Zaburzenie dwubiegunowe (BD ang.) dotyka od 1% do 3% światowej populacji i charakteryzuje się zmianami nastroju, poziomu energii i funkcjonowania.
Ponadto hipomania, a w konsekwencji podtyp ChAD II, częściej wiąże się z płcią żeńską.
Mężczyźni częściej mają pierwszy epizod maniakalny, podczas gdy kobiety częściej mierzą się z epizodem depresyjnym. Ponadto bycie kobietą częściej wiąże się z nawrotami depresji, przewagą depresji i większym rozpowszechnieniem depresji psychotycznej w ciągu całego życia.
Kobiety częściej zgłaszają depresję i duże wahania nastroju, a także częstsze oscylacje nastroju w cyklu miesiączkowym. Na tej podstawie rozpoznanie ChAD u kobiet może być trudniejsze, co prowadzi do częstszego błędnego rozpoznawania dużych zaburzeń depresyjnych. W skutecznym rozpoznaniu ChAD u kobiet mogą pomóc inne cechy charakterystyczne, takie jak szybka cykliczność w ciągu całego życia oraz hipomania mieszana. Prawdopodobieństwo wystąpienia objawów mieszanych u kobiet wzrasta wraz z nasileniem hipomanii, ale maleje przy najcięższych poziomach hipomanii.
Próby samobójcze są znacznie częstsze u kobiet, mimo że śmierć samobójcza częściej występuje u mężczyzn. W związku z tym lekarze powinni brać pod uwagę możliwość nierozpoznanej diatrybucji dwubiegunowej, jeśli zaobserwują częste nawroty depresji mimo leczenia przeciwdepresyjnego, obecność cech psychotycznych podczas epizodu depresji i dużą liczbę prób samobójczych u kobiet.
(ang.)
https://www.psychiatrictimes.com/view/g ... r-disorder
