Mężczyźni szukający dziewczyn

[cezary123]

Zawsze chciałem być jej ostatnim facetem w życiu, ale nie wyszło.

Najlepiej być pierwszym i ostatnim i najlepszym. Po co dawać się odrzucać jakimś innym niepasującym kobietom.

[Alex1950]

Według mnie z "taka" informacją powinno się odpowiednio długo poczekać. Poznać drugą osobę możliwie jak najbardziej. I chociaż w małym stopniu przewidzieć reakcję na informację o chorobie.

A co powiesz na taką reakcję: "Oszukałeś mnie. Nie jesteś tym człowiekiem, którego pokochałam. Nie znam cię. Trzeba było powiedzieć od razu!".

Po takiej reakcji nie widząc tej osoby wnioskowałbym, że ma nie więcej niż 20 lat. Nie dojrzały emocjonalnie człowiek, pozbawionym w jakimś stopniu empatii. Chory nie "chwali" się przecież chorobą pierwszej lepszej osoby. Chcę, żeby wiedzieli o niej najbardziej zaufani i oddani ludzie. Zresztą jaka jest różnica między chorym a zdrowym? Jeżeli jest w remisji przyjmuję leki, to jest taki sam jaki każdy inny a różni się tylko tym że leki przyjmuję. Takie jest moje zdanie. Jedynie leki mogą mieć negatywny wpływ na libido. Z każdym dniem coraz mniejsze. Znam to z autopsji.

Krótko po takiej reakcji nic więcej z tej znajomości nie będzie. A osoba chora może zrazić się do poznania nowej osoby, bo znowu może spotkać się z taką reakcją.

Zawsze chciałem być jej ostatnim facetem w życiu, ale nie wyszło.

Najlepiej być pierwszym i ostatnim i najlepszym. Po co dawać się odrzucać jakimś innym niepasującym kobietom.

Pierwszym nie miałem szans być. Mam pełen podziw do ludzi którzy poznali się w przedszkolu czy piaskownicy i są razem do dziś dzień. Mój kuzyn tak poznał swoją "dziewczynę". Najlepszym starałem się być, wychodziło różnie. Nie ma związków w których nie ma zgrzytów.

[cezary123]

osoba chora może zrazić się do poznania nowej osoby, bo znowu może spotkać się z taką reakcją.

Jeszcze gorzej. Osoba chora zacznie myśleć tak samo - że powinna być zdrowa. Powinna być idealna. Straszne to jest, ale tak bywa. Przecież taka prawda

[Walet Pikowy]

Te co chcą od razu wiedzieć i takie mają pretensje wiadomo o co chodzi,o zostawienie takiej osoby i nie tracenie czasu,brak zaangażowania,różnie to zrobią,nie wszystkie od razu można pewne rzeczy udawać,ale cel cały czas jest ten sam wykorzystać tą wiedzę dla siebie.Wiadomo,że kto się będzie chwalił obcym o takich rzeczach.Jak to można odebrać?Taka wiedza może być niebezpieczna dla chorych gdy inni wiedzą,bo różnie można to wykorzystać.Każdy ma inną reputacje a łatwo komuś wtedy świnie zrobić.Ludzie różnie się mszczą.Poza tym wtedy nic nie budujemy stałego,bo to wymaga czasu i pewnych etapów,tak tworzymy presję na kimś już z początku i liczymy na litość tak jakby.Daleka jest droga do zbudowania czegoś trwałego,a są rzeczy gdy ta tajemnica jest tylko dla nielicznych,bo im więcej wie tym gorzej.Takie jest moje zdanie każdy robi jak uważa.

[Alex1950]

osoba chora może zrazić się do poznania nowej osoby, bo znowu może spotkać się z taką reakcją.

Jeszcze gorzej. Osoba chora zacznie myśleć tak samo - że powinna być zdrowa. Powinna być idealna. Straszne to jest, ale tak bywa. Przecież taka prawda

Cezary więc jakie rozwiązanie? Chory musi poznać chorą, żeby się nie zawiódł/rozczarował? Jedno i drugie wie z czym to się "je".

[Meduzola]

Ciekawa jestem, ile psychiatryków w kraju nad Wisłą jest koedukacyjnych... W chorobie też może zrodzić się prawdziwe uczucie, a nie tylko chwilowa żądza.

[cezary123]

Cezary więc jakie rozwiązanie? Chory musi poznać chorą, żeby się nie zawiódł/rozczarował? Jedno i drugie wie z czym to się "je".

Niekoniecznie. Wtedy oboje będą świadomi umowności tego szczęścia a i tak będą chcieli być zdrowymi wersjami siebie samych. Rozwiązania nie ma.

[cezary123]

Może z wyjątkiem sytuacji, w której nie szuka się "pasującej" osoby a po prostu pojawia się głęboka relacja dotycząca samych niepowtarzalnych jednostek, które na siebie natrafiły jakimś cudem. Wtedy liczy się to, że to właśnie ta osoba a nie inna. Zdrowa czy chora, będąca w takiej sytuacji czy innej, ale właśnie ona.
Wtedy być może łatwiej znieść niezawinione ograniczenia, które pojawiają się i będą pojawiały w życiu. Ale i tak pozostaje jakaś metafizyczna tęsknota za doskonałością i uwolnieniem się od przykrych spraw na drodze istnienia.

[Walet Pikowy]

Z wiekiem przybywa tych niedoskonałości czy chcemy tego czy nie.Każdy ma jakieś,tylko możemy nie widzieć tego pod wpływem zauroczenia lub pozorów.Chcemy wymagających kobiet,to nie bójmy się ich i wymagajmy od siebie,oferujmy coś im.Pierw jednak uporządkujmy sprawy ze sobą.

Przebywanie ze sobą wcale nie musi być takie dramatyczne,Można bardzo się poznać.Mieć większe możliwości realizacji siebie.Organizować siebie.Nikt nie narzeka,nikt nie krytykuje,nikt nie zmusza,można robić na co masz ochotę.

[cezary123]

Sądzę, że dziewczyny czytające to forum mają swoich partnerów znalezionych w zupełnie innych okolicznościach. Żyją sobie z nimi w najlepsze i śmieją się z desperatów próbujących ich podrywać. Przecież muszą z kimś żyć.

Było kilka atrakcyjnych wolnych dziewczyn na tym forum, ale jakoś nie pasowaliśmy do siebie na tyle, żeby pojawiła się głęboka miłość. Teraz już nie poznaję tu nikogo. Niech sobie żyją z innymi, w krótszych lub dłuższych związkach i lepszych lub gorszych relacjach. Ja szukam czegoś naprawdę wyjątkowego i prawdziwego.

[cezary123]

Zresztą to nie jest metoda na złagodzenie uprzedzeń i dyskryminacji w sprawach osobistych. Kobieta chorująca (i jej rodzina) może wywołać jeszcze więcej niepokoju w życiu mężczyzny i przykrości niż tolerancyjna zdrowa.

[kuubaw]

?

[danielek]

A ja szukam tylko koleżanek i kolegów. Na razie jestem zadowolony .

[Piotrek007]

Czasami nachodzi mnie smutek z powodu tego,że jestem sam.Nie potrafił bym być w związku,ale mimo wszystko trochę żal że mam taki charakter.

[Walet Pikowy]

Ja zle znoszę samotność.Czasem nikogo nie ma koleżanek i kolegów i co wtedy?Z rodziną jest różnie czasem idą na swoje,rodzice żyją do pewnego wieku.Trzeba myśleć o kimś na lata bliskim.Trudno się niektórym żyje w pojedynkę i wcale nie jest łatwiej niż z kimś.Tu i tu są problemy,ale pewnych uwarunkowań u człowieka nie oszukasz.

[danielek]

Dziarska o niebo lepsza niż blachara Meduzola

[cezary123]

Miłość ludzi chorujących jest trudna. Po pewnym czasie i ona zaczyna uważać go za wariata i on ją za wariatkę. Ciężko uniknąć takiego końca. Miłość wchodzi delikatnym krokiem a wychodzi trzaskając drzwiami.

[Walet Pikowy]

Jest trudna,ale można powiedzieć,że osoby zdrowej i chorej też w pewnym sensie.Osoba zdrowa może mieć doświadczenia z tym i mieć zniechęcenie.Rodzina może nie zaakceptować.A już w samym związku jakieś surowe wymagania.Zdrowa osoba musi mieć sporo korzyści by być z chorym taka prawda.Nie wierzmy w bajki,że to wielka,szalona miłość.Związek ,to nie tylko ten aspekt.Poza tym dochodzi staranie się o dziecko i przekazanie podatności.Jak zachoruje dziecko kto będzie winny?Oczywiście osoba chora.To może być kością niezgody ,ta nienawiść dziecka do takiego rodzica i najgorsze rodzic ma poczucie winy.Może być z początku sielanka,a pózniej wieczne kłopoty do końca życia.Co to oznacza dla osoby chorej nie muszę mówić.Trudną sytuację na wiele lat i różne pogorszenia.Dlatego dla osób chorych obojga kompromis ,to nie mieć dzieci.Mają szanse na spokojniejsze życie w lepszym zdrowiu i ogromne zrozumienie,wspieranie się.


Druga opcja osoby,które po 30sce są nadal same i wchodzą w związek z taką osobą chorą,To często osoby z wieloma problemami z sobą plus inne.Trzecia opcja to duże wymagania i ostateczna samotność.Osoby zdrowe chcą dziecka szczególnie kobiety i to jest cel ich życia.Szukają takiego twardziela,by miały dziecko silne i zdrowe.Łatwiej im się żyło,bo opieka nad dzieckiem i chorym,a pózniej dwoje chorych to ogromna odpowiedzialność i bardzo ciężkie życie do śmierci w zasadzie.

[cezary123]

Mężczyzna, który unika dziecka i tak zostanie wrobiony w ojcostwo. Swoje lub cudze. Kobieta udaje, że nie chce macierzyństwa a naprawdę tylko na to czeka. Lepiej po dobroci i ze szczerą chęcią.

[Alex1950]

Mężczyzna, który unika dziecka i tak zostanie wrobiony w ojcostwo. Swoje lub cudze. Kobieta udaje, że nie chce macierzyństwa a naprawdę tylko na to czeka. Lepiej po dobroci i ze szczerą chęcią.

Chłopie nawet tak nie strasz. Kuźwa nie lubię dzieci, a dziś widziałem że działa ta w drugą stronę.
Jak kobieta nie chce, to może nie ma tego instynktu?