robak

[piotr 84]

mierzę wysoko
po łbie od życia
i już nisko nosem przy ziemi

pełzam gdy inni żyją

z perspektywy robaka
zadzieram wzrok
a tam ludzkość
te skurczybyki
co jakoś umieją żyć

a mi życie nie wychodzi

skwitował bym ich jakimś dobrym tekstem
ale to oni żyją a ja pełzam

i żeby nie moja moralność
to bym zamiast pełzać
popłynął z rynsztokiem

tak nie wolno Piotrze
te pełzanie kiedyś będzie ci wynagrodzone
a wtedy to ty im pokarzesz
albo nawet nie pokarzesz

będziesz po nad pokazywanie gestu Kozakiewicza

ta pocieszaj się głupku

póki co pełzam do bankomatu po rentę

ale obiecuje sobie że kiedyś będę żył