Przy okazji zobaczmy jak pojęcia Hitlera i inne dziwne pojęcia opętały sprawcę strzelaniny w Hamburgu. No bo przecież nie duch Hitlera. Same materialne pojęcie wystarczą, żeby sterować ludźmi do końca ich konstrukcji umysłu i ciała na tle środowiska powstania, w reakcjach, całkowicie. Nie jesteśmy nieskończonymi układami, coś nas może niespodziewanie przerastać i sterować nad nami w samej materii.
"Zabił Świadków Jehowy w Hamburgu. Wcześniej napisał przerażającą książkę o Bogu i Hitlerze".
https://wiadomosci.dziennik.pl/swiat/ar ... anina.html
"Odnaleziono książkę sprawcy masakry w Hamburgu, a w niej zatrważające tezy. "Hitler był narzędziem Chrystusa"
Zawarte w książce poglądy - jak napisał z kolei "Bild" - mogły doprowadzić do wydalenia Philippa K. ze wspólnoty religijnej.
Dodajmy, że mężczyzna był również "maniakiem broni". W grudniu 2022 r. otrzymał zresztą pozwolenie na broń. Następnie "legalnie zakupił narzędzie zbrodni i został członkiem klubu strzeleckiego".
W styczniu 2023 r. hamburska policja otrzymała anonimowe pismo, w którym stwierdzono, że 35-latek jest chory psychicznie i "przejawia agresję wobec grup religijnych oraz wobec byłego pracodawcy
(...)
Zawarte w książce poglądy - jak napisał z kolei "Bild" - mogły doprowadzić do wydalenia Philippa K. ze wspólnoty religijnej.".
https://polskieradio24.pl/5/3/artykul/3 ... -chrystusa
Dlaczego warto studiować Biblię
Moderator: moderatorzy
Regulamin forum
W tematach dotyczących choroby proszę pisać w odpowiednim poddziale "dyskusji ogólnej".
W tematach dotyczących choroby proszę pisać w odpowiednim poddziale "dyskusji ogólnej".
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
Żydzi też mieli tragicznie przerwane losy na tle kosmicznej otchłani Stwórcy. Coś idzie nie tak w tym wszechświecie.
"Obchody 81. rocznicy Akcji Reinhardt na Lubelszczyźnie
(...)
Kryptonim „Reinhardt” oznaczał operację eksterminacji Żydów z Generalnego Gubernatorstwa i okręgu białostockiego przeprowadzoną w latach 1942-1943 na terytorium okupowanej Polski w ramach Endlösung der Judenfrage (tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej). Na Lubelszczyźnie powstały dwa z trzech obozów przeznaczonych do natychmiastowej zagłady Żydów: Bełżec i Sobibór, a także Majdanek.
(..)
Od połowy marca 1942 r. do listopada 1943 r. w ramach Akcji Reinhardt zamordowano około 2 mln Żydów, którzy zginęli w wyniku rozstrzeliwań w likwidowanych gettach, zmarli w transportach deportacyjnych lub zostali zagazowani w obozach śmierci. Szacuje się, że w obozach zagłady w Bełżcu, Sobiborze i na Majdanku zostało zamordowanych około 700 tys. Żydów".
https://www.lublin112.pl/obchody-81-roc ... szczyznie/
"Mimo oporów ze strony przemysłu wojennego korzystającego z niewolniczej pracy Żydów, priorytetem dla SS było dokończenie "ostatecznego rozwiązania". Po buntach więźniów w Treblince (2 sierpnia 1943 r.) i Sobiborze (14 października 1943 r.) następca Globocnika Jakob Sporrenberg, przeprowadził na osobisty rozkaz Himmlera akcję pod kryptonimem "Erntefest" ("dożynki"). 3 i 4 listopada 1943 r. w obozach na Majdanku, w Trawnikach i Poniatowej Niemcy rozstrzelali 42 tys. więźniów".
https://www.polin.pl/pl/aktualnosci/201 ... kich-zydow
Dożynki?
https://krakow.ipn.gov.pl/pl4/edukacja/ ... ydach.html
"Obchody 81. rocznicy Akcji Reinhardt na Lubelszczyźnie
(...)
Kryptonim „Reinhardt” oznaczał operację eksterminacji Żydów z Generalnego Gubernatorstwa i okręgu białostockiego przeprowadzoną w latach 1942-1943 na terytorium okupowanej Polski w ramach Endlösung der Judenfrage (tzw. ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej). Na Lubelszczyźnie powstały dwa z trzech obozów przeznaczonych do natychmiastowej zagłady Żydów: Bełżec i Sobibór, a także Majdanek.
(..)
Od połowy marca 1942 r. do listopada 1943 r. w ramach Akcji Reinhardt zamordowano około 2 mln Żydów, którzy zginęli w wyniku rozstrzeliwań w likwidowanych gettach, zmarli w transportach deportacyjnych lub zostali zagazowani w obozach śmierci. Szacuje się, że w obozach zagłady w Bełżcu, Sobiborze i na Majdanku zostało zamordowanych około 700 tys. Żydów".
https://www.lublin112.pl/obchody-81-roc ... szczyznie/
"Mimo oporów ze strony przemysłu wojennego korzystającego z niewolniczej pracy Żydów, priorytetem dla SS było dokończenie "ostatecznego rozwiązania". Po buntach więźniów w Treblince (2 sierpnia 1943 r.) i Sobiborze (14 października 1943 r.) następca Globocnika Jakob Sporrenberg, przeprowadził na osobisty rozkaz Himmlera akcję pod kryptonimem "Erntefest" ("dożynki"). 3 i 4 listopada 1943 r. w obozach na Majdanku, w Trawnikach i Poniatowej Niemcy rozstrzelali 42 tys. więźniów".
https://www.polin.pl/pl/aktualnosci/201 ... kich-zydow
Dożynki?
https://krakow.ipn.gov.pl/pl4/edukacja/ ... ydach.html
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
"Przejmująca opowieść o losach ośmiorga ludzi, byłych więźniów hitlerowskiego obozu zagłady w Sobiborze. Po latach spotykają się w miejscu, gdzie przeżyli najtrudniejsze chwile swojego życia. Próbują odtworzyć topografię obozu, opowiadają, jak trafili do Sobiboru oraz co ich spotkało za więziennymi murami. W filmie pojawia się również jeden z uczestników powstania więźniów w Sobiborze, Thomas Toivi Blatt. Na podstawie jego książki nakręcono słynny dramat wojenny Ucieczka z Sobiboru, przedstawiający historię jedynej udanej ucieczki z obozu śmierci"
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
A kto to były męczennice z Nowogródka?
"W lipcu 1943 r. siostry ze Zgromadzenia N.P. z Nazaretu w Nowogródku zgłosiły się na gestapo, by ofiarować swoje życie za 120 osób, aresztowanych i przeznaczonych do rozstrzelania. Karę śmierci zamieniono zatrzymanym na roboty w Niemczech, część uwolniono. Wszyscy wywiezieni przeżyli wojnę. 11 sióstr Nazaretanek wieczorem 31 lipca stawiło się w siedzibie gestapo. Następnego dnia, bez sądu, bez wyroku, zostały rozstrzelane.
1 sierpnia 1943 r. zginęły siostry: Stella, Imelda, Rajmunda, Daniela, Kanuta, Sergia, Gwidona, Felicyta, Heleodora, Kanizja i najmłodsza, 27-letnia Boromea.
Tragiczne losy sióstr z Nowogródka przypomnieli prowadzący transmisję z mszy św., podczas której Jan Paweł II beatyfikował męczenniczki za wiarę. Uroczystości odbyły się w Watykanie w 5 marca 2000 r".
https://www.polskieradio.pl/39/156/Arty ... Nowogrodka
I właśnie to mnie razi. Ludzie łaskę robią ludziom, że pozwalają innym oddać życie za kogoś. Nie rozumiem i nie akceptuję.
Może lepiej zjednoczyć się i podejmować naprawdę realne wyzwania związane na przykład z opanowywaniem przyrody, rozwiązywaniem problemów świata, kataklizmów itp.
"W lipcu 1943 r. siostry ze Zgromadzenia N.P. z Nazaretu w Nowogródku zgłosiły się na gestapo, by ofiarować swoje życie za 120 osób, aresztowanych i przeznaczonych do rozstrzelania. Karę śmierci zamieniono zatrzymanym na roboty w Niemczech, część uwolniono. Wszyscy wywiezieni przeżyli wojnę. 11 sióstr Nazaretanek wieczorem 31 lipca stawiło się w siedzibie gestapo. Następnego dnia, bez sądu, bez wyroku, zostały rozstrzelane.
1 sierpnia 1943 r. zginęły siostry: Stella, Imelda, Rajmunda, Daniela, Kanuta, Sergia, Gwidona, Felicyta, Heleodora, Kanizja i najmłodsza, 27-letnia Boromea.
Tragiczne losy sióstr z Nowogródka przypomnieli prowadzący transmisję z mszy św., podczas której Jan Paweł II beatyfikował męczenniczki za wiarę. Uroczystości odbyły się w Watykanie w 5 marca 2000 r".
https://www.polskieradio.pl/39/156/Arty ... Nowogrodka
I właśnie to mnie razi. Ludzie łaskę robią ludziom, że pozwalają innym oddać życie za kogoś. Nie rozumiem i nie akceptuję.
Może lepiej zjednoczyć się i podejmować naprawdę realne wyzwania związane na przykład z opanowywaniem przyrody, rozwiązywaniem problemów świata, kataklizmów itp.
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
Teraz najciekawsza sprawa: 144 000 nieśmiertelnych. 
(1): Potem ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech narożnikach ziemi, jak powstrzymywali cztery wiatry ziemi, aby wiatr nie wiał na ziemi ani na morzu, ani na żadne drzewo. (2): I ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, [a] mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu: (3): Nie wyrządzajcie szkody ziemi ni morzu, ni drzewom, aż opieczętujemy czoła sług Boga naszego. (4): I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela: (5): z pokolenia Judy dwanaście tysięcy opieczętowanych, z pokolenia Rubena dwanaście tysięcy, z pokolenia Gada dwanaście tysięcy, (6): z pokolenia Asera dwanaście tysięcy, z pokolenia Neftalego dwanaście tysięcy, z pokolenia Manassesa dwanaście tysięcy, (7): z pokolenia Symeona dwanaście tysięcy, z pokolenia Lewiego dwanaście tysięcy, z pokolenia Issachara dwanaście tysięcy, (8): z pokolenia Zabulona dwanaście tysięcy, z pokolenia Józefa dwanaście tysięcy, z pokolenia Beniamina dwanaście tysięcy opieczętowanych. (9): Potem ujrzałem: a oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. (10): I głosem donośnym tak wołają: Zbawienie w Bogu naszym, Zasiadającym na tronie, i w Baranku. (11): A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu i Starców, i czterech Istot żyjących, i na oblicza swe padli przed tronem, i pokłon oddali Bogu, (12): mówiąc: Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków! Amen. (13): A jeden ze Starców odezwał się do mnie tymi słowami: Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli? (14): I powiedziałem do niego: Panie, ty wiesz. I rzekł do mnie: To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. (15): Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Zasiadający na tronie rozciągnie namiot nad nimi. (16): Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał, (17): bo pasał ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu. [Biblia Tysiąclecia V, Ap 7]
(1): Potem ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech narożnikach ziemi, jak powstrzymywali cztery wiatry ziemi, aby wiatr nie wiał na ziemi ani na morzu, ani na żadne drzewo. (2): I ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, [a] mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu: (3): Nie wyrządzajcie szkody ziemi ni morzu, ni drzewom, aż opieczętujemy czoła sług Boga naszego. (4): I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela: (5): z pokolenia Judy dwanaście tysięcy opieczętowanych, z pokolenia Rubena dwanaście tysięcy, z pokolenia Gada dwanaście tysięcy, (6): z pokolenia Asera dwanaście tysięcy, z pokolenia Neftalego dwanaście tysięcy, z pokolenia Manassesa dwanaście tysięcy, (7): z pokolenia Symeona dwanaście tysięcy, z pokolenia Lewiego dwanaście tysięcy, z pokolenia Issachara dwanaście tysięcy, (8): z pokolenia Zabulona dwanaście tysięcy, z pokolenia Józefa dwanaście tysięcy, z pokolenia Beniamina dwanaście tysięcy opieczętowanych. (9): Potem ujrzałem: a oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. (10): I głosem donośnym tak wołają: Zbawienie w Bogu naszym, Zasiadającym na tronie, i w Baranku. (11): A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu i Starców, i czterech Istot żyjących, i na oblicza swe padli przed tronem, i pokłon oddali Bogu, (12): mówiąc: Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków! Amen. (13): A jeden ze Starców odezwał się do mnie tymi słowami: Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli? (14): I powiedziałem do niego: Panie, ty wiesz. I rzekł do mnie: To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili. (15): Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Zasiadający na tronie rozciągnie namiot nad nimi. (16): Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał, (17): bo pasał ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu. [Biblia Tysiąclecia V, Ap 7]
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
(1): Potem ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech narożnikach ziemi, powstrzymujących cztery wiatry ziemi, aby wiatr nie wiał na ziemi ani na morzu, ani na żadne drzewo. (2): I ujrzałem innego anioła wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc szkodzić ziemi i morzu: (3): "Nie wyrządzajcie szkody ziemi ani morzu, ani drzewom, aż popieczętujemy na czołach sługi Boga żywego". (4): I usłyszałem liczbę pieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela: (5): z pokolenia Judy dwanaście tysięcy opieczętowanych, z pokolenia Rubena dwanaście tysięcy, z pokolenia Gada dwanaście tysięcy, (6): z pokolenia Asera dwanaście tysięcy, z pokolenia Neftalego dwanaście tysięcy, z pokolenia Manassesa dwanaście tysięcy, (7): pokolenia Symeona dwanaście tysięcy, z pokolenia Lewiego dwanaście tysięcy, z pokolenia Issachara dwanaście tysięcy, (8): z pokolenia Zabulona dwanaście tysięcy, z pokolenia Józefa dwanaście tysięcy, z pokolenia Beniamina dwanaście tysięcy opieczętowanych. (9): Potem ujrzałem: A oto wielki tłum, którego nikt nie mógł zliczyć, ludzie ze wszystkich narodów, pokoleń i ludów różnojęzycznych, stojący przed tronem i przed Barankiem, odziani w białe szaty, a palmy w ich ręku. (10): I głosem donośnym tak wołają: "Zbawienie u Boga naszego zasiadającego na tronie i u Baranka". (11): A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu i Starców, i czworga Zwierząt, i padli na twarz przed tronem, i oddali Bogu pokłon, (12): mówiąc: "Amen. Uwielbienie i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków. Amen!" (13): A jeden ze Starców odezwał się, mówiąc do mnie tymi słowami: "A ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli?" (14): I powiedziałem do niego: "Panie, ty wiesz". I rzekł do mnie: "To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swoje szaty, i wybielili je w krwi Baranka. (15): Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Zasiadający na tronie rozciągnie namiot nad nimi. (16): Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał, (17): bo paść ich będzie Baranek, który jest w pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia, a Bóg każdą łzę otrze z ich oczu". [Biblia Poznańska, Ap 7]
(1): Potem widziałem czterech aniołów stojących na czterech krańcach ziemi, powstrzymujących cztery wiatry ziemi, aby nie wiał wiatr na ziemię ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): Widziałem też innego anioła wstępującego od wschodu słońca, który miał pieczęć Boga żywego i który zawołał głosem donośnym na czterech aniołów, którym zezwolono wyrządzić szkodę ziemi i morzu, mówiąc: (3): Nie wyrządźcie szkody ani ziemi, ani morzu, ani drzewom, dopóki nie opatrzymy pieczęcią sług Boga naszego na czołach ich. (4): I usłyszałem liczbę tych, których opatrzono pieczęcią: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich plemion izraelskich: (5): z plemienia Judy dwanaście tysięcy opieczętowanych, z plemienia Rubena dwanaście tysięcy, z plemienia Gada dwanaście tysięcy, (6): z plemienia Asera dwanaście tysięcy, z plemienia Naftalego dwanaście tysięcy, z plemienia Manassesa dwanaście tysięcy, (7): z plemienia Symeona dwanaście tysięcy, z plemienia Lewiego dwanaście tysięcy, z plemienia Issachara dwanaście tysięcy, (8): z plemienia Zebulona dwanaście tysięcy, z plemienia Józefa dwanaście tysięcy, z plemienia Beniamina dwanaście tysięcy opieczętowanych. (9): Potem widziałem, a oto tłum wielki, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich plemion, i ludów, i języków, którzy stali przed tronem i przed Barankiem, odzianych w szaty białe, z palmami w swych rękach. (10): I wołali głosem donośnym, mówiąc: Zbawienie jest u Boga naszego, który siedzi na tronie, i u Baranka. (11): A wszyscy aniołowie stali wokoło tronu i starców, i czterech postaci, i upadli przed tronem na twarze swoje, i oddali pokłon Bogu, (12): mówiąc: Amen! Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen. (13): I odezwał się jeden ze starców, i rzekł do mnie: Któż to są ci przyodziani w szaty białe i skąd przyszli? (14): I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. A on rzekł do mnie: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka. (15): Dlatego są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a Ten, który siedzi na tronie, osłoni ich obecnością swoją. (16): Nie będą już łaknąć ani pragnąć, i nie padnie na nich słońce ani żaden upał, (17): ponieważ Baranek, który jest pośród tronu, będzie ich pasł i prowadził do źródeł żywych wód; i otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu. [Biblia Warszawska, Ap 7]
(1): Następnie ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech narożnikach ziemi. Trzymali oni cztery wiatry ziemi, aby wiatr nie wiał ani na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): Ujrzałem też innego anioła, który nadchodził od strony wschodu słońca i miał pieczęć żyjącego Boga. Krzyknął on potężnym głosem do czterech aniołów, którym pozwolono zniszczyć ziemię i morze: (3): "Nie niszczcie ziemi ani morza, ani drzew, dopóki nie opieczętujemy na czołach sług naszego Boga". (4): I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące z każdego plemienia synów Izraela. (5): Z plemienia Judy – dwanaście tysięcy opieczętowanych. Z plemienia Rubena – dwanaście tysięcy. Z plemienia Gada – dwanaście tysięcy. (6): Z plemienia Asera – dwanaście tysięcy. Z plemienia Neftalego – dwanaście tysięcy. Z plemienia Manassesa – dwanaście tysięcy. (7): Z plemienia Symeona – dwanaście tysięcy. Z plemienia Lewiego – dwanaście tysięcy. Z plemienia Issachara – dwanaście tysięcy. (8): Z plemienia Zabulona – dwanaście tysięcy. Z plemienia Józefa – dwanaście tysięcy. Z plemienia Beniamina – dwanaście tysięcy opieczętowanych. (9): Następnie zobaczyłem ogromny tłum, którego nikt nie mógł policzyć, ze wszystkich narodów, plemion, ludów i języków. Stali przed tronem i przed Barankiem ubrani w białe szaty, a w rękach trzymali palmy. (10): I wołali potężnym głosem: "Zbawienie u naszego Boga, siedzącego na tronie, i u Baranka". (11): Wszyscy aniołowie, którzy stali wokół tronu, Starszych i czterech Istot żywych, upadli przed tronem i oddali Bogu pokłon, (12): mówiąc: "Amen. Uwielbienie, chwała, mądrość, dziękczynienie, cześć, moc i potęga naszemu Bogu na wieki wieków. Amen". (13): Wtedy odezwał się jeden ze Starszych i zapytał mnie: "Kim są ci ubrani w białe szaty i skąd przyszli?". (14): Odpowiedziałem mu: "Panie mój, ty wiesz!". Odrzekł mi: "To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku. Wyprali swoje szaty i wybielili je we krwi Baranka. (15): Dlatego są przed tronem Boga i służą Mu dniem i nocą w Jego świątyni. Wśród nich zamieszka Siedzący na tronie. (16): Już nie zaznają głodu ani pragnienia, już nie porazi ich słońce ani żaden upał, (17): bo będzie ich pasł Baranek stojący na środku tronu. On poprowadzi ich do źródeł wody życia, a Bóg otrze z ich oczu każdą łzę". [Biblia Paulistów, Ap 7]
(1): Potem widziałem czterech aniołów stojących na czterech krańcach ziemi, powstrzymujących cztery wiatry ziemi, aby nie wiał wiatr na ziemię ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): Widziałem też innego anioła wstępującego od wschodu słońca, który miał pieczęć Boga żywego i który zawołał głosem donośnym na czterech aniołów, którym zezwolono wyrządzić szkodę ziemi i morzu, mówiąc: (3): Nie wyrządźcie szkody ani ziemi, ani morzu, ani drzewom, dopóki nie opatrzymy pieczęcią sług Boga naszego na czołach ich. (4): I usłyszałem liczbę tych, których opatrzono pieczęcią: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich plemion izraelskich: (5): z plemienia Judy dwanaście tysięcy opieczętowanych, z plemienia Rubena dwanaście tysięcy, z plemienia Gada dwanaście tysięcy, (6): z plemienia Asera dwanaście tysięcy, z plemienia Naftalego dwanaście tysięcy, z plemienia Manassesa dwanaście tysięcy, (7): z plemienia Symeona dwanaście tysięcy, z plemienia Lewiego dwanaście tysięcy, z plemienia Issachara dwanaście tysięcy, (8): z plemienia Zebulona dwanaście tysięcy, z plemienia Józefa dwanaście tysięcy, z plemienia Beniamina dwanaście tysięcy opieczętowanych. (9): Potem widziałem, a oto tłum wielki, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich plemion, i ludów, i języków, którzy stali przed tronem i przed Barankiem, odzianych w szaty białe, z palmami w swych rękach. (10): I wołali głosem donośnym, mówiąc: Zbawienie jest u Boga naszego, który siedzi na tronie, i u Baranka. (11): A wszyscy aniołowie stali wokoło tronu i starców, i czterech postaci, i upadli przed tronem na twarze swoje, i oddali pokłon Bogu, (12): mówiąc: Amen! Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen. (13): I odezwał się jeden ze starców, i rzekł do mnie: Któż to są ci przyodziani w szaty białe i skąd przyszli? (14): I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. A on rzekł do mnie: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka. (15): Dlatego są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a Ten, który siedzi na tronie, osłoni ich obecnością swoją. (16): Nie będą już łaknąć ani pragnąć, i nie padnie na nich słońce ani żaden upał, (17): ponieważ Baranek, który jest pośród tronu, będzie ich pasł i prowadził do źródeł żywych wód; i otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu. [Biblia Warszawska, Ap 7]
(1): Następnie ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech narożnikach ziemi. Trzymali oni cztery wiatry ziemi, aby wiatr nie wiał ani na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): Ujrzałem też innego anioła, który nadchodził od strony wschodu słońca i miał pieczęć żyjącego Boga. Krzyknął on potężnym głosem do czterech aniołów, którym pozwolono zniszczyć ziemię i morze: (3): "Nie niszczcie ziemi ani morza, ani drzew, dopóki nie opieczętujemy na czołach sług naszego Boga". (4): I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące z każdego plemienia synów Izraela. (5): Z plemienia Judy – dwanaście tysięcy opieczętowanych. Z plemienia Rubena – dwanaście tysięcy. Z plemienia Gada – dwanaście tysięcy. (6): Z plemienia Asera – dwanaście tysięcy. Z plemienia Neftalego – dwanaście tysięcy. Z plemienia Manassesa – dwanaście tysięcy. (7): Z plemienia Symeona – dwanaście tysięcy. Z plemienia Lewiego – dwanaście tysięcy. Z plemienia Issachara – dwanaście tysięcy. (8): Z plemienia Zabulona – dwanaście tysięcy. Z plemienia Józefa – dwanaście tysięcy. Z plemienia Beniamina – dwanaście tysięcy opieczętowanych. (9): Następnie zobaczyłem ogromny tłum, którego nikt nie mógł policzyć, ze wszystkich narodów, plemion, ludów i języków. Stali przed tronem i przed Barankiem ubrani w białe szaty, a w rękach trzymali palmy. (10): I wołali potężnym głosem: "Zbawienie u naszego Boga, siedzącego na tronie, i u Baranka". (11): Wszyscy aniołowie, którzy stali wokół tronu, Starszych i czterech Istot żywych, upadli przed tronem i oddali Bogu pokłon, (12): mówiąc: "Amen. Uwielbienie, chwała, mądrość, dziękczynienie, cześć, moc i potęga naszemu Bogu na wieki wieków. Amen". (13): Wtedy odezwał się jeden ze Starszych i zapytał mnie: "Kim są ci ubrani w białe szaty i skąd przyszli?". (14): Odpowiedziałem mu: "Panie mój, ty wiesz!". Odrzekł mi: "To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku. Wyprali swoje szaty i wybielili je we krwi Baranka. (15): Dlatego są przed tronem Boga i służą Mu dniem i nocą w Jego świątyni. Wśród nich zamieszka Siedzący na tronie. (16): Już nie zaznają głodu ani pragnienia, już nie porazi ich słońce ani żaden upał, (17): bo będzie ich pasł Baranek stojący na środku tronu. On poprowadzi ich do źródeł wody życia, a Bóg otrze z ich oczu każdą łzę". [Biblia Paulistów, Ap 7]
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
(1): Potem ujrzałem czterech aniołów, stojących na czterech krańcach ziemi. Trzymali na wodzy cztery wiatry ziemi, aby wiatr nie wiał po ziemi i morzu ani na jakiekolwiek drzewo. (2): Potem ujrzałem innego anioła, który wstępował od wschodu słońca i niósł pieczęć Boga żywego. Zawołał potężnym głosem do czterech aniołów, którym dana była władza wyrządzania szkody ziemi i morzu: (3): Nie czyńcie żadnej szkody ziemi, morzu ani drzewom, dopóki nie wyciśniemy pieczęci na czołach sług Boga naszego. (4): I usłyszałem liczbę tych, którzy otrzymali znak pieczęci: sto czterdzieści cztery tysiące oznaczonych pieczęcią ze wszystkich pokoleń synów Izraela: (5): Dwanaście tysięcy z pokolenia Judy, dwanaście tysięcy z pokolenia Rubena, dwanaście tysięcy z pokolenia Gada, (6): dwanaście tysięcy z pokolenia Asera, dwanaście tysięcy z pokolenia Neftalego, dwanaście tysięcy z pokolenia Manasesa, (7): dwanaście tysięcy z pokolenia Symeona, dwanaście tysięcy z pokolenia Lewiego, dwanaście tysięcy z pokolenia Issachara, (8): dwanaście tysięcy z pokolenia Zabulona, dwanaście tysięcy z pokolenia Józefa, dwanaście tysięcy z pokolenia Beniamina. (9): Potem ujrzałem rzeszę wielką, której nikt zliczyć nie zdołał, ze wszystkich narodów i pokoleń, ludów i języków. Stali przed tronem i przed Barankiem przyodziani w białe szaty, a w rękach swych mieli palmy. (10): Wołali głosem donośnym: Zbawienie od Boga naszego, który zasiada na tronie, oraz od Baranka! (11): Wszyscy aniołowie stali wokoło tronu, starców i czterech żywych istot. I upadli przed tronem na twarze, i oddali Bogu cześć (12): mówiąc: „Amen! Uwielbienie i chwała, mądrość i dziękczynienie, cześć, moc i potęga Bogu naszemu na wieki wieków. Amen. (13): A jeden ze starców zapytał się mnie: Kto są ci w białe szaty przyodziani i skąd przybyli? (14): Odpowiedziałem mu: „Panie mój! Ty to wiesz. A on rzekł do mnie: „To są ci, którzy przyszli z wielkiej udręki. Obmyli swe szaty i wybielili je we krwi Baranka. (15): Dlatego stoją przed tronem Boga i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego. A ten, który siedzi na tronie, zstąpi na nich, aby mieszkać z nimi. (16): Nie będą więcej łaknąć ani pragnąć, ani żar słoneczny, ani upał razić ich więcej nie będzie. (17): Bo Baranek, który stoi w środku przed tronem, pasterzem ich będzie i zaprowadzi do źródeł wody żywota; a Bóg otrze wszelką łzę z ich oczu. [Przekład Seweryna Kowalskiego NT, Ap 7]
(1): Potemem widział czterech aniołów stojących na czterech węgłach ziemie, trzymających cztery wiatry ziemie, aby nie wiały na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): I widziałem drugiego anioła wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego: i zawołał głosem wielkim do czterech aniołów, którym dano jest szkodzić ziemi i morzu. (3): Mówiąc: Nie szkodźcie ziemi i morzu, ani drzewam, aż popieczętujemy sługi Boga naszego na czołach ich. (4): I słyszałem liczbę pieczętowanych, sto i czterdzieści i cztery tysiące pieczętowanych ze wszech pokolenia synów Izraelskich. (5): Z pokolenia Judowego, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Rubenowego, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Gad, dwanaście tysięcy pieczętowani. (6): Z pokolenia Asser, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Nephtalim, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Manasse, dwanaście tysięcy pieczętowani. (7): Z pokolenia Symeon, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Lewi, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Izachar, dwanaście tysięcy pieczętowani. (8): Z pokolenia Zabulon, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Józef, dwanaście tysięcy pieczętowani.Z pokolenia Benjamin, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Manasse, dwanaście tysięcy pieczętowani. (9): Potemem widział rzeszą wielką, której nie mógł nikt przeliczyć, ze wszech narodów i pokolenia, i łudzi, i języków: stojące przed stolicą, i przed oblicznością baranka, przyobleczeni w szaty białe, a palmy w ręku ich, (10): I wołali głosem wielkim mówiąc: Zbawienie Bogu naszemu, który siedzi na stolicy, i barankowi. (11): A wszyscy aniołowie stali około stolice i starszych i czworga zwierząt: i padli przed stolicą na oblicza swe, i pokłon uczynili Bogu, mówiąc, Amen. (12): Błogosławienie, i chwała, i mądrość, i dziękowanie, cześć i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen. (13): I odpowiedział jeden z starszych, i rzekł mi: Ci, którzy są obleczeni w szaty białe, którzyż są? zkąd przyszli? (14): I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. I rzekł mi: Ci są, którzy przyszli z ucisku wielkiego, i omyli szaty swoje, i wybielili je we krwi barankowej. (15): Dla tego są przed stolicą Bożą, i służą mu we dnie i w nocy w kościele jego: a który siedzi na stolicy, mieszkać będzie nad nimi. (16): Nie będą łaknąć ani pragnąć więcej, ani na nie słońce przypadnie, ani żadne gorąco. (17): Abowiem baranek, który jest w pośrodku stolice, będzie je rządził, i poprowadzi je do źródeł wód żywota: i otrze Bóg wszelką łzę z oczu ich. [Biblia Jakuba Wujka, Ap 7]
(1): Potemem widział czterech Aniołów, stojących na czterech węgłach ziemi, trzymających cztery wiatry ziemi, aby nie wiał wiatr na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): I widziałem inszego Anioła występującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego, i zawołał głosem wielkim na onych czterech Aniołów, którym dano, aby szkodzili ziemi i morzu; (3): Mówiąc: Nie szkodźcie ziemi ani morzu, ani drzewom, aż popieczętujemy sługi Boga naszego na czołach ich. (4): I usłyszałem liczbę popieczętowanych: sto czterdzieści i cztery tysiące jest popieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraelskich: (5): Z pokolenia Judowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Rubenowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Gadowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; (6): Z pokolenia Aserowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Neftalimowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Manasesowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; (7): Z pokolenia Symeonowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Lewiego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Isacharowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; (8): Z pokolenia Zabulonowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Józefowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Benjaminowego dwanaście tysięcy popieczętowanych. (9): Potemem widział, a oto lud wielki, którego nie mógł nikt zliczyć, z każdego narodu i pokolenia, i ludzi, i języków, którzy stali przed stolicą i przed oblicznością Baranka, obleczeni w szaty białe, a palmy były w rękach ich. (10): I wołali głosem wielkim, mówiąc: Zbawienie należy Bogu naszemu, siedzącemu na stolicy i Barankowi. (11): A wszyscy Aniołowie stali około stolicy i starców i czworga zwierząt, i upadli przed stolicą na oblicze swoje, i kłaniali się Bogu, (12): Mówiąc: Amen! Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękowanie, i cześć, i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen. (13): I odpowiedział jeden z onych starców i rzekł mi: Ci, którzy są obleczeni w szaty białe, co zacz są? i skąd przyszli? (14): I rzekłem mu: Panie! ty wiesz. I rzekł mi: Cić są, którzy przyszli z ucisku wielkiego i omyli szaty swoje, i wybielili je we krwi Barankowej. (15): Dlatego są przed stolicą Bożą i służą mu we dnie i w nocy w kościele jego, a ten, który siedzi na stolicy, jako namiotem zasłoni ich. (16): Nie będą więcej łaknąć i nie będą więcej pragnąć, i nie uderzy na nich słońce, ani żadne gorąco (17): Albowiem Baranek, który jest w pośrodku stolicy, będzie ich pasł i poprowadzi ich do żywych źródeł wód, i otrze Bóg wszelką łzę z oczów ich. [Biblia Gdańska, Ap 7]
(1): Potemem widział czterech aniołów stojących na czterech węgłach ziemie, trzymających cztery wiatry ziemie, aby nie wiały na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): I widziałem drugiego anioła wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego: i zawołał głosem wielkim do czterech aniołów, którym dano jest szkodzić ziemi i morzu. (3): Mówiąc: Nie szkodźcie ziemi i morzu, ani drzewam, aż popieczętujemy sługi Boga naszego na czołach ich. (4): I słyszałem liczbę pieczętowanych, sto i czterdzieści i cztery tysiące pieczętowanych ze wszech pokolenia synów Izraelskich. (5): Z pokolenia Judowego, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Rubenowego, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Gad, dwanaście tysięcy pieczętowani. (6): Z pokolenia Asser, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Nephtalim, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Manasse, dwanaście tysięcy pieczętowani. (7): Z pokolenia Symeon, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Lewi, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Izachar, dwanaście tysięcy pieczętowani. (8): Z pokolenia Zabulon, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Józef, dwanaście tysięcy pieczętowani.Z pokolenia Benjamin, dwanaście tysięcy pieczętowani. Z pokolenia Manasse, dwanaście tysięcy pieczętowani. (9): Potemem widział rzeszą wielką, której nie mógł nikt przeliczyć, ze wszech narodów i pokolenia, i łudzi, i języków: stojące przed stolicą, i przed oblicznością baranka, przyobleczeni w szaty białe, a palmy w ręku ich, (10): I wołali głosem wielkim mówiąc: Zbawienie Bogu naszemu, który siedzi na stolicy, i barankowi. (11): A wszyscy aniołowie stali około stolice i starszych i czworga zwierząt: i padli przed stolicą na oblicza swe, i pokłon uczynili Bogu, mówiąc, Amen. (12): Błogosławienie, i chwała, i mądrość, i dziękowanie, cześć i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen. (13): I odpowiedział jeden z starszych, i rzekł mi: Ci, którzy są obleczeni w szaty białe, którzyż są? zkąd przyszli? (14): I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. I rzekł mi: Ci są, którzy przyszli z ucisku wielkiego, i omyli szaty swoje, i wybielili je we krwi barankowej. (15): Dla tego są przed stolicą Bożą, i służą mu we dnie i w nocy w kościele jego: a który siedzi na stolicy, mieszkać będzie nad nimi. (16): Nie będą łaknąć ani pragnąć więcej, ani na nie słońce przypadnie, ani żadne gorąco. (17): Abowiem baranek, który jest w pośrodku stolice, będzie je rządził, i poprowadzi je do źródeł wód żywota: i otrze Bóg wszelką łzę z oczu ich. [Biblia Jakuba Wujka, Ap 7]
(1): Potemem widział czterech Aniołów, stojących na czterech węgłach ziemi, trzymających cztery wiatry ziemi, aby nie wiał wiatr na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): I widziałem inszego Anioła występującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego, i zawołał głosem wielkim na onych czterech Aniołów, którym dano, aby szkodzili ziemi i morzu; (3): Mówiąc: Nie szkodźcie ziemi ani morzu, ani drzewom, aż popieczętujemy sługi Boga naszego na czołach ich. (4): I usłyszałem liczbę popieczętowanych: sto czterdzieści i cztery tysiące jest popieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraelskich: (5): Z pokolenia Judowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Rubenowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Gadowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; (6): Z pokolenia Aserowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Neftalimowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Manasesowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; (7): Z pokolenia Symeonowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Lewiego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Isacharowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; (8): Z pokolenia Zabulonowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Józefowego dwanaście tysięcy popieczętowanych; z pokolenia Benjaminowego dwanaście tysięcy popieczętowanych. (9): Potemem widział, a oto lud wielki, którego nie mógł nikt zliczyć, z każdego narodu i pokolenia, i ludzi, i języków, którzy stali przed stolicą i przed oblicznością Baranka, obleczeni w szaty białe, a palmy były w rękach ich. (10): I wołali głosem wielkim, mówiąc: Zbawienie należy Bogu naszemu, siedzącemu na stolicy i Barankowi. (11): A wszyscy Aniołowie stali około stolicy i starców i czworga zwierząt, i upadli przed stolicą na oblicze swoje, i kłaniali się Bogu, (12): Mówiąc: Amen! Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękowanie, i cześć, i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen. (13): I odpowiedział jeden z onych starców i rzekł mi: Ci, którzy są obleczeni w szaty białe, co zacz są? i skąd przyszli? (14): I rzekłem mu: Panie! ty wiesz. I rzekł mi: Cić są, którzy przyszli z ucisku wielkiego i omyli szaty swoje, i wybielili je we krwi Barankowej. (15): Dlatego są przed stolicą Bożą i służą mu we dnie i w nocy w kościele jego, a ten, który siedzi na stolicy, jako namiotem zasłoni ich. (16): Nie będą więcej łaknąć i nie będą więcej pragnąć, i nie uderzy na nich słońce, ani żadne gorąco (17): Albowiem Baranek, który jest w pośrodku stolicy, będzie ich pasł i poprowadzi ich do żywych źródeł wód, i otrze Bóg wszelką łzę z oczów ich. [Biblia Gdańska, Ap 7]
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
(1): Potem zobaczyłem czterech aniołów. Stali oni na czterech krańcach ziemi i powstrzymywali cztery jej wiatry, tak by nie wiał wiatr ani na ziemię, ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): Zobaczyłem też kolejnego anioła. Wznosił się od wschodu i miał przy sobie pieczęć żywego Boga. Zawołał on donośnym głosem w stronę czterech aniołów, którym zezwolono szkodzić ziemi oraz morzu: (3): Nie wyrządzajcie szkody ani ziemi, ani morzu, ani drzewom, dopóki nie odciśniemy pieczęci na czołach sług naszego Boga. (4): I usłyszałem liczbę opieczętowanych ze wszystkich plemion synów Izraela — sto czterdzieści cztery tysiące: (5): Dwanaście tysięcy opieczętowanych z plemienia Judy, dwanaście tysięcy z plemienia Rubena, dwanaście tysięcy z plemienia Gada, (6): dwanaście tysięcy z plemienia Aszera, dwanaście tysięcy z plemienia Naftalego, dwanaście tysięcy z plemienia Manassesa, (7): dwanaście tysięcy z plemienia Symeona, dwanaście tysięcy z plemienia Lewiego, dwanaście tysięcy z plemienia Issachara, (8): dwanaście tysięcy z plemienia Zebulona, dwanaście tysięcy z plemienia Józefa, dwanaście tysięcy opieczętowanych z plemienia Beniamina. (9): Patrzę dalej: Przed tronem i przed Barankiem zobaczyłem wielki tłum ludzi, niemożliwy do policzenia. Pochodzili z każdego narodu, plemienia, ludu i języka. Stali ubrani w białe szaty. W rękach trzymali gałązki palmowe (10): i donośnie ogłaszali: Zbawienie jest w naszym Bogu, który siedzi na tronie, oraz w Baranku. (11): A wszyscy aniołowie otoczyli tron, starszych i cztery istoty, po czym upadli na twarz przed tronem i pokłonili się Bogu. (12): Wyznali: Amen! Sława i chwała, mądrość i wdzięczność, cześć i moc, i potęga naszemu Bogu — na wieki. Amen. (13): Jeden ze starszych zadał mi pytanie: Kim są ci ludzie ubrani w białe szaty? Skąd przychodzą? (14): Ty wiesz, mój Panie — odpowiedziałem. A on do mnie: To są ci, którzy przeszli wielki ucisk. Wyprali oni swoje szaty, wybielili je we krwi Baranka. (15): Dlatego właśnie są przed tronem Boga. Służą Mu w Jego przybytku dniami i nocami. A Ten, który siedzi na tronie, rozciągnie nad nimi namiot. (16): Nie będą już głodni. Nie dokuczy im pragnienie. Nie spiecze ich słońce. Nie wycieńczy upał. (17): Bo Baranek, który jest pośród tronu, będzie ich pasł. On ich poprowadzi do źródeł żywych wód, a Bóg otrze wszelką łzę z ich oczu. [Przekład Literacki, Ap 7]
(1): Potem ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech narożnikach ziemi, trzymających mocno cztery wiatry ziemi, aby wiatr nie wiał na ziemię ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): I ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca i mającego pieczęć Boga żywego; i donośnym głosem zawołał do czterech aniołów, którym dano czynić szkodę ziemi i morzu, (3): mówiąc: "Nie wyrządzajcie szkody ziemi ani morzu, ani drzewom, aż opieczętujemy niewolników Boga naszego na ich czołach". (4): I usłyszałem liczbę tych, których opieczętowano: sto czterdzieści cztery tysiące – opieczętowanych z każdego plemienia synów Izraela: (5): Z plemienia Judy dwanaście tysięcy opieczętowanych, z plemienia Rubena dwanaście tysięcy, z plemienia Gada dwanaście tysięcy, (6): z plemienia Aszera dwanaście tysięcy, z plemienia Naftalego dwanaście tysięcy, z plemienia Manassesa dwanaście tysięcy, (7): z plemienia Symeona dwanaście tysięcy, z plemienia Lewiego dwanaście tysięcy, z plemienia Issachara dwanaście tysięcy, (8): z plemienia Zebulona dwanaście tysięcy, z plemienia Józefa dwanaście tysięcy, z plemienia Beniamina dwanaście tysięcy opieczętowanych. (9): Potem ujrzałem, a oto wielka rzesza, której żaden człowiek nie zdołał policzyć, ze wszystkich narodów i plemion, i ludów, i języków, stojąca przed tronem i przed Barankiem, ubrana w białe długie szaty; a w rękach ich gałęzie palmowe. (10): I wołają donośnym głosem, mówiąc: "Wybawienie zawdzięczamy naszemu Bogu, który zasiada na tronie, i Barankowi". (11): A wszyscy aniołowie stali wokół tronu i starszych, i czterech żywych stworzeń i upadli przed tronem na twarze swoje, i oddali cześć Bogu, (12): mówiąc: "Amen! Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i szacunek, i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen". (13): I odezwał się jeden ze starszych, i rzekł do mnie: "Kim są ci ubrani w białe długie szaty i skąd przyszli?" (14): Zaraz więc powiedziałem mu: "Panie mój, ty to wiesz". A on rzekł do mnie: "Są to ci, którzy wychodzą z wielkiego ucisku i wyprali swoje długie szaty, i wybielili je we krwi Baranka. (15): Właśnie dlatego są przed tronem Boga i dniem i nocą pełnią dla niego świętą służbę w jego świątyni; a Zasiadający na tronie rozpostrze nad nimi swój namiot. (16): Nie będą już więcej głodować ani już więcej pragnąć ani nie porazi ich słońce ni żadna spiekota, (17): ponieważ Baranek, który jest pośrodku tronu, będzie ich pasł i poprowadzi ich do źródeł wód życia. A Bóg otrze z ich oczu wszelką łzę". [Przekład Nowego Świata, Ap 7]
(1): Potem zobaczyłem czterech aniołów, którzy stali na czterech krańcach ziemi i trzymali mocno cztery wiatry ziemi, żeby nie wiały na ziemię ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): I zobaczyłem innego anioła, który wstępował od wschodu słońca i miał pieczęć żywego Boga. Zawołał donośnym głosem do czterech aniołów, którym pozwolono wyrządzić szkodę ziemi i morzu: (3): „Nie wyrządzajcie szkody ziemi, morzu ani drzewom, dopóki nie opieczętujemy niewolników naszego Boga na ich czołach”. (4): I usłyszałem liczbę tych, których opieczętowano: 144 000. Pochodzą oni ze wszystkich plemion synów Izraela: (5): Z plemienia Judy opieczętowano 12 000, z plemienia Rubena — 12 000, z plemienia Gada — 12 000, (6): z plemienia Aszera — 12 000, z plemienia Naftalego — 12 000, z plemienia Manassesa — 12 000, (7): z plemienia Symeona — 12 000, z plemienia Lewiego — 12 000, z plemienia Issachara — 12 000, (8): z plemienia Zebulona — 12 000, z plemienia Józefa — 12 000, z plemienia Beniamina również opieczętowano 12 000. (9): Potem spojrzałem i zobaczyłem wielką rzeszę ludzi, której nikt nie był w stanie policzyć. Pochodzili oni ze wszystkich narodów, plemion, ludów i języków. Stali przed tronem i przed Barankiem. Byli ubrani w białe długie szaty, a w rękach trzymali gałęzie palmowe. (10): I wołali donośnym głosem: „Wybawienie zawdzięczamy naszemu Bogu, który zasiada na tronie, i Barankowi”. (11): Wszyscy aniołowie stali wokół tronu, starszych i czterech żywych istot i upadli przed tronem na twarze, i oddali cześć Bogu, (12): mówiąc: „Amen! Sława, chwała, mądrość, dziękczynienie, szacunek, moc i siła należą się naszemu Bogu po wieczne czasy, już na zawsze. Amen”. (13): Wtedy jeden ze starszych zapytał mnie: „Kim są ci ludzie ubrani w białe długie szaty i skąd przyszli?”. (14): Od razu mu powiedziałem: „Mój panie, ty to wiesz”. A on rzekł do mnie: „To są ci, którzy przeżyli wielki ucisk. Wyprali swoje długie szaty i wybielili je we krwi Baranka. (15): Właśnie dlatego są przed tronem Boga i dniem i nocą pełnią dla Niego świętą służbę w Jego świątyni. A Ten, który zasiada na tronie, rozpostrze nad nimi swój namiot. (16): Nie będą już więcej głodni ani spragnieni, nie ucierpią też z powodu słońca ani żadnej spiekoty, (17): ponieważ Baranek, który jest obok tronu, będzie ich pasł i poprowadzi ich do źródeł wód życia. A Bóg otrze z ich oczu wszystkie łzy”. [Przekład Nowego Świata 2018, Ap 7]
(1): Potem ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech narożnikach ziemi, trzymających mocno cztery wiatry ziemi, aby wiatr nie wiał na ziemię ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): I ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca i mającego pieczęć Boga żywego; i donośnym głosem zawołał do czterech aniołów, którym dano czynić szkodę ziemi i morzu, (3): mówiąc: "Nie wyrządzajcie szkody ziemi ani morzu, ani drzewom, aż opieczętujemy niewolników Boga naszego na ich czołach". (4): I usłyszałem liczbę tych, których opieczętowano: sto czterdzieści cztery tysiące – opieczętowanych z każdego plemienia synów Izraela: (5): Z plemienia Judy dwanaście tysięcy opieczętowanych, z plemienia Rubena dwanaście tysięcy, z plemienia Gada dwanaście tysięcy, (6): z plemienia Aszera dwanaście tysięcy, z plemienia Naftalego dwanaście tysięcy, z plemienia Manassesa dwanaście tysięcy, (7): z plemienia Symeona dwanaście tysięcy, z plemienia Lewiego dwanaście tysięcy, z plemienia Issachara dwanaście tysięcy, (8): z plemienia Zebulona dwanaście tysięcy, z plemienia Józefa dwanaście tysięcy, z plemienia Beniamina dwanaście tysięcy opieczętowanych. (9): Potem ujrzałem, a oto wielka rzesza, której żaden człowiek nie zdołał policzyć, ze wszystkich narodów i plemion, i ludów, i języków, stojąca przed tronem i przed Barankiem, ubrana w białe długie szaty; a w rękach ich gałęzie palmowe. (10): I wołają donośnym głosem, mówiąc: "Wybawienie zawdzięczamy naszemu Bogu, który zasiada na tronie, i Barankowi". (11): A wszyscy aniołowie stali wokół tronu i starszych, i czterech żywych stworzeń i upadli przed tronem na twarze swoje, i oddali cześć Bogu, (12): mówiąc: "Amen! Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i szacunek, i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen". (13): I odezwał się jeden ze starszych, i rzekł do mnie: "Kim są ci ubrani w białe długie szaty i skąd przyszli?" (14): Zaraz więc powiedziałem mu: "Panie mój, ty to wiesz". A on rzekł do mnie: "Są to ci, którzy wychodzą z wielkiego ucisku i wyprali swoje długie szaty, i wybielili je we krwi Baranka. (15): Właśnie dlatego są przed tronem Boga i dniem i nocą pełnią dla niego świętą służbę w jego świątyni; a Zasiadający na tronie rozpostrze nad nimi swój namiot. (16): Nie będą już więcej głodować ani już więcej pragnąć ani nie porazi ich słońce ni żadna spiekota, (17): ponieważ Baranek, który jest pośrodku tronu, będzie ich pasł i poprowadzi ich do źródeł wód życia. A Bóg otrze z ich oczu wszelką łzę". [Przekład Nowego Świata, Ap 7]
(1): Potem zobaczyłem czterech aniołów, którzy stali na czterech krańcach ziemi i trzymali mocno cztery wiatry ziemi, żeby nie wiały na ziemię ani na morze, ani na żadne drzewo. (2): I zobaczyłem innego anioła, który wstępował od wschodu słońca i miał pieczęć żywego Boga. Zawołał donośnym głosem do czterech aniołów, którym pozwolono wyrządzić szkodę ziemi i morzu: (3): „Nie wyrządzajcie szkody ziemi, morzu ani drzewom, dopóki nie opieczętujemy niewolników naszego Boga na ich czołach”. (4): I usłyszałem liczbę tych, których opieczętowano: 144 000. Pochodzą oni ze wszystkich plemion synów Izraela: (5): Z plemienia Judy opieczętowano 12 000, z plemienia Rubena — 12 000, z plemienia Gada — 12 000, (6): z plemienia Aszera — 12 000, z plemienia Naftalego — 12 000, z plemienia Manassesa — 12 000, (7): z plemienia Symeona — 12 000, z plemienia Lewiego — 12 000, z plemienia Issachara — 12 000, (8): z plemienia Zebulona — 12 000, z plemienia Józefa — 12 000, z plemienia Beniamina również opieczętowano 12 000. (9): Potem spojrzałem i zobaczyłem wielką rzeszę ludzi, której nikt nie był w stanie policzyć. Pochodzili oni ze wszystkich narodów, plemion, ludów i języków. Stali przed tronem i przed Barankiem. Byli ubrani w białe długie szaty, a w rękach trzymali gałęzie palmowe. (10): I wołali donośnym głosem: „Wybawienie zawdzięczamy naszemu Bogu, który zasiada na tronie, i Barankowi”. (11): Wszyscy aniołowie stali wokół tronu, starszych i czterech żywych istot i upadli przed tronem na twarze, i oddali cześć Bogu, (12): mówiąc: „Amen! Sława, chwała, mądrość, dziękczynienie, szacunek, moc i siła należą się naszemu Bogu po wieczne czasy, już na zawsze. Amen”. (13): Wtedy jeden ze starszych zapytał mnie: „Kim są ci ludzie ubrani w białe długie szaty i skąd przyszli?”. (14): Od razu mu powiedziałem: „Mój panie, ty to wiesz”. A on rzekł do mnie: „To są ci, którzy przeżyli wielki ucisk. Wyprali swoje długie szaty i wybielili je we krwi Baranka. (15): Właśnie dlatego są przed tronem Boga i dniem i nocą pełnią dla Niego świętą służbę w Jego świątyni. A Ten, który zasiada na tronie, rozpostrze nad nimi swój namiot. (16): Nie będą już więcej głodni ani spragnieni, nie ucierpią też z powodu słońca ani żadnej spiekoty, (17): ponieważ Baranek, który jest obok tronu, będzie ich pasł i poprowadzi ich do źródeł wód życia. A Bóg otrze z ich oczu wszystkie łzy”. [Przekład Nowego Świata 2018, Ap 7]
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
No i się wyjaśniło trochę:
"Dwanaście Plemion Izraela (hebr. שבטי ישראל Szewtej Jisrael „Plemiona Izraela”; także Dwanaście Pokoleń Izraela) – tradycyjny, geograficzny i genealogiczny podział Izraela z czasów biblijnych. Lud Izraela dzielił się na plemiona, których nazwy pochodziły od imion synów Jakuba.
W tekście Biblii hebrajskiej zapisano, że Jakub (nazwany Izraelem) miał dwunastu synów z czterema różnymi kobietami. Wspomniano też imiennie jedną jego córkę o imieniu Dina.
Od dwunastu synów Jakuba wywodzi się dwanaście plemion Izraela, pomiędzy które została podzielona ziemia Izraela za czasów Jozuego. Jedynie plemię Lewiego, którego członkowie byli kapłanami (zob. lewici), nie otrzymało własnego terytorium. Dodatkowo, gdy porówna się „listę” plemion z czasów podziału ziemi i z czasów czterdziestoletniej wędrówki po pustyni, plemię Józefa zastępują plemiona Efraima i Manassesa (obaj byli synami Józefa i jego egipskiej żony Asenat), których potomków Jakub podniósł do rangi pełnoprawnych plemion)[1]. Stąd można wyróżnić dwa podziały:
Tradycyjny podział:
Ruben
Symeon
Lewi
Juda
Issachar
Zebulon/Zabulon
Dan
Naftali
Gad
Aszer
Józef
Beniamin
Nawiązujący do podziału ziemi Izraela:
Ruben
Symeon
Juda
Issachar
Zebulon/Zabulon
Dan
Naftali
Gad
Aszer
Beniamin
Efraim (syn Józefa)
Manasses (syn Józefa)
Plemię Lewiego, do którego należeli m.in. Mojżesz i Aaron, stało się klasą kapłanów. Nie posiadali oni własnego terytorium i byli rozproszeni wśród innych plemion.
Po śmierci króla Salomona i rozpadzie zjednoczonego państwa pokolenie Judy wraz z pokoleniem Beniamina utworzyły Królestwo Judy, a pozostałe plemiona - Królestwo Izraela. Od czasów powrotu z tzw. niewoli babilońskiej plemiona należące do Królestwa Izraela uważane są za zaginione plemiona Izraela".
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dwana%C5% ... on_Izraela
"Dziesięć Zaginionych Plemion Izraela"
"Dziesięć Zaginionych Plemion Izraela – starożytne plemiona izraelickie, które po tym, gdy Królestwo Izraela zostało całkowicie zniszczone, a jego mieszkańcy wzięci w niewolę lub wypędzeni przez Asyryjczyków, nie pojawiają się więcej na kartach Biblii. Wiele grup Żydów twierdziło, iż członkowie Dziesięciu Zaginionych Plemion prowadzą ukrytą egzystencję i w przyszłości powrócą do reszty swego narodu".
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dziesi%C4 ... on_Izraela
Wygląda na to, że chcieli dzielić Wszechświat jako królowie na wzór podziału terytorium Izraela z czasów krwawych podbojów i wojen Jozuego. Warto więc było znać wcześniej krwawą Księgę Jozuego.
"Dwanaście Plemion Izraela (hebr. שבטי ישראל Szewtej Jisrael „Plemiona Izraela”; także Dwanaście Pokoleń Izraela) – tradycyjny, geograficzny i genealogiczny podział Izraela z czasów biblijnych. Lud Izraela dzielił się na plemiona, których nazwy pochodziły od imion synów Jakuba.
W tekście Biblii hebrajskiej zapisano, że Jakub (nazwany Izraelem) miał dwunastu synów z czterema różnymi kobietami. Wspomniano też imiennie jedną jego córkę o imieniu Dina.
Od dwunastu synów Jakuba wywodzi się dwanaście plemion Izraela, pomiędzy które została podzielona ziemia Izraela za czasów Jozuego. Jedynie plemię Lewiego, którego członkowie byli kapłanami (zob. lewici), nie otrzymało własnego terytorium. Dodatkowo, gdy porówna się „listę” plemion z czasów podziału ziemi i z czasów czterdziestoletniej wędrówki po pustyni, plemię Józefa zastępują plemiona Efraima i Manassesa (obaj byli synami Józefa i jego egipskiej żony Asenat), których potomków Jakub podniósł do rangi pełnoprawnych plemion)[1]. Stąd można wyróżnić dwa podziały:
Tradycyjny podział:
Ruben
Symeon
Lewi
Juda
Issachar
Zebulon/Zabulon
Dan
Naftali
Gad
Aszer
Józef
Beniamin
Nawiązujący do podziału ziemi Izraela:
Ruben
Symeon
Juda
Issachar
Zebulon/Zabulon
Dan
Naftali
Gad
Aszer
Beniamin
Efraim (syn Józefa)
Manasses (syn Józefa)
Plemię Lewiego, do którego należeli m.in. Mojżesz i Aaron, stało się klasą kapłanów. Nie posiadali oni własnego terytorium i byli rozproszeni wśród innych plemion.
Po śmierci króla Salomona i rozpadzie zjednoczonego państwa pokolenie Judy wraz z pokoleniem Beniamina utworzyły Królestwo Judy, a pozostałe plemiona - Królestwo Izraela. Od czasów powrotu z tzw. niewoli babilońskiej plemiona należące do Królestwa Izraela uważane są za zaginione plemiona Izraela".
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dwana%C5% ... on_Izraela
"Dziesięć Zaginionych Plemion Izraela"
"Dziesięć Zaginionych Plemion Izraela – starożytne plemiona izraelickie, które po tym, gdy Królestwo Izraela zostało całkowicie zniszczone, a jego mieszkańcy wzięci w niewolę lub wypędzeni przez Asyryjczyków, nie pojawiają się więcej na kartach Biblii. Wiele grup Żydów twierdziło, iż członkowie Dziesięciu Zaginionych Plemion prowadzą ukrytą egzystencję i w przyszłości powrócą do reszty swego narodu".
https://pl.wikipedia.org/wiki/Dziesi%C4 ... on_Izraela
Wygląda na to, że chcieli dzielić Wszechświat jako królowie na wzór podziału terytorium Izraela z czasów krwawych podbojów i wojen Jozuego. Warto więc było znać wcześniej krwawą Księgę Jozuego.
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
(1): Po śmierci Mojżesza, sługi Jahwe, przemówił Jahwe do Jozuego, syna Nuna, pomocnika Mojżesza, tymi słowy: (2): Mojżesz, sługa mój, umarł; ty zaś powstań teraz i przepraw się razem z tym całym ludem przez Jordan do ziemi, którą Ja daję synom Izraela. (3): Każde miejsce, na którym stanie noga wasza, oddaję wam, jak to przyrzekłem Mojżeszowi. (4): Granice ziemi waszej rozciągać się będą od pustym i Libanu aż po Wielką Rzekę, rzekę Eufrat; obejmą cały kraj Chittytów, aż po Wielkie Morze na zachodzie. (5): Nikt się nie ostoi przed tobą po wszystkie dni twego życia. Jak byłem z Mojżeszem, tak i z tobą będę; nie odstąpię od ciebie ani cię nie opuszczę. (6): Bądź mężny i wytrwały, albowiem ty dasz ludowi w posiadanie ziemię, którą poprzysiągłem dać ich ojcom. (7): Bądź mężny i wytrwały, abyś dokładnie wypełniał wszystkie nakazy Prawa, które ci przekazał sługa mój, Mojżesz. Nie odstępuj od nich ani na prawo, ani na lewo, aby ci się wiodło we wszystkich twoich poczynaniach. (8): Niech Księga tego Prawa nie schodzi z ust twoich; rozważaj ją we dnie i w nocy, abyś przestrzegał i wypełniał wszystko co w niej napisane, bo tylko wtedy powiodą się wszystkie twoje poczynania i wykażesz swoją roztropność. (9): Czyż nie nakazałem ci: Bądź mężny i wytrwały? Nie bój się więc, ani się nie lękaj, albowiem Jahwe, twój Bóg, będzie z tobą wszędzie, dokądkolwiek się zwrócisz. [Biblia Poznańska, Joz 1]
(1): Po śmierci Mojżesza, sługi Jahwe, przemówił Jahwe do Jozuego, syna Nuna, pomocnika Mojżesza, tymi słowy: (2): Mojżesz, sługa mój, umarł; ty zaś powstań teraz i przepraw się razem z tym całym ludem przez Jordan do ziemi, którą Ja daję synom Izraela. (3): Każde miejsce, na którym stanie noga wasza, oddaję wam, jak to przyrzekłem Mojżeszowi. (4): Granice ziemi waszej rozciągać się będą od pustym i Libanu aż po Wielką Rzekę, rzekę Eufrat; obejmą cały kraj Chittytów, aż po Wielkie Morze na zachodzie. (5): Nikt się nie ostoi przed tobą po wszystkie dni twego życia. Jak byłem z Mojżeszem, tak i z tobą będę; nie odstąpię od ciebie ani cię nie opuszczę. (6): Bądź mężny i wytrwały, albowiem ty dasz ludowi w posiadanie ziemię, którą poprzysiągłem dać ich ojcom. (7): Bądź mężny i wytrwały, abyś dokładnie wypełniał wszystkie nakazy Prawa, które ci przekazał sługa mój, Mojżesz. Nie odstępuj od nich ani na prawo, ani na lewo, aby ci się wiodło we wszystkich twoich poczynaniach. (8): Niech Księga tego Prawa nie schodzi z ust twoich; rozważaj ją we dnie i w nocy, abyś przestrzegał i wypełniał wszystko co w niej napisane, bo tylko wtedy powiodą się wszystkie twoje poczynania i wykażesz swoją roztropność. (9): Czyż nie nakazałem ci: Bądź mężny i wytrwały? Nie bój się więc, ani się nie lękaj, albowiem Jahwe, twój Bóg, będzie z tobą wszędzie, dokądkolwiek się zwrócisz. [Biblia Poznańska, Joz 1]
(18): Wtedy rzekł Jahwe do Jozuego: Zwróć oszczep, który trzymasz w ręku, przeciwko Aj, gdyż oddaję je w twoje ręce. Zwrócił tedy Jozue przeciw miastu swój oszczep, który trzymał w ręce. (19): Skoro tylko wyciągnął swe ramię, ludzie zaczajeni w zasadzce poderwali się ze swego miejsca, biegiem wpadli do miasta, opanowali je i natychmiast podpalili. (20): Kiedy się ludzie z Aj odwrócili i spostrzegli, że oto dym wznosi się nad miastem ku niebu, nie mieli już możliwości ucieczki w żadną stronę, albowiem lud, który przed nimi uciekał w kierunku pustyni, zwrócił się teraz przeciw ścigającym. (21): Skoro bowiem Jozue i wszyscy Izraelici spostrzegli, że ludzie z zasadzki zajęli miasto i że dym z miasta się wzbija, zawrócili i uderzyli na ludzi z Aj. (22): Ci, którzy urządzili zasadzkę, wybiegli naprzeciw nich z miasta i teraz ludzie z Aj zostali otoczeni przez Izraelitów z obydwu stron. Izraelici uderzyli na nich i pobili tak, że nikt z nich nie pozostał żywy ani też nie uszedł. (23): Króla Aj jednak pochwycono żywcem i przywiedziono do Jozuego. (24): Gdy Izraelici wybili wszystkich mieszkańców Aj na otwartym polu i na pustkowiu, gdzie ich ścigali, gdy już wszyscy aż do ostatniego padli pod ciosami miecza, wtedy wszyscy Izraelici zawrócili do Aj i wycięli w pień mieszkańców. (25): Padło w tym dniu mężczyzn i niewiast 12 000. czyli wszyscy mieszkańcy Aj. (26): Jozue nie opuścił wyciągniętej ręki, w której trzymał oszczep, dopóki nie wykonano klątwy na wszystkich mieszkańcach Aj. (27): Tylko bydło i łup zdobyty w mieście wzięli Izraelici do podziału między siebie według rozkazu danego Jozuemu przez Jahwe. (28): Jozue zaś spalił Aj zamieniając je na zawsze w stos gruzów i w miejsce pustynne, którym pozostało po dzień dzisiejszy. (29): Króla Aj powiesił na drzewie, gdzie pozostał aż do wieczora; o zachodzie słońca rozkazał zdjąć jego zwłoki z drzewa; porzucono go przy samym wejściu do bramy miejskiej, a następnie przywalono stosem kamieni, który istnieje po dzień dzisiejszy. (30): Wtedy wzniósł Jozue na górze Ebal ołtarz dla Jahwe, Boga Izraela, [Biblia Poznańska, Joz 8]
Aj waj!
(1): Po śmierci Mojżesza, sługi Jahwe, przemówił Jahwe do Jozuego, syna Nuna, pomocnika Mojżesza, tymi słowy: (2): Mojżesz, sługa mój, umarł; ty zaś powstań teraz i przepraw się razem z tym całym ludem przez Jordan do ziemi, którą Ja daję synom Izraela. (3): Każde miejsce, na którym stanie noga wasza, oddaję wam, jak to przyrzekłem Mojżeszowi. (4): Granice ziemi waszej rozciągać się będą od pustym i Libanu aż po Wielką Rzekę, rzekę Eufrat; obejmą cały kraj Chittytów, aż po Wielkie Morze na zachodzie. (5): Nikt się nie ostoi przed tobą po wszystkie dni twego życia. Jak byłem z Mojżeszem, tak i z tobą będę; nie odstąpię od ciebie ani cię nie opuszczę. (6): Bądź mężny i wytrwały, albowiem ty dasz ludowi w posiadanie ziemię, którą poprzysiągłem dać ich ojcom. (7): Bądź mężny i wytrwały, abyś dokładnie wypełniał wszystkie nakazy Prawa, które ci przekazał sługa mój, Mojżesz. Nie odstępuj od nich ani na prawo, ani na lewo, aby ci się wiodło we wszystkich twoich poczynaniach. (8): Niech Księga tego Prawa nie schodzi z ust twoich; rozważaj ją we dnie i w nocy, abyś przestrzegał i wypełniał wszystko co w niej napisane, bo tylko wtedy powiodą się wszystkie twoje poczynania i wykażesz swoją roztropność. (9): Czyż nie nakazałem ci: Bądź mężny i wytrwały? Nie bój się więc, ani się nie lękaj, albowiem Jahwe, twój Bóg, będzie z tobą wszędzie, dokądkolwiek się zwrócisz. [Biblia Poznańska, Joz 1]
(18): Wtedy rzekł Jahwe do Jozuego: Zwróć oszczep, który trzymasz w ręku, przeciwko Aj, gdyż oddaję je w twoje ręce. Zwrócił tedy Jozue przeciw miastu swój oszczep, który trzymał w ręce. (19): Skoro tylko wyciągnął swe ramię, ludzie zaczajeni w zasadzce poderwali się ze swego miejsca, biegiem wpadli do miasta, opanowali je i natychmiast podpalili. (20): Kiedy się ludzie z Aj odwrócili i spostrzegli, że oto dym wznosi się nad miastem ku niebu, nie mieli już możliwości ucieczki w żadną stronę, albowiem lud, który przed nimi uciekał w kierunku pustyni, zwrócił się teraz przeciw ścigającym. (21): Skoro bowiem Jozue i wszyscy Izraelici spostrzegli, że ludzie z zasadzki zajęli miasto i że dym z miasta się wzbija, zawrócili i uderzyli na ludzi z Aj. (22): Ci, którzy urządzili zasadzkę, wybiegli naprzeciw nich z miasta i teraz ludzie z Aj zostali otoczeni przez Izraelitów z obydwu stron. Izraelici uderzyli na nich i pobili tak, że nikt z nich nie pozostał żywy ani też nie uszedł. (23): Króla Aj jednak pochwycono żywcem i przywiedziono do Jozuego. (24): Gdy Izraelici wybili wszystkich mieszkańców Aj na otwartym polu i na pustkowiu, gdzie ich ścigali, gdy już wszyscy aż do ostatniego padli pod ciosami miecza, wtedy wszyscy Izraelici zawrócili do Aj i wycięli w pień mieszkańców. (25): Padło w tym dniu mężczyzn i niewiast 12 000. czyli wszyscy mieszkańcy Aj. (26): Jozue nie opuścił wyciągniętej ręki, w której trzymał oszczep, dopóki nie wykonano klątwy na wszystkich mieszkańcach Aj. (27): Tylko bydło i łup zdobyty w mieście wzięli Izraelici do podziału między siebie według rozkazu danego Jozuemu przez Jahwe. (28): Jozue zaś spalił Aj zamieniając je na zawsze w stos gruzów i w miejsce pustynne, którym pozostało po dzień dzisiejszy. (29): Króla Aj powiesił na drzewie, gdzie pozostał aż do wieczora; o zachodzie słońca rozkazał zdjąć jego zwłoki z drzewa; porzucono go przy samym wejściu do bramy miejskiej, a następnie przywalono stosem kamieni, który istnieje po dzień dzisiejszy. (30): Wtedy wzniósł Jozue na górze Ebal ołtarz dla Jahwe, Boga Izraela, [Biblia Poznańska, Joz 8]
Aj waj!
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
(1): Gdy dowiedzieli się o tym wszyscy królowie mieszkający za Jordanem w górach, na równinie i na całym wybrzeżu Wielkiego Morza aż po Liban, a mianowicie: Chittyci, Amoryci, Kananejczycy, Peryzzyci, Chiwwici i Jebuzyci, (2): połączyli się razem, by walczyć zgodnie przeciw Jozuemu i Izraelowi. (3): Również i mieszkańcy Gibeonu dowiedzieli się o tym, jak postąpił Jozue z Jerychem i Aj
(...)
(17): Ruszyli tedy Izraelici w drogę i na trzeci dzień dotarli do ich miast; a były to: Gibeon, Kefira, Beerot i Kirjat-Jearim. (18): Nie wytracili ich z powodu przysięgi, którą na Jahwe, Boga Izraela, złożyli przełożeni zgromadzenia, ale cała społeczność szemrała przeciw przełożonym. (19): I rzekli wszyscy przełożeni do całego zgromadzenia: "Ponieważ przysięgliśmy im na Jahwe, Boga Izraela, nie możemy ich teraz tknąć, (20): ale tak z nimi postąpimy: zostawimy ich przy życiu i nie spadnie na nas gniew Jahwe z powodu przysięgi, którą im złożyliśmy". (21): Oświadczyli im więc naczelnicy, że zostaną przy życiu. Będą jednak na potrzeby całej społeczności rąbać drzewo i nosić wodę. Gdy im to przełożeni zgromadzenia oznajmili, (22): wezwał ich Jozue i rzekł do nich: Czemuście nas oszukali mówiąc: Bardzo daleko od was mieszkamy, gdy pośród nas przecież macie swoje siedziby? (23): Dlatego jesteście przeklęci i na zawsze pozostaniecie niewolnikami rąbiącymi drzewo i noszącymi wodę dla Domu Boga mojego. (24): Odpowiedzieli Jozuemu tymi słowy: Oznajmiono dokładnie sługom twoim, że Jahwe, twój Bóg, nakazał swojemu słudze Mojżeszowi dać wam cały kraj i wytracić przed wami wszystkich jego mieszkańców. Ogarnął nas wielki strach przed wami i dlatego tak postąpiliśmy. (25): Teraz jednak jesteśmy w twojej mocy, postąp z nami tak, jak to sam uznasz za dobre i sprawiedliwe. (26): Postąpił więc z nimi w ten sposób: uwolnił ich z rąk Izraelitów, tak że ich nie wymordowali. (27): Od tego dnia jednak przeznaczył ich Jozue do rąbania drzewa i noszenia wody dla całej społeczności i na potrzeby ołtarza Jahwe na miejscu, które On sam wyznaczy. I tak czynią po dzień dzisiejszy. [Biblia Poznańska, Joz 9]
(1): Jozue zgromadził w Sychem wszystkie pokolenia izraelskie. Wezwał też starszyznę Izraela, wodzów, sędziów i przełożonych, a oni stawili się przed Bogiem. (2): Wtedy przemówił Jozue do całego ludu: Tak mówi Jahwe, Bóg Izraela: Z tamtej strony Rzeki mieszkali w pradawnych czasach przodkowie wasi: Terach, ojciec Abrahama i Nachora i służyli bogom obcym. (3): Wtedy zabrałem ojca waszego Abrahama z tamtej strony Rzeki i kazałem mu przewędrować całą ziemię Kanaan. Rozmnożyłem jego potomstwo dając mu Izaaka. (4): Izaakowi dałem Jakuba i Ezawa. Ezawowi oddałem w posiadanie górę Seir, Jakub zaś i jego synowie wywędrowali do Egiptu. (5): Potem posłałem Mojżesza i Aarona i ukarałem Egipt plagami, które na niego zesłałem. Następnie wyprowadziłem was, (6): wywiodłem ojców waszych z Egiptu i przybyliście nad morze, Egipcjanie zaś ścigali ojców waszych na wozach i koniach aż do Morza Sitowia. (7): Wołali do Jahwe, a On sprawił, że ciemności zaległy pomiędzy wami a Egipcjanami i przywiódł na nich morze, które ich pochłonęło. Oglądaliście własnymi oczyma, czego dokonałem w Egipcie. Potem przebywaliście długi czas na pustym. (8): Następnie wprowadziłem was do kraju Amorytów, którzy mieszkali z tamtej strony Jordanu. Walczyli przeciw wam, ale oddałem ich w wasze ręce, wyniszczyłem ich przed wami, tak że mogliście zająć ich kraj. (9): Wtedy powstał do walki z Izraelem król Moabu, Balak, syn Cippora. Wyprawił poselstwo po Balaama, syna Beora, przyzywając go aby was przeklął. (10): Ale Ja nie chciałem słuchać Balaama i musiał wam pobłogosławić, wyzwoliłem was z jego przemocy. (11): Przeprawiliście się następnie przez Jordan i stanęliście pod Jerychem. Walczyli przeciw wam mieszkańcy Jerycha, Amoryci, Peryzzyci, Kananejczycy, Chittyci, Girgaszyci, Chiwwici i Jebuzyci, lecz oddałem ich wszystkich w wasze ręce. (12): Wzbudziłem wielki lęk przed wami i on to właśnie, a nie wasz miecz czy łuk, wypędził przed wami dwóch królów amoryckich. (13): Oddałem wam ziemię, której nie uprawialiście, i miasta, których nie budowaliście i zamieszkaliście w nich; spożywacie też owoc ze szczepów winnych i oliwek, których nie sadziliście. (14): Bójcie się więc Jahwe i służcie Mu szczerze i wiernie. Odrzućcie bogów, którym służyli ojcowie wasi z tamtej strony Rzeki i w Egipcie, a służcie Jahwe. (15): Gdybyście jednak nie chcieli służyć Jahwe, wybierajcie dzisiaj, komu chcecie służyć: bogom, którym służyli ojcowie wasi z tamtej strony Rzeki, czy też bogom Amorytów, w których kraju mieszkacie; ja i mój dom będziemy służyć Jahwe. (16): Odpowiedział lud: Daleka jest od nas myśl, żebyśmy odstąpili od Jahwe, by służyć bogom obcym. (17): Jahwe to bowiem, nasz Bóg, wyprowadził nas i ojców naszych z Egiptu, z domu niewoli, i On dokonał na oczach naszych wielkich cudów, strzegł nas podczas całej drogi, którą musieliśmy przejść, i pośród wszystkich ludów, przez których ziemie ciągnęliśmy. (18): Jahwe także wypędził przed nami wszystkie ludy, a także Amorytów, którzy zamieszkiwali ten kraj. My również chcemy służyć Jahwe, bo On jest naszym Bogiem. [Biblia Poznańska, Joz 24]
(...)
(17): Ruszyli tedy Izraelici w drogę i na trzeci dzień dotarli do ich miast; a były to: Gibeon, Kefira, Beerot i Kirjat-Jearim. (18): Nie wytracili ich z powodu przysięgi, którą na Jahwe, Boga Izraela, złożyli przełożeni zgromadzenia, ale cała społeczność szemrała przeciw przełożonym. (19): I rzekli wszyscy przełożeni do całego zgromadzenia: "Ponieważ przysięgliśmy im na Jahwe, Boga Izraela, nie możemy ich teraz tknąć, (20): ale tak z nimi postąpimy: zostawimy ich przy życiu i nie spadnie na nas gniew Jahwe z powodu przysięgi, którą im złożyliśmy". (21): Oświadczyli im więc naczelnicy, że zostaną przy życiu. Będą jednak na potrzeby całej społeczności rąbać drzewo i nosić wodę. Gdy im to przełożeni zgromadzenia oznajmili, (22): wezwał ich Jozue i rzekł do nich: Czemuście nas oszukali mówiąc: Bardzo daleko od was mieszkamy, gdy pośród nas przecież macie swoje siedziby? (23): Dlatego jesteście przeklęci i na zawsze pozostaniecie niewolnikami rąbiącymi drzewo i noszącymi wodę dla Domu Boga mojego. (24): Odpowiedzieli Jozuemu tymi słowy: Oznajmiono dokładnie sługom twoim, że Jahwe, twój Bóg, nakazał swojemu słudze Mojżeszowi dać wam cały kraj i wytracić przed wami wszystkich jego mieszkańców. Ogarnął nas wielki strach przed wami i dlatego tak postąpiliśmy. (25): Teraz jednak jesteśmy w twojej mocy, postąp z nami tak, jak to sam uznasz za dobre i sprawiedliwe. (26): Postąpił więc z nimi w ten sposób: uwolnił ich z rąk Izraelitów, tak że ich nie wymordowali. (27): Od tego dnia jednak przeznaczył ich Jozue do rąbania drzewa i noszenia wody dla całej społeczności i na potrzeby ołtarza Jahwe na miejscu, które On sam wyznaczy. I tak czynią po dzień dzisiejszy. [Biblia Poznańska, Joz 9]
(1): Jozue zgromadził w Sychem wszystkie pokolenia izraelskie. Wezwał też starszyznę Izraela, wodzów, sędziów i przełożonych, a oni stawili się przed Bogiem. (2): Wtedy przemówił Jozue do całego ludu: Tak mówi Jahwe, Bóg Izraela: Z tamtej strony Rzeki mieszkali w pradawnych czasach przodkowie wasi: Terach, ojciec Abrahama i Nachora i służyli bogom obcym. (3): Wtedy zabrałem ojca waszego Abrahama z tamtej strony Rzeki i kazałem mu przewędrować całą ziemię Kanaan. Rozmnożyłem jego potomstwo dając mu Izaaka. (4): Izaakowi dałem Jakuba i Ezawa. Ezawowi oddałem w posiadanie górę Seir, Jakub zaś i jego synowie wywędrowali do Egiptu. (5): Potem posłałem Mojżesza i Aarona i ukarałem Egipt plagami, które na niego zesłałem. Następnie wyprowadziłem was, (6): wywiodłem ojców waszych z Egiptu i przybyliście nad morze, Egipcjanie zaś ścigali ojców waszych na wozach i koniach aż do Morza Sitowia. (7): Wołali do Jahwe, a On sprawił, że ciemności zaległy pomiędzy wami a Egipcjanami i przywiódł na nich morze, które ich pochłonęło. Oglądaliście własnymi oczyma, czego dokonałem w Egipcie. Potem przebywaliście długi czas na pustym. (8): Następnie wprowadziłem was do kraju Amorytów, którzy mieszkali z tamtej strony Jordanu. Walczyli przeciw wam, ale oddałem ich w wasze ręce, wyniszczyłem ich przed wami, tak że mogliście zająć ich kraj. (9): Wtedy powstał do walki z Izraelem król Moabu, Balak, syn Cippora. Wyprawił poselstwo po Balaama, syna Beora, przyzywając go aby was przeklął. (10): Ale Ja nie chciałem słuchać Balaama i musiał wam pobłogosławić, wyzwoliłem was z jego przemocy. (11): Przeprawiliście się następnie przez Jordan i stanęliście pod Jerychem. Walczyli przeciw wam mieszkańcy Jerycha, Amoryci, Peryzzyci, Kananejczycy, Chittyci, Girgaszyci, Chiwwici i Jebuzyci, lecz oddałem ich wszystkich w wasze ręce. (12): Wzbudziłem wielki lęk przed wami i on to właśnie, a nie wasz miecz czy łuk, wypędził przed wami dwóch królów amoryckich. (13): Oddałem wam ziemię, której nie uprawialiście, i miasta, których nie budowaliście i zamieszkaliście w nich; spożywacie też owoc ze szczepów winnych i oliwek, których nie sadziliście. (14): Bójcie się więc Jahwe i służcie Mu szczerze i wiernie. Odrzućcie bogów, którym służyli ojcowie wasi z tamtej strony Rzeki i w Egipcie, a służcie Jahwe. (15): Gdybyście jednak nie chcieli służyć Jahwe, wybierajcie dzisiaj, komu chcecie służyć: bogom, którym służyli ojcowie wasi z tamtej strony Rzeki, czy też bogom Amorytów, w których kraju mieszkacie; ja i mój dom będziemy służyć Jahwe. (16): Odpowiedział lud: Daleka jest od nas myśl, żebyśmy odstąpili od Jahwe, by służyć bogom obcym. (17): Jahwe to bowiem, nasz Bóg, wyprowadził nas i ojców naszych z Egiptu, z domu niewoli, i On dokonał na oczach naszych wielkich cudów, strzegł nas podczas całej drogi, którą musieliśmy przejść, i pośród wszystkich ludów, przez których ziemie ciągnęliśmy. (18): Jahwe także wypędził przed nami wszystkie ludy, a także Amorytów, którzy zamieszkiwali ten kraj. My również chcemy służyć Jahwe, bo On jest naszym Bogiem. [Biblia Poznańska, Joz 24]
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
Okazuje się, że to jest kluczowe do zrozumienia pewnych spraw. Przecież cała struktura na przykład religii Świadków Jehowy opiera się o ten rząd 144 000 nieśmiertelnych zmarłych w niebie. Okazuje się, że to jakieś dalekie echa polityki Izraelitów po wyjściu z Egiptu, kiedy musieli wywalczyć swój rewir i później podzielić pomiędzy władców plemion. Niezbyt to mnie przekonuje, bo jak na doskonałą metafizykę Absolutu wszechświata jest to po prostu zbyt ludzkie i niedoskonałe, krwawe, przyziemne, ewolucyjne w tych ruinach rzeczywistości, gdzie organizmy i stada organizmów wdrapywały się do życia, rozmnażania, przekazywania genów i reakcji ze środowiskiem w potopach śmierci, kataklizmach niszczących kruche ekosystemy, chorobach, zarazach, wzajemnych wojnach, złu i nienawiści. Tylko po to, żeby później ulec śmierci i wrócić do obiegu materii.
Jak jednak zastosować to w przenośni, biorąc tamte sprawy jako wzór, typ jakichś zwielokrotnionych doskonalszych wydarzeń u celu Wszechświata, wszystkiego co możliwe w ogóle i nas?
"Sto czterdzieści cztery tysiące zbawionych (Ap 7,4) to liczba symboliczna nawiązująca do 12 apostołów i 12 pokoleń Izraela pomnożonych przez 1000. Liczba tysiąc w Apokalipsie świętego Jana oznacza pełnię czasu, okres od zakończenia prześladowań do całkowitego zwycięstwa świętych, w przeciwieństwie do sformułowania „krótki czas” jaki pozostał wrogom Kościoła (Ap 6,11). Ten krótki czas symbolizuje chwilowość, nietrwałość, przemijanie. Wszyscy zbawieni, w liczbie 144 000, zostali opieczętowani przez Boga na wieczne z Nim królowanie.
Symbol pieczęci pojawia się już w starożytnym Bliskim Wschodzie i odnosi się do prawa własności, do tożsamości posługującego się pieczęcią, do jego władzy czy kompetencji. Właściciel pieczętował swoje zwierzęta. Pieczętowano też ważne dokumenty i listy. Pieczęć władcy umieszczano na monetach. W Starym Testamencie pieczęć jest symbolem więzów miłości, nierozerwalności relacji (PnP 8,6) – coś co raz odciśnięte, nie da się zmyć ani wywabić. Opieczętowanie zbawionych oznacza, że należą do Boga, że są Jego własnością. W Apokalipsie opieczętowana jest także tajemnicza księga, której pieczęcie zostają złamane przez Baranka. Złamanie pieczęci pozwala nam poznać treść tajemnicy – sens całej historii świata.
https://jezuici.pl/2016/11/zbawieni-lic ... 4-tysiecy/
No tak, fajnie by było, ale nie ma tak dobrze. Historia nie ma przecież sensu
Kto przeżył, ten dalej ewoluował, kto zginął w tych ruinach, to przepadł i tyle. To są ruiny rzeczywistości, nad którymi nie dał rady zaistnieć żaden Absolut. Ratować się kto może, choćby na chwilę na tle wieczności i nie myśleć o koszmarze wiecznej pustki i chaosu oceanu śmierci, który wszystko pochłonie ostatecznie, cały piękny naiwny świat jak przypadkowo wyrosłą kruchą roślinę na nieskończonej pustyni.
Tak mi się wydaje, obym się mylił.
Jak jednak zastosować to w przenośni, biorąc tamte sprawy jako wzór, typ jakichś zwielokrotnionych doskonalszych wydarzeń u celu Wszechświata, wszystkiego co możliwe w ogóle i nas?
"Sto czterdzieści cztery tysiące zbawionych (Ap 7,4) to liczba symboliczna nawiązująca do 12 apostołów i 12 pokoleń Izraela pomnożonych przez 1000. Liczba tysiąc w Apokalipsie świętego Jana oznacza pełnię czasu, okres od zakończenia prześladowań do całkowitego zwycięstwa świętych, w przeciwieństwie do sformułowania „krótki czas” jaki pozostał wrogom Kościoła (Ap 6,11). Ten krótki czas symbolizuje chwilowość, nietrwałość, przemijanie. Wszyscy zbawieni, w liczbie 144 000, zostali opieczętowani przez Boga na wieczne z Nim królowanie.
Symbol pieczęci pojawia się już w starożytnym Bliskim Wschodzie i odnosi się do prawa własności, do tożsamości posługującego się pieczęcią, do jego władzy czy kompetencji. Właściciel pieczętował swoje zwierzęta. Pieczętowano też ważne dokumenty i listy. Pieczęć władcy umieszczano na monetach. W Starym Testamencie pieczęć jest symbolem więzów miłości, nierozerwalności relacji (PnP 8,6) – coś co raz odciśnięte, nie da się zmyć ani wywabić. Opieczętowanie zbawionych oznacza, że należą do Boga, że są Jego własnością. W Apokalipsie opieczętowana jest także tajemnicza księga, której pieczęcie zostają złamane przez Baranka. Złamanie pieczęci pozwala nam poznać treść tajemnicy – sens całej historii świata.
https://jezuici.pl/2016/11/zbawieni-lic ... 4-tysiecy/
No tak, fajnie by było, ale nie ma tak dobrze. Historia nie ma przecież sensu
Kto przeżył, ten dalej ewoluował, kto zginął w tych ruinach, to przepadł i tyle. To są ruiny rzeczywistości, nad którymi nie dał rady zaistnieć żaden Absolut. Ratować się kto może, choćby na chwilę na tle wieczności i nie myśleć o koszmarze wiecznej pustki i chaosu oceanu śmierci, który wszystko pochłonie ostatecznie, cały piękny naiwny świat jak przypadkowo wyrosłą kruchą roślinę na nieskończonej pustyni.
Tak mi się wydaje, obym się mylił.
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
'Pamiątka" u ŚJ jest według mnie właśnie głównie świętem tego rządu 144 000 w niebie. Pomazańcy spożywają chleb i wino a wszyscy inni nie, ci którzy nie idą do rządu do nieba, tylko zostają na Ziemi. Będą poddanymi królów.
4 kwietnia w tym roku.
Kiedyś zastanawiałam się nad tymi pomazańcami. Kim oni są? Mogą być naszymi sąsiadami, krewnymi, takimi samymi istotami jak my, mającymi taką samą świadomość, osobę, tożsamość i nagle idą na wieki do innego istnienia? To byłoby jakieś niedobre złamanie praw przyrody, równości i wymienialności przestrzeni losów dostępnych na równi dla mnie jak i dla każdego.
Ale zobaczmy panią pomazaniec z czasów II wojny światowej. Według wiary ŚJ ona właśnie w tym momencie już żyje po zmartwychwstaniu w niebie jako istota duchowa w Rządzie. Szkoda, że to niemożliwe, taki wyższy dostęp do istnienia i sprawczości, przecież tak przykro się wtedy umierało w obozach, nienawiści i złu tych ruin rzeczywistości. I tylko tyle było w ogóle możliwe?
"Pamiątka w obozie koncentracyjnym
Czy w takich warunkach możliwe jest obchodzenie Pamiątki śmierci Chrystusa? Ależ oczywiście! Czasami jednak niektórzy zastanawiali się, jak to zrobić. Božena Nováková wyjaśniła: „Zbliżała się Pamiątka. Czułam się strasznie, bo myślałam, że nie będę mogła spożyć emblematów. Ale Jehowa o wszystko zadbał. Znał moje pragnienie i w dniu Pamiątki zostałam wezwana do jednego z baraków. Było tam już kilka sióstr różnych narodowości. Pamiątka wraz ze spożywaniem emblematów przebiegła bez zakłóceń. Dzięki, chwała i cześć niech będą naszemu Bogu, Jehowie, i Jego Barankowi!”
Ale jak zdobyto przaśny chleb i wino? Siostra dodała: „W pobliskim mieście Fürstenberg pracowali w państwowym gospodarstwie Świadkowie Jehowy, którzy zdołali dostarczyć nam emblematy”.
Po tym pokrzepiającym zdarzeniu siostra Nováková miała inne przeżycie — trudne, ale wzmacniające wiarę. Wspominała: „Pewnego dnia wezwano mnie do łaźni. Była wyposażona w prysznice, ale gdy odkręciło się kurki, zamiast wody wydobywał się gaz. Zatrute kobiety, niekiedy jeszcze żywe, wrzucano do pieców. Nie wiedziałam o tym, dopóki strażniczka nie powiedziała do mnie: ‚A więc, Bibelforscherko [jak nazywano Świadków Jehowy], idziesz do gazu! Teraz zobaczymy, czy twój Jehowa cię uratuje!’” Kiedy siostra Nováková się odwróciła, łzy napłynęły jej do oczu i pomodliła się: „Ojcze Jehowo, proszę, jeśli mam umrzeć, niech się dzieje Twoja wola. Ale modlę się za moje dzieci. Bez zastrzeżeń powierzam je Twej opiece”. Opowiadając dalszy rozwój wypadków, siostra wyjaśniła: „Gdy się modliłam, otworzyły się drzwi i wszedł naczelny lekarz; zobaczył mój fioletowy trójkąt i zapytał: ‚Bibelforscherko, co ty tutaj robisz? Kto cię tu przysłał?’ Odrzekłam, że strażniczka. A on na to: ‚Wynoś się stąd! Tam jest twoje miejsce!’ — i wskazał mi drzwi. Wychodząc, usłyszałam słowa strażniczki: ‚Teraz wierzę, że ten Jehowa ich chroni’”.
https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/30 ... 5tka&p=par
4 kwietnia w tym roku.
Kiedyś zastanawiałam się nad tymi pomazańcami. Kim oni są? Mogą być naszymi sąsiadami, krewnymi, takimi samymi istotami jak my, mającymi taką samą świadomość, osobę, tożsamość i nagle idą na wieki do innego istnienia? To byłoby jakieś niedobre złamanie praw przyrody, równości i wymienialności przestrzeni losów dostępnych na równi dla mnie jak i dla każdego.
Ale zobaczmy panią pomazaniec z czasów II wojny światowej. Według wiary ŚJ ona właśnie w tym momencie już żyje po zmartwychwstaniu w niebie jako istota duchowa w Rządzie. Szkoda, że to niemożliwe, taki wyższy dostęp do istnienia i sprawczości, przecież tak przykro się wtedy umierało w obozach, nienawiści i złu tych ruin rzeczywistości. I tylko tyle było w ogóle możliwe?
"Pamiątka w obozie koncentracyjnym
Czy w takich warunkach możliwe jest obchodzenie Pamiątki śmierci Chrystusa? Ależ oczywiście! Czasami jednak niektórzy zastanawiali się, jak to zrobić. Božena Nováková wyjaśniła: „Zbliżała się Pamiątka. Czułam się strasznie, bo myślałam, że nie będę mogła spożyć emblematów. Ale Jehowa o wszystko zadbał. Znał moje pragnienie i w dniu Pamiątki zostałam wezwana do jednego z baraków. Było tam już kilka sióstr różnych narodowości. Pamiątka wraz ze spożywaniem emblematów przebiegła bez zakłóceń. Dzięki, chwała i cześć niech będą naszemu Bogu, Jehowie, i Jego Barankowi!”
Ale jak zdobyto przaśny chleb i wino? Siostra dodała: „W pobliskim mieście Fürstenberg pracowali w państwowym gospodarstwie Świadkowie Jehowy, którzy zdołali dostarczyć nam emblematy”.
Po tym pokrzepiającym zdarzeniu siostra Nováková miała inne przeżycie — trudne, ale wzmacniające wiarę. Wspominała: „Pewnego dnia wezwano mnie do łaźni. Była wyposażona w prysznice, ale gdy odkręciło się kurki, zamiast wody wydobywał się gaz. Zatrute kobiety, niekiedy jeszcze żywe, wrzucano do pieców. Nie wiedziałam o tym, dopóki strażniczka nie powiedziała do mnie: ‚A więc, Bibelforscherko [jak nazywano Świadków Jehowy], idziesz do gazu! Teraz zobaczymy, czy twój Jehowa cię uratuje!’” Kiedy siostra Nováková się odwróciła, łzy napłynęły jej do oczu i pomodliła się: „Ojcze Jehowo, proszę, jeśli mam umrzeć, niech się dzieje Twoja wola. Ale modlę się za moje dzieci. Bez zastrzeżeń powierzam je Twej opiece”. Opowiadając dalszy rozwój wypadków, siostra wyjaśniła: „Gdy się modliłam, otworzyły się drzwi i wszedł naczelny lekarz; zobaczył mój fioletowy trójkąt i zapytał: ‚Bibelforscherko, co ty tutaj robisz? Kto cię tu przysłał?’ Odrzekłam, że strażniczka. A on na to: ‚Wynoś się stąd! Tam jest twoje miejsce!’ — i wskazał mi drzwi. Wychodząc, usłyszałam słowa strażniczki: ‚Teraz wierzę, że ten Jehowa ich chroni’”.
https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/30 ... 5tka&p=par
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
Uratował ją ten fioletowy trójkąt może nie jako talizman, amulet a identyfikator marki, organizacji. To też ważne.
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
To oczywiście można rozwinąć w bardzo głęboki sposób. Zaznaczyłem tylko powierzchownie w czym problem.cezary123 pisze: ↑wt mar 21, 2023 7:41 pm Kiedyś zastanawiałam się nad tymi pomazańcami. Kim oni są? Mogą być naszymi sąsiadami, krewnymi, takimi samymi istotami jak my, mającymi taką samą świadomość, osobę, tożsamość i nagle idą na wieki do innego istnienia? To byłoby jakieś niedobre złamanie praw przyrody, równości i wymienialności przestrzeni losów dostępnych na równi dla mnie jak i dla każdego.
Sprawa wynika z samej konstrukcji tego co spowodowało, że każdy z nas pojawia się osobiście na świecie na tle tłumu innych istot. Jak daleko można zajść w wieczności dzięki temu? Nie ktoś a my sami.
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
Sytuacja musi być symetryczna: nas względem innych i innych względem nas. Istnienia mamy równe.
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
Tymczasem posłuchajmy pięknej pieśni o święcie Pamiątki.
Pieśń 8 Wieczerza Pańska
https://www.jw.org/pl/biblioteka/muzyka ... ch%C3%B3r/
W starszej wersji początek był fajniejszy,
"Jehowo, nasz Ojcze w niebiosach,
czternasty był Nisan w tę noc.
Widział wtedy Twój lud, uwolniony przez cud,
Twą miłość i prawość, i moc".
https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1102009083
... ale za to w nowej pod koniec przemycono tajemnicę równości tożsamości istnienia dowolnych istot, o której mówiłem. To, że Chrystus wydaje się istotą na zewnątrz nas, kimś tam gdzieś w oddali z innych wieków nawet, nie znaczy, że nie jest sobą. To, że jemu my wydajemy się na zewnątrz niego, nie znaczy, że nie mamy głębi samego siebie poznawalnej w nieskończoność dla istoty, która jest ową istotą. Skoro rozpatrujemy możliwość ogarnięcia losem wieczności i przestrzeni, nie zważając na jakieś drobne przeszkody typu śmiertelność, przerwa w czasie, pokoleniach, miejscu we Wszechświecie i osobie, to musimy to poznać tak. Nie jacyś pomazańcy w niebiosach w przeciwieństwie do wszystkich innych losowo mającym małe prawdopodobieństwo znalezienia się w ograniczonej liczbie 144 000 wylosowanych nie wiadomo czemu z równych sobie podmiotów, ale każdy sam, osobiście.
Bardzo ciekawe
"Jehowo, to święto Pamiątki
miłości rozbudza w nas żar.
Jezus przykład nam dał,
chcemy być jak on sam,
aby życia wiecznego mieć dar".
https://www.jw.org/pl/biblioteka/muzyka ... za-panska/
Pieśń 8 Wieczerza Pańska
https://www.jw.org/pl/biblioteka/muzyka ... ch%C3%B3r/
W starszej wersji początek był fajniejszy,
"Jehowo, nasz Ojcze w niebiosach,
czternasty był Nisan w tę noc.
Widział wtedy Twój lud, uwolniony przez cud,
Twą miłość i prawość, i moc".
https://wol.jw.org/pl/wol/d/r12/lp-p/1102009083
... ale za to w nowej pod koniec przemycono tajemnicę równości tożsamości istnienia dowolnych istot, o której mówiłem. To, że Chrystus wydaje się istotą na zewnątrz nas, kimś tam gdzieś w oddali z innych wieków nawet, nie znaczy, że nie jest sobą. To, że jemu my wydajemy się na zewnątrz niego, nie znaczy, że nie mamy głębi samego siebie poznawalnej w nieskończoność dla istoty, która jest ową istotą. Skoro rozpatrujemy możliwość ogarnięcia losem wieczności i przestrzeni, nie zważając na jakieś drobne przeszkody typu śmiertelność, przerwa w czasie, pokoleniach, miejscu we Wszechświecie i osobie, to musimy to poznać tak. Nie jacyś pomazańcy w niebiosach w przeciwieństwie do wszystkich innych losowo mającym małe prawdopodobieństwo znalezienia się w ograniczonej liczbie 144 000 wylosowanych nie wiadomo czemu z równych sobie podmiotów, ale każdy sam, osobiście.
Bardzo ciekawe
"Jehowo, to święto Pamiątki
miłości rozbudza w nas żar.
Jezus przykład nam dał,
chcemy być jak on sam,
aby życia wiecznego mieć dar".
https://www.jw.org/pl/biblioteka/muzyka ... za-panska/
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
Ta pani pomazaniec, która oglądała zagazowanie i śmierć w piecu innych kobiet miała styczność z tajemnicą losowej tożsamości istnienia na tle innych, w bardzo tragicznych okolicznościach. Nie wiadomo co sprawiło, że nie była w którejś z nich a w niej ktoś, ale nie ona sama.
Nie wiem czy można w takich sytuacjach cieszyć się z Bozią z uratowania swojego życia. Bozia nic nie wyjaśnia, może być to złudzenie nie sięgające jeszcze odkrycia poziomu wartego rozważania na tle Absolutu. Bozia powinna znać wszystkie tożsamości istot naraz i uratować je bezbłędnie, nie losowo, nie pozostawiając nikogo.
Nie wiem czy można w takich sytuacjach cieszyć się z Bozią z uratowania swojego życia. Bozia nic nie wyjaśnia, może być to złudzenie nie sięgające jeszcze odkrycia poziomu wartego rozważania na tle Absolutu. Bozia powinna znać wszystkie tożsamości istot naraz i uratować je bezbłędnie, nie losowo, nie pozostawiając nikogo.
-
Catastrophique
- bywalec
- Posty: 17079
- Rejestracja: pt maja 24, 2013 7:49 pm
- płeć: mężczyzna
- Lokalizacja: Wawa <3
Re: Dlaczego warto studiować Biblię
Cezary określa co Bóg powinien a co nie 
.
.Tik tak tik tak | "To boldly go where no one has gone before"
| "To boldly go where no one has gone before"Re: Dlaczego warto studiować Biblię
Bo Cezary dał radę zaistnieć i jest sobą a Bóg to nic nie wiadomo.
