Czy pobieranie renty jest etyczne?

[koniczynka26]

No to dobrze Edenie -Docencie przecież masz pełne prawo być osobą aseksualną i nie musisz mieć żadnych potrzeb seksualnych i skoro czujesz się z tym dobrze to wszystko jest w porządku i nie musisz się niczym przejmować Rozumiem że komuś ktoś może się podobać niezależnie czy jest to kobieta czy mężczyzna ale można być jednocześnie osobą aseksualną nie mieć żadnych potrzeb seksualnych i nie decydować się na seks z kimkolwiek więc cię rozumiem Edenie

[koniczynka26]

Naprawdę nie warto żebyś się przejmował Edenie-Docencie negatywnymi opiniami innych osób na które nie masz wpływu bo nie warto na to tracić zdrowia psychicznego Sam wiesz jaki jesteś Edenie i skoro sam czujesz się dobrze z samym sobą to wszystko jest w porządku i to co inni o tobie myślą nie ma najmniejszego znaczenia Ważne czy ty dla samego siebie Edenie jesteś osobą dobrą i wartościową bo jeżeli pozytywnie samego siebie odbierasz to wszystko jest w porządku i niczym się nie przejmuj

[koniczynka26]

może kiedyś zabiorą Ci rentę i będziesz zmuszona iść do pracy

Czasem ktoś naprawdę potrzebuje czasu na rekonwalescencję, nie czuje się chwilowo na siłach pracować. Co my wiemy, może jedyne obecne oferty pracy, jakie ktoś ma, to jakieś za minimalną pensję, sprzątaczka, dozorca parkingu, ekspedientka - takie oferty będą zawsze, nawet gdy rentę zabiorą.
Koniczyna pisała, że kiedy poczuje się na siłach pójdzie do roboty. Czy czuje się już na siłach pracować oceniają lekarze i psycholog co 3 lata.

Dokładnie, dziękuję ci Docencie-Edenie,w końcu jakiś głos rozsądku w tym temacie. Przecież to orzecznik Zusu ,przy przedłużaniu przeze mnie renty regularnie ocenia mój stan zdrowia,analizując moją pełną dokumentację medyczną,którą zawsze dołączam do wniosku o przedłużenie renty socjalnej i to lekarz orzecznik Zus ocenia ,czy jestem w stanie pracować,czy nie oraz czy jestem w stanie się leczyć na różnych formach terapii psychiatrycznej. Orzeczenie lekarza orzecznika Zus jest dla mnie wyznacznikiem tego że renta mi się należy i jestem całkowicie niezdolna do pracy. Wielokrotnie już pisałam na tym forum,że kiedy stanę się zdolna do poradzenia sobie w pracy,to spróbuję pracować i jeżeli będę w stanie pracować i poradzę sobie w pracy,to po prostu będę pracować,ale na razie jestem na to zbyt chora psychicznie,aby móc pracować i bardzo proszę was o uszanowanie mojej postawy życiowej i zaprzestanie prób przekonywania mnie do zmiany mojej postawy życiowej,skoro ja mam pełne podstawy,by żyć tak jak żyję,więc bardzo proszę was o trochę zrozumienia w stosunku do mnie i nie próbowanie mnie potępiać i o nie piętnowanie mojej postawy życiowej,tak jak to miało miejsce,gdy zaczynałam pisać na tym forum ,bo ja nikogo nie krzywdzę tym,że pobieram rentę i renta została mi przyznana i mi się ona należy.

[Gehenna]

. Wielokrotnie już pisałam na tym forum,że kiedy stanę się zdolna do poradzenia sobie w pracy,to spróbuję pracować i jeżeli będę w stanie pracować i poradzę sobie w pracy,to po prostu będę pracować

pewnością,tylko najpierw będziesz musiala znaleźć tą pracę, z pustym CV będzie trudno

[cezary123]

Zawsze można założyć własną działalność.
Kobiety mają lżej.
Zakład fryzjerski, kwiaciarnię, albo salon piękności.

[koniczynka26]

Już pisałam,że teraz nie jestem w stanie pracować,więc pobieram rentę,a jak stanę się zdolna do pracy,to będę próbowała szukać jakiejkolwiek pracy i jakoś sobie poradzę.Nie zamierzam się teraz martwić moją przyszłością finansową,bo mam jeszcze dość młodą,zdrową,pracującą mamę,która zawsze pomoże mi finansowo i która mnie utrzymuje,bo moja mama rozumie,że jestem bardzo chora psychicznie i potrzebuję jej pomocy finansowej,bo nie jestem w stanie pracować.

[mateuzs]

z prochu powstałeś i w proch się obrócisz

[cezary123]

Własna działalność gospodarcza to obciążenie psychiczne którego nie wytrzyma 99% użytkowników tego forum zemną włącznie.

A ja uważam, że to jest w pewnych wypadkach o wiele mniej stresujące i bardziej satysfakcjonujące niż bycie służącym u jakiegoś innego prywaciarza.

[mateuzs]

z prochu powstałeś i w proch się obrócisz

[Wspaniale]

Własna działalność gospodarcza to obciążenie psychiczne którego nie wytrzyma 99% użytkowników tego forum zemną włącznie.

A ja uważam, że to jest w pewnych wypadkach o wiele mniej stresujące i bardziej satysfakcjonujące niż bycie służącym u jakiegoś innego prywaciarza.

W polskich warunkach (zus, us, itp.), to jest wyzwanie dla najodporniejszych psychicznie i fizycznie. Bo nawet jeśli masz pomysł na mały biznes, to cię zjedzą przepisy, podatki, realia. Trzeba umieć kombinować, lawirować, a nie martwić się na zapas, popadać w załamania, bo tu nie ma zlituj. Na zwolnienie nie pójdziesz, bo wraz z tym twój interes (zwykle jednoosobowy) przestanie funkcjonować, bo zusu czy us nie interesuje, czy masz dochód czy nie masz. Albo pieniądze co miesiąc wpływają, albo idziesz na dno. Inną sprawą są różnej maści kontrahenci cwaniacy lub tacy jak ty, nie radzący sobie, a co za tym idzie nie wywiązujący się z płatności. Co dużego przedsiębiorcę nie dotknie, małego zrujnuje, choćby nie zapłacona robocizna.

[mateuzs]

z prochu powstałeś i w proch się obrócisz

[cezary123]

W polskich warunkach (zus, us, itp.), to jest wyzwanie dla najodporniejszych psychicznie i fizycznie. Bo nawet jeśli masz pomysł na mały biznes, to cię zjedzą przepisy, podatki, realia.

Prowadziłeś już jakąś własną działalność?
Ja jeszcze nie.

Przecież jeżeli nie będę dbał o swoje interesy to stanę się tylko takim właśnie zasobem ekonomicznym do wykorzystania dla innych, jeżeli pójdę do nich pracować.
Dla mnie to jest oczywiste.
Co nas nie zabije, to nas wzmocni.

[Wspaniale]

W polskich warunkach (zus, us, itp.), to jest wyzwanie dla najodporniejszych psychicznie i fizycznie. Bo nawet jeśli masz pomysł na mały biznes, to cię zjedzą przepisy, podatki, realia.

Prowadziłeś już jakąś własną działalność?
Ja jeszcze nie.

Nie trzeba dać sobie wydłubać oka, by wiedzieć, że to boli. Znam kilka osób prowadzących swoje biznesy, interesiki. Wiem, ile czasu im to zajmuje i jakie mają problemy. A są to osoby przy których ja jestem kłębkiem nerwów, mimo to oni nerwowo nie wyrabiają. Ciągłe kombinowanie. Niektórzy są do tego stworzeni, mają w sobie ten lans balans, taką umiejętność znalezienia się w każdej sytuacji i poradzenie sobie bez względu na to, co by się działo. Ja jestem tego zaprzeczeniem. Mnie najmniejsze problemy przytłaczają. I wiem, że do prowadzenia czegokolwiek się nie nadaję.

[cezary123]

Najlepsza oczywiście jest jakaś posadka państwowa.
Albo działalność artystyczna.

[Gehenna]

Najlepsza oczywiście jest jakaś posadka państwowa.
Albo działalność artystyczna.

się obśmiałam właśnie.

[cezary123]

się obśmiałam właśnie.

Gratuluje dobrego humoru.

[moi]

Albo działalność artystyczna.

Chyba jak się jest drugim Dwurnikiem

Pozdrawiam.m.

[Tal]

Śmieszy mnie i zarazem przeraża podejście co niektórych i to nas lekko innych, gdzie powinniśmy być zgodni w tej kwestii.
Żyjemy w systemie jakim żyjemy, ludzie u władzy pod przykrywką pokoju i dobra dbają o swoje interesy, pieniędzmi to oni podcierają tyłki, a ja mam rezygnować z rzuconych ochłapów, bo komuś nieetyczne i niemoralne jest PRACOWAĆ i pobierać te kilka złoty na leki. Wypowiadać się to mogą osoby które naprawdę żyją. Poznały co to jest opłacić rachunki, wyżywić rodzinę, dojechać do pracy czy zakupić leki! Krytykować jest najłatwiej, ale ruszyć się z CV to nie bardzo. Pobieram rentę i mam zamiar pracować i jak komuś z tym źle to albo jest taki prawy i dobry, albo nieświadomy prawdziwej ceny życia.

[koniczynka26]

arq , mnie nie interesuje i nie obchodzi to, że dana osoba , jednocześnie pracuje i pobiera rentę i jakoś szczególnie mnie to nie boli , bo mnie to w niczym nie szkodzi , ani nie przeszkadza , w żaden sposób , to na mnie negatywnie nie wpływa.

Ja tylko piszę , że ja nie potrafiłabym jednocześnie pracować i pobierać renty , bo pomijająć fakt , że w rzeczywistości nie jestem zdolna do jakiejkolwiek pracy , bo jestem chora i jestem o tym głęboko przekonana, to nie pracowanie , przy jednoczesnym orzeczeniu o całkowitej niezdolności do pracy , jest dla mnie czymś, w rodzaju mojej osobistej uczciwości , ładu i porządku moralnego ,opartego na przekonaniu , że skoro mam orzeczoną całkowitą niezdolność do pracy , to jak mogłabym jednocześnie pracować , skoro jestem oficjalnie uznana za osobę całkowicie niezdolną do jakiejkolwiek pracy. I uważam , że to orzeczenie Zusu , w moim przypadku jest w pełni uzasadnione i ma pełne podstawy, więc praca w moim przypadku jest niemożliwa.

Pracowanie, przy jednoczesnym pobieraniu renty kłóciłoby się z moim poczuciem porządku i uczciwości , bo jak wtedy miałabym samą siebie zdefiniować , gdybym przy całkowitej niezdolności do pracy , jednocześnie pracowała .Przecież dla mnie ,to się wzajemnie wyklucza , bo to jest sprzeczność i paradoks prawny i kłóci się , to z moim poczuciem uczciwości w pojmowaniu i określaniu samej siebie , a ja nie będę naginać swoich zasad moralnych, skoro teraz mam jasne przekonanie : jestem chora, jestem na rencie, wiem ,że nie poradzę sobie w żadnej pracy , więc nie pracuję i poprzez to przekonanie , mam jasno określoną swoją tożsamość, bo wiem jaka jestem i w moim obrazie samej siebie nie ma niczego sprzecznego , nie ma niczego , co by się wzajemnie wykluczało , bo wiem ,że jestem względem samej siebie uczciwa i postępuję w zgodzie z sobą.

Teraz mam jasno określoną tożsamość , bo wiem , że jestem rencistką i osobą niepełnosprawną , bo jestem chora i nie jestem w stanie pracować i wcale nie czuję jakiegoś dyskomfortu, wynikającego z tego przekonania , czy też niższego poczucia własnej wartości , bo tak po prostu jest , jestem osobą chorą psychicznie, moja choroba, jest okupiona wieloletnim cierpieniem psychicznym i to jest dla mnie naturalne i oczywiste , że takim osobom chorym jak ja, należy się pomoc finansowa i opieka ze strony państwa polskiego , choćby na tym minimalnym poziomie ,tak jak jest w Polsce.

Osoby zdrowe , zdolne do pracy , nie mają wyboru , w postaci , jednoczesnego pobierania renty i pracowania i potrafią utrzymać się z samej tylko pracy , bo są w stanie pracować i nie muszą pobierać renty.

[Tal]

Zgadzam się Koniczynka26 z Tobą odnośnie pracy przy całkowitej niezdolności. W pełni Cię rozumiem, pragnę tylko zwrócić uwagę, gdy osoba taka musi iść do pracy na czarno, bo rodzinie nie starcza od 1-ego do 1-ego. Posiadam stopień umiarkowany czyli częściowo niezdolny, dlatego raczej będę pracował. Osobiście mam zamiar korzystać jednocześnie z renty i pracować, tym bardziej jeśli nasze przepisy na to pozwalają.