Powrót do zdrowia :)

[wowo]

Akurat ja tak finansowo źle nie stoję (obecnie), w Polsce było biednie. Ile pożyje tego nie wiem, choć już mam 43.

[wowo]

Wczoraj na wizycie u lekarza powiedział mi że ma całą moją dokumentację choroby i wie dokładnie co mi jest. Wygląda na to że dokumentacja przyszła ze szpitala z Polski, nawet się cieszę, niech prowadzą mnie teraz lekarze z UK.

[wowo]

Chciałbym napisać że czuję się dumny z tego że jestem Polakiem. Jest to na tyle istotne że tego uczucia przez leki i chorobę nie miałem, teraz jest i na tyle silne że chyba świadczy to o umocnieniu własnego "ja" i własnej osobowości. Pisałem o tym wcześniej że jest progress w tym kierunku i bardzo to ładnie się cały czas kształtuje. Oby wszystko to szło w dobrym kierunku, mimo tego że biorę ciągle leki. Wraca coś co dawno zostało stracone.

[wowo]

przez ostatni czas zauważyłem jak wiele rzeczy miałem zaniedbanych w swoim życiu,
coś się zmieniło,coś drgneło w moim życiu nagle zacząłem dostrzegać piękno tego świata,
tak pomału zaczynam nadrabiać te wszystkie sprawy które gdzieś tam kiedyś się zatrzymały,
tak jakby oczy otwierały się powoli bo przez ten długi czas były zamknięte,
ciesze się bardzo, ale żal mi tych lat w których byłem "zawieszony"
zdaje sobie z tego sprawe że jest to moja szansa,żeby wyrwać się w końcu z tego zaklętego koła,
ide do przodu i cały czas się rozpędzam,mam takie marzenie żeby już się nie zatrzymać,
czuje to jak wracam do zdrowia,tego psychicznego w pełni odpowiedzialnego za swój los i własne życie,
przeskoczyłem to co wydaje się nie możliwe,dopiero sobie teraz zdaje z tego sprawe,
do szcześcia brakuje jeszcze troche,ale nie poddaje się,dojde i osiągne cel

Ten post pisałem jak jeszcze byłem w Polsce i zażywałem rispolept consta depo 50mg. Szukałem swojej szansy żeby poradzić sobie z chorobą a było to ponad 6 lat temu. Nie wiedziałem jeszcze że lek który brałem się nie sprawdzi, że czekają mnie jeszcze trzy psychozy i zmiana leku zagranicą. Jednak na rispolepcie wyjechałem i pracowałem pół roku.
Napisałem że do "szczęścia mi brakuje jeszcze", tak było, ale jak piszę dalej że "nie poddaje się i będę szedł aż osiągnę cel". Powiem Wam szczerze że czytając to teraz to nie wiem skąd ja wtedy brałem siłę na to wszystko. Mogę być dumny z siebie że nie poddałem się, że chciałem wyjechać zagranicę do pracy i szukać swojej szansy. Wszystko tutaj macie czarno na białym, że walczyłem, szukałem i chciałem coś zrobić ze swoim życiem.Ten wątek to historia mego powrotu do zdrowia a przerwy które były, to była choroba i walka kiedy pisać nie mogłem. Jeśli twoja droga walki z chorobą jest dopiero początkiem to wiedz że warto walczyć i wytrwać w tym co robisz, bo w końcu będzie musiała odpuścić, poczujesz się lepiej. Badź jednak czujny i dbaj o zdrowie bo to ważne. Ja na dziś wygrywam tą walkę. Obecnie prawie 5 lat remisji.

[F20]

To jest coś dla komisji lekarskich, które odmawiają renty schizofrenikom.

[wowo]

Tak to dobry materiał, bo np. teraz mogę napisać że czuję się dobrze, ale jutro popełniam błąd i nie koniecznie ze swojej winy i..... odpływam, taka jest właśnie ta choroba.

[Walet Pikowy]

Moim zdaniem trudno bez pewnej aktywności polepszyć nasze zdrowie.Biernością raczej się nie uzyskuje zdrowia i polepsza swoją sytuacje bytowo-materialną.

[wowo]

Piszę teraz tu żeby pamiętać że dzisiejszego dnia 16.11.2018 nastąpiła istotna zmiana w sposobie myślenia i postrzegania otoczenia, bardzo pozytywna, gdzie mogę stwierdzić na daną chwilę że dokonał się jakiś duży krok w rozwoju osobowości (emocjonalna dojrzałość). Nadal będę bacznie śledził co się ze mną dzieje i skrupulatnie tu zapisywał.

[hvp2]

Piszę teraz tu żeby pamiętać że dzisiejszego dnia 16.11.2018 nastąpiła istotna zmiana w sposobie myślenia i postrzegania otoczenia, bardzo pozytywna, gdzie mogę stwierdzić na daną chwilę że dokonał się jakiś duży krok w rozwoju osobowości (emocjonalna dojrzałość). Nadal będę bacznie śledził co się ze mną dzieje i skrupulatnie tu zapisywał.

A na czym konkretnie polega ta zmiana
Czym się ona przejawiła w życiu Twoim
Możesz nam to przybliżyć

[wowo]

Piszę teraz tu żeby pamiętać że dzisiejszego dnia 16.11.2018 nastąpiła istotna zmiana w sposobie myślenia i postrzegania otoczenia, bardzo pozytywna, gdzie mogę stwierdzić na daną chwilę że dokonał się jakiś duży krok w rozwoju osobowości (emocjonalna dojrzałość). Nadal będę bacznie śledził co się ze mną dzieje i skrupulatnie tu zapisywał.

A na czym konkretnie polega ta zmiana
Czym się ona przejawiła w życiu Twoim
Możesz nam to przybliżyć

Nie mogę napisać nic więcej, ja wiem o co chodzi, dlatego to zanotowałem.

[wowo]

Nie mogę wyłożyć kart na stół, po prostu.

[hvp2]

Nie mogę wyłożyć kart na stół, po prostu.

Masz do tego święte i niepodważalne prawo.
Ja też na evocie wszystkiego o sobie nie piszę.

[Dobro]

Wykąpałem się i czuję się teraz jak pączek w maśle. Oto moja droga do zdrowia.

[wowo]

Nie mogę wyłożyć kart na stół, po prostu.

Masz do tego święte i niepodważalne prawo.
Ja też na evocie wszystkiego o sobie nie piszę.

Zrozumiałeś mnie wzorowo.

[wowo]

Mogę to napisać bo uważam że to też jest objaw powrotu do zdrowia. Otóż wyrasta mi nowa moja pasja, gotowanie. Obok języka angielskiego który naprawdę lubię i często wieczorami oglądam jakieś krótkie filmy angielskojęzyczne, zaczynam fascynować się gotowaniem. Sprawia mi przyjemność gotowanie, radość jak komuś smakuje to co zrobiłem i ogólna satysfakcja z tego że jadam smacznie. Wiem że już od tych obiadków przytyłem ale radość ducha i umysłu jest dla mnie bardzo ważna. Jutro idę na zakupy i też spędzę jakiś czas w kuchni na gotowaniu.

[wowo]

Rozumiem że nauka języka to jakaś praca dla mózgu a czy gotowanie w takim razie to jest jakaś forma terapii?

[Catastrophique]

Jako forma odskoczni od chorobowych mysli - tak.

[Pamal]

Zdrowe żywienie ma duży wpływ na pracę mózgu.

[Walet Pikowy]

Gotowanie to przyjemne z pożytecznym ,stwarzające pewną niezależność i inwestycja w zdrowie.Z nauką języka,to masz terapię dwufazową powiedzmy.Manualną i umysłową.Wbrew pozorom w gotowaniu też trzeba myśleć,główkować.

[wowo]

Wspomnę o tym że miałem ostatnio gorszy okres ze zdrowiem. Jakieś nasilenie tak jakby choroba chciała wywołać psychozę ale na szczęście nie dała rady. Jednak wszystko to co się pojawiło do tej pory, czyli zainteresowania i rozwój osobisty pozostało bez zmian. Podejrzewam że psychoza dopiero mogłaby to zmienić.