Dlaczego warto studiować Biblię

[cezary123]

No i Jezusowi zaszkodziło. Był święty i poświęcony później Bogu, aby wypełniło się Pismo.
Kwestia wykupu i okupu i inne takie...

[cezary123]

To znaczy znowu się zaplątali w niejasną przestrzeń bóstw.

To znaczy sugeruję, że zaplątali się w przestrzeń nieistnienia tego, co miało istnieć, w pustkę nieistnienia Absolutu. I stąd takie dziwne problemy.

[Słonecznik1]

A czytałeś Biblię Cezary?

[Słonecznik1]

to 44 dawaj

[Słonecznik1]

przetłumacz to ,nie czytałem całej kawałki .Mam szacunek dla religii katolickiej , do innych ,nie mam w sumie do kościoła ostatnimi czasy za to co robi .Mają np. tyle kasy a pogrzeby muszą tyle kasować . I pedofilia i nieczystość i obżarstwo i głupota gnuśność czasem różne tam ekselencje bywały są też ludzie złotego serca to napewno .Ale co do biblii to jest trudnym językiem napisana a kościół katolicki w kościele zdarzało mi się usłyszeć że tylko przez opłatek czyli wyspowiadanie się można trafić do nieba a o czym tu mowa czy z innej religii już nie mogą bo nie mają opłatka?wieża babel?Bóg ,ile ,sporo ,,dziwnych ,, zjawisk się wydarzyło można poczytać.

[cezary123]

A czytałeś Biblię Cezary?

Czytałem kiedyś całą, a teraz słucham Biblii Audio, żeby zmienić sposób percepcji tego dzieła.
Jestem przy Księdze Liczb, ale myślę, że jutro skończę całą Torę.
Za miesiąc przesłucham całą, do Nowego Nieba i Nowej Ziemi, trąb Sądu Ostatecznego i Końca Świata.

Na razie zatrzymałem się na jakiejś pladze, jutro zastanowię się, o co pisarzowi chodziło.

[Maksymiliana]

I czegoś się ciekawego dowiedział?

[cezary123]

A dowiedziałem się, że już zaczyna się plaga

(9): Rzekł Pan do Mojżesza: (10): Oddalcie się od tej społeczności, bo chcę ich wytracić w jednej chwili. Oni zaś upadli na twarze. (11): I rzekł Mojżesz do Aarona: Weź kadzielnicę, włóż do niej ognia z ołtarza i rzuć kadzidła, a idź prędko do ludu, by dokonać nad nimi przebłagania, bo Pan się rozgniewał i już zaczyna się plaga. (12): Wziął więc Aaron kadzielnicę, jak mu przykazał Mojżesz, i pobiegł między lud, gdzie już się rozpoczęła plaga. Nałożył kadzidło i dokonał obrzędu przebłagania nad ludem. (13): Stanął następnie pomiędzy umarłymi i żywymi – a plaga ustała. (14): A tych, którzy zginęli, było czternaście tysięcy siedmiuset, oprócz zmarłych z powodu Koracha. (15): Potem wrócił Aaron do Mojżesza u wejścia do Namiotu Spotkania i ustała plaga. [Biblia Tysiąclecia V, Lb 17]


Już zaczyna się umacnianie pozycji kapłanów i w ogóle wyróżnienie ich zajęcia wśród wszelkich zajęć ludzkich na Ziemi. Kapłani mogli wszystko. Jeszcze raz fragment o klątwie:

(8): Mówił dalej Pan do Aarona: Ja oddaję ci dary odłożone dla Mnie. Ze wszystkich świętych darów Izraela daję tobie i synom twoim jako należność wiekuistą na mocy namaszczenia. (9): Te z darów najświętszych, o ile nie zostaną spalone, przypadną tobie: dary ofiarne przy wszystkich ofiarach pokarmowych, ofiarach przebłagania i zadośćuczynienia, które Mi przynoszą. Jako rzeczy najświętsze będą należeć do ciebie i synów twoich. (10): W Miejscu Najświętszym będziesz je spożywać; tylko mężczyźni mogą to jeść; będziesz to uważał za święte. (11): Tobie przypadną dary ofiarne wszystkich składanych gestem kołysania ofiar Izraelitów. Daję je tobie, synom twoim i córkom jako należność wiekuistą; ktokolwiek z twojej rodziny jest czysty, może je spożywać. (12): Daję ci wszystko, co najlepsze z oliwy, wszystko, co najlepsze z młodego wina i zboża, które Izraelici przynoszą Panu jako pierwsze plony. (13): Pierwociny, które przynoszą Panu ze wszystkiego w ich kraju, mają do ciebie należeć. Każdy spośród twojej rodziny, kto tylko jest czysty, może z nich spożywać. (14): Cokolwiek obłożone będzie klątwą w Izraelu, ma do ciebie należeć. (15): Wszystkie pierwociny łona matki, które oddają Panu ze wszystkiego ciała, począwszy od ludzi aż do bydła, będą twoje; ludzi pierworodnych każesz wykupić, jak również wszystko pierworodne zwierząt nieczystych. (16): Wykupu dokona się w miesiąc po urodzeniu za cenę pięciu syklów srebra według wagi przybytku; sykl po dwadzieścia ger. (17): Nie każesz jednak wykupywać pierworodnego krowy, owcy i kozy: te są święte. Krew ich wylejesz na ołtarz, a tłuszcz ich spalisz w ogniu jako woń miłą Panu. (18): Lecz mięso ich będzie do ciebie należeć, to jest mostek z piersi, ofiarowany gestem kołysania, i prawa łopatka będą twoje. (19): Wszystko, co odłożone jest z darów świętych, jakie Izraelici przynoszą Panu, daję na zawsze tobie, synom twoim i córkom. To jest należność wiekuista, przymierze soli wobec Pana dla ciebie i potomstwa twego wraz z tobą. (20): Rzekł Pan do Aarona: Nie będziesz miał dziedzictwa w ich kraju; nie otrzymasz również pośród nich żadnego przydziału ziemi; Ja jestem działem twoim i dziedzictwem twoim pośród Izraelitów. (21): Oto oddaję lewitom jako dziedzictwo wszystkie dziesięciny składane przez Izraelitów w zamian za służbę, jaką pełnią w Namiocie Spotkania. [Biblia Tysiąclecia V, Lb 18]



Lewici nie dostali majątku i dziedzictwa materialnego, tak jak wszyscy pozostali potomkowie synów Jakuba, ale za to mieli zbierać dziesięciny i zajadać ofiary (oprócz tłuszczu, który miał być zamieniony w dym na woń miłą dla PANA).

Tamta plaga to ciąg dalszy ukarania dla przykładu pewnych buntowników podczas wojen o hierarchię w stadzie i władzę nad duszami. Kto ma być święty a kto świętszy a kto nie powinien być święty. To znaczy, kto ma mieć przywilej kapłański w stadzie.
Fragment o synach Koracha.


(1): Korach, syn Jishara, syna Kehata, syna Lewiego, oraz Datan i Abiram, synowie Eliaba, i On, syn Peleta, syna Rubena, (2): powstali przeciw Mojżeszowi, a wraz z nimi dwustu pięćdziesięciu mężów spośród Izraelitów, książąt społeczności, przedstawicieli ludu, ludzi szanowanych. (3): Połączyli się razem przeciw Mojżeszowi i Aaronowi i rzekli do nich: Dość tego, gdyż cała społeczność, wszyscy są świętymi i pośród nich jest Pan; dlaczego więc wynosicie się ponad zgromadzenie Pana? (4): Gdy Mojżesz to usłyszał, upadł na twarz. [Biblia Tysiąclecia V, Lb 16]

(20): A Pan tak przemówił do Mojżesza i Aarona: (21): Odłączcie się od tej zgrai, gdyż ich nagle wytracę. (22): Wtedy oni padli na twarz i błagali: O Boże, Boże duchów wszelkiego ciała: czy chcesz gniewem swym ogarnąć całą społeczność, gdy tylko jeden zgrzeszył? (23): Na to rzekł Pan do Mojżesza: (24): Daj społeczności taki rozkaz: Usuńcie się z obrębu zamieszkania Koracha, Datana i Abirama!. (25): Wtedy podniósł się Mojżesz i udał się do Datana i Abirama, a starsi Izraela poszli za nim. (26): Wówczas rozkazał społeczności: Oddalcie się od namiotów tych bezbożnych mężów! Nie dotykajcie niczego, co do nich należy, byście nie zginęli przez ich grzechy! (27): Usunęli się więc z miejsca zamieszkania Koracha, Datana i Abirama. Datan zaś i Abiram wyszli i stanęli przed wejściem do swoich namiotów razem z żonami, synami i małymi dziećmi. (28): Teraz rzekł Mojżesz: Po tym poznacie, że Pan mnie posłał, abym te wszystkie czyny wykonał, i że to nie ode mnie wyszło: (29): jeśli ci ludzie umrą śmiercią naturalną i jeśli spotka ich los taki jak innych ludzi, wtedy Pan mnie nie posłał. (30): Gdy jednak Pan uczyni rzecz niesłychaną, gdy otworzy ziemia swoją paszczę i pochłonie ich razem ze wszystkim, co do nich należy, tak że żywcem wpadną do Szeolu, wówczas poznacie, że ludzie ci bluźnili przeciw Panu. (31): Gdy kończył mówić te słowa, rozstąpiła się ziemia pod nimi. (32): Ziemia otworzyła swoją paszczę i pochłonęła ich razem z ich rodzinami, jak również ludzi, którzy połączyli się z Korachem, wraz z całym ich majątkiem. (33): Wpadli razem ze wszystkim, co do nich należało, żywcem do Szeolu, a ziemia zamknęła się nad nimi. Tak zniknęli spośród społeczności. (34): Wszyscy zaś Izraelici, którzy stali wokoło, uciekli na ich krzyk, mówiąc: By też i nas ziemia nie połknęła! (35): Wtedy wypadł ogień od Pana i pochłonął dwustu pięćdziesięciu mężów, którzy ofiarowali kadzidło. [Biblia Tysiąclecia V, Lb 16]

Jak wyszło, tak wyszło. Lud już od tej pory bał się tej plagi ogromnie.




Fragment z gadającą oślicą Baalama, to też horror ku przestrodze dla ludu i jednocześnie utwierdzenie go w przekonaniu, że ma być narodem wybranym przez Boga spośród pokrewnych narodów.
Potomkowie brata Izraela - Ezawa nie wpuścili Izraelitów przez swoje granice, to zajęli się podbojem innych krajów.
Młodsze pokolenie zaczęło przepychać się z pokoleniem Mojżesza i Aarona o władzę i skończyło się na pochowaniu starych wodzów i kapłanów, czyli PAN przyłączył ich do ich przodków.


Ten niewidzialny anioł z mieczem w ręku, którego nie widzą ludzie, ale za to dostrzegają go zwierzęta - bardzo horrorowata scena. Albo z takich dreszczowców SF. Ale za to później oślica przemówiła ludzkim głosem, więc wszystko poszło w żarty.

Nie na żarty za to rozpoczęły się podboje okolicznych terenów przez Jozuego i Kaleba.

[cezary123]

i skończyło się na pochowaniu starych wodzów i kapłanów, czyli PAN przyłączył ich do ich przodków.

Za to wnuk Aarona Pinechas bardzo wziął sobie do serca to, że ma pilnować statusu klasy kapłańskiej w narodzie. I likwidować bogów innych narodów wraz z ich wyznawcami.
Okropna scena, mam coraz bardziej dosyć Starego Przymierza, ale przecież w historii ludzkiej zawsze interes narodu był najważniejszy. Na wojnach nie było zmiłuj się. Nikogo nie wzruszały jednostkowe losy i sprawy osobiste. Poświęcano cały kwiat młodzieży, aby tylko zachować podziały narodowe, religijne i polityczne planety. Ale przecież inne narody tak samo traktowały Izraela jak wroga. Jahwe był zazdrosny i nie umiał rozwiązać tego problemu w sposób absolutny, jak na Kosmos przystało.
Do jedności ludzkości, jednego narodu i jednego Boga z proroctw biblijnych i apokalips jeszcze daleko.


(1): Gdy przebywali w Szittim, zaczął lud uprawiać nierząd z Moabitkami. (2): One to nakłaniały lud do brania udziału w ofiarach składanych ich bożkom. Lud spożywał dary ofiarne i oddawał pokłon ich bogom. (3): Izrael przylgnął do Baal-Peora, a gniew Pana zapłonął przeciw niemu. (4): I rzekł Pan do Mojżesza: Zbierz wszystkich [winnych] przywódców ludu i powieś ich dla Pana w obliczu słońca, a wtedy odwróci się zapalczywość gniewu Pana od Izraela. (5): Rozkazał więc Mojżesz sędziom Izraela: Zabijajcie każdego z waszych ludzi, którzy się przyłączyli do Baal-Peora. (6): I oto przybył jeden z Izraelitów i przyprowadził Madianitkę do swoich braci przed oczami Mojżesza i całego zgromadzenia Izraelitów, którzy lamentowali u wejścia do Namiotu Spotkania. (7): Ujrzawszy to kapłan Pinchas, syn Eleazara, syna Aarona, chwycił w rękę włócznię, opuścił zgromadzenie, (8): poszedł za Izraelitą do komory namiotu i przebił ich obydwoje, mężczyznę Izraelitę i kobietę – przez jej łono. I ustała plaga wśród Izraelitów. (9): Zginęło ich wtedy dwadzieścia cztery tysiące. (10): Mówił znowu Pan do Mojżesza: (11): Pinchas, syn Eleazara, syna kapłana Aarona, odwrócił mój gniew od Izraelitów, gdyż on zapłonął pośród nich zazdrością. Dlatego nie wytraciłem zupełnie Izraelitów w mojej zazdrości. (12): Oznajmij więc: Oto Ja zawieram z nim przymierze pokoju. (13): Będzie to dla niego i dla jego potomstwa po nim przymierze, które mu zapewni kapłaństwo na wieki, ponieważ okazał się zazdrosny o swego Boga i dokonał przebłagania w imieniu Izraelitów. (14): Izraelita, który zginął razem z Madianitką, nazywał się Zimri, a był synem Salu, księcia jednego z rodów pokolenia Symeona. (15): Madianitka, którą zabito, nazywała się Kozbi i była córką Sura; ten był znowu głową jednego z pokoleń, czyli rodów madianickich. (16): Wtedy Pan rzekł do Mojżesza: (17): Jak z wrogiem obchodź się z Madianitami i wyniszcz ich, (18): gdyż oni wrogo odnosili się do was, oszukując was przez swoje knowania, posługując się Peorem, posługując się córką księcia madianickiego, ich siostrą Kozbi, która została zabita w dzień plagi, jaka spadła ze względu na Peora. [Biblia Tysiąclecia V, Lb 25]

[cezary123]

Przyszło mi właśnie do głowy, że mógł to być bardzo ciekawy eksperyment ewolucyjny, to rzucenie pewnej typowej niewielkiej populacji ssaków homo sapiens na pustynię, po wyjściu z Egiptu, aby krążyli, poznawali środowisko i dostosowywali się. Ale też i owe podboje sąsiednich środowisk, burzenie się, szemranie, napieranie na okolice, walka o byt, wypieranie konkurencyjnych form życia to przecież ewolucja.
Cóż Jahwe Stwórca mógł im zaproponować? Opanowanie środowiska, rozmnożenie się i dobrostan końcowy. Nieważne czy to osobowo ktoś wyraził, czy kierowało nimi bezosobowe prawo Przyrody. To znaczy nieważne czy robili to nieświadomie czy świadomi tych pospolitych praw Natury. Ciągle ustalała się pewna równowaga sił w przyrodzie i reakcja genów ze środowiskiem. Niewiele w tym jeszcze cudowności. A ile okrucieństwa i nieodwracalnych strat, jak od milionów lat ewolucji życia na Ziemi.
Księga Powtórzonego Prawa ładnie to w pewnych fragmentach pokazuje.

Po powtórzeniu Dekalogu było:
(1): Mojżesz zwołał całego Izraela i rzekł do niego: Słuchaj, Izraelu, praw i przykazań, które ja dziś mówię do twych uszu, ucz się ich i dbaj o to, aby je wypełniać. (33): Idźcie dokładnie drogą wyznaczoną wam przez Pana, Boga waszego, byście mogli żyć, by dobrze wam się wiodło i byście długo przebywali na ziemi, którą macie posiąść. [Biblia Tysiąclecia V, Pwt 5]

(1): Takie są polecenia, prawa i nakazy, których nauczyć was polecił mi Pan, Bóg wasz, abyście je wypełniali na ziemi, do której idziecie, by ją posiąść. (3): Słuchaj, Izraelu, i pilnie tego przestrzegaj, aby ci się dobrze powodziło i abyś się bardzo rozmnożył, jak ci przyrzekł Pan, Bóg ojców twoich, że ci da ziemię opływającą w mleko i miód. [Biblia Tysiąclecia V, Pwt 6]

(10): Gdy Pan, Bóg twój, wprowadzi cię do ziemi, o której poprzysiągł przodkom twoim: Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, że da tobie miasta wielkie i bogate, których nie budowałeś, (11): domy pełne wszelkich dóbr, których nie zbierałeś, wykopane studnie, których nie kopałeś, winnice i gaje oliwne, których nie sadziłeś, kiedy będziesz jadł i nasycisz się, (12): strzeż się, byś nie zapomniał o Panu, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli. [Biblia Tysiąclecia V, Pwt 6]

(1): Gdy Pan, Bóg twój, wprowadzi cię do ziemi, do której idziesz, aby ją posiąść, usunie liczne narody przed tobą: Chittytów, Girgaszytów, Amorytów, Kananejczyków, Peryzzytów, Chiwwitów i Jebusytów: siedem narodów liczniejszych i potężniejszych od ciebie. (2): Pan, Bóg twój, odda je tobie, a ty je wytępisz, obłożysz je klątwą, nie zawrzesz z nimi przymierza i nie okażesz im litości. (3): Nie będziesz z nimi zawierał małżeństw: ich synowi nie oddasz za małżonkę swojej córki ani nie weźmiesz od nich córki dla swojego syna, (4): gdyż odwiodłaby twojego syna ode Mnie, by służył cudzym bogom. Wówczas rozpaliłby się gniew Pana na was i prędko by was zniszczył. (5): Ale tak im macie uczynić: ołtarze ich zburzycie, ich stele połamiecie, aszery wytniecie, a posągi spalicie ogniem. [Biblia Tysiąclecia V, Pwt 7]



(19): Pamiętaj o próbach ogromnych, które widziały twoje oczy, o znakach i cudach, o mocnej ręce i wyciągniętym ramieniu, którym wyprowadził cię Pan, Bóg twój. Tak samo uczyni Pan, Bóg twój, wszystkim narodom, których ty się lękasz. (20): Nadto jeszcze Pan, Bóg twój, będzie zsyłał na nich szerszenie, aż reszta, która się przed wami ukryje, wyginie. (21): Nie drżyj więc przed nimi, bo Pan, Bóg twój, jest pośród ciebie, Bóg wielki i groźny. (22): Z wolna i po trosze wypędzi Pan, Bóg twój, te narody sprzed twoich oczu. Nie będziesz mógł ich prędko wytępić, aby dzikie zwierzęta nie rozmnożyły się dokoła ciebie. (23): Pan, Bóg twój, wyda je tobie, wywoła wśród nich ogromne zamieszanie, aż wyginą do szczętu. [Biblia Tysiąclecia V, Pwt 7]

Tu nawet zachowywali równowagę w ekosystemie. Nie wolno za szybko wypierać, bo inne gatunki wypełnią niszę ekologiczną i mogą stać się konkurencją w walce o byt.


A potem już sukces ewolucyjny:
(1): Pilnie przestrzegajcie wykonania każdego polecenia, które ja wydaję dzisiaj, abyście żyli, rozmnażali się i weszli w posiadanie ziemi, którą Pan poprzysiągł waszym przodkom. (7): Albowiem Pan, Bóg twój, wprowadzi cię do ziemi pięknej, ziemi obfitującej w potoki, źródła i strumienie, które tryskają w dolinie oraz na górze (8): do ziemi pszenicy, jęczmienia, winorośli, figowca i drzewa granatu do ziemi oliwek, oliwy i miodu (9): do ziemi, gdzie nie odczuwając niedostatku, nasycisz się chlebem, gdzie ci niczego nie zabraknie do ziemi, której kamienie zawierają żelazo, a z jej gór wydobywana jest miedź. (10): Najesz się, nasycisz i będziesz błogosławił Pana, Boga twego, za piękną ziemię, którą ci dał. (11): Strzeż się, byś nie zapomniał o Panu, Bogu twoim, lekceważąc przestrzeganie Jego nakazów, poleceń i praw, które ja ci dzisiaj daję. (12): A gdy się najesz i nasycisz, zbudujesz sobie piękne domy i w nich zamieszkasz; (13): gdy ci się rozmnoży bydło i owce, obfitować będziesz w srebro i złoto, a gdy wzrosną twe dobra - (14): niech się twe serce nie unosi pychą, nie zapominaj o Panu, Bogu twoim, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli. [Biblia Tysiąclecia V, Pwt 8]


Ale wśród zwierząt rzadko zdarzała się sytuacja, że jeden gatunek doszczętnie wygubił inny i wyparł go z ewolucji. Człowiek za to miał już większy umysł zdolny do abstrakcyjnego kombinowania elementów świata. To znaczy wymyślał rzeczy niestworzone i był zdolny je wcielać w czyn. Nawet takie wykraczające poza równowagę naturalnego systemu rzeczy, nie martwiąc się, że nie mają one oparcia w materii i życiu. Zaczął więc słuchać bóstw.


(1): Takie są prawa i nakazy, których będziecie przestrzegać w kraju, który wam dał Pan, Bóg przodków waszych, w posiadanie po wszystkie dni waszego życia na ziemi. (2): Zniszczycie doszczętnie wszystkie miejsca, gdzie narody, których wy pozbawicie dziedzictwa, służyły swoim bogom: na górach wysokich, na wzgórzach i pod każdym drzewem zielonym. (3): Wywrócicie ołtarze, połamiecie ich stele, ich aszery ogniem spalicie, porąbiecie w kawałki posągi ich bogów. Wytępicie ich imię na tym miejscu. [Biblia Tysiąclecia V, Pwt 12]



Mojżesz zanim "został przyłączony do swoich przodków" popisał się wyjątkowym okrucieństwem:

(1): Pan rzekł do Mojżesza: (2): Pomścij Izraelitów na Madianitach. Potem zostaniesz przyłączony do twoich przodków. (3): Rzekł więc Mojżesz do ludu: Przygotujcie spośród siebie mężów na wyprawę wojenną przeciw Madianitom; mają im wymierzyć pomstę Pańską. (4): Wyślijcie na wyprawę wojenną po tysiącu ludzi z każdego pokolenia izraelskiego. (5): I zostało wybranych po tysiącu z każdego pokolenia, czyli dwanaście tysięcy zdolnych do walki. (6): Mojżesz posłał po tysiącu ludzi z każdego pokolenia na wojnę. Razem z nimi [wysłał] Pinchasa, syna kapłana Eleazara, i przedmioty święte oraz trąby sygnałowe. (7): Według rozkazu, jaki otrzymał Mojżesz od Pana, wyruszyli przeciw Madianitom i pozabijali wszystkich mężczyzn. (8): Zabili również królów madianickich. Oprócz tych, którzy zginęli [w walce]: Ewi, Rekem, Sur, Chur i Reba razem pięciu królów madianickich. Mieczem zabili również Balaama, syna Beora. (9): Następnie uprowadzili w niewolę kobiety i dzieci madianickie oraz zagarnęli jako łup wszystko ich bydło, stada i cały majątek. (10): Spalili wszystkie miasta, które tamci zamieszkiwali, i wszystkie obozowiska namiotów. (11): Zabrawszy następnie całą zdobycz, cały łup złożony z ludzi i zwierząt, (12): przyprowadzili jeńców, zdobycz i łup do Mojżesza, kapłana Eleazara i całej społeczności Izraelitów, do obozu, który znajdował się na stepach Moabu, położonych nad Jordanem naprzeciw Jerycha. (13): Mojżesz, kapłan Eleazar i wszyscy książęta społeczności wyszli z obozu naprzeciw nich. (14): I rozgniewał się Mojżesz na dowódców wojska, na tysiączników i setników, którzy wracali z wyprawy wojennej. (15): Rzekł do nich: Jakże mogliście zostawić przy życiu wszystkie kobiety? (16): One to za radą Balaama spowodowały, że Izraelici ze względu na Peora dopuścili się niewierności wobec Pana. Sprowadziło to plagę na społeczność Pana. (17): Zabijecie więc spośród dzieci wszystkich chłopców, a spośród kobiet te, które już obcowały z mężczyzną. (18): Jedynie wszystkie dziewczęta, które jeszcze nie obcowały z mężczyzną, zostawicie dla siebie przy życiu. [Biblia Tysiąclecia V, Lb 31]

(25): Potem tak mówił Pan do Mojżesza: (26): Policz wraz z kapłanem Eleazarem i głowami rodów społeczności to, co z ludzi i bydła zostało przyprowadzone jako zdobycz. (27): Podziel zdobycz na połowę pomiędzy tych, którzy brali udział w wyprawie, i pomiędzy całą społeczność. (28): Winieneś jednak od wojowników, którzy wyruszyli na wyprawę, wziąć jako dar dla Pana jedną sztukę na pięćset zarówno z ludzi, jak też z wołów, osłów i owiec. (29): Z połowy należącej do nich weźmiesz, a dasz kapłanowi Eleazarowi jako ofiarę dla Pana.
(32): Zdobycz, którą wojownicy wzięli jako łup, składała się z sześciuset siedemdziesięciu pięciu tysięcy owiec, (33): siedemdziesięciu dwóch tysięcy wołów, (34): sześćdziesięciu i jednego tysiąca osłów, (35): a osób, czyli dziewcząt, które jeszcze nie obcowały z mężczyzną, było razem trzydzieści dwa tysiące. [Biblia Tysiąclecia V, Lb 31]


(37): Z tego oddali Panu sześćset siedemdziesiąt pięć sztuk; (38): trzydzieści sześć tysięcy wołów – z czego oddali Panu siedemdziesiąt dwie sztuki; (39): trzydzieści tysięcy pięćset osłów, z czego oddali Panu sześćdziesiąt i jedną sztukę. (40): Wreszcie szesnaście tysięcy osób, z czego oddali Panu trzydzieści dwie osoby. (41): I oddał Mojżesz kapłanowi Eleazarowi dary przeznaczone na ofiarę dla Pana, stosownie do rozkazu, jak Pan nakazał Mojżeszowi, [Biblia Tysiąclecia V, Lb 31]

Czy mam rozumieć, że owe 32 dziewic, branek wojennych, poszło na ofiarę dla PANA, jak owe zwierzęta? Co z nimi kapłani zrobili? Zaiste, ciekawa i okrutna tajemnica do rozwiązania na najbliższe dni

[cezary123]

Na razie Biblia podaje tylko pewną sugestię we fragmencie Księgi Powtórzonego Prawa traktującym o sztuce prowadzenia działań wojennych z pomocą PANA:


(10): Jeśli wyruszysz na wojnę z wrogami, a wyda ich Pan, Bóg twój, w twoje ręce i weźmiesz jeńców, (11): a ujrzysz między jeńcami kobietę o pięknym wyglądzie i pokochasz ją, możesz ją sobie wziąć za żonę (12): i wprowadzić do swego domu. Ona ogoli swą głowę, obetnie paznokcie (13): i zdejmie z siebie odzież branki. Zamieszkawszy w twym domu, opłakiwać będzie swego ojca i matkę przez miesiąc. Potem pójdziesz do niej, zostaniesz jej mężem, a ona twą żoną. (14): Jeśli ci się przestanie podobać, odeślesz ją, gdzie zechce, nie sprzedasz jej za srebro ani nie obejdziesz się z nią jak z niewolnicą, ponieważ obcowałeś z nią wbrew jej woli. [Biblia Tysiąclecia V, Pwt 21]

Ale to były zwykłe branki a nie te poświęcone na ofiarę dla PANA, to znaczy obrabiane przez kapłanów.

[cezary123]

Błogosławieństwa i przekleństwa podczas odnowionego przymierza na górze Horeb to już naprawdę mocna sprawa.
Słuchałem tego i zastanawiałem się, czy Jahwe mógłby lekko puknąć się w główkę i stonować, bo mały Jesus słucha tego wszystkiego obok niego w niebiańskim gnieździe. Tak przy nim, przy tym przyszłym Zbawicielu miłosiernym i wspaniałym? Jak on to wytrzymywał.
Ale konstrukcja tych przekleństw z rozdziału 28 Pwt, jest taka, że Bóg najpierw śmiertelnie nastraszył, poniżył i obraził, a potem czule zaczął szeptać, że nie, nie będzie tak źle, wybierzcie życie, nie będziemy tego wykonywać na was, posłuszeństwo nie jest takie trudne...
Ciekawa psychologia, wzorowana na ówczesnej mentalności władców czy wszystkich ludzi?


Nie cytuję wszystkiego, bo jestem zbyt wrażliwy...
To było fajne, takie przewrotne nie do zniesienia, że niby najszlachetniejsze i najdelikatniejsze, pieszczotliwe istoty zmienią się w potwory:

(54): Człowiek u ciebie najbardziej delikatny i rozpieszczony złym okiem spoglądać będzie na swego brata, na żonę, którą przygarnia do serca, i na resztę swych dzieci, które pozostały, (55): nie chcąc nikomu dać ciała swych synów, które będzie jadł, bo nie będzie już miał nic wskutek oblężenia i nędzy, jakimi cię uciśnie twój wróg we wszystkich twych miastach. [Biblia Tysiąclecia V, Pwt 28]

(56): Kobieta u ciebie najbardziej delikatna i tak rozpieszczona, że nie chciała nawet postawić stopy na ziemi wskutek delikatności i rozpieszczenia, złym okiem spojrzy na swego męża, na swego syna i na swoją córkę, (57): ze względu na łożysko, które wyszło z jej łona, lub na dzieci urodzone przez siebie, gdyż jeść je będzie w ukryciu wobec braku wszystkiego w czasie oblężenia, w nędzy, jaką cię uciśnie wróg we wszystkich twych miastach. [Biblia Tysiąclecia V, Pwt 28]


Mojżesz później napisze, że Jahwe zreflektował się tylko dlatego, żeby przeciwnik złośliwie nie twierdził, że wywiódł swój naród wybrany z niewoli tylko dlatego, żeby go zmarnować, albo tak naprawdę to inne narody go pokonały w naturalny sposób, a nie była to kara Boska. Jak widać Bóg musi dopracować swój system wzmocnień pozytywnych i negatywnych, żeby nie było w nim takich błędów i luk.

(1): Uważajcie, niebiosa, na to, co powiem, słów z moich ust słuchaj, ziemio. (2): Nauka moja niech spływa jak deszcz, niech słowo me opada jak rosa, jak deszcz rzęsisty na zieleń, jak deszcz dobroczynny na trawę. (3): Gdyż głosić chcę imię Pana: Uznajcie wielkość Boga naszego! (4): On Skałą, dzieło Jego doskonałe, bo wszystkie drogi Jego są słuszne; On Bogiem wiernym, a nie zwodniczym, On sprawiedliwy i prawy. (5): Zgrzeszyły przeciw Niemu [już] "Nie-Jego-Dzieci" - ich zwyrodnienie, pokolenie zwichnięte, nieprawe. (6): Więc tak odpłacać chcesz Panu, ludu głupi, niemądry? Czy nie On twym Ojcem, twym Stwórcą? Wszak On cię uczynił, umocnił. (7): Na dawne dni sobie wspomnij. Rozważajcie lata poprzednich pokoleń. Zapytaj ojca, by ci oznajmił, i twoich starców, niech ci powiedzą. (8): Kiedy Najwyższy rozgraniczał narody, rozdzielał synów człowieczych, wtedy ludom granice wytyczał według liczby synów Izraela; (9): bo dziełem Pana jest lud Jego, Jakub udzielną Jego własnością. (10): Na pustej ziemi go znalazł, na pustkowiu, wśród dzikiego wycia, opiekował się nim i pouczał, strzegł jak źrenicy oka. (11): Jak orzeł, co gniazdo swoje ochrania, nad pisklętami swoimi krąży, rozwija swe skrzydła i bierze je, na sobie samym je nosi - (12): tak Pan sam go prowadził, nie było z nim boga cudzego. (13): Na wyżyny świata go wyprowadził, aby spożywał plony pola. Pozwolił mu miód wysysać ze skały i oliwę z najtwardszej opoki. (14): Śmietanę od krów, a mleko od owiec jeść wraz z łojem baranków, baranów z Baszanu i kozłów, razem z najczystszą pszenicą. Krew piłeś winogron - mocne wino. (15): Utył Jeszurun i wierzga - grubyś, tłusty, otyły. Boga, Stwórcę swego, porzucił, zelżył Skałę, swoje ocalenie. (16): Bogami cudzymi do zazdrości Go pobudzają i gniewają obrzydliwościami. (17): Złym duchom składają ofiary, nie Bogu; bogom, których oni nie znają, nowym, świeżo przybyłym - nie służyli im wasi przodkowie. (18): Gardzisz Skałą, co ciebie zrodziła, zapominasz o Bogu, który dał ci życie. (19): Zobaczył to Pan i wzgardził, oburzony na własnych synów i córki, (20): i rzekł: Odwrócę od nich oblicze, zobaczę ich koniec, gdyż są narodem niestałym, dziećmi, w których nie ma wierności. (21): Mnie do zazdrości pobudzili tym, co wcale nie jest bogiem, rozjątrzyli Mnie swymi czczymi bożkami; i Ja ich do zazdrości pobudzę nie-ludem, rozjątrzę ich narodem pozbawionym rozsądku. (22): Zapłonął żar mego gniewu, co sięga do głębin Szeolu, pożera ziemię z plonami, podwaliny gór zapala. (23): Zgromadzę nad nimi nieszczęścia, wypuszczę na nich swe strzały, (24): zamorzy ich głód, gorączka ich strawi i złośliwa zaraza. Wbiję w nich kły dzikich zwierząt z jadem tych, co pełzają w prochu. (25): Na dworze miecz będzie ich pozbawiał dzieci, a przerażenie po domach, tak młodzieńców, jak panny, niemowlę ssące i starca. (26): I rzekłem: Ja ich wytracę, wygubię ich pamięć u ludzi. (27): Ale się bałem drwiny wroga, że przeciwnicy ich będą się łudzić, mówiąc: Nasza ręka przemożna, a nie Pan uczynił to wszystko. (28): Gdyż jest to plemię niemądre i nie mające rozwagi. (29): Jako roztropni zdołaliby pojąć, zważaliby na swój koniec: [Biblia Tysiąclecia V, Pwt 32]


Ale niewiele to pomogło i jednak w późniejszych czasach wypadła ta gorsza możliwość. To znaczy ewolucyjnie sąsiedni Babilon okazał się dominującą populacją.
To znaczy spełniły się obawy wodzów,o przegranych wojnach, niewoli i rozproszeniu między narodami.
Jak widać, igrać ze stwórcą rachunkiem prawdopodobieństwa, nawet z dwiema możliwościami - niezdrowo.

A błogosławieństwa były takie fajne, tylko niestety bardzo kruche i nie wiadomo jak je ściągnąć i ustabilizować od kapryśnego i zazdrosnego nadprzyrodzonego Stwórcy. To znaczy jak to wszystko zrealizować w losowej i kapryśnej sferze podboskiej środowiska ewolucyjnego. Żeby było tak łatwo jak On sam mówił...

(1): Jeśli więc pilnie będziesz słuchał głosu Pana, Boga swego, wiernie wypełniając wszystkie Jego polecenia, które ja ci dziś daję, wywyższy cię Pan, Bóg twój, ponad wszystkie narody ziemi. (2): Spłyną na ciebie i pozostaną wszystkie te błogosławieństwa, jeśli będziesz słuchał głosu Pana, Boga swego. (3): Będziesz błogosławiony w mieście, błogosławiony na polu. (4): Błogosławiony będzie owoc twego łona, plon twej roli, przychówek twych zwierząt, przyrost twego większego bydła i pomiot bydła drobnego. (5): Błogosławione będą twój kosz i dzieża. (6): Błogosławione będzie twoje wejście i wyjście. (7): Pan sprawi, że twoi wrogowie, którzy powstaną przeciw tobie, zostaną pobici przez ciebie. Jedną szli drogą przeciw tobie, a siedmioma drogami uciekać będą przed tobą. (8): Pan rozkaże, by z tobą było błogosławieństwo w spichrzach, we wszystkim, do czego rękę przyłożysz. On będzie ci błogosławił w kraju, który ci daje Pan, Bóg twój. (9): Pan ustanowi cię swoim świętym ludem, jak ci poprzysiągł, jeśli będziesz zachowywał polecenia Pana, Boga swego, i chodził Jego drogami. (10): Wtedy zobaczą wszystkie narody ziemi, że zostaliście nazwani imieniem Pana, i będą się ciebie lękały. (11): Napełni cię Pan w obfitości dobrami z owocu twego łona, przychówkiem twego bydła, plonami pola, w kraju, o którym poprzysiągł przodkom twoim, że da go tobie. (12): Pan otworzy dla ciebie swoje bogate skarby nieba, dając w swoim czasie deszcz, który spadnie na twoją ziemię, i błogosławiąc każdej pracy twoich rąk. Ty będziesz pożyczał wielu narodom, a sam u nikogo nie zaciągniesz pożyczki. (13): Pan umieści cię zawsze na czele, a nie na końcu; zawsze będziesz górą, a nigdy ostatni, bylebyś tylko słuchał poleceń Pana, Boga swego, które ja ci dziś nakazuję pilnie wypełniać. (14): Nie odstępuj od słów, które ja ci dzisiaj obwieszczam, ani na prawo, ani na lewo, po to, by iść za cudzymi bogami i służyć im. [Biblia Tysiąclecia V, Pwt 28]

"W 1806 roku Wilhelm Martin Leberecht de Wette zauważył, że przepisy prawne i kultowe z rozdziałów 12-26 Księgi Powtórzonego Prawa odpowiadają reformie króla Jozjasza, datowanej na 622 rok p.n.e. i opisanej w rozdziale 23 2 Księgi Królewskiej. De Wette uznał, że księga powstała dla uzasadnienia centralizacji państwa i ustanowienia wyłącznego kultu jerozolimskiego boga Jahwe.[1][2] W XX wieku zauważono, że tekst przymierza, jakie Bóg zawarł z Mojżeszem, wzorowany był na ówczesnych traktatach asyryjskich.[3]

Teologia deuteronomiczna ukształtowała się prawdopodobnie pod wpływem proroków z królestwa północnego.[6] W centrum Księgi Powtórzonego Prawa stoi przymierze, jakie Bóg zawarł z Mojżeszem na górze Horeb (przez późniejszych autorów Pięcioksięgu zwanej górą Synaj). Na wzór asyryjskich traktatów politycznych przymierze ma charakter warunkowy (Bóg będzie stał po stronie Żydów tak długo, jak będą przestrzegać jego prawa) i bilateralny. W rezultacie pierwsi prorocy okresu wygnaniowego tłumaczyli niewolę babilońską właśnie złamaniem przymierza".
https://pl.wikipedia.org/wiki/Ksi%C4%99 ... nego_Prawa

[cezary123]

Księga Jozuego to przemoc, podboje, rozdzielanie podbitych majątków pomiędzy spadkobierców 12 braci, synów Jakuba i ustalanie granic.
Okropność.
Nawet ta miła prostytutka Rahab, która zachwyciła się potencjalnymi zwycięzcami i dla nich zdradziła swoje miasto, nic nie pomoże, bo przecież jej zapłacili za akcję i w ogóle. Obiecali jej ocalenie życia. Inne prostytutki z miasta wybili.
Pisarz chciał zasugerować, że Bóg Izraela nawet prostytutkę przekabaci albo przestraszy i wykorzysta do swoich celów, do zwycięstwa dla swojego narodu, taki cwaniak.

[cezary123]

Czy mam rozumieć, że owe 32 dziewic, branek wojennych, poszło na ofiarę dla PANA, jak owe zwierzęta? Co z nimi kapłani zrobili? Zaiste, ciekawa i okrutna tajemnica do rozwiązania na najbliższe dni

Na razie tylko ze zgrozą uświadomiłem sobie, że Midianici byli przecież potomkami Abrahama i jego drugiej żony Ketury. A i żona Mojżesza Sefora była córką kapłana midianickiego Jetry. Wszyscy spokrewnieni i później tak walczyli w bratobójczych wojnach o rewir i przepychali się swoimi bóstwami, które lepsze i któremu bliżej do Absolutu Stwórcy.
Midianiccy kupcy wywieźli Józefa do Egiptu, po tym, jak sprzedali go im jego rodzeni bracia.
Wszystko się układa w chaotyczną zygzakowatą ścieżkę przyczyn i skutków. A jeszcze Józef śmiał się, że Bóg zło przemienił w dobro, bo gdyby nie znalazł się w Egipcie nie osiągnąłby wysokiego stanowiska i nie zarządzał i nie uratował od głodu swojego ojca i całego rodu.
Naiwny nie rozumiał wszechświatowego chaosu i przypadkowych automatycznych skoków sfery pod-boskiej.
Gdyby nie był w Egipcie, nie byłoby dalszej ścieżki wydarzeń, takiej jaka była. To znaczy nie byłoby Boga Jedynego, który wywiódł kogoś z ziemi Egipskiej, nie byłoby błąkania się po pustyni, praw Mojżeszowych, Dekalogów, paschy, okupu, wykupu, ofiar, wojen, branej midianickich, proroków, starego i nowego przymierza itd.
A wystarczyło, żeby Abraham nie latał za drugą żoną i już historia religii byłaby zupełnie inna. A historia ewolucji naturalnej byłaby lepsza, inna?
Na mój gust, to jakieś przebłyski intuicji ludzkiej co do porządków świata pojawiały się jedynie w Biblii na samym początku, gdzie w najbardziej ogólny sposób wykryto prawidła istnienia, błędy i braki nie do naprawienia w materii, konstrukcji istot, relacjach, te wszystkie bóle istnienia, zło, bratobójcze walki, ziemia przeklęta, tęsknota za większą i lepszą rzeczywistością utraconą itd. Podobnie intuicyjne odbieranie Stwórcy skończyło się na kilku pierwszych fragmentach, później ten PAN, to coś do Boga niepodobne. Gdyby Absolut mógł przeczytać, co mu przypisują w owych świętych księgach przez wiele wieków historii, to...

[cezary123]

Gdyby Absolut mógł przeczytać, co mu przypisują w owych świętych księgach przez wiele wieków historii, to...

Na przykład coś takiego:
(28): Tego samego dnia Jozue zdobył Makkedę i pobił ją ostrzem miecza, króla zaś jej i wszystkich żywych w mieście obłożył klątwą, tak że nikt nie ocalał. A z królem Makkedy postąpił tak jak z królem Jerycha. (29): Następnie Jozue z całym Izraelem udał się z Makkedy do Libny i natarł na Libnę. (30): I wydał ją Pan w ręce Izraela wraz z jej królem; zdobyli ją ostrzem miecza i zabili wszystkich żyjących, tak że nikt nie ocalał; a z królem jej postąpił tak, jak postąpił z królem Jerycha. (31): Jozue z całym Izraelem udał się następnie z Libny do Lakisz, oblegał je i natarł na nie. (32): I wydał Pan również Lakisz w ręce Izraela, który na drugi dzień zdobył je i zabił ostrzem miecza wszystkich żyjących w nim, zupełnie tak, jak uczynił z Libną. (33): Wówczas Horam, król Gezer, przybył, aby wspomóc Lakisz, lecz Jozue zadał mu taką klęskę, iż z jego ludu nikt nie ocalał. (34): Później Jozue, a z nim cały Izrael udali się z Lakisz do Eglonu, oblegali go i natarli na niego. (35): Zdobyli go tego samego dnia i pobili ostrzem miecza. Wszystko, co w nim żyło, tegoż dnia zostało obłożone klątwą, zupełnie tak jak w Lakisz. (36): Z Eglonu udał się Jozue, a z nim cały Izrael do Hebronu i natarł na niego. (37): I zdobyli go, i porazili ostrzem miecza jego króla oraz wszystkich mieszkańców jego osiedli, nie pozostawiając nikogo przy życiu, jak uczynił [Jozue] z Eglonem. Miasto i wszystko, co w nim żyło, zostało również obłożone klątwą. (38): Jozue wraz z całym Izraelem wrócił do Debiru i natarł na niego. (39): I zdobył go wraz z jego królem i wszystkimi przyległymi doń miastami: pobili go ostrzem miecza i obłożyli klątwą wszystko, co w nim żyło, nie oszczędzając nikogo. Jak postąpił z Hebronem, tak uczynił z Debirem i jego królem, podobnie jak przedtem uczynił z Libną i jej królem. (40): W ten sposób Jozue podbił cały kraj: wzgórza i Negeb, Szefelę i stoki górskie, i wszystkich ich królów. Nie pozostawił nikogo przy życiu i obłożył klątwą wszystko, co żyło, jak nakazał Pan, Bóg Izraela. (41): Jozue pobił ich pod Kadesz-Barnea aż do Gazy, cały kraj Goszen aż do Gibeonu. (42): Wszystkich tych królów i ziemie ich zdobył Jozue w jednej wyprawie, ponieważ Pan, Bóg Izraela, walczył wraz z Izraelem. [Biblia Tysiąclecia V, Joz 10]

Ciekawe jak ten PAN Kosmosu się czuł walcząc ze starożytnymi ssakami machającymi kończynami, w których dzierżyli zaostrzone kawałki metalu. Siekaj, tnij, dźgaj, bij!
I śmieszne i żałosne.
Może jeszcze odczuwał adrenalinę, testosteron i inne instynkty stworzeń ewolucyjnych.
Może jeszcze po wszystkim cieszył się łupami i brankami.

Poza tym szlag mnie trafia jak słyszę powtarzającą się frazę w Księdze Jozuego:

"i wszystkich żywych obłożył klątwą, tak że nikt nie ocalał", "obłożył klątwą wszystko co żyło, tak że nikt nie ocalał, jak nakazał PAN, Bóg Izraela".
Zupełnie jak w poprzednich księgach: "Jak PAN nakazał Mojżeszowi", "Jak PAN nakazał Mojżeszowi"...
(20): Taki był zamiar Pana, który uczynił upartymi ich serca, tak że prowadzili wojnę z Izraelem i popadli pod klątwę bez miłosierdzia aż do wyniszczenia, jak Pan nakazał Mojżeszowi. [Biblia Tysiąclecia V, Joz 11]

Chyba najbardziej ponura i krwawa księga Biblii.

Ale czeka mnie jeszcze Księga Sędziów z Samsonami i innymi.

Kiedy czytałem kiedyś Biblię, prawdopodobnie wzrok mój prześlizgiwał się nad takimi nieprzyjemnymi scenami a skupiałem się na ciekawszych sprawach, które wyłapywałem i rozmyślałem nad nimi, to znaczy zupełnie inaczej podchodziłem do tekstu. A tu trzeba przejść wszystko.

[cezary123]

Chyba najbardziej ponura i krwawa księga Biblii.

Ale czeka mnie jeszcze Księga Sędziów z Samsonami i innymi.

No to jeszcze nie znałem i nie rozumiałem Księgi Sędziów
Do Samsona jeszcze daleko, najpierw były różne Debory, Jaele i inne takie. Krwawe kobity.
I Gedeon ze swoimi 70 synami. Abimelek i bratobójcze masakry. Indianie skalpowali, a Juda obcinał kciuki królom. Swołocz.

A wszystko dlatego, że PAN pozostawił pewne narody wśród Izraela, na obszarze zdobytych ziem, po to, żeby wyćwiczyć swoje stworzenia w wojowaniu i nie dać im spokoju. Albo po to, żeby pobudzali go do zazdrości uprawiając nierząd z cudzymi bóstwami. Idea państw wielonarodowych, wielokulturowych, pluralizmu, jeszcze nikomu nie świtała w głowie. Jeżeli jakieś narody pozostały żywe wśród Izraela i nie wojowały, to robiono ich niewolnikami do pracy przymusowej. Ale za to trzeba było poradzić sobie z ich bogami i religiami.

(20): Zapłonął więc gniew Pana przeciwko Izraelowi. I rzekł: Ponieważ lud ten przekroczył przymierze, które zawarłem z ich przodkami, i ponieważ nie usłuchał głosu mego, (21): także i Ja nie wyrzucę spośród nich żadnego z narodów - które pozostawił Jozue, gdy umierał - (22): żeby poddać Izraelitów próbie i zbadać, czy pójdą drogami Pana, po których kroczyli ich przodkowie. (23): Pan więc pozostawił te narody, nie wypędził ich szybko ani też nie wydał ich w ręce Jozuego. [Biblia Tysiąclecia V, Sdz 2]

(1): A oto narody, którym Pan pozwolił pozostać, aby wystawić przez nie na próbę Izraela, wszystkich tych, którzy nie doświadczyli żadnej wojny z Kananejczykami - (2): a stało się to jedynie ze względu na dobro pokoleń izraelskich, aby je nauczyć sztuki wojennej, te zwłaszcza, które jej przedtem nie poznały - (3): pięciu władców filistyńskich oraz wszyscy Kananejczycy, Sydończycy i Chiwwici, którzy zamieszkiwali łańcuch gór Libanu, począwszy od góry Baal-Hermon aż do Wejścia do Chamat. (4): Byli oni przeznaczeni do wypróbowania Izraelitów, by można było poznać, czy będą strzec przykazań, które Pan dał ich przodkom za pośrednictwem Mojżesza. (5): Mieszkali więc Izraelici wśród Kananejczyków, Chittytów, Amorytów, Peryzzytów, Chiwwitów i Jebusytów, (6): żenili się z ich córkami i własne córki dawali ich synom za żony, a także służyli ich bogom. (7): Izraelici popełniali to, co złe w oczach Pana. Zapominali o Panu, Bogu swoim, a służyli Baaloms i Aszerom. (8): I znów zapłonął gniew Pana przeciw Izraelowi. Wydał więc ich w ręce Kuszan-Riszeataima, króla Aram-Naharaim, przeto Izraelici służyli mu przez osiem lat. [Biblia Tysiąclecia V, Sdz 3]




Dosłuchałem do Jeftego, syna nierządnicy, który złożył ofiarę całopalną (cokolwiek to miało znaczyć) ze swojej córki dla PANA z wdzięczności za zwycięstwo nad wrogami i ...myślę sobie bardzo intensywnie o Kosmosie.
Oczywiście inne narody składały swoje dzieci w ofierze różnym bóstwom, ale żeby żadna istota wyższa nie zareagowała, widząc co się dzieje na tej prymitywnej planecie u ssaków naczelnych? Świadomość, wielkość mózgu, przestrzeń styku z rzeczywistością, odczuwanie i godność tych istot już jest taka, że to nie są żarty. (Kiedy giną).
Bajkę o tym, że ktoś diabłu ofiarował pierwsze, co wybiegnie mu na spotkanie z domu, kiedy będzie wracał z jakiejś wyprawy, znam nie od dzisiaj. Ale tam przynajmniej jakiś Głupi Jasio przechytrzył diabełka i uratował dziewuchę.





(30): Jefte złożył też ślub Panu: Jeżeli sprawisz, że Ammonici wpadną w moje ręce, (31): wówczas ten, kto [pierwszy] wyjdzie od drzwi mego domu, gdy w pokoju będę wracał z pola walki z Ammonitami, będzie należał do Pana i złożę z niego ofiarę całopalną. (32): Wyruszył więc Jefte przeciw Ammonitom, zmuszając ich do walki, i Pan wydał ich w jego ręce. (33): Rozgromił ich na przestrzeni od Aroeru aż do okolic Minnit, co stanowi dwadzieścia miast, i dalej aż do Abel-Keramim. Była to klęska straszna. Ammonici zostali poniżeni przez Izraela. (34): Gdy potem wracał Jefte do Mispa, do swego domu, oto córka jego wyszła na spotkanie, tańcząc przy dźwiękach bębenków, a było to dziecko jedyne; nie miał bowiem prócz niej ani syna, ani córki. (35): Ujrzawszy ją, rozdarł swe szaty, mówiąc: Ach, córko moja! Wielki ból mi sprawiasz! Ty też jesteś wśród tych, co mnie martwią! Oto bowiem nierozważnie złożyłem Panu ślub, którego nie będę mógł odmienić! (36): Odpowiedziała mu ona: Ojcze mój! Skoro ślubowałeś Panu, uczyń ze mną zgodnie z tym, co wyrzekłeś własnymi ustami, skoro Pan pozwolił ci dokonać pomsty na twoich wrogach, Ammonitach! (37): Nadto rzekła do swego ojca: Pozwól mi uczynić tylko to jedno: puść mnie na dwa miesiące, a ja udam się w góry z towarzyszkami moimi, aby opłakiwać moje dziewictwo. (38): Idź! - rzekł do niej. I pozwolił jej oddalić się na dwa miesiące. Poszła więc ona i towarzyszki jej i w górach opłakiwała swoje dziewictwo. (39): Minęły dwa miesiące i wróciła do swego ojca, który wypełnił na niej swój ślub i tak nie poznała pożycia z mężem. Stało się to następnie zwyczajem w Izraelu, (40): że każdego roku schodziły się na cztery dni córki izraelskie, aby opłakiwać córkę Jeftego Gileadczyka. [Biblia Tysiąclecia V, Sdz 11]


Ale tak to jest, jak się zło złem pogania. Za pomoc w zabijaniu wrogów otrzyma się tylko ból, nienawiść, zemstę od Kosmosu.
Jesus później wymyśli:
"Błogosławieni pokój czyniący, albowiem oni synami Bożymi będą".
"Nie daj się złu, a zło dobrem zwyciężaj".


Tymczasem pokój pojawiał się, kiedy jedna strona zwyciężała drugą tak solidnie, że nikt nie podnosił głowy przez wiele lat.

[cezary123]

Dosłuchałem do Jeftego, syna nierządnicy,

Z nierządnicy syna.
I mówiłem, że Jesusowi zaszkodziło pojawienie się w istnieniu w tamtym okienku czasoprzestrzeni na tej planecie? A taka kombinacja genów już nigdy więcej nie zostanie wylosowana w dalszym ciągu ewolucji i ktoś nie utworzy oczu po raz drugi.

"Wnikliwą próbę odtworzenia sensu, zawartego w tej historii, podjął Lion Feuchtwanger w powieści Jefte i jego córka. Wybitny pisarz, chociaż uważał się za człowieka niewierzącego i odrzucał nadprzyrodzony wymiar Biblii, zrekonstruował z całą pieczołowitością religijny korzeń, z którego wyrasta nieszczęsne ślubowanie Jeftego. Mianowicie, dla Feuchtwangera był to szczególnie dramatyczny akt w procesie wyzwalania się z henoteizmu -- czyli z takiej wiary w jednego Boga, która nie wyklucza istnienia innych bogów -- w kierunku pełnego monoteizmu. Bardzo trafnie, moim zdaniem, wprowadza pisarz wątek przezwyciężania przez Jeftego pokusy, żeby swą córkę wydać za króla Ammonitów, co automatycznie pociągnęłoby za sobą jej odejście od kultu Boga Izraela. W innej postaci pokusa ta natarczywie wraca do Jeftego, kiedy ta właśnie rodzona córka okazała się ofiarą nieopatrznego ślubowania: odchodząca od zmysłów jego żona podejmuje wówczas rozpaczliwie wysiłki, żeby przymusić najpierw swego męża, następnie zaś samą córkę do opuszczenia ziemi izraelskiej i oddania się w opiekę jakiemuś innemu bogu. Jednak nie chciał Jefte ratować życia ukochanej córki za cenę odstępstwa od swego Boga. Również sama zainteresowana wolała oddać życie, niż odejść od Boga swojego ojca.

Można powiedzieć: to tylko fantazja pisarska"


"Przecież to właśnie w opisie biblijnym z takim naciskiem podkreślono, że córka Jeftego oddała się na żertwę ofiarną z całą dobrowolnością. Toteż Ojcowie Kościoła dopatrują się w tym szczególe podobieństwa do ofiary, jaką złożył za nas Jednorodzony Syn Boży.

Tradycja zarówno żydowska, jak chrześcijańska jednogłośnie piętnuje Jeftego za tak niemądre ślubowanie, a zarazem wychwala jego córkę za oddanie się Bogu i wielkoduszność".


"Po wtóre, niezwykle ważna jest w tej historii postać córki Jeftego. Wzbogaca ona istotnie zapowiedź ofiary Syna Bożego, która jest zawarta już w opisie ofiary Izaaka. Mianowicie, córka Jeftego przyjmuje swój los dobrowolnie i w miłości do Boga i Jego ludu".
http://mateusz.pl/ksiazki/js-pn/js-pn_16.htm


Po pierwsze ta dziewucha stała się ofiarą wojen prowadzonych przez władców narodu, bo nie była córką zwykłego obywatela a przywódcy powiązanego z kapłanami i elitą zarządzającą, a po drugie ofiarą "ślubu" dla bóstw, które to zjawisko było o tyle szkodliwe, że nie zawsze głos z nieba powstrzymywał wyznawcę jak w przypadku Izaaka. Wszystko zależało od kaprysu Bozi, czy dostrzegała głupotę ludzi i broniła ich samych przed nią samą. Przed wojnami ich nie uchroniła i zjadaniem się nawzajem, podobnie jak w całej ewolucji
organizmów.
Głupotoodporne urządzenia dla użytkowników wymyślono dopiero niedawno, a i tak nie zawsze są skuteczne.
Sama córka nie miała nic do gadania, bo dopóki przebywała w domu ojca swego, miała podlegać jego woli.
A zresztą na wojnach nie liczy się śmierci jednostek, jedna w tę, druga wewtę, czy to w walce czy w ofierze...
"Serce dzwonu" Marii Kruger mi się z tym kojarzy, taka paskudna książka, ale trafnie obrazująca takie sytuacje. Przemoc stada wobec jednostki?

[cezary123]

Przemoc Bozi wobec stworzenia

[cezary123]

Teraz mała dygresja o Świadkach Jehowy. Wprawdzie nie koncentruję się na nich, ale wątek założony przez sympatyka ŚJ Kaznodzieję, więc trzeba do nich nawiązać.
Kobita przy stojaku opowiada mi, z jakimi to prześladowaniami spotykają się osoby szukające Jehowy i pragnące zostać Świadkami Jehowy. Mówi mi o dziewczynie, która tak bardzo chciała studiować Biblię i służyć prawdziwemu Bogu, ale w jej domu powstał sprzeciw okrutny. Ojciec z matką tak jej rzekli: "Wolelibyśmy, żebyś się ... złajdaczyła, niż poszła do tych..."
No cóż, trzeba złożyć ofiarę z siebie, poświęcić się. Jak córka Jeftego.
W pewnym momencie dojdzie do tego, że krewni będą woleli, żeby ktoś umarł, niż wyznawał inną religię jak cała rodzina. Też pewnie są takie sytuacje. I ochotnik musi podjąć wyzwanie. I działa to oczywiście w przeciwnym kierunku - kiedy ktoś z rodziny ŚJ nie chce już służyć Jehowie.
Ciekawe, co gorsze i gdzie bardziej niszczący ostracyzm działa.
Taka tresura.

[Niemamnie]

Biblię warto studiować na zasadzie poznaj swojego przeciwnika.