to wysłać mojej terapeutce.
Ale ja jestem "roztargniona" przez chorobę i sama bałabym się odpowiadać za czyjeś zdrowie lub pieniądze, a nawet powstanie jakiegoś projektu.
Do pracy fizycznej też się nie nadaję i poza tym deklasacja.
Pozostaje renta. Tak mi się wydaje.
Życie osobiste.
Miałam wiele wydumanych powodów, żeby się z nikim nie wiązać, ale prawdą jest, że dwóch kandydatów uciekło jeden bo usłyszał słowo schizofrenia, drugi bo mu nabredziłam.
Matka się o mnie troszczyła.

[Piotrek007]

Nigdy nie założę rodziny i nigdy nie zrobię kariery.Ale nigdy też nie zamierzam siebie karać za to złymi emocjami.Kiedyś czułem się gorszy,ale ile można.

[Pamal]

Ale przypuszczam, że ludzie ze schizofrenią są różni.
Nie wszyscy np mają zaburzenia poznawcze czy jakieś ograniczenia umysłowe a wrzuca się wszystkich do jednego wora.

[swtern]

Dokladnie ludzie ze schizofrenia sa bardzo różni.Jeden luzak przycpie za duzo i dostaje diagnoze jak i
nadwrazliwiec poddany nawet krotkotrwalemu stresowi.
Natomiast uwaga schizofrenicy nie traca intelektu https://psychozy.pl/schizofrenia/ Problemem jest prawdopodobnie chroniczny brak koncentracji

[Piotrek007]

Wielokrotnie spotkałem się z dyskryminacją na rynku pracy z powodu choroby.Z odrzuceniem przez bliską osobę także.Nawet w takiej firmie jak zakład brukarski na rozmowie o pracę usłyszałem,że oni takich nie przyjmują bo boją się,że popracuje miesiąc i kolejne pół roku ucieknę na zwolnienie lekarskie - miałem wiele takich rozmów i moim błędem było,że pierwsze lata przepracowałem w zakładzie pracy chronionej i nie mogłem ukryć że mam grupę inwalidzką.Mój jedyny związek w którym były plany na przyszłość rozpadł się po tym jak trafiłem do szpitala.Ponoć jej rodzina nie zaakceptowała by kogoś kto był w psychiatryku.Wtedy też straciłem przyjaciela.Co prawda mieliśmy jeszcze sporadyczny kontakt,ale chyba się przestraszył i nie wiedział jak ma się wobec mnie zachować.Z tym trzeba się pogodzić,tak było,jest i będzie.Ja nauczyłem się,że stawianie siebie w roli ofiary do niczego dobrego nie prowadzi.Najpierw okażą ci współczucie a zaraz po tym pójdą do innych z którymi będą się dobrze bawić i nie będą czuli się w obowiązku pocieszania czy litowania nad kimś.Osoby chore psychicznie też potrafią być rasistami,nie tolerować osób z kręgu LGBT i nie jesteśmy jako grupa społeczna lepsi od innych

[Catastrophigłupek]

Januszek ciągnie druta
Cały evot ciągnie na drucie Januszka xD