Miejsce na cmentarzu....

[Ralf]

Hej,

Kto z Was ma już wykupione miejsce na cmentarzu u księdza?

[karuna]

Nie planuję i nigdy nie będę.

[karuna]

Nikomu na nic moja śmierć. Nie uważam żeby to było coś mądrego, taka śmierć.

[unreal]

Ja zażyczyłam sobie kremacji.

[cezary123]

Ja zażyczyłam sobie kremacji.

Ja też, ale z zupełnie innych powodów.

[unreal]

A skąd znasz moje powody?

[cezary123]

A skąd znasz moje powody?

Z różnic w innych dziedzinach.

[unreal]

Skoro tak dobrze mnie znasz, to napisz otwartym tekstem, jakie są moje powody.

[cezary123]

Skoro tak dobrze mnie znasz, to napisz otwartym tekstem, jakie są moje powody.

Stwierdziłem tylko, że są różne od moich. To da się wywnioskować przez porównanie.
Mogę napisać, które Twoje nie są takie, jak moje.

[unreal]

Być może w tym punkcie nasze powody są zbieżne?
Nie przyszło Ci to na myśl?

[cezary123]

Być może w tym punkcie nasze powody są zbieżne?
Nie przyszło Ci to na myśl?

Nie wiem, które są zbieżne. Mogę wymienić wszystkie powody do skorzystania z kremacji pośmiertnej, które nie są moimi powodami i wśród nich będą te Twoje.

[unreal]

Mogę wymienić wszystkie powody do skorzystania z kremacji pośmiertnej, które nie są moimi powodami i wśród nich będą te Twoje.

No to wymieniaj, skoro możesz.

[cezary123]

-powrót do obiegu przyrody
-brak istnienia pozadoczesnego (całkowite unicestwienie)
-rytuał nakazany przez światopogląd albo mistrzów
-tańszy koszt
-moda
-przymus (obawa przed epidemiami)
-sprzeciwienie się tradycji



Moje powody do kremacji i rozsypania prochów w nieznanym miejscu są proste. Po pierwsze obawiam się jakichś przypadkowych przebłysków świadomości w nienaruszonym organizmie tuż po śmierci. Ze względu na estetykę nie chcę, żeby moje zwłoki rozkładały się bez duszy i świadomości jak kupa zepsutego mięsa, uniknę dyskomfortu wywołanego świadomością zamknięcia mnie w prawie niezmienionej postaci w ciasnym czymś pod ziemią i kojarzenia tej kupki atomów z byłym Cezarym przez wszystkie inne osoby żywe. Poza tym nie życzę sobie, żeby mnie albo to, co kojarzyć się będzie ze mną, dowolne obce osoby obracały i robiły z tym co chciały, łącznie z rytuałami i wyobrażeniami, kiedy ja nawet nie będę mógł palcem ruszyć, aby zaprotestować. Nie ma ciała, ma być kupka fizycznych atomów różnych zwykłych nierozróżnialnych pierwiastków. Nie byłem tylko swoim ciałem, tylko się tak za życia innym wydawało, kiedy nie było innej możliwości poznania międzyosobowego jak przez zmysły i prawa materialnego świata. (mimo, że i tak być nie musi)

[cezary123]

Co do ankiety zaznaczyłem: nie i nie planuję.
Zapomniałem o swoim końcu, żeby nie musieć o nim zapominać dopiero wtedy, jak już będzie niedaleko.

"Nie będziesz fruwał, jak jesteś zdrowy, będziesz fruwał, jak będziesz chory".
I to jeszcze jak.

[Niemamnie]

W Polsce nie można oddać prochów naturze, ich rozsypanie jest prawnie zabronione.

[cezary123]

W Polsce nie można oddać prochów naturze, ich rozsypanie jest prawnie zabronione.

To nie będą "moje" prochy. Atomy pierwiastków nie miały i mają indywidualności. W ciągu swojego życia już tysiące razy odddałem wszystkie co do jednego swoje atomy w świat. Niezmienna pozostawała jedynie struktura i plan. I materialna, wzbudzona formą świadomość czegokolwiek oraz niezależna od jakiejkolwiek formy niematerialna dusza, jaźń.

A poza tym, z tym nieznanym miejscem to jeszcze się zastanowię. Może to przesada z tym brakiem zaufania do potomków.

[Niemamnie]

Ją spocznę w ziemi jak nadejdzie mój czas, bez kombinacji. Ale o miejscu na cmentarzu jeszcze nie myślę.

[cezary123]

Tego czasu nie godzi się nazwać "swoim czasem". Śmierć to wróg.

[karuna]

Śmierć to wróg.

Chciałbym mieć tylko tego droga.
Śmierć to nauczyciel. Okryty pyłem, kurzem, zapomniany.

[cezary123]

Śmierć to nauczyciel.

Nie. Nie ma wśród nas wyedukowanych zmarłych.