Traktowanie choroby jako kataru

[Jatotetamen]

Ja byłem wspierany przez przyjaciół do czasu teraz się kontakty urwały: praca , praca, brak czasu z ich strony . Może to dorosłość a może przez moją chorobę. A nawiązując do tematu to mój lekarz też traktuje moja chorobę jak katar ciągle usprawiedliwia moje lenistwo ,nieróbstwo za co jestem wdzięczny bo to dodaje wiary, jednak nie mobilizuje do działania, ale lepszy rydz niż nic

[zbyszek]

Otoczenie to bardzo ważny element dochodzenia do zdrowia. Jeśli ono zawiedzie to jest źle. Ale jaki pozostaje nam wyciągnąć stąd wniosek ? Chyba taki, że niestety czasami o własne otoczenie musimy sami zadbać. Rozumiem doskonale, że to trochę poniżające przekonywać kogoś, jeśli on nie chce, ale może czasami warto podrzucić matce, czy bratu tak od niechcenia jakąś xsiążkę nt. schizofrenii. Może czasami nadaży się okazja na rozmowę wyjaśniającą na czym polegają rzeczywiste kłopoty.

Otoczenie powinno wiedzieć i rozumieć.

[JestemZerem]

Ja się akurat wstydzę tej choroby i nawet podrzucenie książki czy innego źródła informacji jest w moim przypadku niemożliwe, zwłaszcza, ze u mnie w rodzinie jak atmosfera tematów tabu

[Aniaa1]

Moi rodzice też mają mnie za lenia. Za wolno kończę studia, za wolno piszę pracę. Mam się "Wziąć w garść" i "Walczyć z chorobą", bo "Wszyscy się boją i jakoś normalnie żyją tylko ja sobie wymyślam".

Ja mam podobnie.
Ciagle przez to czuje wyrzuty sumienia.
Jakbym byla "zepsuta". Szczerze mowiac, to sama juz nie wiem czy nie maja racji.

[Zagubiona we mgle]

Moi rodzice też mają mnie za lenia. Za wolno kończę studia, za wolno piszę pracę. Mam się "Wziąć w garść" i "Walczyć z chorobą", bo "Wszyscy się boją i jakoś normalnie żyją tylko ja sobie wymyślam".

Ja mam podobnie.
Ciagle przez to czuje wyrzuty sumienia.
Jakbym byla "zepsuta". Szczerze mowiac, to sama juz nie wiem czy nie maja racji.

Bez sensu!