Niektórym psychiatrom można wszystko wmówić

[redaktor]

Czy nie jest tak, że czasami chory o bujniejszej wyobraźni może wmówić psychiatrze różne objawy ( np. abulię, anhedonię... albo twierdzić, że słyszał kiedyś głosy... )...??.

[Newt]

Może ale po co miałby to robić?

[redaktor]

Tak się tylko pytam, bo sam tak kiedyś robiłem ( z nudów i samotności ).
Np. kompetentny psychiatra rozpozna u chorego kłopoty charakterologiczne ( niezorganizowanie, lenistwo itp. ), a nie bardzo kompetentny wszystko zwali na objawy negatywne ( wpisze w kartę np. abulię, czy dereizm ).

[eN]

Może dlatego, że się czymś zasugeruje? Łatwo jest wmówić sobie jakąś dolegliwość, a stąd już krok do przekonania o niej lekarza, który przecież kardiologiem nie jest, i nie ma możliwości tak gruntownego i rzetelnego przebadania pacjenta.

[redaktor]

Bo lekarz nie ma czasu indywidualnie zająć się poszczególnymi przypadkami i je po troszę "odfajkowuje " . Moim zdaniem też psychiatrzy powinni mieć więcej zajęć z psychologii klinicznej i vice versa.


No i u każdego/każdej dereizm, abulia czy anhedonia wygląda inaczej. No i są niektórzyludzie "zdrowi", którzy słyszą głosy http://www.wyleczona-schizofrenia.pl/artykul.php?ks=87

[dan]

Bo lekarz nie ma czasu indywidualnie zająć się poszczególnymi przypadkami i je po troszę "odfajkowuje " . Moim zdaniem też psychiatrzy powinni mieć więcej zajęć z psychologii klinicznej i vice versa.

Generalnie powinno być dwóch specjalistów - lekarz i psycholog na równym poziomie współpracy. Wiedzy jest coraz więcej i trudno wymagać od jednego człowieka, żeby ogarniał wszystko. Musiało by się to odbyć kosztem jakości. Póki co, to psychiatra jest tym "szefem" i jeśli zechce, to zablokuje decyzje psychologa. Co jest OK! Jeśli decyzje psychologa mogły by się okazać szkodliwe. Natomiast w drugą stronę, to już nie działa. Bardzo trudno jest psychologowi, który de facto posiada głębszą wiedzę o pacjencie zablokować potencjalnie szkodliwe decyzje lekarza psychiatry.
Ocenę tego zostawiam Wam, droga publiczności.

[redaktor]

Z psychologiem dużo jest łatwiej rozmawiać niż z psychiatrą ( sam tak mam ). Przed psychologiem można się bardziej otworzyć. Oczywiście, pod warunkiem, że się nie "ściemnia", tylko mówi szczerą prawdę.
Psychiatra bardziej patrzy pod kątem jednostki chorobowej, do której można kogoś dopasować, a psycholog, pod kątem indywidualności danej osoby.

[Amannn]

Bo lekarz nie ma czasu indywidualnie zająć się poszczególnymi przypadkami i je po troszę "odfajkowuje " . Moim zdaniem też psychiatrzy powinni mieć więcej zajęć z psychologii klinicznej i vice versa.


No i u każdego/każdej dereizm, abulia czy anhedonia wygląda inaczej. No i są niektórzyludzie "zdrowi", którzy słyszą głosy http://www.wyleczona-schizofrenia.pl/artykul.php?ks=87

Psychiatrzy maja aż za dużo zajęć podczas gdy ich wiedza jest nikła. Zdrowi ludzie nie mają głosów

[Amannn]

Czy nie jest tak, że czasami chory o bujniejszej wyobraźni może wmówić psychiatrze różne objawy ( np. abulię, anhedonię... albo twierdzić, że słyszał kiedyś głosy... )...??.

Psychiatra opiera się na tym co pacjent mu powie. Przekonujący pacjent może wiec wmówić mu prawie wszystko. Jak to jeszcze potwierdza członkowie rodziny pacjenta to psychiatrze nie pozostaje nic jak przyjąć ich wersję.

[Meduzola]

U mnie notorycznie wpisuje się, że mam tak zwane "formalne zaburzenia myślenia", bo nie potrafię snuć jednolitej narracji, moja uwaga gdzieś tam ucieka, a nazwano to raz bardziej trafniej "ześlizgi myślowe", a to po prostu moje mentalne macki też chcą wyczuć rozmówcę, co bazuje na pewnej traumie. Raz powiedziałam o pojawieniu się hipnagogów, to przesądziło o wszystkim, co się na mój temat pisze w mojej karcie chorobowej i jak się prowadzi ze mną wywiad. Nie dociera do nich, że moje problemy psychiczne wynikają z nadpobudliwego "ciała migdałowatego", niewidomi nie mają schizofrenii. W ich logice brakuje niektórych elementów, dlatego też są populistycznymi konformistami dążącymi do zawodowego sukcesu na każdym egzemplarzu ludzkim, który wpadnie w ich macki. Niby mózg steruje całym ciałem, ale metabolizm mitochondrialny zachodzi w każdej komórce. Zatem holistyczne podejście do pacjenta to bujda na resorach, no slogan po prostu.

[Amannn]

To przykład na to że psychiatrzy mogą w kartę wpisać wszystko.

[amigo]

Nie widzę sensu wmawiać coś lekarzowi.
Zamiast choroby każdy woli być zdrowy i nie brać leków.