ulubiona książka z dzieciństwa

[Pamal]

Moją ulubioną lekturą byli "Ikowie, ludzie gór". Czułam, że książka ta idealnie obrazowała otaczającą mnie rzeczywistość społeczną, przedstawiała moją psychikę, kolegów i koleżanek z klasy

[moi]

Przepraszam, że podaję link, ale na tym blogu są niemal wszystkie moje książki dzieciństwa:

http://coczytamkonstantemu.blogspot.com/

Książką, która nieco wryła mi się w pamięć było "Co słonko widziało", a to dlatego, że ukradłam ją z osiedlowej biblioteki, gdy miałam pięć lat. Ukradłam, a po przeczytaniu odniosłam, bo myślałam, że tak się pożycza książki Po zapisaniu pani już bez problemu pożyczała mi inne.

Książką, którą także dobrze pamiętam są "Androny " Jana Brzechwy - koniecznie z ilustracjami Butenki:

http://www.proszynski.pl/Androny-p-30098-1200-.html

No i "Baśnie" Andersena z ilustracjami Szancera.

Z późniejszego dzieciństwa najbardziej pamiętam chyba "Chłopców z Placu Broni", ponieważ płakałam nad śmiercią Nemeczka.

Muminki czytałam w dzieciństwie, ale odkryłam je ponownie, jak byłam młodzieżą.

Pozdrawiam.m.

[Dobro]

Tomek i złodzieje, Pippi i jakiś tytuł, którego nie pamiętam ale polecam.

[Pamal]

A znacie Nesbit? Czytałam jej książki w kółko i namiętnie kolorowałam obrazki, autorka ilustracji nazywała się chyba Orłowska-Gabryś.
Tomki też czytałam, wyobrażając sobie dodatkowe kobiece bohaterki, i Verne'a.

[think]

Książek nie pamiętam za wiele, ale kochałam komiksy Kaczora Donalda

[Tal]

Ja nie zapomnę jak popłakałem się przy "Ani z Zielonego Wzgórza"

[Pamal]

Z komiksów czytałam Tytusy, omijając starannie te bardziej edukacyjne.

[think]

A tak, "Ania...", rzeczywiście . I "Dzieci z Bulerbyn"

[Bardo]

„My na wyspie Saltkråkan”, znana także jako "Dlaczego kąpiesz się w spodniach wujku?"

Z komiksów uwielbiałem "Thorgala".

[moi]

A znacie Nesbit?

Tak, "Pięcioro dzieci i coś" to była świetna lektura! Potem czytałam to swojemu synowi.

Pozdrawiam.m.

[koniczynka26]

Od 5 klasy podstawówki zaczęłam nałogowo czytać książki i dzięki temu przestałam pisać z błędami ortograficznymi i wzbogaciłam mój zasób słownictwa.
Pierwszą książką , poza lekturami , którą przeczytałam dla własnej przyjemności była : "Ania z Zielonego Wzgórza" i ta książka tak mnie zafascynowała, że przeczytałam całą serię o Ani ,autorstwa Lucy Maud Montgomery.
Podczas mojego dzieciństwa przeczytałam bardzo wiele książek, od książek Małgorzaty Musierowicz z serii Jeżycjady zaczynając i kończąc na serii o Harrym Potterze.
Jedna z moich ulubionych książek z dzieciństwa , które szczególnie zapadły mi w pamięć , jest książka Eleanor H.Porter pod tytułem : "Pollyanna ",o dziewczynce , która grała w grę w zadowolenie i w każdej , nawet najtrudniejszej sytuacji życiowej , odnajdywała pozytywne strony i powody , by móc się z czegoś cieszyć i myślę , że książka ta uczy pozytywnego myślenia i bardzo lubiłam ją czytać w dzieciństwie.

[Pamal]

Anię przeczytałam też ostatnio w nowym tłumaczeniu, za moich czasów było dostępne tylko to przedwojenne (?). Musierowicz lubiłam, ale większą satysfakcję sprawia mi czytanie forum o jej twórczości.

[moi]

Jeżycjada była fajna, ale tylko do któregoś momentu. Potem to się jakieś wtórne zrobiło.

Pozdrawiam.m.

[Pamal]

A czytałaś forum "wielbicielek" Jeżycjady na gazeta.pl?

[Catastrophique]

"Chłopcy z placu broni".

[moi]

A czytałaś forum "wielbicielek" Jeżycjady na gazeta.pl?

Nie. Myślę, że swoją opinią bardzo bym im się naraziła.

Pozdrawiam.m.

[Pamal]

Zajrzyj
Nazywa się chyba "Fanki Małgorzaty Musierowicz".

[moi]

Aż taką fanką nie jestem Mnie się już te wszystkie Pulpecje i Tygryski mocno pierniczą ze sobą

Pozdrawiam.m.

[koniczynka26]

Lubiłam też czytać w dzieciństwie książki Hanny Ożogowskiej , których akcja , rozgrywała się podczas PRL-U i w tych czasach też były pisane , bo to były stare książki , ale miały fajny,ciepły klimat dawnych czasów w Polsce i były napisane, z dużą dozą humoru .
Szczególnie godnymi polecenia książkami tej autorki są : 'Ucho od śledzia " i "Tajemnica zielonej pieczęci "
Bardzo mi się też podobała książka : "Inna ?" Ireny Jurgielewiczowej .
No i oczywiście czytałam też w podstawówce kultową serię książek : "Opowieści z Narnii" , którą poleciła mi pani bibliotekarka w szkole.
Podobała mi się też książka Krystyny Ślaskiej pod tytułem : "Wakacje z Emilem" , która rozgrywa się w czasach powojennych i opowiada o studencie , który ,podczas wakacji opiekował się pewnym rodzeństwem.

[Faur]

Harry Potter. Nie byłem sierotą, miałem rodziców po rozwodzie, ale utożsamiałem się z Harrym przez wzgląd na po części stracone dzieciństwo. Podobało mi się to, że w świecie magii był szanowany, wszyscy go znali i miał wspaniałych przyjaciół. Chciałem być taki jak on. W wieku 11 lat nie otrzymałem jednak żadnego listu, choć nie oczekiwałem tego. Było mi bardzo smutno, że nie ma Hogwartu. Zawsze tęskniłem za nieistniejącym światem. Pamiętam że płakałem z uwagi na brak pokemonów. Pewnie dlatego w podstawówce byłem najlepszy z religii i wyróżniony podczas komunii zaszczytem czytania listu do Koryntian, o ile pamiętam to chyba był właśnie ten.

Pamiętam jeszcze Anię z Zielonego Wzgórza i Chłopców z Placu Broni, ale te lektury nie wywołały we mnie melancholii. W tamtych czasach nie lubiłem czytać. Harry'ego też raczej obejrzałem niż przeczytałem.