31 porad dla chorych i nie tylko

[Catastrophique]

Może nie tylko mi się to przyda. Znalezione w internecie.

Jak stać się chorym:

1. Nie zwracaj uwagi na swoje ciało. Jedz często barowe dania, za dużo pij, nie odmawiaj sobie używek, uganiaj się za przypadkowymi miłostkami i co bardzo ważne, czuj się jeszcze z tego powodu winny. Kiedy czujesz się zmęczony i zagoniony, nie zważaj na to wcale, popędzaj się jeszcze bardziej.
2. Przekonuj siebie, że twoje życie nikogo nie obchodzi, jest bez znaczenia i nie ma wartości.
3. Rób rzeczy, których nie lubisz i unikaj tego, co naprawdę lubisz. Zgadzaj się skwapliwie z opinią tych, którzy widzą w tobie niezdarę i „tłumoka".
4. Czuj się stale obrażony i szczególnie krytyczny wobec siebie.
5. Napełniaj umysł obrazami, które cię przerażają i miej na tym punkcie obsesję. Martw się, jeśli nie możesz cały czas, to przynajmniej większość dnia.
6. Unikaj głębokich, długo trwających, intymnych związków.
7. Obwiniaj wszystkich wkoło z powodu swoich kłopotów.
8. Nie wyrażaj swoich uczuć i poglądów szczerze. Inni ludzie mogliby być z tego powodu niezadowoleni.
9. Wystrzegaj się wszystkiego w czym przejawia się poczucie humoru. W życiu nie ma przecież nic do śmiechu.
10. Unikaj wszelkich okazji, które mogłyby sprawić ci większą satysfakcję czy radość.

Jak stać się bardziej chorym (kiedy już jesteś chory):

1. Myśl o tych strasznych rzeczach, jakie ci się mogą przydarzyć. Rozwódź się bez końca nad przerażającymi wizjami.
2. Wprowadź się w stan depresji, nienawiści i gniewu. Oskarżaj wszystkich wkoło o powód swej choroby. Użalaj się nad sobą.
3. Zwracaj uwagę na artykuły, książki, programy telewizyjne i ludzi, którzy upewniają cię w przekonaniu, że nie możesz mieć nadziei. Jesteś bezsilny wobec przeznaczenia.
4. Zerwij znajomości. Użalaj się nad sobą i potępiaj siebie. Zamknij się w pokoju i kontempluj nad swoją śmiercią.
5. Znienawidź siebie za zniszczone własne życie. Obwiniaj się bezlitośnie i złośliwie.
6. Odwiedzaj wielu lekarzy. Goń od jednego do drugiego, spędzaj połowę czasu w poczekalniach, zbieraj rozbieżne opinie i eksperymentuj z różnymi pastylkami. Zaczynaj różne programy leczenia, żadnego nie kończąc.
7. Rzuć pracę, porzuć wszelkie zamiary, zrezygnuj z jakiejkolwiek sensownej działalności, która ma jakiś cel lub daje ci radość. Zobacz swoje życie jako nie mające sensu i skończone.
8. Narzekaj na objawy choroby i dziel się nimi z tymi, którzy narzekają podobnie jak ty. Podpierajcie się nawzajem w poczuciu beznadziejności.
9. Nie dbaj o siebie. Bo i po co? Niech inni robią to za ciebie i obrażaj się, że nie robią tego jak należy.
10. Myśl o tym, jak paskudne jest twoje życie i jak dobrze jest umrzeć, ale myśl o tym, jak straszna jest śmierć i zwiększaj ten ból w sobie.

Jak być zdrowym:

l.Rób to, co spełnia twoje pragnienia, co daje ci radość, w czym widzisz cel i dowartościowanie życia. Spójrz na życie jak na swoje dzieło i staraj się być pozytywnym.
2. Zwróć na siebie większą uwagę, staraj się zaspokoić swoje potrzeby. Zadbaj o siebie i dodawaj sobie otuchy.
3. Pozbądź się wszelkich negatywnych emocji, obaw, gniewu, strachu, smutku, złości. Ujawniaj swoje uczucia, nie skrywaj ich. Bądź rozsądny i wybacz sobie.
4. W swoich myślach rozwijaj wzniosłe, pozytywne cele. W swej wyobraźni doskonal obrazy pragnień, o których marzysz, aby się spełniły. Kiedy pojawią się w myśli jakieś obawy, zmień przedmiot zainteresowania i wbudź w sobie uczucia spokoju i radości.
5. Kochaj siebie i kochaj też innych. Postaw na miłość. Uczyń z niej swój cel i uzewnętrznij to w postępowaniu.
6. Stwarzaj pogodne, szczere, przyjacielskie związki. Postaraj się uzdrowić zranione w przeszłości stosunki z dawnymi przyjaciółmi, rodzicami, rodziną.
7. Zrób coś pozytywnego w swoim otoczeniu, coś, co lubisz i potrafisz.
8. Rób coś dla zdrowia i dobrego samopoczucia, nabieraj w sobie przekonania o możliwości pełnego zdrowia. Nakreśl własny program zdrowia lub uzdrowienia, opierając się na wskazówkach ekspertów, ale dostosowując je do własnych potrzeb.
9. Zaakceptuj siebie i wszystko, co jest w twoim życiu jako okazję do rozwoju i nauki. Bądź za to wdzięczny. Gdy coś „zawalisz", przebacz sobie, skorzystaj z tej nauki i „rwij" do przodu.
10. Zachowaj niezmącone niczym poczucie humoru.
11. Znajdź doradcę albo dobrego uzdrowiciela, który pomoże ci w profilaktyce duchowej. Znajdź dobrego nauczyciela, trenera.

Edgar Cayce - Uzdrowienie Holistyczne

[lawenda]

Dosyć ciekawe i coś w tym jest. Nastawienie do świata, też wpływa na nasze postrzeganie choroby.

[JudasHonor]

To powinien przeczytać każdy chory. A zrozumieć i uwierzyć każdy kto chce być zdrowym.

Choroby psychiczne jednak mają swoją genezę i logikę, czy chcemy tego, czy nie.

[cezary123]

3. Rób rzeczy, których nie lubisz i unikaj tego, co naprawdę lubisz. Zgadzaj się skwapliwie z opinią tych, którzy widzą w tobie niezdarę i „tłumoka".

Najciekawiej jest, jak komuś coś dobrze wychodzi i cieszy się tym, a inni próbują mu to w ten sposób z zazdrości lub złośliwości zepsuć.
Ale przynajmniej wtedy nikt na pewno nie zgodzi się z opinią otoczenia na swój temat. Warto się w ten sposób zahartować.
Tak czy owak walka.

[JudasHonor]

Wielu ludzi określa swój status według poziomu na jakim żyją znani im wokół ludzie. I jeśli któremukolwiek z otoczenia zacznie się zbytnio powodzić, to automatycznie będzie to oznaczać spadek własnego statusu. Aby temu zaradzić można albo starać się podnieść swój poziom życia albo drugie wyjście, działać w celu obniżenia tego poziomu w otoczeniu.

Czyli albo można starać się samemu wyjść z marazmu by polepszyć swój stan albo można wszystkich wokół wciskać w dół by pozostać wyżej nad innymi.

Zawiść, to zazdrość o coś/kogoś w połączeniu z chęcią aby ten ktoś utracił obiekt powodujący zazdrość. Zawiść to element tego drugiego sposobu na polepszanie swojego statusu.

Można by rzec Twój sukces ich porażką. Twoja porażka ich sukcesem.

[Catastrophique]

Tak już jest ten świat "poukładany". Nie masz czegoś - jest źle, masz - też nie jest za dobrze.

[Dobro]

Bardzo mi się podobają porady.
Dzięki Catastrophique

[Catastrophique]

Nie ma za co .

[Bardo]

Edgar Cayce był dość kontrowersyjną osobą (wieścił m.in. bliski koniec
świata, wprowadzał się w trans w celu zdobywania informacji pochodzących
"nie z tego świata" i tym podobne), ale akurat wymienione punkty mają sporo
sensu.

[Catastrophique]

Szczerze mówiąc nie zagłębiałem się w biografię autora tych porad, nie miałem pojęcia kto to jest. Porady są jednak wg. mnie naprawdę dobre i trafne.

[jojo]

Obawiam się, że jestem na tym etapie:

8. Narzekaj na objawy choroby i dziel się nimi z tymi, którzy narzekają podobnie jak ty. Podpierajcie się nawzajem w poczuciu beznadziejności.

Ciągle patrzę na siebie, jak na osobę poważnie chorą i uważam że życie jest szare, moja choroba jest nieuleczalna i czeka mnie niewesoła przyszłość... Zwłaszcza że solian/amisan nie mogą brać osoby w podeszłym wieku, a ja przecież też kiedyś będę stara. Przeraża mnie przyszłość.

Na szczęście cieszę się, że żyję, chociaż nachodzą mnie czasem niewesołe myśli, w stylu, że żałuję że się urodziłam, uważam że nic nie osiągnę i że jestem nieudacznikiem. Za to ostatnie trochę obwiniam moich rodziców, rozpuszczali mnie. Zresztą wyrosłam na lenia i malkontenta. Dbam o higienę, o wygląd zewnętrzny, ale miewam wielki apetyt, zwłaszcza na słodycze... Przestałam lubić długie spacery, bo uważam je za zbyt męczące, zresztą teraz jest paskudna pogoda.

To jest dla mnie niewykonywalne:

3. Pozbądź się wszelkich negatywnych emocji, obaw, gniewu, strachu, smutku, złości. Ujawniaj swoje uczucia, nie skrywaj ich. Bądź rozsądny i wybacz sobie.

Rzadko się na kogoś gniewam, ale boję się i często bywam smutna. Jednak dużo rzeczy sprawia mi przyjemność, np. zakupy, słodycze, rozmowa z moją Mamą. Jednak nie mogę sobie wybaczyć wielu rzeczy, min. tego że uległam psychozie, że odstawiłam leki i wylądowałam dwa razy pod rząd w szpitalu, że próbowałam się kiedyś zabić (miałam wtedy 14 lat) i że dałam się skrzywdzić pewnemu draniowi (wówczas miałam 10 lat i byłam bardzo naiwna). Ta ostatnia rzecz wpłynęła na rozwój mojej choroby, a (na szczęście) nieudana próba samobójcza była jej katalizatorem.

Naprawdę, pewnych rzeczy nigdy sobie nie wybaczę.

[JudasHonor]

Żaden życiorys nie jest idealny, każdy ma jakieś przykre doświadczenia. Jeśli zrobiłaś coś nie będąc w pełni tego świadoma lub nie mając na to wpływu to traktuj siebie łagodnie. Jeśli natomiast zrobiłaś świadomie coś co Cię trapi ale teraz żałujesz tego i postąpiła byś dziś inaczej, to również potraktuj siebie ulgowo, bo już jesteś inną osobą w tym momencie.

Wierzę, że w końcu poukłada Ci się w życiu osobistym. Po nocy zawsze wstaje dzień.

[Catastrophique]

Nie ma sensu obwiniać się o coś co wydarzyło się w przeszłości. Pamięć o tym pozostaje, ale to dobrze. Pozwala to nie zrobić drugi raz tego samego błędu.

[cezary123]

Naprawdę, pewnych rzeczy nigdy sobie nie wybaczę.

Ja bym sobie nie wybaczył, gdybym sobie nie mógł czegoś wybaczyć.
Kto jak kto ale sam sobie mam prawo podać rękę.