Wbrew powszechnemu błędnemu przekonaniu, epizody manii niekoniecznie są "szczęśliwymi" chwilami dla pacjenta. Są to raczej okresy ekstremalnej energii, które czasami mogą być dla pacjenta przerażające. Epizody te mogą trwać tygodniami lub miesiącami, jeśli nie są leczone, a podczas jednego z nich pacjent może doświadczyć trzech lub więcej z poniższych objawów:
- Euforia, nienaturalne pobudzenie, hiperarousal (wysoka czujność), uczucie zdenerwowania lub napięcia.
- Zwiększona aktywność, energia lub pobudzenie.
- Przesadne poczucie dobrego samopoczucia i pewności siebie.
- Zbyt energiczny sen lub bezsenność.
- Nadmierna gadatliwość lub szybkie mówienie.
- Gwałtowne myśli.
- Rozproszenie uwagi.
- Podejmowanie niewłaściwych decyzji, takich jak nadmierne wydatki, podejmowanie ryzyka seksualnego, nierozsądne inwestycje, używanie lub nadużywanie substancji.
Kiedy osoba wychodzi z epizodu maniakalnego, zazwyczaj przechodzi w fazę depresji, w której występuje pięć lub więcej z poniższych objawów dwubiegunowych:
- Przygnębiony nastrój, np. uczucie smutku, pustki, beznadziejności lub płaczliwość. "U dzieci i nastolatków obniżony nastrój może objawiać się jako drażliwość" - mówi Thompson.
- Wyraźna utrata zainteresowania lub brak przyjemności we wszystkich lub prawie wszystkich czynnościach.
- Znacząca utrata wagi, gdy nie stosowano diety, przybieranie na wadze lub zmniejszenie albo zwiększenie apetytu. Thompson zauważa, że brak oczekiwanego przyrostu wagi może być oznaką depresji u dzieci.
- Bezsenność lub zbyt częste spanie.
- Niepokój lub spowolnione zachowanie.
- Zmęczenie lub utrata energii.
- Poczucie bezwartościowości albo nadmierne lub niewłaściwe poczucie winy.
- Trudności z koncentracją lub podejmowaniem decyzji.
- Myślenie o samobójstwie, planowanie go lub podejmowanie prób samobójczych.
Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi, nazywany również czasem zaburzeniem koncentracji uwagi lub ADD, "jest zaburzeniem neurorozwojowym powodującym problemy z uwagą/koncentracją i/lub nadpobudliwością/impulsywnością" - mówi Justin Barterian, licencjonowany psycholog i asystent profesora psychiatrii i zdrowia behawioralnego w Centrum Medycznym Wexner Uniwersytetu Stanowego Ohio w Columbus.
Objawy ADHD mogą obejmować:
- Trudności w skupieniu się na pracy lub zadaniach szkolnych.
- Trudności z wykonywaniem poleceń.
- Trudności z utrzymaniem organizacji.
- Trudności z wykonaniem zadań.
- Zapominanie.
- Gubienie rzeczy.
- Impulsywność.
- Rozproszenie uwagi.
- Trudności w interakcjach społecznych.
- Mówienie za dużo, bycie głośnym i przerywanie innym.
Chociaż ADHD i zaburzenie dwubiegunowe to dwa odrębne schorzenia, ich objawy mogą się pokrywać. W szczególności, te nakładające się objawy obejmują:
- Gadatliwość.
- Rozproszenie uwagi.
- Drażliwość.
- Nadaktywność.
- Dysregulację emocjonalną.
- Problemy z zasypianiem.
- Gonitwa myśli.
- Utrata funkcjonowania społecznego.
- Problemy z utrzymaniem uwagi.
- Trudności z koncentracją i skupieniem uwagi.
- Angażowanie się w ryzykowne lub impulsywne zachowania.
Dodaje, że jest również całkowicie możliwe, aby mieć zarówno ADHD i zaburzenie dwubiegunowe w tym samym czasie. "Badania pokazują, że nawet 1 na 13 pacjentów z ADHD ma zaburzenia dwubiegunowe, a 1 na 6 pacjentów z zaburzeniami dwubiegunowymi ma ADHD".
(ang.):
https://health.usnews.com/wellness/mind ... er-vs-adhd
. Tylko, że neuroróżnorodność potwierdzili mi w koncu po 15latach leczenia i nieskończonej ilości hospitalizacji. Polska "ochrona""zdrowia"psychicznego pod tym względem to dno dna i nawet nie puka od spodu, ale mozolnie się przewierca. Może za kilkaset lat dogonimy średniowiecze 
