jak kocha schizofrenik?

[smutna kobieta]

chciałabym wiedzieć jak osoba chora postrzega drugą połówkę ?
czym jest dla Was ta miłość?
mówimy tylko o prawdziwym dojrzałym uczuciu miłości,
kiedy wiecie, że to jest TA / TEN kochany człowiek,
jak wygląda taka miłość jak czujecie się zdrowi a jak kiedy gorzej?
co się zmienia? czy w ogóle coś się zmienia?

[zdrowy]

Ja w chorobie byłem świadomy swojej sytuacji. Do tego stopnia, że pozwoliłem odejść tej drugiej osobie... No bo po co ma się ze mną męczyć. Moja miłość była niezmienna tylko nie byłem w stanie jej okazywać przez wysokie dawki leków itd. Na Twoje pytanie odpowiem w dość prosty sposób: Tak samo jak każdy inny człowiek.

[Catastrophique]

Roznie. Chorzy nie kochaja w jakis specyficzny, chorobowy sposob.
"Zaklocenia" moze stwarzac czesty brak wiary w siebie chorych i wycofanie spoleczne, choc nie u wszystkich.
Z mojej strony, potrzebuje czasu aby wiedziec, ze to ta osoba.

[hvp2]

Zaryzykowałbym twierdzenie że to jak kocha schizofrenik zależy m.in. od wielkości dawki aktualnie przyjmowanych neuroleptyków, ponieważ im wyższa dawka neuroleptyku tym mniejsze libido, czyli im wyższa dawka neuroleptyku tym osoba ze schizofrenią jest mniej seksualna, a bardziej oziębła.

[Maksymiliana]

Kocha jak normalny człowiek, schizofrenik to nie UFO, to normalny człowiek, który kocha i ma potrzebę kochania jak inne osoby!

[danielek]

Maxa masz rację )

[Meduzola]

Sądząc po mojej prawie zerowej kondycji, nie sądzę, by ktoś był mną zainteresowany. Serce miałam chyba podzielne, bo mam za sobą wiele romansów, nieudanych związków. Rodzice nie stanowią dla mnie przykładu tkliwości, pieszczot, wzajemnego szacunku. Przed kim niby miałabym rozkładać nogi, będąc jeszcze w okresie reprodukcyjnym..? Byłam, można powiedzieć nimfomanką, to produkt uboczny braku ojcowskiej miłości.

[PiocaWini]

Słabo się na tym znam. Raczej nie będę w stanie pomóc.

[smutna kobieta]

Przepraszam, jeżeli ktoś poczuł się urażony moim pytaniem,
nie pomyślałam, że kochacie inaczej. Każdy kocha jakoś, po swojemu,
to mnie ciekawi, jak wygląda to z perspektywy waszego serducha.
Mój były facet zawsze mi mówił, że nie muszę być zazdrosna, bo jak
on kocha to jest oddany jak pies i nie ma szans by zdradził lub był nie fair.
Fakt nie jesteśmy już ze sobą kilka lat a kontakt mamy i rzeczywiście
przekonałam się, że bardzo kochany z niego człowiek.
Ja kocham totalnie nie ma dla mnie przeszkód nie do pokonania, dlatego
trudno zrozumieć mi miłość, która pozwala odejść kochanej osobie mimo,
że kocha...

[karuna]

Kocha jak schizofrenik? Nie da się tak kochać, psychoza w momencie wybuchu potrafi zabrać przyjaźń, miłość, czy wolność... A to wszystko dzieje się tylko w głowie!

Schizofrenia przysłania wiele ze świadomości, jeśli nie całą..
Więc pytanie jest: jak kocha człowiek?

Jeśli chcesz żeby pasowało pytanie do forum, czyli do schizofrenii to chyba lepiej spytać czy osoba z problemem psychicznym, na lekach często spowalniających, samotna, biedna, na rencie może, z myślami samobójczymi może kochać?
Może kochać i tyle, jeśli znajdzie w sobie siłę. Czyli tak jak każda ludzka istota.

A kocha się bezwarunkowo. Taka miłość nie umiera.

[smutna kobieta]

Czyli miłość musi odejść na dalszy plan? bo ważniejsza jest teraz walka w głowie?
I jak rozumiem po ułożeniu siebie wewnętrznie dopiero można dokopać się miłości
która była i przypomnieć sobie o niej? bo dopiero wtedy można o niej myśleć?

[F20]

Czyli miłość musi odejść na dalszy plan? bo ważniejsza jest teraz walka w głowie?
I jak rozumiem po ułożeniu siebie wewnętrznie dopiero można dokopać się miłości
która była i przypomnieć sobie o niej? bo dopiero wtedy można o niej myśleć?

Ważny jest tylko sex. Schizofrenik nie ma takich uczuć jak u normalnego człowieka. Wiadomo, że u ludzi chorych na schizofrenię panuje anhedonia więc hmmm co tu dużo gadać ?.

[Catastrophique]

Walka w glowie absorbuje cala uwage. Tu chodzi o urojenia przez ktore Twoj facet moze myslec, ze go nie kochasz lub nawet jestes jakas obca osoba albo i nawet wrogo nastawiona.
Aby ulozyc siebie wewnetrznie potrzebny jest psychiatra i leki.

Ważny jest tylko sex. Schizofrenik nie ma takich uczuć jak u normalnego człowieka

Kompletna bzdura. Nie roznimy sie pod tym wzgledem od innych. Nie mierz tez innych swoja miara.

[hvp2]

Można kochać tak kogoś że aż się od tego wariuje, wariuje dosłownie, a nie w przenośni, ale jak się w to włączą psychiatrzy ze swoim tzw. leczeniem, szczególnie na oddziałach zamkniętych, to z miłości zostaje tylko obojętność czy wręcz dyskomfort, albo tak się przynajmniej człowiekowi wydaje. Potrzebny jest silny bodziec, taki jak ślub Ukochanej z innym mężczyzną, aby spod neuroleptycznego zobojętnienia wydobyła się zrozpaczona miłość, już daremna.

[smutna kobieta]

Walka w glowie absorbuje cala uwage. Tu chodzi o urojenia przez ktore Twoj facet moze myslec, ze go nie kochasz lub nawet jestes jakas obca osoba albo i nawet wrogo nastawiona.

on mi przy odejściu mówił, że ja go denerwuję i nie wytrzyma, a przy powrotach tłumaczył, że to on miał problem ze sobą, a w ogóle odchodził z miłości, bo nie umiał rozmawiać i wyrazić co czuje

ale jeszcze jedno mnie nurtuje czy osoba chora mimo że kocha to bardziej woli być sama i odejść,
bo nie jest w stanie poradzić sobie żyć w związku z drugim człowiekiem, bo to za trudne

[smutna kobieta]

Można kochać tak kogoś że aż się od tego wariuje

że to za silne emocje, dlatego?

[Catastrophique]

Nikt nie chce byc sam. Chory kocha, ale nie chodzi tu o to, ze to go przerasta tylko o chore, odsuniete od rzeczywistosci mysli, ktore dyktuje mu choroba. Nachodza go, przesladuja i w takiej sytuacji nawet nie mysli o Tobie czy o zwiazku. To nie jego wina, nie ma na to wplywu.
Nie wiem czy Twoj facet bierze leki, ale jesli nie, bedzie tylko gorzej. Bedzie coraz bardziej odplywal.

[Catastrophique]

Można kochać tak kogoś że aż się od tego wariuje, wariuje dosłownie, a nie w przenośni, ale jak się w to włączą psychiatrzy ze swoim tzw. leczeniem, szczególnie na oddziałach zamkniętych, to z miłości zostaje tylko obojętność czy wręcz dyskomfort, albo tak się przynajmniej człowiekowi wydaje. Potrzebny jest silny bodziec, taki jak ślub Ukochanej z innym mężczyzną, aby spod neuroleptycznego zobojętnienia wydobyła się zrozpaczona miłość, już daremna.

Ale bzdurzysz. Konkurujesz z F20?

[smutna kobieta]

Nikt nie chce byc sam. Chory kocha, ale nie chodzi tu o to, ze to go przerasta tylko o chore, odsuniete od rzeczywistosci mysli, ktore dyktuje mu choroba. Nachodza go, przesladuja i w takiej sytuacji nawet nie mysli o Tobie czy o zwiazku. To nie jego wina, nie ma na to wplywu.
Nie wiem czy Twoj facet bierze leki, ale jesli nie, bedzie tylko gorzej. Bedzie coraz bardziej odplywal.

a co czuje potem? widzi co zrobił? nie ma pretensji do siebie?

[hvp2]

Można kochać tak kogoś że aż się od tego wariuje, wariuje dosłownie, a nie w przenośni, ale jak się w to włączą psychiatrzy ze swoim tzw. leczeniem, szczególnie na oddziałach zamkniętych, to z miłości zostaje tylko obojętność czy wręcz dyskomfort, albo tak się przynajmniej człowiekowi wydaje. Potrzebny jest silny bodziec, taki jak ślub Ukochanej z innym mężczyzną, aby spod neuroleptycznego zobojętnienia wydobyła się zrozpaczona miłość, już daremna.

Ale bzdurzysz. Konkurujesz z F20?

Nie bzdurzę mój Szanowny Panie Wszystko Wiedzący Najlepiej!
Takie jest moje osobiste doświadczenie życiowe, a przynajmniej jego istotny fragment.