Zwiastuny nawrotu

[Francesco]

.

[Niemamnie]

Chwiejność emocjonalna, następnie przyspieszenie subiektywnego odczuwania czasu.

[mamuska]

przyspieszenie subiektywnego odczuwania czasu.

Chyba mialam to, ale juz w psychozie najbardziej zauwazylam to jak robilam pranie. Mam wyswietlacz cyfrowy na pralce i jak sie zaczyna prac to pokazuje 60 minut potem nagle zauwazylam ze juz jest 10 minut, a wogole tego nie odczulam. Wiedzialam ze czas mi jakos ucieka nie wiedzialam co sie dzieje.

[lea]

.

[moi]

Wszystko nagle przyśpiesza. Odgłosy rzeczywistości stają się bardziej intensywne. Kolory także. Wszystko staje się bardziej intensywne. Dostaję dziwnego napędu. Potem nei można już nad tym zapanować.

Pozdrawiam.m.

[Arom]

...

[Buszra82]

Wszystko nagle przyśpiesza. Odgłosy rzeczywistości stają się bardziej intensywne. Kolory także. Wszystko staje się bardziej intensywne. Dostaję dziwnego napędu. Potem nei można już nad tym zapanować.

Dokładnie jakbym czytała o sobie... ta cudowna intensywność doznań i przeżyć, która najpierw fascynuje i zachęca a potem niestety wykracza poza granice panowania...

[RiggedSys]

Apatia, obojetnosc, zmniejszony apetyt, alienacja, anhedonia, zaburzenia snu i napedu, poczucie, ze nadciaga COS.

[wowo]

Brak snu to pierwszy mój objaw, później pobudzenie, głosy i dalej to już wiemy, toczy się bardzo szybko aż do psychozy i utraty kontaktu ze światem rzeczywistym.

[to_ja]

Ja zaczynam coraz bardziej wierzyć, że to co jest urojeniem wydarzyło się naprawdę i wcale nie jestem chora tylko ludzie chcą taką ze mnie zrobić.
Ponadto, nasilenie odczuć takich jak:
[*]Czuję, że dookoła mnie dzieje się coś dziwnego, tajemniczego lub niezrozumiałego, co odnosi się do mnie
[*]Słyszę lub czuję, że ktoś komentuje moje zachowania i myśli
[*]Ktoś lub coś oddziaływuje na moje myśli, zachowania, emocje lub na moje ciało
[*]Ktoś mnie prześladuje lub spiskuje przeciwko mnie
[*]Ktoś chce zrobić mi coś złego, zniszczyć mnie lub pozbawiać czegoś ważnego
[*]Odczuwam niepokój
[*]Odczuwam smutek i przygnębienie lub przeciwnie, potężny zastrzyk energii
[*]Nie mam ochoty spotykać się z innymi osobami tylko siedze przed komputerem albo chodze po kościołach i się modlę
[*]Nie mam motywacji do działania innego, niż to wspomniane powyżej.

[Francesco]

Czym jest psychoza?
Dojrzewaniem - efektem przeistoczenia się larwy w motyla. Proste. Przejście z jednego etapu rozwojowego człowieka w drugi. Kolejnym spojrzeniem na świat z innego punktu widzenia. Jednak uznane za chorobę.

[Francesco]

Stan ten sztucznie tłumiony lekami, przeciąga się w wieczność.

[Chwast]

To coś nie halo z tym jest. U mnie od pierwszego i jedynego epizodu minęło 9 lat, leków żadnych nie brałem i poza ogromnym konfliktem i chaosem wewnętrznym, tłumioną nienawiścią do ludzi nie czuję żadnej przemiany na lepsze.

[Francesco]

A czy ty wiesz co to jest psychoza, a co to stany/objawy negatywne spowodowane realiami których cały czas widocznie doświadczasz ?

[Chwast]

Czyli psychoza mająca według Ciebie doprowadzić do przemiany z larwy w motyla, defacto doprowadza do odczuwania negatywów będących reakcją na chore społeczeństwo? Dobrze rozumiem?

[Francesco]

Czyli psychoza mająca według Ciebie doprowadzić do przemiany z larwy w motyla, defacto doprowadza do odczuwania negatywów będących reakcją na chore społeczeństwo? Dobrze rozumiem?

Nie przypominam sobie żebym gdzieś tak napisała.

[Francesco]

Za to napisałam, że psychoza nie mija bo branie leków które ją tłumią po odstawieniu psychoza nadal istnieje, nie minęła. Leki przedłużają ten czas. Czytaj ze zrozumieniem!

[Chwast]

Czytam Mati. Psychoze miałem na pewno, dawno temu i nie wiem kiedy się skończyła a zaczęły negatywy, a może się nie skończyła czeka tylko na kolejny moment zapalny. Ewentualnie, jak to określasz, na przemiane. Tylko w co i kogo?

[Francesco]

Czytam Mati. Psychoze miałem na pewno, dawno temu i nie wiem kiedy się skończyła a zaczęły negatywy, a może się nie skończyła czeka tylko na kolejny moment zapalny. Ewentualnie, jak to określasz, na przemiane. Tylko w co i kogo?

CO z a sprzeczność w tym co piszesz rozumiesz to w ogóle? Biorąc leki nie kończy się tylko jest kamuflowana, oszukiwanie. Ty nie brałeś więc ci po prostu minęła.
Czeka na zapłon tak uważasz? Czyli się skończyła masz remisję. Jeżeli jakowa kolejna będzie to będzie kolejna inna psychoza, będzie i też przeminie.

[Francesco]

PSYCHOZA (gr. psyche – dusza i osis – szaleństwo) – zaburzenie psychiczne definiowane w psychiatrii jako stan umysłu, w którym doznaje się silnych zakłóceń w percepcji (postrzeganiu) rzeczywistości. Osoby, które doznają stanu psychozy, doświadczają zaburzeń świadomości, spostrzegania, a ich sposób myślenia ulega zwykle całkowitej dezorganizacji. Osoba znajdująca się w stanie psychozy ma przekonanie o realności swoich przeżyć i wydaje się jej, że funkcjonuje normalnie. Istotą psychozy jest brak krytycyzmu wobec własnych, nieprawidłowych spostrzeżeń i osądów, przy czym należy tu rozróżnić psychozy z prawidłowo zachowaną świadomością, od psychoz z towarzyszącymi zaburzeniami świadomości.

Psychoza jest ogólnym terminem opisującym całą grupę ludzkich zachowań, które mogą mieć rozmaite przyczyny i dlatego nie jest traktowana jako osobna jednostka chorobowa. W mowie potocznej termin ten jest często nadużywany do określania wszelkich „nienormalnych” zachowań. Czasem jest stosowany po prostu jako synonim „poważnego zaburzenia psychicznego”. Można również używać tego określenia w celu odróżnienia tej grupy zaburzeń od „zaburzeń nerwicowych”, które opisuje się zwykle jako przesadne lub raczej ilościowo nieprawidłowe reakcje (np. przesadny lęk, strach przed konkretnym bodźcem) niż reakcje w sensie jakościowym odmienne od normalnych doznań (np. omamy/urojenia)[1]. Jednak różne wymieniane znaczenia psychozy nie są zazwyczaj przyjmowanymi przez psychiatrów znaczeniami tego słowa.

Terminu tego po raz pierwszy użył Ernst von Feuchtersleben w 1845. Słowo to jest używane w psychiatrii głównie dla rozróżnienia stanu dezorganizacji pracy umysłu wynikającego z choroby psychicznej od podobnego w zewnętrznych przejawach stanu wynikającego z fizycznego uszkodzenia układu nerwowego.

W aktualnej Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób ICD-10 zaburzenia psychotyczne klasyfikowane są głównie w pozycjach F 2x i F 3x, przy czym zaburzenia z objawami psychotycznymi występują również w innych jednostkach, jak F 05 (majaczenie), czy F 06.3 (organiczne zaburzenia psychotyczne).

Spis treści [ukryj]
1 Podział
1.1 Pod względem świadomości
1.2 Pod względem jakości
1.2.1 Psychozy dotyczące zaburzeń spostrzegania
1.2.2 Psychozy dotyczące zaburzeń myślenia
1.2.3 Psychozy o wątpliwej klasyfikacji
2 Geneza
3 Leczenie
4 Rokowanie
5 Krytycyzm
6 Różnicowanie
7 Zobacz też
8 Przypisy
9 Bibliografia
Podział[edytuj]
Pod względem świadomości[edytuj]
Psychozy z zaburzoną świadomością charakteryzują się zwykle znanym czynnikiem etiologicznym, takim jak zatrucia, wysoka gorączka, czy odstawienie substancji od której jest się uzależnionym.

Psychozy z zachowaną świadomością polegają na zaburzeniach spostrzegania, bądź myślenia – zarówno jego formy, jak i treści. Zigler i Levine[2] podejrzewali i starali się udowodnić, że urojenia występują u osób z wyższym, zaś omamy u osób z niższym poziomem rozwoju – co opiera się na stwierdzeniu, że omamy są bliskie zjawiskom charakterystycznym dla niedojrzałości, jak marzenia, przeżycia ejdetyczne. Natomiast dla wytworzenia spójnego systemu urojeń konieczna jest psychika rozwinięta. W ten sposób tłumaczyć można przewagę endogennych psychoz w wieku dojrzałym (jednak przed okresem inwolucyjnych zmian w ośrodkowym układzie nerwowym, kiedy to przeważają psychozy organiczne, tzw. „starcze”) w postaci urojeń, zaś psychoz w wieku młodszym jako psychoz z omamami.

Pod względem jakości[edytuj]
Psychozy z zachowaną świadomością można podzielić na psychozy dotyczące zaburzeń spostrzegania i psychozy dotyczące zaburzeń myślenia. Obydwa te rodzaje zaburzeń psychotycznych charakteryzuje zachowanie świadomości, choć czasem rozmowa z osobą doznającą tychże zaburzeń dostarczyć może podejrzeń, że świadomość chorego jest zaburzona: np. odpowiada nielogicznie (bądź nieprawidłowo) na pytania dotyczące jego danych osobowych, obecnego czasu, a szczególnie często na pytanie o aktualne miejsce (orientacja w miejscu). Nie wynika to z zaburzeń świadomości, tylko zwykle ze złego kontaktu, przejawiającego się niechęcią do odpowiadania na pytania, błędami wynikającymi z pochłonięcia umysłu urojeniami, czy też zrozumiałą i prawidłową niewiedzą co do miejsca w wypadku dowiezienia chorego przez karetkę do miejsca badania.

Psychozy dotyczące zaburzeń spostrzegania[edytuj]
Polegają na doznaniach patologicznych iluzji, bądź omamów. Iluzje polegają na zniekształceniach spostrzeżeń, jak np. przekonanie o obecności osoby siedzącej na krześle, podczas gdy obiektywnie wisi tam (na tym krześle) jedynie marynarka. Omamy polegają na spostrzeganiu czegoś, czego w ogóle nie ma w miejscu wskazanym przez doznającego, przeważnie chodzi o doznania z poszczególnych zmysłów:

Wzrok: Omamy wzrokowe oznaczają spostrzeganie czegoś, czego realnie nie ma w miejscu wskazanym przez chorego.
Słuch: Omamy słuchowe polegają na doświadczeniu bodźców słuchowych z zasięgu percepcji, co do którego inne osoby (badający lekarz, rodzina) stwierdzą, że nie słyszą niczego.
Węch: Chory, przebywający w zasięgu węchu z innymi osobami, które „niczego nie czują”, jest przekonany że czuje jakiś specyficzny zapach, przeważnie określany jako „smród”.
Dotyk: Doznanie, które zwykle pozostaje w opozycji dla własnych doznań (prawidłowych) wzrokowych. Chory „czuje” bodźce dotykowe, np. „łażące po nim robaki”, choć ich nie widzi, tak jak otoczenie. Omamy czuciowe (dotykowe) przeważnie występują w sytuacjach o ograniczonej widoczności (noc, zgaszone wszystkie światła w pomieszczeniu w którym jest chory).
Zmysł równowagi: w psychiatrii bez większego znaczenia.
Psychozy dotyczące zaburzeń myślenia[edytuj]
Dotyczą formy albo treści myślenia. Zaburzenia dotyczące formy dzielą się na zaburzenia toku myślenia i zaburzenia struktury myślenia. Nieprawidłowy tok myślenia polega na: spowolnieniu, przyspieszeniu, otamowaniach, natłoku, rozwlekłości, czy słowotoku. Zaburzenia treści myślenia polegają na myślach nadwartościowych, urojeniach, automatyzmach i myślach natrętnych.

Psychozy o wątpliwej klasyfikacji[edytuj]
Do zjawisk, których klasyfikacja jest wątpliwa należą omamy rzekome. Są to pozornie zaburzenia spostrzegania, jednakże charakteryzują się tym, że doznanie nie jest zgodne z miejscem jego wskazania. Przykładem omamu rzekomego jest „głos mówiący w głowie”, „widok ludzi na Księżycu”, „zadanie słyszane od szwagra z Gdyni (podczas gdy pacjent przebywa w Krakowie)” i podobne – doznania zmysłowe (wzrok, słuch – w odniesieniu do pozostałych zmysłów nie ma to zastosowania) dochodzące z przestrzeni, dla której „zdrowy” nie percepowałby z powodu ograniczenia znanego mu zasięgu zmysłu. Przyjmuje się, że omamy rzekome należą do zaburzeń spostrzegania, choć istnieją co do tego wątpliwości. Przeważająca część omamów rzekomych słuchowych dotyczy spostrzeżenia „głosu w głowie”. Zwykle ten „głos” nakazuje wykonanie czegoś niezgodnego z naturą chorego. W trakcie zadawania szczegółowych pytań dotyczących tego doznania często okazuje się, że „głos” nie jest w istocie doznaniem słuchowym, tylko „myślowym”, co jest zresztą opisane w psychopatologii jako „nasyłane myśli”, albo okazuje się „własną myślą”, aczkolwiek na tyle nieakceptowaną, że zostaje w świadomości „doznającego” przekształcona nieświadomie jako „głos”.

Geneza[edytuj]
Obecnie przyjmuje się[potrzebny przypis], że za wystąpienie psychozy odpowiada nierównowaga neuroprzekaźników w mózgu. Nie jest znana odpowiedź na pytanie skąd ta nierównowaga się bierze. Za część zaburzeń psychotycznych obarcza się nieprawidłową budowę mózgu, ocenianą na podstawie badań CT. Jednakże w ten sposób nie można wyjaśnić psychozy u osób z prawidłowym obrazem mózgu uzyskanym w badaniu CT, a osób takich jest duży odsetek. Stąd podejrzewa się[potrzebny przypis], że psychoza jest zjawiskiem patologii czynnościowej, a nie strukturalnej.

Leczenie[edytuj]
Psychozy leczy się farmakologicznie. Dodatkowo stosuje się odpowiednie metody psychoterapeutyczne, jednakże tylko pomocniczo.

Obecnie stosowane leki przeciwpsychotyczne, niezależnie od ich generacji, mają za zadanie blokowanie receptorów neuroprzekaźników w synapsach. Działanie to ma zapobiec pobudzeniom niekontrolowanym w mózgu, a co za tym idzie objawom wytwórczym.

Rokowanie[edytuj]
Rokowanie jest zależne od charakteru psychozy.

Nie istnieje (obecnie)[potrzebny przypis] metoda, która pozwoliłaby na osąd dotyczący przyszłego stanu zdrowia psychicznego osoby wykazującej zaburzenia psychotyczne.

Kryterium uleczalności choroby odnosi się do wycofania jej objawów w wyniku leczenia oraz przywróceniu krytycyzmu do występujących podczas choroby przekonań (ustąpienie mylnego sądu realizującego).

Krytycyzm[edytuj]
Zwany inaczej wglądem polega na osądzie dotychczas wypowiadanych (czy też tylko myślanych) chorobowych przemyśleń w sposób „obiektywny”, tj. zgodny z otoczeniem. Najlepszym przykładem krytycyzmu jest osądzenie myśli chorobowych jako bezsensownych, przez osobę która doznawała tych myśli. Wówczas można uznać osobę za „krytyczną”, rokującą „wyzdrowienie”, czyli stan, w którym nie przewiduje się wystąpienia psychozy w przyszłości.

Istnieje też zjawisko „krytycyzmu ograniczonego”, charakteryzującego się stwierdzeniami, że jakieś zjawisko psychopatologiczne (np. urojenia) wygasło. Dla przykładu, można tu wymienić chorego, który w fazie „psychotycznej” mówi o kamerach nacelowanych na niego, zaś po pewnym czasie stwierdza, że „kamery zostały wyłączone”. Właściwie to w tej sytuacji krytycyzm nie istnieje, albowiem osoba chorująca nadal wierzy w istnienie kamer. A to, że zostały „wyłączone” jest tylko ewolucją psychozy.

Różnicowanie[edytuj]
Psychoza jest też często mylona z psychopatią, która jest stanem permanentnego zaburzenia osobowości związanego zwykle z utratą poczucia norm moralnych i aktami niezrozumiałego dla innych okrucieństwa.

Psychopata doznaje zakłóceń w percepcji rzeczywistości, ale jednocześnie zachowuje częściową zdolność do racjonalnego myślenia umożliwiającego mu efektywne działanie. Osoby w stanie psychozy bywają czasem agresywne, ale nigdy nie są świadomie okrutne, gdyż zwykle nie są one w stanie podejmować jakichkolwiek przemyślanych działań na skutek niemożności racjonalnego myślenia.

Zobacz też[edytuj]
psychiatria
psychozy afektywne
Przypisy
Skocz do góry ↑ Oksfordzki podręcznik psychiatrii. Redaktor Naukowy wydania polskiego prof. dr hab. n. med. Anna Grzywa. Copyright Oxford University Press. Wydanie I Lublin 2007, s. 198. Wydawnictwo Czelej, ISBN: 978-83-60608-12-8,.
Skocz do góry ↑ E Zigler, J Levine. Hallucinations vs. delusions. A developmental approach. „Journal of Nervous & Mental Disease”. 171 (3), s. 141-146, 1983. PMID: 6827252.
Bibliografia[edytuj]
Bilikiewicz A., Pużyński S., Rybakowski J., Wciórka J.:Psychiatria. Tom I: Podstawy psychiatrii. Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław, 2002. ISBN 83-87944-67-X.
Kaplan H.I., Sadock B.J., (1995), Psychiatria kliniczna
Rosenhan D.L, Seligman M.E.P, (1994), Psychopatologia
Wolański J., Rużyłło E. (red), Mała encyklopedia zdrowia,
Wikipedia