Jakie macie objawy zab. schizotypowych?

[Tonhar]

Co prawda ja biorę leki, które leczą moje objawy, ale swego czasu były one dość ostre (co prawda do dzisiaj je miewam, ale nie przeszkadzają mi już tak w życiu jak kiedyś). Ja miałem tak (nie wiem, czy uda mi się wymienić wszystko):
- urojenia prześladowcze,
- lekkie omamy słuchowe,
- rozbawiają mnie sytuacje, które nie powinny lub po prostu zwykłe rzeczy i śmieję się z byle powodu,
- czułem się obserwowany itp.,
- ciężko mi się wysłowić, nie lubię rozmawiać z ludźmi,
- często (nawet zbyt często) nie ufałem ludziom, nawet najbliższym,
- lubię siedzieć sam w swoim własnym świecie (zamiast z kimś rozmawiać wolę prowadzić monolog wewnętrzny),
- czasem miewam urojenia, że jestem kimś ważnym, że ludzie powinni mi oddawać pokłon itp.,
- lubię się wyróżniać, mam swoje słownictwo, lubię nosić jakieś nietypowe ciuchy itp.,
- czasami mam wrażenie, jakoby rzeczy nieożywione miały uczucia, np. odczuwam żal do samochodów, które idą na złomowisko,
- bałem się też, że ktoś mi może czytać w myślach, lub ja mogę przesyłać informacje o moich poprzez patrzenie komuś w oczy, dlatego bałem się tego robić,
- od czasu do czasu miewałem także urojenia ksobne,
- problemy z pamięcią.
A jak z Wami?

[wowo]

Podobnie, objawy się powtarzają u wszystkich podobnie.

[Anz93]

Ja pierwszą diagnoze miałem zaburzenia schizotypowe i pamiętam że miałem wtedy grubo:
Poczucie bycia obserwowanym
Urojenia prześladowcze
Dziwaczne doznania w sensie duchowym (interesowałem się Islamem, Buddyzmem itd)
Jak słuchałem muzyki miałem wrażenie że słyszę głosy z poza ścieżki dźwiękowej
Urojenia hipohondryczne
Uczucie odrealnienia (tak jak by sen na jawie)
Nagłe wybuchy śmiechu i tak jak piszesz bawiły mnie sytuacje niemal tragiczne
Całkowite wycofanie społeczne
Pustka w głowie (nie byłem w stanie nic mówić)
Nieufność
Podejrzliwość
Uczucie życia w odrębnym świecie obok tego realnego (nie wiem jak to nazwać)
W ubiorze nie wykazywałem się żadnymi dziwactwami ale nosiłem włosy do połowy pleców i tak mi było dobrze
I mam czasem tak że gadam do siebie i w głowie kreuje sobie różne sytuacje żyję fantazją troche

Teraz mam co prawda typową schizofrenie ale to i tak podobne zaburzenie jest

[dzwonkowy]

I mam czasem tak że gadam do siebie i w głowie kreuje sobie różne sytuacje żyję fantazją troche

Hej! Ja też tworzę sobie w głowie różne sytuacje i żyję w świecie równoległym do tego rzeczywistego.
Czasem nawet się roześmieję lub nawet rozpłaczę, bo sytuacja wykreowana w mojej głowie tego wymaga.
Też masz tak, że żyjesz jakby w świecie równoległym?
I że ten równoległy świat jest dla Ciebie bardzo ważny?

[Anz93]

Tak i nie wiem czy z czasem ten drugi wykreowany świat mnie nie pochłonie bo jestem dziwakiem i mało kto mnie kmini generalnie czasem mam tak że jak słucham muzyki na przkład to się zachwycam i udaje że jestem z siebie dumny bo to ja skomponowałem bit i siedziałem nad nim pare godzin albo że sam napisałem tekst do jakiejś piosenki z przesłaniem mnóstwo jest tych moich dziwactw..

[dzwonkowy]

To może zacznij pisać piosenki? Na jawie, a nie w marzeniach.

[wowo]

Całe szczęście nie mam z tym problemu.

[dzwonkowy]

Całe szczęście nie mam z tym problemu.

Nie widzę w tym problemu.

[wowo]

Jeśli ja bym tak miał to byłby to dla mnie problem. Może z czasem to przechodzi bo jak byłem w wieku dojrzewania to też przez coś podobnego przechodziłem, ale mi minęło.

[Tonhar]

Ja też tak czasami mam z tą muzyką, tyle że ja mam tak, że gdy słucham np. czegoś smutnego to wydaje mi się, że jestem martwy, albo że coś złego dzieje się wokół mnie itp. czy coś w tym rodzaju, a gdy słucham wesołego, to że jestem jakimś dowódcą czy jakimś tam królem i czuję się doceniany przez innych. Mnie to pomaga, np. gdy mam gorszy dzień, to wtedy mogę się oddać swojemu wykreowanemu światu i zapomnieć o trudach dnia codziennego. Gorzej jest, gdy mam wielką ochotę jeszcze się przebrać czy wziąć jakiś przedmiot do ręki (np. łyżka = berło), aby imitować ten stan.

[Anz93]

A jak u was z nastrojem? Bo ja miałem wtedy i dalej mam mocno obniżony.. Ja nyślę że zaburzenia schizotypowe to zwiastun schizofrenii tak przynajmniej było w moim przypadku.

[janpola]

U mnie też mocno słaby nastrój .. szczególnie w okresie jesienno-zimowym

[Tonhar]

Ja tam lubię gdy jest zachmurzone niebo. Co do nastroju to jest bardzo zmienny. Raz mam okres lepszego nastroju (wolę to ująć jako "neutralnego", gdyż za szczęśliwy to ja nie jestem,może tylko epizodycznie), a raz gorszego. Takie nastroje zmieniają się co jakieś dwa, trzy tygodnie. Gdy mam ten gorszy nastrój to ciężko mi coś ogarnąć (takie jakby otępienie), wysłowić się, nie mam na nic ochoty itp. Faktycznie mi psychiatra też powiedział, iż to może być rozwijająca się schizofrenia, ale to się jeszcze zobaczy z biegiem czasu. Poza tym dobrze, że w porę dali mi odpowiednie lekarstwo.

[lmp]

Ja tam lubię gdy jest zachmurzone niebo. Co do nastroju to jest bardzo zmienny. Raz mam okres lepszego nastroju (wolę to ująć jako "neutralnego", gdyż za szczęśliwy to ja nie jestem,może tylko epizodycznie), a raz gorszego. Takie nastroje zmieniają się co jakieś dwa, trzy tygodnie. Gdy mam ten gorszy nastrój to ciężko mi coś ogarnąć (takie jakby otępienie), wysłowić się, nie mam na nic ochoty itp. Faktycznie mi psychiatra też powiedział, iż to może być rozwijająca się schizofrenia, ale to się jeszcze zobaczy z biegiem czasu. Poza tym dobrze, że w porę dali mi odpowiednie lekarstwo.

ja lubię jak pada bo wtedy nie jest mi smutno że siedzę w domu zamiast być na powietrzu cieszyć się przyrodą
jakby co to nie lubię wychodzić z domu bo boję się ludzi i zwierząt innych też