błędy popełniane przez rodzinę chorego

[niewazne]

„Schizofrenia – błędy popełniane przez rodzinę chorego”

Chciałabym przedstawić błędy, które popełniają bliscy osób dotkniętych chorobą – na bazie swoich doświadczeń, a także możliwości „naprawy”. Może komuś się to przyda i zdąży poprawić swoje zachowanie – ja nie zdążyłam… Możecie wpisywać tez własne odczucia.

1.„Zatrzymać w gardle słowo, które może kogoś dotknąć”
Często nie zważamy na słowa, które ranią osobę chorą a przecież jesteśmy jej najbliższą rodziną. Osoba chora odczuwa wszystko podwójnie, pewnie często rozmyśla nad słowami, które ją uraziły. Takie utrwalone w głowie słowa może później słyszeć tysiące razy, może ich nigdy nie zapomnieć. Zamiast odreagowywać porażki na chorej osobie, lepiej odczekać swój zły nastrój i zrobić coś dobrego, chociażby powiedzieć, że ładnie dziś wygląda lub zapytać jak się czuje, czy może zrobicie coś razem do jedzenia. Osobę chorą cieszą „małe radości”.

2.Nie oceniajmy wyglądu chorego.
Nie mówmy, że jest gruby itp. Jego wygląd fizyczny – często nadwaga nie jest spowodowana tym, że chce się objadać całymi dniami i nocami. Chory na pewno chciałby mieć szczupłą sylwetkę. Nadmiar kilogramów to nie jego wina – to skutek uboczny brania leków. Zamiast dobijać chorego możemy kupić mu coś lekkostrawnego lub zaproponować wspólne ograniczanie jedzenia, wspólne wyjście na rower.

3.Nie zostawiajcie (w miarę możliwości) osoby chorej samej.
Zamiast siedzieć w osobnym pokoju możecie przecież zrobić coś razem. Wspólnie pooglądać TV, pograć w karty, cokolwiek… To nic trudnego a może przynieść wiele radości.
4.Nie wstydźmy się chorego – to przecież nasza rodzina…
http://demotywatory.pl/1801222/Nie-wsty ... zed-ludzmi

[zona schizofrenika]

Bardzo pięknie napisane. Chciałabym się dowiedzieć czy to ma działać też w drugą stronę?
Czy chory ma nie ranić przez słowa? Czy chory ma nie uciekać od wspólnego bycia razem? Czy chory ma nie przynosić wstydu przed znajomymi?..........itp.
Jak się z tym uporać?

[niewazne]

Dziekuje
Myślę, że wieksza odpowiedzialność spada na osobę zdrową - jako człowiek zdrowy powinniśmy zrozumieć chorego, choć to nie raz trudne, mamy wieksze mozliwosci aby zapewnic mu pomoc czy wsparcie.

Chory rani słowami - ale nie celowo! to choroba nim wtedy kieruje. Nie nalezy wtedy takich slow brac do siebie, choc z doswiadczenia wiem, ze to trudne i denerwujemy sie jeszcze bardziej, nakrecamy klotnie i nie porozumienia. A wystarczylo by "zamknac" sie na chwile i przemilczec niz powiediec cos glupiego.

Wstyd przed znajomymi? Fakt tez to znam. Ale postawmy sobie pytanie: kto jest wazniejszy znajomi czy rodzina?

[niewazne]

Dziekuje
Myślę, że wieksza odpowiedzialność spada na osobę zdrową - jako człowiek zdrowy powinniśmy zrozumieć chorego, choć to nie raz trudne, mamy wieksze mozliwosci aby zapewnic mu pomoc czy wsparcie.

Chory rani słowami - ale nie celowo! to choroba nim wtedy kieruje. Nie nalezy wtedy takich slow brac do siebie, choc z doswiadczenia wiem, ze to trudne i denerwujemy sie jeszcze bardziej, nakrecamy klotnie i nie porozumienia. A wystarczylo by "zamknac" sie na chwile i przemilczec niz powiediec cos glupiego.

Wstyd przed znajomymi? Fakt tez to znam. Ale postawmy sobie pytanie: kto jest wazniejszy znajomi czy rodzina?