jak kocha schizofrenik?

[Catastrophique]

Czekaj, moze z Toba jednak da sie normalnie porozmawiac .

[cezary123]

Tu na forum ludzie otwierają się i nie boją uprzedzeń. Opisują wszystko, objawy, leczenie, terapie, rehabilitacje, implikacje choroby w życiu. Ale nie tylko. Prawdopodobnie tu są ludzie w lepszym stanie, bardziej świadomi, mający wgląd, no i lubiący internetowe fora.
Pewnie na żywo też nie chcieliby rozmawiać o swoich chorobach, ale spotkałem się ze zjawiskiem towarzystwa, które na żywo też lubiło o tej chorobie pogawędzić.

[Catastrophique]

Ach te opisy schizofrenicznych jazd .

[smutna kobieta]

myślałam, że będziecie mi mówić, że mam czekać i kochać mimo wszystko,
a widzę że nie koniecznie

[danielek]

myślałam, że będziecie mi mówić, że mam czekać i kochać mimo wszystko,
a widzę że nie koniecznie

No niekoniecznie

[cezary123]

myślałam, że będziecie mi mówić, że mam czekać i kochać mimo wszystko,
a widzę że nie koniecznie

Mnie zawsze zastanawiało, jak to jest w tych sprawach damsko-męskich. Mężczyzna zwykle stawia kobietę w dziwnej sytuacji: prosi o miłość, sugeruje jej zachowania w sytuacjach konfliktowych "ale jeżeli jest taka Kasia, która mnie kocha...", "zrobię wszystko, wyzdrowieję, jeżeli kobieta mnie będzie kochać", tak jakby nawet szantażuje ją jej potencjalną miłością do niego. Bez kobiety nie zrobi najmniejszego kroku. Może przez to, że chce brać, mieć zaspokojone potrzeby, może też potrzebę bycia osobą wartą kochania?
Ale to i tak przecież nie pomoże, a jeżeli ma być miłość, to mężczyzna raczej powinien zapewnić kobietę pierwszy o swojej miłości.
Kobieta sama wie czy kochać czy nie i dlaczego tak.

Możemy Ci najwyżej powiedzieć, że masz nie mieć uprzedzeń i nie skazywać chorującego na to napiętnowanie na całe życie.

[danielek]

Lalalala

[smutna kobieta]

moje zagubienie wynika właśnie z tego, że to on bardzo mnie zapewniał o swojej miłości do mnie i o wyjątkowości naszej relacji, ja go nie skreślam, wolę myśleć i usprawiedliwiać, że mnie zostawił, bo jest bardzo chory,
bo serce mi pęka na myśl, że są inne niechorobowe przyczyny

Z tego co się przypadkiem dowiedziałam to jego rodzina nic nie wie, że nie jesteśmy już razem, bo oni byli bardzo za mną i jego tata bardzo mnie cenił. cóż tyle w temacie

[cezary123]

Tak, to bardzo osobista sprawa. Jak miłość zakwitnie, to nie wolno jej niszczyć.

[Meduzola]

Wypadałoby się przyjrzeć temu, które to są chorobowe, a które niechorobowe przyczyny. Bo to trudno rozgraniczyć.

[smutna kobieta]

no właśnie Meduzola tego nie wiem i liczyłam, że od Was się tutaj dowiem,
że są jakieś "wzorce zachowań" , ale widzę, że trudno coś ustalić,
poczytałam sobie na forum wszystko co wydało mi się przydatne
czekam aż się wyleczę z tej miłości i zacznę żyć dalej bez niego
jestem idealistka i romantyczką, wiec wierzyłam we wszystkie słowa i zapewnienia z jego strony
teraz myślę, że jest osobą niedojrzałą i dałam się wpuścić w maliny, wiec to moja wina,
że pokochałam kogoś niezrównoważonego emocjonalnie

[Catastrophique]

Smutna, nie badz smutna. Widocznie "big love" jeszcze przed Toba .

[taka mala]

moje zagubienie wynika właśnie z tego, że to on bardzo mnie zapewniał o swojej miłości do mnie i o wyjątkowości naszej relacji, ja go nie skreślam, wolę myśleć i usprawiedliwiać, że mnie zostawił, bo jest bardzo chory,
bo serce mi pęka na myśl, że są inne niechorobowe przyczyny

Z tego co się przypadkiem dowiedziałam to jego rodzina nic nie wie, że nie jesteśmy już razem, bo oni byli bardzo za mną i jego tata bardzo mnie cenił. cóż tyle w temacie

Smutna kobieta, nie napisałam w końcu do Ciebie, bo nie miałam nawet siły się zebrać... Właśnie, chyba już na dobre zostawił mnie mój ukochany Serce mi pęka, bo obwinia mnie, a ja, pomimo jego wad nigdy go nie skreślałam, zawsze cierpliwie czekałam...Uważałam, że jeśli jest prawdziwa miłość, to ona wszystko przetrwa... Jego cała rodzina też jest za mną, ale co po tym, kiedy on nie chce... I zastanawiam się, czy zabrakło miłości czy to ja i moje wady i zachowania podziałały na niego depresyjnie... :'( Owszem, mówił, że kocha, że chce się ożenić, ale ponieważ zostawiał mnie wcześniej, to we mnie ciągle był niepokój, czy znowu nie odejdzie i ta moja niepewność go rozbiła... Tak, że nawet nie chce ze mną rozmawiać. Co robić... Kiedy ja nie umiem bez niego żyć :'( Czasem miałam wrażenie, że choćbym robiła nie wiadomo co i tak znalazłoby się coś, co wg niego przekreśliłoby nasz zwiazek. No i się stało, po raz kolejny. I chyba już nie ma szans :'( Jestem kompletnie załamana ((

[taka mala]

no właśnie Meduzola tego nie wiem i liczyłam, że od Was się tutaj dowiem,
że są jakieś "wzorce zachowań" , ale widzę, że trudno coś ustalić,
poczytałam sobie na forum wszystko co wydało mi się przydatne
czekam aż się wyleczę z tej miłości i zacznę żyć dalej bez niego
jestem idealistka i romantyczką, wiec wierzyłam we wszystkie słowa i zapewnienia z jego strony
teraz myślę, że jest osobą niedojrzałą i dałam się wpuścić w maliny, wiec to moja wina,
że pokochałam kogoś niezrównoważonego emocjonalnie

Jak czytam Twoje wpisy to mam wrażenie, jakbym czytała o sobie samej i mojej relacji Zawsze zastanawiałam się, na ile działa choroba, a na ile niedojrzałość czy po prostu brak miłości... :'(

[Walet Pikowy]

Niektóre są toksyczne związki i ciężko z nich się wydostać.Często są w takim w związku kobiety,które bardzo ,aż za bardzo kochają,bo jest taki typ kobiet.Je łatwo zranić.Czasem są za bardzo zaborcze i to też może być kłopotem.

Schizofrenia nie daje reguł jak się kocha,tylko może te sprawy mocno komplikować jak ktoś ma głęboką chorobę i problemy emocjonalne-uczuciowe.Jak miał ciężkie dzieciństwo,a każdy z tych chorych na ogół ma i nie przeszedł terapii,to będzie w tych sprawach nieprzewidywalny.

[taka mala]

Niektóre są toksyczne związki i ciężko z nich się wydostać.Często są w takim w związku kobiety,które bardzo ,aż za bardzo kochają,bo jest taki typ kobiet.Je łatwo zranić.Czasem są za bardzo zaborcze i to też może być kłopotem.

Schizofrenia nie daje reguł jak się kocha,tylko może te sprawy mocno komplikować jak ktoś ma głęboką chorobę i problemy emocjonalne-uczuciowe.Jak miał ciężkie dzieciństwo,a każdy z tych chorych na ogół ma i nie przeszedł terapii,to będzie w tych sprawach nieprzewidywalny.

To ja pewnie kocham za bardzo w takim razie...Zawsze się starałam, starałam się uwazać na każde słowo, a i tak wyszło, że to wszystko na marne, że jeszcze za mało, że jeszcze jestem nie taka... Tak, mój ukochany raczej miał problem emocjonalno-uczuciowy, łatwo się irytuje, zniechęca, ale winą obarcza mnie... I po prostu koniec, nie bo nie.

[cezary123]

Każdy kiedyś kogoś odrzucił albo świadomie, bo osoba była nieodpowiednia i nieatrakcyjna, albo w życiu tak się potoczyło i samo tak wyszło.
Dajcie sobie spokój z nieszczęśliwymi miłościami. Jak nie to nie.
Tyle innych atrakcyjnych spraw jest na świecie.

[cezary123]

Zadbajcie o siebie i swoją jak najwyższą samorealizację.

[Walet Pikowy]

No właśnie będąc z kimś bierze się za tą osobę odpowiedzialność i ciężkie są rozstania dla chorych psychicznie,czasem to może zniszczyć człowieka nawet zdrowego.

Poza tym często związek ma jakiś dorobek,przeżyć,wspomnień i przywiązania.Rozstając się możemy stracić kontakt z tą osobą na zawsze.

W pewnym wieku też rozstania bardzo komplikują życie.

[Walet Pikowy]

Jest jeszcze taki model kobiety.Miała np ojca uzależnionego od alkoholu i znajduję chłopaka sobie takiego by być dla niego terapeutką,zmieniać go.Coś w tym stylu słyszałem na terapii.

Też słyszałem o modelu kobiety pielęgniarki,takiej bardzo opiekuńczej.

Wszystkie te kobiety są współuzależnione od swoich mężczyzn.