dlaczego ludzie wzywają pogotowie?

[milcząca czarna mery]

x

[mei]

.

[Constantius]

może nie dlatego że nie lubia aniołów tylko dlatego że są toba zaniepokojeni. Ty też wezwałaś by pogotowie gdybyś widziała ze ktoś wymaga pomocy.
A skoro tu jesteś i wiesz jakie to forum to chyba zdajesz sobie sprawę na co chorujesz i ze DOSŁOWNIE nie jesteś aniołem.
Możesz nim byc w przenośni.. chociaż to nie znaczy że nie jesteś nim w cale..... w pewnym sensie tak.... ale z krwi i kości człowiek.

[jakotako]

Przecież Hania to TY...

[jojo]

Haniu, to nie byli kosmici, to byli sanitariusze, nie kosmici. Chcieli Ci pomóc. Haniu, jak będziesz brać właściwą dawkę leku, to powinno Ci pomóc i nikt nie będzie wzywał do Ciebie pogotowia.

[kuni]

Jojo ma racje piszac, ze sanitariusze chcieli tobie tylko pomoz.Ktos zadzwonil po karetke bo widzial ze zachowujesz sie jak osoba chora. Aniol jest tylko abstrakcja wymyslana przez czlowieka. Tak samo jak kosmici i inne rzeczy rowniez. Kiedys jak mina tobie urojenia sama bedziesz sie diwic jak moglas w to wszystko uwierzyc. To chemia w twoim mozgu zakluca zdrowe myslenie. Leczeniem odpowiednim uregulujesz twoja chemie i bedziesz znowu mogla zdrowo myslec.

[Kamil Kończak]

Jojo ma racje piszac, ze sanitariusze chcieli tobie tylko pomoz.Ktos zadzwonil po karetke bo widzial ze zachowujesz sie jak osoba chora. Aniol jest tylko abstrakcja wymyslana przez czlowieka. Tak samo jak kosmici i inne rzeczy rowniez. Kiedys jak mina tobie urojenia sama bedziesz sie diwic jak moglas w to wszystko uwierzyc. To chemia w twoim mozgu zakluca zdrowe myslenie. Leczeniem odpowiednim uregulujesz twoja chemie i bedziesz znowu mogla zdrowo myslec.

Czy powinno się leczyć wierzących?Czy wiara jest defektem?Czy niewiara też nim jest?Może wszystko jest defektem?

[moi]

Czy powinno się leczyć wierzących?Czy wiara jest defektem?Czy niewiara też nim jest?Może wszystko jest defektem?

Jeśli ma się obniżony, depresyjny nastrój, to wszystko takie się właśnie wydaje. Warto miec jendak świadomość, że rzeczywistośc wcale tak nei wygląda, że obok spraw przytłaczajacych, sa i takie, które mogą nas cieszyć, śmieszyć, bawić, z których możemy być zadowoleni i dzięki którym czujemy szczęście. Teraz, być może, jesteś na tą lepszą połowę życia zablokowany przez swoj nastrój, ale depresja minie: pod wpływem leków lub czasu. Wtedy znowu odkryjesz radość i spokój.

Pozdrawiam.m.

[mei]

.

[Kamil Kończak]

Czy powinno się leczyć wierzących?Czy wiara jest defektem?Czy niewiara też nim jest?Może wszystko jest defektem?

Jeśli ma się obniżony, depresyjny nastrój, to wszystko takie się właśnie wydaje. Warto miec jendak świadomość, że rzeczywistośc wcale tak nei wygląda, że obok spraw przytłaczajacych, sa i takie, które mogą nas cieszyć, śmieszyć, bawić, z których możemy być zadowoleni i dzięki którym czujemy szczęście. Teraz, być może, jesteś na tą lepszą połowę życia zablokowany przez swoj nastrój, ale depresja minie: pod wpływem leków lub czasu. Wtedy znowu odkryjesz radość i spokój.

Pozdrawiam.m.

Moi źle mnie zrozumiałaś,to była ironia na posta Kuni,który wydał mi się po prostu głupi.Pytania były raczej retoryczne

[przegłosowany]

Każdego dnia myślę o chorobie i boję się, że będę miała napad lęków.

A możesz opisać jakich lęków się boisz? Ataków paniki czy czegoś w tym rodzaju? W swojej obecnej sytuacji, gdy w sumie nie mogę niczego zapieprzyć nie boję się nawrotu urojeń. Myślę, że dokładnie potrafię je rozpoznać i poskromić czy to odpowiednim myśleniem czy też zwiększeniem dawki leku. Cholernie się boję jednak, że wrócą najstraszliwsze ataki paniki, duszenie, dławienie, suchość w ustach, łażenie w jedną i drugą stronę bez celu, aby oddalić wrażenia lękowe, walenie serca jakby miało wyskoczyć z klatki albo przestać bić i uczucia, że to jest właśnie moment, w którym umieram. Takie coś miałem i się właśnie zastanawiam czy można te objawy łączyć ze schizą. Katatoniczny furor bez stuporu i gibkości woskowej czy może zwykły, najnormalniejszy w świecie atak paniki? Prosiłem by dzwonili po karetkę, ale nie byłem też do tego pomysłu całkiem przekonany.

[mei]

.

[moi]

Zaczyna się od derealizacji. Przechodzi w kilkugodzinne poczucie lęku. To nie jest nagły, gwałtowny atak. Boję się ludzi, boję się, że ktoś mi chce zrobić krzywdę, ktoś kontroluje mnie, jacyś oni wiedzą coś o mnie (nie wiem co) i wykorzystają to żeby mnie zniszczyć. U mnie lęk się upsychotycznia. Do tego dochodzą myśli samobójcze. I wtedy żaden lek nie działa. Musi minąć te kilka godzin. A w czasie jak to trwa kręcę się bez celu po mieszkaniu, wyjmuję różne rzeczy, żeby za chwilę je schować, zaczynam pisać smsa, kasuję i od nowa, zastygam na dłużej, omijam okna, bo ktoś mnie obserwuje, jak jestem sama, gaszę światła i przeczekuję w ciemnościach.

Ja w takim stanie dzwoniłam do kogoś zaufanego - rozmowa zwykle przynosiła ulgę, pomagała rozładować napięcie.
Miałam taką przyjaciółkę, do której zawsze mogłam zadzwonić powiedzieć wprost, że dziś źle się czuję i chciałabym chwilę porozmawiać. Ona też miała problemy z psychiką i świetnie się rozumiałyśmy. Byłyśmy ze sobą naprawdę blisko, ale ostatnimi czasy kontakt się urwał i jakoś nie mam potrzeby odnawiania go.
Dzwoniłam też do mojej mamy, żeby pogadać chwilę, choć jej nie wtajemniczałam zwykle w swoje problemy.
Czasami wystarczył telefon do kogokolwiek, żeby poczuć się lepiej. Ot, zwykłe ple ple, ale przynosiło mi ulgę w cierpieniu.

Pozdrawiam.m.

[Petruccio]

Zaczyna się od derealizacji. Przechodzi w kilkugodzinne poczucie lęku. To nie jest nagły, gwałtowny atak. Boję się ludzi, boję się, że ktoś mi chce zrobić krzywdę, ktoś kontroluje mnie, jacyś oni wiedzą coś o mnie (nie wiem co) i wykorzystają to żeby mnie zniszczyć. U mnie lęk się upsychotycznia. Do tego dochodzą myśli samobójcze. I wtedy żaden lek nie działa. Musi minąć te kilka godzin. A w czasie jak to trwa kręcę się bez celu po mieszkaniu, wyjmuję różne rzeczy, żeby za chwilę je schować, zaczynam pisać smsa, kasuję i od nowa, zastygam na dłużej, omijam okna, bo ktoś mnie obserwuje, jak jestem sama, gaszę światła i przeczekuję w ciemnościach.

Miałem podobnie, jak nie identycznie, nawet przedwczoraj. Często się to u mnie powtarzało bo zmianie na abilify, ale tylko wieczorem przed snem, jak przyjmowałem dawkę abilify. Z tego względu zmieniłem lek na solian. Sam nie wiedziałem, jak sobie z tym poradzić, bo też miałem myśli samobójcze, więc poszedłem do lekarza.
Nie pamiętam, mei, jakie leki bierzesz i ile już opcji wykorzystałaś, ale może lekarz coś na to poradzi?

[marek-sportowiec]

Karetka w 2004 (odcinek 50 km kosztowała 130 zł).

[Kamil Kończak]

Ja jechałem karetką do psychiatryka po próbie samobójczej ze szpitala.Chciałem wrócić do domu po plecak i pojechać.Lekarz uparł się,że mam zostać.Pojechałem.Jak przejrzałem na oczy co to za syf to ewakuowałem się jak najszybciej się dało.Szpital w Gnieźnie.Żadnego psychologa.Ordynator,który bierze łapówki.Codziennie na obchodzie wszyscy na jadalni ustawiali się w kole.Obchodził i jak mantrę wypowiadał "Jak się pan czuje?".Większość odpowiadała zdawkowe "dobrze".Leki wyrzucałem przez okno.Jak wychodziłem na własne życzenie pielęgniarka suka powiedziała coś w stylu "On tu do nas i tak wróci".Był jeden cygan.Miał problemy z żoną.Ona utrudniała mu widzenia itd,był między nimi konflikt.Wujek upił go i wywiózł do psychiatryka.Obudził się w pasach.Ordynatorowi dał w łapę żeby go trochę potrzymał.To jest polska rzeczywistość.Gdzie obrońcy psychiatrii?Koleś nie miał żadnych problemów psychicznych.Może objawy depresji związane z tym,że nie mógł syna widywać.Inny trafił do psychiatryka bo chciał zabić swoją żonę za zdradę.Lekami zrobili z niego wrak.Kilku uciekało przed wymiarem sprawiedliwości.Takich szpitali,typowych psychiatryków jest więcej.Większość ludzi nie ma żadnej psychozy a pakuje się w nich leki.Mi w innym szpitalu nawet nie napisano w wypisie,że podali Haloperidol.Przypadek?60,70 % przypadków to ludzie,którzy obyli by się bez szpitala.Dla kogo trzyma się ten cały system szpitalny?

[moi]

Na moim oddziale było paru leserów (babka, co symulowała, bo chciała dostać rentę i dwóch facetów, którzy nie wiedzieli, co ze sobą zrobić w życiu, więc przychodzili na oddział dzienny), ale pozostała reszta pacjentów to byli ludzie, którzy naprawdę potrzebowali pomocy.

Pozdrawiam.m.

[Kamil Kończak]

Na moim oddziale było paru leserów (babka, co symulowała, bo chciała dostać rentę i dwóch facetów, którzy nie wiedzieli, co ze sobą zrobić w życiu, więc przychodzili na oddział dzienny), ale pozostała reszta pacjentów to byli ludzie, którzy naprawdę potrzebowali pomocy.

Pozdrawiam.m.

Widocznie mamy inne doświadczenie.Ja mówię o typowych psychiatrykach.Większość ludzi tam przebywających nie ma psychozy.

[moi]

Irish, ja byłam w typowym psychiatryku. Mały szpitalik w niewielkiej miejscowości, gdzie diabeł mówi dobranoc, a chorzy są pozostawieni samym sobie.
Nie zmienia to faktu, że na moim oddziale byli ludzie potrzebujący pomocy. Nie leserzy.

Pozdrawiam.m.

[Kamil Kończak]

Ja nie twierdzę,że nie potrzebowali pomocy.Wielu ludzi potrzebuje pomocy.Jednak niekoniecznie w psychiatrykach.