Czy osoba chora psychicznie może mieszkać sama?

[Digital]

Co mam projektować? Wszystko widzisz wyłącznie z własnej perspektywy, stąd wspomniałem o czubku nosa. Jesteś dosyć hermetyczny, a perspektyw jest przecież bardzo wiele, tyle ile ludzi na kuli ziemskiej.

[Catastrophique]

Przecież pisalem takze ogolnie, nawet calkiem sporo, nie tylko ze swojego punktu widzenia. Tym bardziej, ze pisanie o swojej perspektywie nie oznacza, ze widze tylko ja. Sam pisales o swoim zyciu - tez mam Ci napisac o czubku nosa? Badzmy powazni.
Trudno mi sie raczej wypowiadac z perspektywy wszystkich ludzi. Mogę za to ze swojej i ogolnej. Wiecej nie jestem w stanie ogarnac bez odpowiedniego info.

[Digital]

Przecież pisalem takze ogolnie, nawet calkiem sporo, nie tylko ze swojego punktu widzenia. Tym bardziej, ze pisanie o swojej perspektywie nie oznacza, ze widze tylko ja. Sam pisales o swoim zyciu - tez mam Ci napisac o czubku nosa? Badzmy powazni.
Trudno mi sie raczej wypowiadac z perspektywy wszystkich ludzi. Mogę za to ze swojej i ogolnej. Wiecej nie jestem w stanie ogarnac bez odpowiedniego info.

Ale skąd wniosek, że pisałem o swoim życiu? O swoim życiu napisałem tylko tyle, że jestem z niego zadowolony Właśnie ogólna to jest perspektywa zazwyczaj innych ludzi hehe. Jest też cała masa mniej ogólnych

[Catastrophique]

No wlasnie o to mi chodzilo. Trzeba kogos znac aby orientowac sie w jego perspektywie. Ogolna zasada zwykle jest trafna dla większości, znacznej wiekszosci albo i wszystkich, bo nie pisalem o ludziach tylko o pewnych obowiazujacych regulach, zasadach. To nie tylko moja opinia. Ogarniecie wszystkich jest nierealne.

[Maksymiliana]

Ja uważam, że może mieszkać sama, gdy jest w stanie zaspokajać swoje potrzeby, codzienne potrzeby - leki, śniadanie, może praca itd.
Gdy ma się kontrolę nad tym co się robi. Generalnie to sumienność brania leków i wszystko z głowy.

Natomiast, gdy leków taka osoba nie bedzie brała, to po jakimś czasie życia non stop w psychozie, będzie stanowiła zagrożenie dla siebie i np całego osiedla.

[Digital]

Pewno, już życzliwi sąsiedzi zaraz się taką osobą zaopiekują, jak również jej mieszkaniem i dobytkiem.

[Digital]

Albo jeszcze bardziej życzliwa rodzinka.

[redaktor]

Albo jeszcze bardziej życzliwa rodzinka.

Tak, niestety, rodzina... zwłaszcza tzw. specjaliści/inteligenci... kompletna porażka urodzić się w takiej rodzinie... nie mogę żyć po swojemu, nawet z urojeniami łagodnymi i zaburzeniami myślenia, ale na swój własny sposób... oni dzwonią po karetkę, ta przyjeżdża z policją i zabierają do szpitala... nie wolno człowiekowi mieć urojeń...

[maciolla1995]

Mieszkać można samemu o ile nie pracując posiada się odpowiednie zasoby finansowe na utrzymanie bo w przeciwnym razie kto miałby płacić takiej osobie rachunki kupować żywność? Ja mieszkam z ojcem i mieszkałem od poczatku życia aż do teraz tzn była jeszcze matka ale popadła w alkoholizm i nie ma jej wiecej jak pare miesięcy w domu dlatego mówie że mieszkam tylko z ojcem

[guile]

Czemu nie? Ja już od grubych lat sam mieszkam. Nom, z kotem.

[nieznajomy2020]

Ja marzę o tym żeby zamieszkać sam bo mieszkam z mamą i siostrą czuję się źle jestem z natury samotnikiem nigdy nie byłem w żadnym związku więc nie wiem jakby to wyglądało czasami jeżdżę na wieś mam tam drugi dom i tam czuję się najlepiej.

[kotek]

Też nie byłem w żadnym związku, mieszkam między innymi z mamą i siostrą (panie potrafią się zachowywać nieprzyjemnie wobec mnie i siebie nawzajem). Chyba nie mam schizofrenii sensu stricte. Mimo tego biorę leki, w tym te nierzadko stosowane jako przeciwpsychotyczne. Nie umiem prać, palić w piecu, gotować zup, źle radzę sobie ze sprzątaniem... Nigdy nie mieszkałem samodzielnie. Na studiach byłem osobą dojeżdżającą z własnego domu codziennie, dzięki temu, że miałem dobry dojazd na studia mimo mieszkania kilkadziesiąt kilometrów od uczelni. Wolałbym nie skończyć w DPS-ie. W DPS-ach ostatnio było dużo zakażeń SARS-CoV-2. Strach. Łatwiej się tam zarazić. Jak byłem dzieckiem, to bałem się być samemu w ciemnym pokoju, gdyż obawiałem się kosmitów i bycia porwanym przez nich. Teraz wiem, że według wielu chrześcijan UFO to podstęp szatanów. Nie lubię się myć, ubierać i dbać o swój wygląd. To moja duża wada.

[zdrowy]

Tak, może mieszkać sama. Gdzie problem?

[Jurian_69]

tak lepiej nawet.

[domik]

jeśli mówimy o schizofrenii to uważam, że wszystko zależy od postępu choroby.....

mam za sobą szereg hospitalizacji (sporo), jestem praktycznie przed 50 rokiem życia i muszę powiedzieć, że generalnie nie miałem problemów z mieszkaniem samodzielnym:
- nie widzę, ani nie stwierdzono urojeń
- pracuję, płacę wszystko terminowo, zero długów

negatywy to nie nadążam za modą, czasem brak odpowiedniego podejścia do higieny i bałagan w domu (ale też nie zawsze) ....

Doszedłem do wniosku, że mógłbym tak żyć dalej, gdybym miał opiekunkę z programów unijnych np. - która by do mnie wpadła 2 razy w tygodniu, pomogła ogarnąć dom i zmotywowała do dbania o siebie. Mam jednak koleżankę, której choroba jest tak zaawansowana, że by sobie nie poradziła (nie wie jak zaadresować kopertę, nie umie zrobić przelewu ani rachunków opłacić).

Dość powiedzieć, że mam padaczkę i nie mogę mieszkać sam - teraz żyję ze współlokatorami (już mi życie uratowali)

[Catastrophique]

Pewnie, że może. Jednak szukam przyjaciół i partnerki.

[Kefas]

Ja mam obrazy świętych w domu pomagają mi sprzątać.

[Kefas]

Obraz Maryi też mam tylko zastanawiam się nad wymianą ramy a,albo kupie cały.

[Ania_84]

Ja mieszkam sama, ale jestem po dwóch pobytach w szpitalu. W moim przypadku grunt to brać leki , choć też powoli chciałabym je odstawić…. Znam człowieka który miał naście hospitalizacji w szpitalu (kilkanaście nie pamiętam dokładnie ile)bierze leki, mieszka sam i teraz pracuje jako Asystent zdrowienia, którą to prace uwielbia. Ma też swoje pasjonujące hobby. Na przykładzie jego wiedzę, że zawsze jest nadzieja pomimo wielokrotnych hospitalizacji ….

[Catastrophique]

Asystent zdrowienia, ciekawe, dowiem się o tym więcej.