Czemu jesteście nieszczęsliwi ? !

[hvp2]

jestem nieszczęśliwa, bo wygasły moje marzenia, pasje,
[...] nadzieję na wymarzoną przyszłość.
nagle wszystko zniknęło, nie mam już motywacji i siły do życia.

Też tak kiedyś miałem - nawet przez kilka lat, ale miałem silną motywację żeby wyzdrowieć (bo mi się w psychiatryku zrobiło samego siebie cholernie żal), więc poszedłem do pracy (zmuszając się do tego i sobie nie obiecując zbyt wiele), w kolejnej pracy zdobyłem zawód, a w kilka lat później Partnerkę.
Cały czas na farmakoterapii podtrzymującej!

Moim zdaniem ważne jest, aby robić cokolwiek w kierunku zdrowia i nie nastawiać się na szybkie, spektakularne wyniki!

(napisałem taki off-topic skierowany do Ciebie, bo czytałem też Twoje wcześniejsze posty i chciałbym dodać Ci otuchy)

[sheche]

nie wiem czemu ale ja przeżywam wszystko silniej niż normalny człowiek, częściej się wzruszam, płaczę, śmieję, a według opisu schizofrenii powinnam być otępiała...

[milcząca czarna mery]

x

[krys840]

Czuję się nieszczęśliwy, bo przytłaczają mnie obecnie obowiązli społeczne, które pozwoliłby mi osiągnąć niezależność i spełniać marzenia. Cierpię od dziesięciu lat i izoluję się społecznie, nie mam właściwie żadnych znajomości, energii, pasji, ale nadzieję, że życie da mi jeszcze dużo satysfakcji. Czuję się zadowolony, że znam swój los, wdzięczny, że rozumiem to, co mnie spotyka, a zarazem nieszczęśliwy, że nie umiem przeciwstawić się losowi. Cieszę się, gdy moje życie jest znośne. Cieszę się, że potrafię trwać ponad wszystkim.

[Petruccio]

Mysle ze to pytanie nie powinno sie zadawac choremu. Bo jak czlowiek chory moze byc szczesliwy,
zwlaszcza gdy po dzien dzisiejszy nie mozna tej choroby wyleczyc.

bo zapomniałam już co to znaczy być szczęsliwą

Myślę, że szczęścia można się nauczyć i to chyba ono jest właśnie lekarstwem na tę "chorobę". Sam się ciągle uczę, nie bezboleśnie, ale nauka daje efekty. Można mieć radość z tego życia...

[Antonio Kontrabas]

Nie mow hop, 30 lat to sam poczatek swiadomego zycia!

[savior]

Ja staram się być szczęśliwy jak tylko się da. Lubie siebie. Tylko ze do pełni szczęścia brakuje mi dziewczyny i moich realizowanych planów artystyczno-zawodowych. Ale starajcie się cieszyc nawet z takiej pierdoły - jak kawka, spacer itp. Tych wielkich rzeczy nie ma znowu tak często.

[Agata M]

.

[savior]

Lubienie siebie, akceptowanie wszystkich wad i zalet, to duza sztuka, ale mozliwa. Trzymaj sie Tobie tez sie uda. A kiedy sama bedziesz się lubić to i inni tez bedą Ciebie.

[Agata M]

.

[savior]

ja mialem tak dawniej, dostałem ostro po dupie, teraz wychodzę na prostą, wazne jest, aby mieć jakis cel w życiu, rozwijać sie, bierzesz solian, który mi np najmniej szkodzi. Wazne aby wspierac się tez na poziomie duchowym, mnie Bóg wspiera, tak myslę.

[zmieszany85]

Pola wiem ze sie da zgubic zbedne kg nabrane podczas choroby ja mam roznie , raz tyje raz chudne, ale moja waga waha sie w 69-75kg, ja osobiscie wole ta nizsza , bo tak mam nieduzego brzuszka, lubie sie w swojej skorze ale przeszkadza mi zamroczenie lekami, bylem 2 lata temu w stanie remisji, chodzilem na terapie (oddzial dzienny), mialem sam zastrzyk raz na 2 tyg. bylo super "jak zdrow" ale sie przeliczylem troche i malo o tym wiedzialem bo podpuscilem lekarzy zeby mi zmienszyli jeszcze na dluzszy okres i stalo sie (raz na 3 tyg.) po 1,5 miesiaca mialem nasilenia mysli i niemoglem sie odnalesc w miejscu trafilem do szpitala, no i zaczynam wszystko od nowa, tym razem na dawce lekow (tabletki dodatkowo weszly na wyrownanie nastroju i ogolnie jeszcze od czego nawet niewiem- "zolafren i depakine" ) i zastrzyk lekarz mi cofnela do 2 tyg spowrotem, musze jeszcze z lekarz porozmawiac zeby stopniowo zmniejszala dawke bo chcem znowu wrocic do stanu remisji i nie powtorzyc bledu, waze teraz 75kg i chcialbym zbic troszke , a na lekach malo co chce sie wychodzic i ta waga sie trzyma, niektorzy maja wiekszy problem z waga niz ja, ale duzo pracy napewno przyniesie wyniki pozytywne pozdrowka

[savior]

Nie podoba mi się temat wątku, bo stwierdza że wszyscy tutaj sa nieszczęśliwi. A to bzdura.

[savior]

więc co trzeba uczynic, aby było dobrze?

[savior]

albo zyskać cos nowego?

[savior]

Nie znam Cię, i nie wiem do końca co mamsz na myśli, ale myśle9generalizujac) ze warto otworzyc sie na cos nowego, a jeśli jest cos starego, co utraciliśmy, to można spóbowac odzyskać, jesli sie da. A jak nowe bedzie lepsze od starego?

[dan]

Zmiany są nieodzowną częścią życia.
Trzeba się do tego przyzwyczaić i zacząć odnajdywać w tym, co przyszło nowego. Swoją drogą, na wiele tego, co przyjdzie nowe mamy wpływ już teraz podejmując różne decyzje.

[savior]

Dokładnie - poza tym, wiem z doświadczenia, czasem jedna pozytywna decyzja, zdarzenie - pociąga za sobą lawinę innych - też pozytywnych - taki efekt domina, reakcja łańcuchowa.

[savior]

Być może, ale po co wywoływać wilka z lasu? Skoncentruj się na tym co pozytywne - poczuj to.

[savior]

Piwo tez moze być, ale wolę wino(kobiety i śpiew)