do przyjaciół

[piotr 84]

dziękuje wam za to że byliście
i za to że mnie odprowadziliście
teraz idę w wieczność
do naszego Boga
by tam u Niego zrzucić ciężar życia
i podziękować mu za was przyjaciele

[danielek]

dziękuje wam za to że byliście
i za to że mnie odprowadziliście
teraz idę w wieczność
do naszego Boga
by tam u Niego zrzucić ciężar życia
i podziękować mu za was przyjaciele

Piotr ale przyjaciół się nie zostawia ale ja nowy jestem.

[piotr 84]

Gdy pustka we łbie ogarnia mnie całego
a słowa już się nie liczą
chyba się nie liczą
czekam na Pana
On się ulituje nad stworzeniem
wydobędzie z ciała kalekiego
dwadzieścia jeden gram duszy
bezcennej
i będę u Niego
bo chorujemy tylko dlatego że koło nas Pana nie ma
i cierpimy bo Pana nie ma
u Niego nie sposób cierpieć
bo On to niebo

[danielek]

Niebo istnieje .Ale nie pchaj sie tam

[piotr 84]

słowa znikły
umarły je komórki
kim bez refleksji jest człowiek
bezmózgiem
więc mnie już chyba nie ma
czy dusza umie myśleć
coś tam czuje
bez myślna nirwana ogarnia mnie
gdy już mózg zrobi kaput
odnajdę się w nowym świecie
bez-mózgowia
a duch wymyśli na nowo słowa zdania
całe piękne
nie zawiesi się jak to co pod czaszką mam

ps nie spieszę się Daniel