Śmierć i życie wieczne

[hagonbc]

Nie da się za­trzy­mać czasu i wszy­scy lu­dzie staną w ob­li­czu śmier­ci, lecz nie­ste­ty nie­któ­rzy z nich pró­bu­ją roz­pacz­li­wie nadal żyć na tym świe­cie. Ale uka­zu­je to je­dy­nie ich lęk przed śmier­cią, brak zro­zu­mie­nia, czym jest śmierć, oraz sła­bość wiary u tych, który wie­rzą we Mnie.

Śmierć jest czę­ścią życia. Wszy­scy rodzą się po to, by umrzeć; to nie­unik­nio­ne. Wielu jed­nak pró­bu­je za­ne­go­wać śmierć i po­szu­ku­je źró­dła mło­do­ści. Ale to tylko znak, że lu­dzie ci sku­pia­ją się na ziem­skim życiu i nie wie­rzą w przy­szłe życie wiecz­ne albo że ich wiara w nie jest mała i słaba.

Kiedy pa­trzy się tylko na do­cze­sność, życie ziem­skie staje się naj­waż­niej­sze, gdyż lu­dzie albo myślą, że po śmier­ci nic nie ma, albo wąt­pią w to, co tam jest.

Wielu trzy­ma się kur­czo­wo tego życia nie­za­leż­nie od tego, co muszą w tym celu zro­bić lub ile wydać.

Wielu igno­ru­je ubo­gie kraje, gdzie bar­dzo wielu ludzi umie­ra młodo z po­wo­du ubó­stwa.

Wielu myśli tylko o wła­snym życiu i nie dba wcale, że ceną utrzy­my­wa­nia przez

[hagonbc]

nich mło­de­go wy­glą­du ze­wnętrz­ne­go oraz ich sta­rań o wy­dłu­że­nie życia jest życie in­nych.

W rze­czy­wi­sto­ści wielu także nie za­sta­na­wia się, czym jest to, czego pró­bu­ją się tak kur­czo­wo trzy­mać, bo gdyby spoj­rze­li uczci­wie, sta­ło­by się jasne, jak nie­szczę­śli­we jest ich życie. Cóż to za głu­po­ta – pra­gnie­nie wy­dłu­ża­nia życia ponad jego na­tu­ral­ną dłu­gość, jeśli jest ono puste, ma nie­wie­le sensu i brak­nie w nim na­dziei.

Trze­ba też zro­zu­mieć – a zwłasz­cza po­win­ni to zro­zu­mieć ci, któ­rzy twier­dzą, że Mnie ko­cha­ją – iż życie może osią­gnąć peł­nię do­pie­ro po śmier­ci. Do­pó­ki czło­wiek żyje na tym świe­cie, za­wsze mię­dzy nim a Mną tkwią ja­kieś ba­rie­ry, małe czy duże.

Do­pie­ro w chwi­li śmier­ci, gdy czło­wiek umie­ra dla świa­ta, te ba­rie­ry zo­sta­ją usu­nię­te, a on dzię­ki mi­ło­ści do Mnie zo­sta­je za­bra­ny do mo­je­go serca i we Mnie do nieba.

To w tym zjed­no­cze­niu mi­ło­ści cała isto­ta prze­cho­dzi do życia wiecz­ne­go, w pełni ist­nie­jąc we Mnie i będąc ze Mną jed­nym.

To w tym zjed­no­cze­niu życie osią­ga swą peł­nię, mi­łość osią­ga swą peł­nię i lu­dzie osią­ga­ją swą peł­nię.

Temu wła­śnie pró­bu­je za­po­biec Zły, dzia­ła­jąc na ludz­ką pychę i próż­ność. Jeśli zdoła po­wstrzy­mać ludzi przed wiarą

[hagonbc]

w przy­szłe życie i w je­dy­ne­go praw­dzi­we­go Boga, to może spra­wić, że lu­dzie po­zba­wią sie­bie tego wiecz­ne­go, ca­ło­ścio­we­go i peł­ne­go chwa­ły życia. Jeśli zdoła spra­wić, że lu­dzie będą wie­rzyć tylko w to, co jest tu i teraz, i sku­pią się je­dy­nie na swoim „ja”, to łatwo mu bę­dzie ode­rwać ludzi ode Mnie i wcią­gnąć ich w grzech. Jego celem jest za­pro­wa­dze­nie ludzi do pie­kła wsku­tek od­rzu­ce­nia przez nich Boga i od­trą­ce­nia tego, co mój Oj­ciec, Ja i mój Świę­ty Duch ofia­ro­wu­je­my wszyst­kim lu­dziom w życiu tu, na ziemi, i w życiu przy­szłym. Nie­ste­ty w swo­jej pysze i próż­no­ści wielu przyj­mu­je za­pro­sze­nie Złego i mocą wła­sne­go wol­ne­go wy­bo­ru po­dą­ża z nim do pie­kła.

[hagonbc]

Wąt­piąc w przy­szłe życie i od­rzu­ca­jąc je, od­rzu­ca się moją śmierć i zmar­twych­wsta­nie i w ten spo­sób ne­gu­je się praw­dy wiary. Ci, któ­rzy za­prze­cza­ją tym praw­dom, nie mogą uwa­żać się za wie­rzą­cych we Mnie ani za moich na­śla­dow­ców, gdyż nimi nie są!

Iść za Mną ozna­cza iść za Mną po­przez śmierć w pełne chwa­ły życie wiecz­ne.

Wie­rzyć we Mnie to wie­rzyć, że mój Oj­ciec mocą mo­je­go Świę­te­go Ducha i siłą mojej Bo­skiej mi­ło­ści wskrze­sił Mnie do życia trze­cie­go dnia.

Bez pie­lę­gno­wa­nia tych prawd w sercu nikt nie może uwa­żać się za praw­dzi­we­go wie­rzą­ce­go. Są to fun­da­men­ty wiary, któ­rych nie wolno za­ne­go­wać ani zmie­nić, gdyż są praw­da­mi wiecz­ny­mi. Zmie­nia­nie tych prawd, za­prze­cza­nie im i znie­wa­ża­nie ich jest po­waż­nym błę­dem oraz wiel­kim grze­chem, który po­cią­ga za sobą na­praw­dę wy­so­ką cenę.

[hagonbc]

Sza­tan dzia­ła na pychę ludzi, pró­bu­jąc ich prze­ko­nać, że wiara w moją śmierć i zmar­twych­wsta­nie jest śmiesz­na. Za­sie­wa licz­ne ziar­na wąt­pli­wo­ści i nie­za­do­wo­le­nia. Liczy, że dzię­ki tym ziar­nom zbie­rze wiel­kie żniwo dusz. Za­chę­ca ludzi, by za­pra­gnę­li otrzy­mać dowód tego, co wy­da­rzy­ło się na Kal­wa­rii i w Je­ro­zo­li­mie, kiedy umar­łem i zmar­twych­wsta­łem. Nie­któ­rzy żą­da­ją tego do­wo­du, ale kiedy przed­sta­wi im się ja­ki­kol­wiek dowód, spraw­dza­ją go i kwe­stio­nu­ją w opar­ciu o naukę lub ludz­ką mą­drość. Lu­dzie po­win­ni ro­zu­mieć, że nie­za­leż­nie od tego, jakie ma­te­ria­ły się im przed­sta­wia na po­twier­dze­nie wy­da­rzeń Wiel­kiej Nocy, Zły bę­dzie wy­ko­rzy­sty­wał swoją prze­bie­głość, by nadać im fał­szy­wy wy­gląd.

Trze­ba pa­mię­tać, że za­ufa­nie do Mnie i wiara we Mnie nie po­win­ny opie­rać się na rze­czach ma­te­rial­nych. Praw­dzi­wa uf­ność i praw­dzi­wa wiara są wie­dzą serca i duszy, która nie daje się za­chwiać i nie opie­ra się na rze­czach ziem­skich ani ma­te­rial­nych. Jak­kol­wiek świę­te przed­mio­ty mogą wzmac­niać wiarę, nie po­win­na ona być od nich za­leż­na.

Praw­dzi­wa wiara jest za­leż­na od Boga, od sa­kra­men­tów, od Pisma Świę­te­go i peł­nej po­słu­szeń­stwa mi­ło­ści.

Praw­dzi­wa wiara nie może i nie musi być do­wo­dzo­na i po­świad­cza­na me­to­da­mi

[hagonbc]

nauk ści­słych.

Cho­ciaż praw­dzi­wa wiara jest nie­ma­te­rial­na, jej odro­bi­na jest po­tęż­niej­sza niż wszyst­ko, co może wy­two­rzyć czło­wiek.

Cho­ciaż praw­dzi­wa wiara może być wy­śmie­wa­na i wy­szy­dza­na na ziemi, w wiecz­no­ści jest sła­wio­na i do­ce­nia­na, jako wspa­nia­ła łaska, którą na­praw­dę jest.

Cho­ciaż praw­dzi­wa wiara i uf­ność w moją śmierć i zmar­twych­wsta­nie może być po­strze­ga­na jako głup­stwo na ziemi, w nie­bie wia­do­mo, że to ci, któ­rzy od­rzu­ca­ją moją śmierć i zmar­twych­wsta­nie, są na­praw­dę głupi.

Cho­ciaż praw­dzi­wa wiara nie może być po­świad­czo­na przez naukę i rozum, bez wiary nauka i rozum tracą swą praw­dzi­wą war­tość.

[remember1470]

Myślę że życie wieczne to przekleństwo kto by chciał żyć wiecznie

[Cainon]

Jakie wywody...

Pracę masz? Żonę, dzieci? Pasje, hobby?

Zastanów się, czy nie stałeś się niewolnikiem swoich filozofii.

[Cainon]

Myślę że życie wieczne to przekleństwo kto by chciał żyć wiecznie

Ktoś już zadawał to pytanie. Tak mi się przypomniało.