Weryfikuję informacje do książki

[Research_do_ksiazki]

Dzień dobry!

Jestem pisarzem po debiucie, zaczynającym pracę nad nową powieścią, w której jednym z bohaterów będzie mężczyzna cierpiący na schizofrenię. Jestem zupełnym laikiem jeśli chodzi o wiedzę z zakresu psychiatrii, dlatego potrzebuję znaleźć odpowiedzi na kilka pytań oraz zweryfikować pewne założenia fabularne. Mam nadzieję, że wsród forumowiczów znajdą się osoby z odpowiednią wiedzą, które będą w stanie mi pomóc bądź udzielić wskazówek, gdzie uzyskać takie informacje. Z góry bardzo serdecznie dziękuję za wszelką pomoc. Poniżej przedstawiam te założenia/pytania:

1. Czy możliwy jest następujący przebieg choroby: 1) pierwszy epizod psychiczny w początkach dorosłości, zakończony hospitalizacją, 2) w kolejnych kilkunastu latach sporadyczne i łagodne objawy schizofrenii, leczone jedynie farmakologicznie oraz/lub na terapii, 3) nawrót ostrzejszej formy schizofrenii w wieku między 35 a 40 lat, wymagający kolejnej hospitalizacji?
2. Zakładam w powieści, że osoba cierpiąca na schizofrenię posiada lekarza prowadzącego, który się nim opiekuje na przestrzeni lat. Czy jest to zgodne z rzeczywistością polskiego systemu opieki psychiatrycznej?
3. Jak wygląda opieka nad osobami cierpiącymi na łagodne objawy schizofrenii? Czy takie osoby muszą regularnie (kontrolnie) zgłaszać się do lekarza? Czy powinny także uczestniczyć w jakiejś terapii?
4. W jakich sytuacjach leczenie w szpitalu może być przymusowe?
5. Jakie leki na schizofrenię najczęściej przepisywano pacjentom w Polsce po roku 2000?

Jeszcze raz z góry dziękuję za wszelką pomoc.
Pozdrawiam

[Józef80]

Witaj na forum.

Zacznę od tego, że są różne schizofrenie o zupełnie różnych przebiegach choroby. Tutaj musisz się zaznajomić z tematem.

1. Jest możliwość takiego przebiegu.

2. Tak. U mnie wizyty u lekarza odbywają się co 2-3 miesiące.

3. Nie ma obowiązku chodzenia do lekarza. Nie ma dla schizofrenii typowego programu terapełtycznego. Schizofrenia jest leczona z refundacji tylko formakologicznie. Nie muszą się też leczyć w ogóle - nie ma takiego prawa narzuconego o ile nie popełni się przestępstwa i nie zostanie się zamkniętym w placówce zamkniętej i przymusowej. My się dobrowolnie leczymy. Najczęściej pomaga rodzina ale można żyć samodzielnie. Ja pracuję i mam rentę, mieszkam sam.

4. Przy załamaniu prawa, byciu niebezpiecznym dla innych.

5. Mi w tym czasie polecano i wypisywano Trilafon i Rispolept. Trilafon potem wycofano z polskich aptek a Rispolept jest do dziś i jako że jest lekiem nowszej generacji lepiej się sprawdza. Leków po roku 2000 jest znacznie więcej. Ale pamiętaj że ja mam typ paranoidalny. Jak wspomniałem na wstępie, schizofrenii jest więcej i tu potrzebne jest lepsze rozeznanie bo mogą być różnice w leczeniu.

[Józef80]

Dodam jeszcze, że to że ktoś ma swojego terapełtę psychologa osobistego, to na nasze realia jedynie obraz z Ameryki. Tam prawie każdy ma, nawet zdrowy.

W Polsce nie ma czegoś takiego i na terapię trzeba by iść prywatnie, a na to raczej mało kogo stać, przynajmniej nie z renty.

Nie da się też leczyć schizofrenii terapią.

[Jaskolka]

Dzień dobry!

Jestem pisarzem po debiucie, zaczynającym pracę nad nową powieścią, w której jednym z bohaterów będzie mężczyzna cierpiący na schizofrenię.

jako początkująca forumowiczka niewiele pomogę, ale zdradź mi tajemnicę jaką postacią będzie schizofrenik ? Pozytywną czy negatywną? Skoro to nie bohater to średnio to widzę. Bo będzie osobą krzyżującą plany bohatera.
Ja sama szukam Boga w tej chorobie, jestem chora na schizofrenię więc go znajdę -mam nadzieję. Też jestem osobą która wydała książkę jeśli znajdę Boga to napiszę o tym.

Nie dziw się ostrożności, jesteśmy i tak bardzo poturbowani życiem.


ps. Józefie80 chodzę na terapię grupową dla Schizofreników na NFZ , brakuje nam chętnych jest nas 4 w całym mieście. Kilkoro z własnych powodów zrezygnowało, spłoszyło się. zostało 4-ro.

[Amannn]

Dzień dobry!

Jestem pisarzem po debiucie, zaczynającym pracę nad nową powieścią, w której jednym z bohaterów będzie mężczyzna cierpiący na schizofrenię. Jestem zupełnym laikiem jeśli chodzi o wiedzę z zakresu psychiatrii, dlatego potrzebuję znaleźć odpowiedzi na kilka pytań oraz zweryfikować pewne założenia fabularne. Mam nadzieję, że wsród forumowiczów znajdą się osoby z odpowiednią wiedzą, które będą w stanie mi pomóc bądź udzielić wskazówek, gdzie uzyskać takie informacje. Z góry bardzo serdecznie dziękuję za wszelką pomoc. Poniżej przedstawiam te założenia/pytania:

1. Czy możliwy jest następujący przebieg choroby: 1) pierwszy epizod psychiczny w początkach dorosłości, zakończony hospitalizacją

Tak

, 2) w kolejnych kilkunastu latach sporadyczne i łagodne objawy schizofrenii, leczone jedynie farmakologicznie oraz/lub na terapii,

Jakie to miałyby być sporadyczne i łagodne objawy schizofrenii , psychoterapia się schizofrenii nie leczy

3) nawrót ostrzejszej formy schizofrenii w wieku między 35 a 40 lat, wymagający kolejnej hospitalizacji?

Tak ale wpierw by musiał odstawić leki żeby mieć nawrot

2. Zakładam w powieści, że osoba cierpiąca na schizofrenię posiada lekarza prowadzącego, który się nim opiekuje na przestrzeni lat. Czy jest to zgodne z rzeczywistością polskiego systemu opieki psychiatrycznej?

Tak np prywatne wizyty u psychiatry

3. Jak wygląda opieka nad osobami cierpiącymi na łagodne objawy schizofrenii? Czy takie osoby muszą regularnie (kontrolnie) zgłaszać się do lekarza? Czy powinny także uczestniczyć w jakiejś terapii?

Nie nie

4. W jakich sytuacjach leczenie w szpitalu może być przymusowe?

Zagrożenie dla życia i zdrowia

5. Jakie leki na schizofrenię najczęściej przepisywano pacjentom w Polsce po roku 2000?

Haloperidol neurotoksyczny i trwałe uszkadzający mózg

Jeszcze raz z góry dziękuję za wszelką pomoc.
Pozdrawiam

[Research_do_ksiazki]

jako początkująca forumowiczka niewiele pomogę, ale zdradź mi tajemnicę jaką postacią będzie schizofrenik ? Pozytywną czy negatywną? Skoro to nie bohater to średnio to widzę. Bo będzie osobą krzyżującą plany bohatera.



ps. Józefie80 chodzę na terapię grupową dla Schizofreników na NFZ , brakuje nam chętnych jest nas 4 w całym mieście. Kilkoro z własnych powodów zrezygnowało, spłoszyło się. zostało 4-ro.

Dziękuję za komentarz!
Bohater ze schizofrenią będzie bratem głównego bohatera, który nim się opiekuje.

Pozdrawiam

[Research_do_ksiazki]

Dziękuję wszystkim za dotychczasowe odpowiedzi, to bardzo pomocne!

Pozdrawiam

[Bright Angel]

Musisz wiedzieć, że większość nawrotów w schizofrenii jest po odstawianiu leków. To jest klasyka.
Ostry nawrót choroby nazywa się psychozą. Chory zazwyczaj wtedy traci poczucie choroby, wtedy wierzy w urojenia, podąża za głosami etc. i uważa zazwyczaj, że jest już zdrowy.
Chorzy często odstawiają leki, ze względu na skutki uboczne.
Poprawa zdrowia nazywa się remisją. Jeżeli chory ma minimalne objawy i dobrze funkcjonuje, to właśnie jest remisja. Wtedy zazwyczaj bierze się minimalną dawkę leku, tzw. dawkę podtrzymującą.
Po 2000 r klasyką było podawanie na początku choroby rispoleptu.

I leki przeciwspychotyczne dzielą się na 1 generacji i 2 generacji.

Pobyty w szpitalach psychiatrycznych często trwają po 3 miesiące.

[Bright Angel]

3. Jak wygląda opieka nad osobami cierpiącymi na łagodne objawy schizofrenii? Czy takie osoby muszą regularnie (kontrolnie) zgłaszać się do lekarza? Czy powinny także uczestniczyć w jakiejś terapii?

Opieka nad taką osobą wygląda tak, że chory idzie do lekarza po receptę zazwyczaj raz na 2/3 miesiące. Oczywiście lekarz pyta się go jak się czuje i co tam u niego etc.
Taka osoba może uczestniczyć w terapii np. na oddziale dziennym (zazwyczaj ok. 10 tygodni), ale nie musi. Takie terapie zazwyczaj uczą chorego przystosować się do życia w społeczeństwie.
Chorzy bardzo często izolują się od ludzi.

[AcidHouse]

Ja pierdole iść do ośrodka i utożsamiać się, potem myśleć godzinami czy ktoś cię nie widział jak idziesz na terapie *słowo niedozwolone* jego mać.

[amigo]

Nie da się też leczyć schizofrenii terapią.

Mi terapia na oddziale dziennym dużo daję.
Czuję że mam obowiązek, otrzymuję pomoc psychologiczną i medyczną.
Jestem w tym gronie lubiany, szanowanym Schizofrenikiem.
Mam kumpli z którymi mogę się czasem udać na festyn, Mc Donald, pizza czy zwykły spacer.

[Józef80]

Nie da się też leczyć schizofrenii terapią.

Mi terapia na oddziale dziennym dużo daję.
Czuję że mam obowiązek, otrzymuję pomoc psychologiczną i medyczną.
Jestem w tym gronie lubiany, szanowanym Schizofrenikiem.
Mam kumpli z którymi mogę się czasem udać na festyn, Mc Donald, pizza czy zwykły spacer.

Tak, na pewno terapia taka pomaga na psychikę, to bez wątpliwości, ja miałem na myśli wyleczenie schizofrenii terapią.

[Jaskolka]

Ja myślę, że napisanie tej książki nie uda się.
Podjąć tak trudną tematykę, może tylko osoba, przez kilkanaście lat wtajemniczana w zjawisko schizo, strugania wariata, sprzeczności uczuć i myśli.

a To widzisz Eden mam zamiar napisać książkę o nas. Ale tu może Ci się nie spodobać, bo moją myślą przewodnią będzie -jeśli w ogóle książka powstanie- Bóg w schizofrenii.

[Józef80]

mam zamiar napisać książkę o nas. Ale tu może Ci się nie spodobać, bo moją myślą przewodnią będzie -jeśli w ogóle książka powstanie- Bóg w schizofrenii.

Bardzo ambitny i dobry pomysł @Jaskolka.

[Research_do_ksiazki]

Ja myślę, że napisanie tej książki nie uda się. Autor nie jest wtajemniczony w teatr diagnozy. Na pacjencie schizofrenia popełniane są przestępstwa - na przykład dodatkowe dodawanie leku do jedzenia, odwiezienie do więzienia psychiatrycznego bez powodu, wmawianie, że pacjent zawsze się myli.

Autor nie rozumie, co wywołuje poczucie bycia chorym - pacjent co innego czuje, a co innego myśli (rozczepienie to boli go). Myśli, że jest Elitą, a czuje się błaznem.

Podjąć tak trudną tematykę, może tylko osoba, przez kilkanaście lat wtajemniczana w zjawisko schizo, strugania wariata, sprzeczności uczuć i myśli.

Gwoli wyjaśnienia, to nie będzie książka pisana z perspektywy schizofrenika, nie ma też dotyczyć tej choroby w sensie ścisłym. Weryfikuję te informacje, poniewaz jedna z postaci w książce ma na tę chorobę cierpiec, więc nie chcę napisać czegoś nizgodnego z rzeczywistością. Ale absolutnie nie będzie to studium życia ze schizofrenią.

NIemniej dziękuję za uwagę. Zgadzam się, że takie pogłębione studium o chorobie nie mogłoby powstać, gdyby pisał je ktoś, kto na nią nie choruje.

Pozdrawiam

[AcidHouse]

To bardzo ciekawe stadium - możesz udawać, że palisz żeńszenia, a tak na poważnie to pijesz.
Przed oczami masz Excela i coś liczysz, a myślisz, że wyjmujesz piłeczki z maszyny losującej.

[Bright Angel]

3. Jak wygląda opieka nad osobami cierpiącymi na łagodne objawy schizofrenii? Czy takie osoby muszą regularnie (kontrolnie) zgłaszać się do lekarza? Czy powinny także uczestniczyć w jakiejś terapii?

Im mniej różnego leczenia i terapii tym bardziej odpowiadające polskiej rzeczywistości. Na psychoterapeutę czeka się często rok czasu. W małych miastach raczej nieosiągalne i to z 2 powodów. Psychoterapeuta to jest raczej zbytek. Chociaż dużo ludzi, którzy dobrze funkcjonują w schizofrenii, to właśnie dzięki psychoterapii.

[Jaskolka]

@ Research_do_ksiazki
mam pytanie do Ciebie, zdradź proszę czy chory na schizofrenię będzie lekko, umiarkowanie, czy głeboko?
moje pytanie nie ma brzmieć podchwytliwie, to naprawdę czysta ciekawość.
Widziałam Cię na innym Forum, widzę że profesjonalnie się przygotowujesz.
A też widzę otwartość innych, aby Ci coś nakreślić o chorobie. Pozdrawiam