Centra Zdrowia Psychicznego

[Pamal]

Dlaczego tak uważasz?

Wolę już nie rozgrzebywać tego tematu publicznie.
Moja krytyka była nieuzasadniona.
Przeżywam obecnie kryzys psychiczny spowodowany wzięciem tabletki kilka godzin później i kryzys wiary w terapię, która zwłaszcza w czasie pandemii bardzo mi pomogła, więc moje spojrzenie było jednostronnie przeczernione.
A można było zidentyfikować mój ośrodek.

Dobra, zostawmy to.
Z Twoich postów przebija wysoki poziom lęku i poczucie winy.
Ja tam się nie przejmuję tym, co kto pomyśli.
Może dlatego, że piszę to, co naprawdę sądzę.
Przy odrobinie złej woli można wszystko przeinaczyć, zinterpretować opacznie i skrytykować, podnosząc sobie poziom samooceny na chwilę.

A ja nie wiem co sądzę, czasem coś i jednocześnie coś przeciwnego, albo nie umiem jasno wyrazić co myślę, albo sądzę coś i po jakimś czasie coś zupełnie innego.

[Meduza]

Teraz okazuje się, że ten model się nie sprawdził.

[1187Hunterwasser]

Teraz okazuje się, że ten model się nie sprawdził.

Nie sprawdził się, bo sami najbardziej zainteresowani (czytaj lekarze) nie są skłonni, by cokolwiek zmienić.
Więcej obowiązków, większa odpowiedzialność za te same (albo mniejsze) pieniądze?
Teraz mają cieplarniane warunki (wiem to z pierwszej ręki).
Fakt, że zmienią szyld ze szpitala na Centrum nic nie zmienia.
Trzeba zmienić wszystko, aby wszystko zostało po staremu.

[1187Hunterwasser]

Cytat za Onetem:

"To nie znaczy jednak, że problem zniknął. Niektórzy uważają, że dla niepoznaki i uspokojenia nastrojów zostawiony zostanie szyld "centra zdrowia psychicznego", choć z faktycznym modelem psychiatrii środowiskowej testowanej przez kilka lat będzie on miał wspólną głównie nazwę, a nieprzetestowane propozycje resortu nazywają "kupowaniem kota w worku".

Kogo temat zainteresował może kliknąć po więcej i wyrobić sobie opinię:

https://wiadomosci.onet.pl/kraj/wielki- ... n=newsy_sg

Ja tylko dodam od siebie, że ten zachwalany w artykule model psychiatrii środowiskowej w mojej okolicy to w dużej mierze fikcja.
Mówię to, bo poniekąd przekonałem się o tym na własnej skórze.
Na nogi postawił mnie dopiero lekarz opłacany prywatnie.
Dzięki nieźle dobranym lekom jestem w stanie pracować na swoje utrzymanie, studiować i prowadzić samodzielne życie, mimo choroby.
Jedyne, czego sobie życzę, to trzymać się od pobliskiego centrum jak najdalej.
Wam tego też życzę. Swoją drogą to chyba najdłuższy pilotaż w dziejach nowożytnej Europy

[Meduza]

Psychiatria jest dalej opresyjna, świadczy o tym zatrudnianie mocno umięśnionych sanitariuszy. Pobudzony pacjent powinien mieć do dyspozycji worek treningowy i rękawice do boksowania, takie by wisiały na izbie przyjęć, skoro są przywożeni przez policję. Powinno się rozbudować sale terapeutyczne, by schizofrenicy wypiekali ciasta dla reszty pacjentów, wykonywali wiklinowe kosze i bajkowe figurki z drewna, rzeźbili w steatycie, bo kto chce tak ciągle oklejać słoiki serwetkami (decoupage= metoda serwetkowa), do czego taki przedmiot ma potem służyć..? Oszczędźcie też sobie terapii kognitywno-poznawczej, bo przy schizofrenicznych perseweracjach najlepsze są oddziaływania w nurcie psychodynamicznym. Ps. Jak leżę w szpitalu psychiatrycznym, to nie mam wrażenia, że jestem w jakimś centrum, tylko pralki automatycznej brak, choć są szpitale, że jest. W niektórych szpitalach są też wspólne wyjścia do sklepu. W Niemczech w pewnej dużej placówce robiono pacjentom masaż stóp, powiem Wam, że to fajne odczucie w głowie, a u nas ludzie patrzyliby zazdrośnie, że czubkiem robią dobrze.

[dorrotea]

Na razie jest ścisła. Ursynów na swoje centrum, Wilanów, Mokotów i chyba Wola.

Ursynow z Wilanowem mają chyba wspolny oddzial dzienny, na Goplańskiej, znajomy kończy terapię, inny kolega już zakończył.

Ja na Goplańskiej kisnę czternasty miesiac w kolejce na psychoterapię indywidualną xd