Jaka praca dla schizofrenika ?

[Piotrek007]

Ja się wyprowadziłem z domu w wieku 19 lat, sam sie zacząłem utrzymywać, studiować, kształcić. I co z tego, jak po wielu latach pracy na ochroniarza nie chcą mnie przyjąć. A Nocny sróż to chyba najlepsza praca dla każdego schizofrenika. Którym chce i może pracować.

Praca z reguły spokojna ale to zależy też na jaki obiekt się trafi i potrafi być czasami mocno stresująca.Jest też druga strona medalu - pracując w ZPCH zamykają się możliwości pracy na wolnym rynku bo nie da się ukryć niepełnosprawności i w CV wszystko zostaję.

[Piotrek007]

Od początku miesiąca mam nową pracę i chyba w końcu udało mi się znaleźć taką która mi odpowiada.Nie ma tu wkurzania się i jest fajna atmosfera.

[Piotrek007]

Rozmawiałem niedawno z nowym kolegą z pracy i opowiadał mi jak zarabiał sprzedając w internecie towary ze zwrotów magazynowych.Kupował palety towaru z np. Amazona po bardzo niskich cenach i po przesortowaniu/sprawdzeniu co jest sprawne a co popsute wystawiał na sprzedaż.Jak dla mnie to praca marzenie by była pod warunkiem,że rzeczywiście dawało by to dobry dochód.Ja jeszcze podpytam jego o szczegóły i być może spróbuje też tak robić.

[Piotrek007]

Dzisiaj zamówiłem tak na próbę i z ciekawości trzy paczki ze zwrotów za całe 160zł.Ciekawe co w nich będzie.

[piotrs]

Od początku miesiąca mam nową pracę i chyba w końcu udało mi się znaleźć taką która mi odpowiada.Nie ma tu wkurzania się i jest fajna atmosfera.

a gdzie pracujesz
jakie leki bierzesz ?

[Piotrek007]

Od początku miesiąca mam nową pracę i chyba w końcu udało mi się znaleźć taką która mi odpowiada.Nie ma tu wkurzania się i jest fajna atmosfera.

a gdzie pracujesz
jakie leki bierzesz ?

Kasuje na stacji benzynowej, robię ewidencję na płatnym parkingu dla tirów i kilka innych rzeczy w firmie wielobranżowej.Biorę zolaxę w małych dawkach.

[Amannn]

Piotrek uściślić mu ze 2,5 olanzapiny bo to istotne dla każdego małe znaczy co innego.

[Piotrek007]

Piotrek uściślić mu ze 2,5 olanzapiny bo to istotne dla każdego małe znaczy co innego.

Tyle że ja pracowałem też na końskich dawkach rispoleptu przez kilka lat zanim zacząłem schodzić z dawek i nie uważam,że się nie da.Ale każdy choruje inaczej i nie zamierzam nikomu prawić morałów.

[Amannn]

Miałeś widocznie szczęście Większości ludzi leki zamykają możliwość pracy . To tak na prawdę zależy od przypadku 5% ma takie szczęście jak ty ze na lekach udaje im się pracować 95% takiego szczęścia nie ma . Natomiast na 2,5 olanzapiny to już prawie każdy mógłby pracować i w tym nic dziwnego nie ma Już 5 olanzapiny powoduje często ze prace fizyczna da się wykonywać 10 to już jednak pełny zamulacz i tu żeby się po niej dobrze czuć trzeba mieć to szczęście . Ale są takie osoby na forum również.

[Piotrek007]

Miałeś widocznie szczęście Większości ludzi leki zamykają możliwość pracy . To tak na prawdę zależy od przypadku 5% ma takie szczęście jak ty ze na lekach udaje im się pracować 95% takiego szczęścia nie ma .

Nie Amannn - nie miałem "szczęścia" I to nie był przypadek.Mam w pamięci ile musiałem znieść stresu i jak bardzo musiałem walczyć z lękami żeby zmusić się do wyjścia z domu.Nie byłem mniej chory niż inni,pokaż mi drugiego "chorego" który od urodzenia do osiągnięcia pełnoletności żył w totalnej izolacji a następnie cztery lata spędził w psychozie beż pomocy psychiatrycznej.Po wyjściu z psychozy był "dziki" I kompletnie nie przystosowany do życia w społeczeństwie a mimo to wyszedł do ludzi (czytaj:poszedł do pracy) i mimo przerażenie,mega stresu i lęków wytrwał i nauczył się żyć wśród ludzi.Nie gloryfikuje swojego przypadku ani nie umiejszam innym bo nie o to chodzi żeby się licytować kto miał gorzej ale pisanie że miałem szczęście że mogę pracować jest nie na miejscu

[Catastrophique]

U mnie było podobnie, Piotrek. Miałem skrajną fobię społeczną i początki mojego wychodzenia "do ludzi" były bardzo ciężkie. Też musiałem sobie radzić z bardzo intensywnym lękiem i stresem. Byłem jednak tak uparty i odważny, że w końcu skrajny introwertyzm zamieniłem w pełni ekstrawertyczny charakter, bardzo też urosła moja wiara w siebie i poczucie własnej wartości. Odwróciłem swoją osobowość o 180 stopni i jest całkowitą nieprawdą, że leki to uniemożliwiają. Niektórzy mają jaja i są wytrwali, inni nie .

[Amannn]

Miałeś widocznie szczęście Większości ludzi leki zamykają możliwość pracy . To tak na prawdę zależy od przypadku 5% ma takie szczęście jak ty ze na lekach udaje im się pracować 95% takiego szczęścia nie ma .

Nie Amannn - nie miałem "szczęścia" I to nie był przypadek.Mam w pamięci ile musiałem znieść stresu i jak bardzo musiałem walczyć z lękami żeby zmusić się do wyjścia z domu.Nie byłem mniej chory niż inni,pokaż mi drugiego "chorego" który od urodzenia do osiągnięcia pełnoletności żył w totalnej izolacji a następnie cztery lata spędził w psychozie beż pomocy psychiatrycznej.Po wyjściu z psychozy był "dziki" I kompletnie nie przystosowany do życia w społeczeństwie a mimo to wyszedł do ludzi (czytaj:poszedł do pracy) i mimo przerażenie,mega stresu i lęków wytrwał i nauczył się żyć wśród ludzi.Nie gloryfikuje swojego przypadku ani nie umiejszam innym bo nie o to chodzi żeby się licytować kto miał gorzej ale pisanie że miałem szczęście że mogę pracować jest nie na miejscu

Nie mi jest ci umniejszać Ale leki większości ludzi uniemożliwiają prace powodując dekoncentrację i senność oraz bardzo osłabiając pamięć Lęki to co innego z lekami można sobie poradzić choć ja nie mówię ze jest to łatwe. Na banialuki katastrofy radzę w ogóle nie zwracać uwagi Jak był zakompleksiony tak jest nadal .

[Piotrek007]

Są pracę w których jedynym obowiązkiem jest zrobienie obchodu co dwie godziny a w nocy jeszcze jest możliwość drzemki - jedna trzecia prac na portierniach tak wygląda.Nie wydaje mi się aby zamulenie było powodem niepracowania.Ale nie mój interes co kto robi i jak się leczy.Ja myślę że dużo zależy od rodziny/najbliższych.Jak jest przyzwolenie na chorowanie w zaciszu domowym to choremu zmagającemu się z objawami negatywnymi bardzo ciężko jest się przełamać i wystawić na jeszcze większy stres.Zdrowi mogą mieć pełną olewkę na to co się dzieje w pracy a osoba chora psychicznie będzie przeżywała jak szef krzywo się na nią spojrzy.Mamy nieporównywalnie trudniej nie tylko zresztą w pracy .Ale też można z tym walczyć i z czasem pokonać problemy.

[Amannn]

Myśle ze zbytnio upraszczasz sprawę patrząc po sobie Leki z wielu osób robią warzywa Do tego stopnia ze ci ludzie trudno maja się umyć a co dopiero pracować I nie chodzi o żadne lęki choć i te leki mogą wywoływać ale o chroniczne zmęczenie dekoncentrację zaburzenie koordynacji ruchów Jak ludzie piszą część z nich ma trudno przeczytać dwie linijki w książce . Ludzie na lekach są często inwalidami umysłowymi i potrzebują opieki ze strony innych. I nic tego nie zmieni . Katastrofa jest całkowicie pozbawiony współczucia jest pełen nienawiści do ludzi dlatego wypisuje takie bzdury. To się zmieni jak dopadną go choroby polekowe.

[Piotrek007]

Nie wiem Amannn.Ja dzięki podjęciu pracy wyzdrowiałem z objawów choroby ,była początkiem zdrowienia i najlepszą możliwą terapą dla mnie.Każdy inaczej choruje i są też tacy co przez pracę się rozchorowali.

[Piotrek007]

Każdy z nas chciałby osiągnąć stabilną remisję i żyć szczęśliwie.Praca jest nieodłącznym elementem normalnego życia i bez niej nie ma mowy o tym by żyć jak zdrowi.

[Amannn]

.

[Amannn]

.

[Piotrek007]

Ja niedawno zacząłem pracę.Siedzę sobie w ciepłe,oglądam telewizję.Jak ktoś przyjedzie zostawić tira na parkingu to go spiszę żeby potem Firma wiedziała kto był i mogła wystawić fakturę za postój.Jak ktoś przyjedzie zatankować to go obsłużę wypisując kwity i faktury ale tutaj że stacji korzystają tylko firmy i będę miał może kilka tankowań do rana.Nie ma nic trudnego ani stresującego.Mam pieska do towarzystwa .Chłopaki wiem że nawet drzemają tutaj trochę ale to moja trzecia nocka i nie wiem jeszcze na ile mogę sobie pozwolić więc narazie będę wytrzymywał.Taką pracę mógłby wykonywać każdy i nie potrzeba być nie wiem jak ogarniętym żeby dać sobie radę.

[Amannn]

.