uparcie

[piotr 84]

uparcie dążyć do szczęścia
żeby tylko zdążyć
nie do niego się nie dąrzy
ono samo przychodzi
jest nie zależne
a ty możesz beznadziejne życie karmić nadzieją
przyjdzie albo i nie
i kiedyś te siedemdziesiąt kilo nadziei zakopią
okuty w drewnianej jesionce dalej będę marzył
aż dobry Bóg spełni marzenia
i jaką wtedy minę będę mieć kiedy spojrze Absolutowi w oczy
wyspowiadam się z marzeń z tego co mi brakowało w tym życiu
wyspowiadam się ze wszystkiego
chociaż On wszystko wie
to nasz Ojciec
pospełnia co niespełnione
skasuje co chybione
da życie nowe
wejdę do radości
wejdziemy do radości bycia z Nim

tak na końcu będzie więc głowa do góry