Objawy negatywne w schizofrenii są spowodowane niskim poziomem dopaminy

[Bright Angel]

Objawy negatywne w schizofrenii są spowodowane niskim poziomem dopaminy, jak wyczytałem w książce "Psychologia" Ciccarelli Saundra K., White J. Noland.
Czyli biorąc tak na chłopski rozum, to te objawy negatywne są powodowane przez leki przeciwpsychotyczne, bo przecież obniżają poziom dopaminy. To by też potwierdzały moje obserwacje, bo jak nie brałem leków, to np. silniej odczuwałem emocje.

[kotek]

Ja chyba lepiej funkcjonowałem, kiedy nie brałem leków zbyt często (kilka lat temu). Dawniej nie brałem ich regularnie i mimo tego radziłem sobie na studiach. Nie miałem znajomości i pracy, ale zaliczałem przedmioty, chodziłem bardzo regularnie na zajęcia, miałem zajęcie. Dawniej nie brałem leków przeciwpsychotycznych praktycznie wcale, tylko te na natręctwa. Leki na schizofrenię zacząłem brać może w 2016 roku. Od ponad 3 lat biorę je regularnie i jestem niezainteresowany życiem towarzyskim, pracą w domu i dbaniem o siebie. Przyjemność odczuwam. Nie mam tak intensywnych zachowań autostymulacyjnych jak kilka lat temu, którym towarzyszyłoby silne pobudzenie. Może leki w jakiś sposób uspokajają i zmniejszają amplitudę emocji? Schizofrenię miałem zdiagnozowaną tylko przez krótki okres czasu, znacznie dłużej miałem diagnozę zaburzeń schizotypowych.

[seebek]

Niski poziom dopaminy jest również odpowiedzialny za obniżenie nastroju.

[kotek]

Nie wiem, czy mam obniżenie nastroju. Smutku zbytnio nie czuję. Potrafię czuć przyjemność, np. ze spożywania produktów, spania, słuchania muzyki. W pewnym sensie "nic mi się nie chce", tylko bym wegetował i pisał w Internecie. O pracę mi bardzo ciężko. Po wyjściu z oddziału dziennego w zasadzie wpadłem w impas. Od dawna mam trudności z podjęciem decyzji (np. przy wyborze szkoły) czy z pisaniem tekstów lub tworzeniem projektów (na początku raczej nie mogłem się do tego zabrać, kiedy zbliżał się czas oddania wypracowania lub projektu, łatwiej mi się tworzyło te rzeczy). Nie pamiętam chyba, abym miał potrzebę bliskiej relacji interpersonalnej innej niż romantyczna czy seksualna, niż ta z drugą połówką. Może brak kontaktu z ludźmi (bezpośrednio) nie sprawia mi zbytniego problemu?