Czy schizofrenicy to też normlani ludzie?

[wyjątek]

" Sa z nimi rodzina i przyjaciele. Do konca zycia. "
no chyba że dzieci sobie ułożyły życie i założyły rodziny w innych miastach

[Catastrophique]

" Sa z nimi rodzina i przyjaciele. Do konca zycia. "
no chyba że dzieci sobie ułożyły życie i założyły rodziny w innych miastach

Chodzi mi tez o kontakt mentalny, pamiec, tesknote. Odleglosc nie przekresla milosci do rodziny.

[wyjątek]

@up no pamięć i kontakt to jedno ale spędzanie całego czasu na opiece nad starym rodzicem w innym mieście (zamiast opiekować się np. swoim potomstwem) to drugie

[Catastrophique]

Zdarza sie, ze ludzie oddaja rodzicow, dziadkow do domu opieki, ale to sa przewaznie ludzie, starsi, ktorzy nie maja znajomych, przyjaciol - nie maja wiec gdzie indziej sie podziac. Dlatego warto stworzyc sobie "baze" takich osob.

[Digital]

@up to idź do kościółka jak cie nauka i wiedza nie interesuje

Mam w domu ołtarzyk. Taka to nauka jak twoja wiedza, ni mniej ni więcej.

[Digital]

Nie sadze abys byl szczesliwy bez towarzystwa ludzi. Bez znajomych, przyjaciol, dziewczyny, a sam sie skazujesz na takie zycie. Znowu przesadzasz, tym razem z DPS, ludzie ktorzy kochaja i sa kochani, nigdy sie tam nie znajda. Sa z nimi rodzina i przyjaciele. Do konca zycia. Poza tym, chodzi o terazniejszosc, a koniec, w duzej mierze, jest determinowany przez to, co jest teraz. Chcesz wspominac na lozu smierci to jak dlugo siedziales przed kompem i co na nim robiles?

Ludzie którzy kochają i nawet byli kochani bardzo często kończą w DPSach lub gorzej i nie ma kto się nimi na starość zająć. Powiem więcej, rodzina tylko patrzy aż zdechną by po nich wysprzątać majątki. Co do przyjaciół to szybko odchodzą, szybciej niż się pojawiają. W chorobie każdy jest sam. Widzę, że jesteś idealistą, to dobrze, mrzonki pozwalają przetrwać szarość istnienia. Na łożu śmierci już dawno nic się nie wspomina w obecnych szpitalach będąc otumanionym lekami zwiedza się inne światy. Czasy średniowiecza minęły.

[wyjątek]

@up to idź do kościółka jak cie nauka i wiedza nie interesuje

Mam w domu ołtarzyk. Taka to nauka jak twoja wiedza, ni mniej ni więcej.

masz jakies zastrzezenia do mojej wiedzy?

[Digital]

Wiem, że nic nie wiesz.

[Catastrophique]

Nie sadze abys byl szczesliwy bez towarzystwa ludzi. Bez znajomych, przyjaciol, dziewczyny, a sam sie skazujesz na takie zycie. Znowu przesadzasz, tym razem z DPS, ludzie ktorzy kochaja i sa kochani, nigdy sie tam nie znajda. Sa z nimi rodzina i przyjaciele. Do konca zycia. Poza tym, chodzi o terazniejszosc, a koniec, w duzej mierze, jest determinowany przez to, co jest teraz. Chcesz wspominac na lozu smierci to jak dlugo siedziales przed kompem i co na nim robiles?

Ludzie którzy kochają i nawet byli kochani bardzo często kończą w DPSach lub gorzej i nie ma kto się nimi na starość zająć. Powiem więcej, rodzina tylko patrzy aż zdechną by po nich wysprzątać majątki. Co do przyjaciół to szybko odchodzą, szybciej niż się pojawiają. W chorobie każdy jest sam. Widzę, że jesteś idealistą, to dobrze, mrzonki pozwalają przetrwać szarość istnienia. Na łożu śmierci już dawno nic się nie wspomina w obecnych szpitalach będąc otumanionym lekami zwiedza się inne światy. Czasy średniowiecza minęły.

Poddaję się, bo widzę, że masz już swoją receptę na życie i własny świat. Tylko, że ja ze swoim sposobem myślenia jestem człowiekiem szczęśliwym i spełnionym, który kocha życie i ludzi, a Ty obecnie jesteś ze swoim życie w czarnej d&pie, i robisz wszystko, tworzysz przeróżne filozofie, aby tego nie zmieniać. Moje życie to nie mrzonki. Nie siedzę cały dzień przed kompem i nie uciekam od ludzi jak Ty. Sam jest ten, kto chce być sam. Biorę leki, ale nie jestem otumaniony, żyję jak zdrowy, i nie tylko ja. Wielu chorych prowadzi normalne życia. Bo nie uciekają od odpowiedzialności za swoje życie jak Ty. Peace.

[Digital]

Cieszę się że mnie rozumiesz. Są po prostu rzeczy na których mi nie zależy. Typu przyjaźnie i takie tam. Wybornie czuję się tylko we własnym gronie. Resztę spraw sobie jako tako ułożyłem. Nie czuję żeby istniał jakiś inny świat poza moim, a nawet jeśli istnieje nic mi do niego bo mam swój własny, bezpieczny. Lubię swój cyfrowy świat.

[wyjątek]

@up mam tak samo
cały dzień przed kompem
jakie stronki odwiedzasz?

[pogrzebany żywcem]

Poddaję się, bo widzę, że masz już swoją receptę na życie i własny świat. Tylko, że ja ze swoim sposobem myślenia jestem człowiekiem szczęśliwym i spełnionym, który kocha życie i ludzi, a Ty obecnie jesteś ze swoim życie w czarnej d&pie, i robisz wszystko, tworzysz przeróżne filozofie, aby tego nie zmieniać. Moje życie to nie mrzonki. Nie siedzę cały dzień przed kompem i nie uciekam od ludzi jak Ty. Sam jest ten, kto chce być sam. Biorę leki, ale nie jestem otumaniony, żyję jak zdrowy, i nie tylko ja. Wielu chorych prowadzi normalne życia. Bo nie uciekają od odpowiedzialności za swoje życie jak Ty. Peace.

Jesteś człowiekiem szczęśliwym i spełnionym, wychodzącym do ludzi i nie siedzącym przed komputerem. Wniosek jest prosty. Ktoś włamał ci się na konto na forum skoro od tygodnia dyskutujesz za pośrednictwem komputera z multikontami pisowskiego trolla uwiarygadniając fałszywe profile tego typa opłacanego z naszych podatków.

[wyjątek]

@up weź tabletki

[Maksymiliana]

Owszem, to normalni ludzie, dlaczego choroba ma zmieniać postawę i wartość człowieka? nie może ! dlatego każda osoba chora jest normalną osobą.

[Digital]

Każda chora osoba jest normalnie nienormalną. Zdrowy człowiek nigdy nie narobi takich rzeczy jak my w ataku choroby. Nic nie stoi jednak nam na przeszkodzie uchodzić za ludzi normalnych, wystarczy zażywać regularnie nasze lekarstwa i nic nie podpadnie.