co odczuwam widząc chorego na schizofrenię

[_ragazza]

Schizofrenicy? Bardzo ciekawi ludzie, ktorzy wyjatkowo doglebnie rozumieja i odczuwaja swiat i zycie. Mnie fascynuja, o ile akurat nie sa w psychozie - wtedy nawiazanie kontaktu moze byc trudne, ale ja jestem w pelni otwarty na wszystkich, ktorzy wylamuja sie ze schematow .

W sumie to mogę się podpisac pod tym wszystkimi czterema kończynami.
Mają w sobie coś niesamowicie przyciągającego, przynajmniej mnie

[hvp2]

Różnie - w zależności od osoby i sytuacji!

Generalnie solidarność!

[irena]

Zanim zachorowałam znałam osoby chore na schizofrenię. Były to osoby z dziedziny sztuki. Dla mnie byli to dziwacy, ale artyści.
Gdy teraz sama zachorowałam, chyba w jakim sensie również zostalam "artystką". Wielu znajomych "normalnych" ode mnie się odsunęło.

[katarzyna-ta sama]

Witajcie. Może niektórzy pamiętają studentkę "katarzynę", która kilka lat temu zainicjowała temat "co czujesz widząc chorego na schizofrenię", ponieważ pisała o irracjonalnych lękach ludzi zdrowych do ludzi psychicznie chorych? To ja. I bardzo się zdziwiłam i bardzo mi jest miło, że dyskutujecie o tym do dziś. Chyba jednak jest to drażliwy temat, skoro tylu ludzi obawia się spotkania twarzą w twarz z Chorym.
Powiem Wam, że do dzisiaj czerpię to, czego mnie nauczyliście na waszym forum. Pozdrawiam Was wszystkich ciepło. I przepraszam, że się nie loguję, ale po tak długim czasie nie pamiętam hasła.
Zbyszku, jakbyś mógł przenieść mój wpis do tematuy, było by fajnie.

[zbyszek]

Pani Kasiu, coś mi się wydaje, że wtedy także nie miała Pani rejestracji. Oto jedyny post, jako znalazłem: http://schizofrenia.evot.org/viewtopic. ... 1694#p1694
Czy się mylę ? Proszę podać jakiś Pani post jako zalogowanego użytkownika.

[irena]

"Czasem to niemożliwe, bo napotkana osoba nie chce, albo nie może się otworzyć, ale zawsze próbuję."

Najtrudniej być lekarzem dla siebie samego.

[mmatys]

witam wszystkich. jestem schizofrenikiem. wlasnie skonczylem oddzial dzienny i oby moja remisja byla jak najdluzsza. przedwczoraj musialem zalatwic jeszcze jedna sprawe na oddziale zamknietym co wymagalo zamkniecia sie w srodku na dwie godziny i czekania na lekarza. siedzialem wiec w palarni i sila rzeczy rozmawialem z ludzmi. bylem swiadkiem cudzego urojenia - obok byl ocieplany budynek i budowa (betoniarka) troche halasowala. Gosc ktory palil papierosa obok przekonywal ze oto wyburzaja ten budynek i ziemie przejmuje miasto i powstana tu biurowce. Nie wiedzialem jak zareagowac, nie przekonywalem go ze jest inaczej. Poczulem strach, bo przypomnialo mi to siebie sprzed jakiegos czasu i glupoty w ktore wierzylem i ktore wygadywalem.
SUMUJAC - patrzac na chorego czuje strach przed wlasnym nawrotem.

[Petruccio]

Przed zachorowaniem zawsze czułem do osób chorych szacunek, że potrafią żyć z tym brzemieniem. Nabrałem szacunku po tym, jak dowiedziałem się, na czym ta choroba polega i jakie wyzwania ze sobą niesie. Życie chciało, że zachorowałem ja i niepojęte dla mnie jest, jak ludzie z chorobą pracują w normalnych firmach, kończą szkoły i mają udane związki. Te wyzwania jeszcze przede mną stoją i muszę się przekonać, jak to jest . Pozdrowienia!

[ocean]

...

[aaaad]

bylem swiadkiem cudzego urojenia - obok byl ocieplany budynek i budowa (betoniarka) troche halasowala. Gosc ktory palil papierosa obok przekonywal ze oto wyburzaja ten budynek i ziemie przejmuje miasto i powstana tu biurowce.

Ale w sumie gdzie tu urojenie? Ja bym powiedział, że przypuszczenie
poparte doświadczeniem albo przeświadczeniem tego, co ma nastąpić.
Może miał większą wiedzę - niekoniecznie pokrywającą się z prawdą -
na temat przyszłości tego szpitala. Choćby dzisiaj mowa była w tv o pewnym
szpitalu, który ma zostać oddany w ręce prywatne - dyrowi nie pasują
punkty jakie ma otrzymać za leczenie. Jego pomysł jest jak ze scenariusza
tego babska, którego miał uwieść agent czegoś tam, która opowiadała jak
to Tusk z Kopacz mają skopać ludziom zady a sobie nabić kabzy. Nie ma
pieniędzy na publiczne leczenie? Lekarze z przychodni prowadzący swoje
prywatne praktyki przejmują na własność majątek - od teraz wszystko jest
płatne, usługi w ramach NFZ nie są realizowane. Taki scenariusz ma być
zrealizowany w całej Polszy. Ale zanim się odda za free majątek umierającym
z głodu lekarzom trzeba o niego zadbać - za publiczną kasę wyremontować
co się da, wyposażyć na ile się da. Gdzie będzie się bardziej opłacało postawić
biurowce albo sprzedać ziemię - to się zrobi.

[jojo]

Czuję się zażenowana, boję się i myślę o tym, że mam z tą osobą dużo wspólnego- bo jestem leczona na schizofrenię paranoidalną. Nikt nie ma na czole wypisanego: jestem chory, więc tych ludzi można rozpoznać tylko po zachowaniu. Jak widzę kogoś kto ulega psychozie, odczuwam strach, że kiedyś powtórzy się mój epizod psychotyczny i skończy się znów hospitalizacją. Teraz jestem w remisji bo biorę leki. Biorę leki bardziej ze strachu przed psychozą niż z rozsądku. Współczuję też osobom chorym na schizofrenię i jest mi ich żal, bo wiem przez jakie piekło przechodzą ulegając omamom słuchowym i urojeniom- znam to z autopsji.