Trudno mi się pogodzić z diagnoza schizofrenii

[Dobro]

Ja zrobię medytację w Twojej intencji.

[Maciejka34]

dziekuje Karuna..

[Kiciuś_XXL]

.

jesli ktos z czytajacych modli sie to prosze o modlitwe w mojej intencji, ktora oczywiscie odwzajemnie..

Modlitwą mogę Cię wesprzeć.
Wiara czyni cuda.

[Maciejka34]

bardzo dziekuje...

[donkichote+]

nie polecam pisać o trudnych przeżyciach czy sytuacjach z racji tego że ludzie bywają mało empatyczni.

[Bratnia dusza]

Witam

Mi diagnoza pomogła zrozumieć to, co działo się przed jej wystawieniem. Zresztą pomógł mi w tym neuroleptyk, bo przy pierwszej dawce, zrozumiałem ze to nie siły nadprzyrodzone a jakaś nieznana mi choroba. Diagnoza była więc wytłumaczeniem i wskazówką by dowiedzieć się więcej na ten temat.

Z czasem doszła kolejna diagnoza - cukrzyca typ 1. To mnie załamało, bo jak mam wstrzykiwać insulinę sobie, jak wyliczać jednostki w stanach chorobowych schizofrenii? Dla tego rozumiem co to diagnoza. Bo sama diagnoza schizofrenii jakoś mnie nie dobiła o tyle mocno co cukrzyca.

Nie wiem czy pogodzić się da. Da się nauczyć z tym zyc lepiej i gorzej, ale pogodzić jest najtrudniej, to tak jak by tolerować? Nie wiem, nie potrafię tego wysłowić niestety.

[Maciejka34]

rozumiem, to musialo byc trudne dla Ciebie... zdrowka zycze :-)

[Maciejka34]

w lutym czeka mnie operacja wyciecia guza.. ale lekarz twierdzi ze to łagodna zmiana. ufff...

[Pamal]

To dobrze (że łagodna).

[mgd920]

mnie tez bylo trudno pogodzic sie z diagnoza

[mandragora]

Prawie dwa lata temu po jedynym epizodzie psychozy w swoim życiu usłyszałam diagnozę najpierw ostre wielopostaciowe zaburzenia psychotyczne a po jakimś czasie lekarka zmieniła ja na schizofrenie paranoidalna. O ile ta pierwsza nie wywarła na mnie aż takiego wrażenia to druga diagnoza mnie przygniotla. Do tej pory nie mogę tego zaakceptować i sobie z tym poradzić. Oczywiście o diagnozie wiem tylko Ja, mąż, lekarka i terapeutka do której chodziłam. Nikt wiecej. Uznałam ze tak będzie najlepiej. Czy ktoś z Was też ma problem z uznaniem diagnozy schizofrenii?

Mozesz powiedziec po jakim czasie zmieniono diagnoze? czy biorac leki mialas jakies urojenia? czy psychoza wrocila? czy kiedykolwiek odstawialas leki?
Pozdrawiam

[agat]

jest i było mi bardzo trudno się pogodzić. Leczę się już wiele lat. Szczególnie, że trawią mnie teraz okropne objawy negatywne, które upośledzają moje codzienne funkcjonowanie. Mam mutyzm. Z osoby rozgadanej i otwartej coraz bardziej robię się zamknięta. Lęki zwyciężają. Jak tu wziąć się w tak zwaną garść i normalnie pracować? To wielki wysiłek.
A jak to jest u Was z objawami negatywnymi? Czy mijają Wam po jakimś czasie? Jak sobie z nimi radzicie?

[Maciejka34]

[/quote]
Mozesz powiedziec po jakim czasie zmieniono diagnoze? czy biorac leki mialas jakies urojenia? czy psychoza wrocila? czy kiedykolwiek odstawialas leki?
Pozdrawiam
[/quote]
Witaj mandragora. diagnoze zmieniono po 2-3 miesiacach od wystapienia psychozy. ja bardzo szybko zareagowalam na leki, wiec juz w szpitalu wszystko zniklo. bylam w nim 2,5 tygodnia. urojen nie mialam jak wyszlam ze szpitala. na szczescie to byl moj jedyny epizod. w grudniu, po konsultacji z innym lekarzem odstawilam leki (robilam to wg jego wskazan , bardzo powoli przez kilka miesiecy zmniejszajac dawke) i czuje sie dobrze. mam w razie w jeszcze lekarstwa, gdyby jednak cos powrocilo. chociaz mam nadzieje ze to byl ostatni epizod w moim zyciu.
pozdrawiam serdecznie.

[Maciejka34]

jest i było mi bardzo trudno się pogodzić. Leczę się już wiele lat. Szczególnie, że trawią mnie teraz okropne objawy negatywne, które upośledzają moje codzienne funkcjonowanie. Mam mutyzm. Z osoby rozgadanej i otwartej coraz bardziej robię się zamknięta. Lęki zwyciężają. Jak tu wziąć się w tak zwaną garść i normalnie pracować? To wielki wysiłek.
A jak to jest u Was z objawami negatywnymi? Czy mijają Wam po jakimś czasie? Jak sobie z nimi radzicie?

witaj agat.
u mnie objawy negatywne, badz skutki zazywania neuroleptykow minely po jakims roku, moze troche wiecej. tez bylam zamknieta w sobie, osowiala, czulam sie jakby miala tylko jedna polkule mozgowa. rozkrecilam sie troche po powrocie do pracy, chociaz sam powrot wspominam dosc ciezko. bylo mi bardzo trudno przez to ze mialam utrudniona zdolnosc kojarzenia, logicznego myslenia, bylam za wolna, malo komunikatywna. z czasem dawki lekow zmniejszono i zaczelam czuc sie lepiej. teraz od prawie dwoch miesiecy nie biore lekow i jest ok. o chorobie przypominaja mi tylko zbedna kilogramy, ktorych sie nabawilam po zazywaniu lekow, a ktore probuje zrzucic.
pozdrawiam serdecznie.

[agat]

jest i było mi bardzo trudno się pogodzić. Leczę się już wiele lat. Szczególnie, że trawią mnie teraz okropne objawy negatywne, które upośledzają moje codzienne funkcjonowanie. Mam mutyzm. Z osoby rozgadanej i otwartej coraz bardziej robię się zamknięta. Lęki zwyciężają. Jak tu wziąć się w tak zwaną garść i normalnie pracować? To wielki wysiłek.
A jak to jest u Was z objawami negatywnymi? Czy mijają Wam po jakimś czasie? Jak sobie z nimi radzicie?

witaj agat.
u mnie objawy negatywne, badz skutki zazywania neuroleptykow minely po jakims roku, moze troche wiecej. tez bylam zamknieta w sobie, osowiala, czulam sie jakby miala tylko jedna polkule mozgowa. rozkrecilam sie troche po powrocie do pracy, chociaz sam powrot wspominam dosc ciezko. bylo mi bardzo trudno przez to ze mialam utrudniona zdolnosc kojarzenia, logicznego myslenia, bylam za wolna, malo komunikatywna. z czasem dawki lekow zmniejszono i zaczelam czuc sie lepiej. teraz od prawie dwoch miesiecy nie biore lekow i jest ok. o chorobie przypominaja mi tylko zbedna kilogramy, ktorych sie nabawilam po zazywaniu lekow, a ktore probuje zrzucic.
pozdrawiam serdecznie.

czyli potrzeba czasu.Tylko ja biorę leki już długo. Na razie nie mogę zejść z leków niestety. Próby kończą się fiaskiem. Próbowałam ostatnio. To tylko rozregulowało moje samopoczucie i było jeszcze gorzej. Widocznie to jeszcze nie jest ten moment.
pozdrowienia Maciejka34.

[Maciejka34]

tak, jednym trzeba wiecej czasu innym mniej. kazdy choruje inaczej.. zdrowka zycze

[Maciejka34]

hej wszystkim. wracam tu po jakims czasie. co u mnie. no coz.. probowalam odstawic leki. udalo sie na rok czasu. po roku doswiadczylam drugiej psychozy. odstawialam bo chcialam zajsc w ciaze. nie udalo sie ani jedno ani drugie. tylko tyle ze teraz mam mniej lekow, tylko jeden lek wlasciwie rano, dawka podtrzymujaca, do kontroli co 3 miesiace chodze. zmienilam tez lekarza prowadzacego po szpitalu, bo moja wczesniejsza lekarka faszerowala mnie lekami do tego stopnia ze czulam sie jak cyborg. teraz czuje sie lepiej. nawet udalo mi sie schudnac kilka kilo. jednak boli to ze o drugim dziecku moge zapomniec. i ze moje studia z psychoterapii nic nie znacza oprocz zmarnowanej kasy. bo nie moge pracowac terapeutycznie. 7 lat studiow szlag trafil.. czasem sobie z tym radze. a czasem zupelnie nie..

[Maksymiliana]

Teraz masz nauczkę i to dla wszystkich którzy chcą tak odstawiać, żeby NIE ODSTAWIAĆ LEKÓW

[Pamal]

A wiedza psychologiczna się w codziennym życiu nie przydaje?

[F20]

A ta wiedza się w codziennym życiu nie przydaje?

Uważam, że Zbyszek podszywa się pod swoją koleżankę i założył tu profil jako Maksymiliania. Jako prawdziwy urojeniowiec mam prawo tak mysleć.