co zabrać ze sobą do szpitala? [pilne]

[netka]

Kochani, leczę się od sześciu lat na F20, ale teraz zostałam skierowana po raz pierwszy do szpitala z diagnozą: depresja poschizofreniczna (z zagrożeniem myśli "s").
idę pierwszy raz do szpitala i baardzo się boję. jak to będzie wszystko wyglądało? co mogę ze sobą zabrać, a co nie? interesuje mnie wszystko.
odpowiedzi będę czytała do jutra rana...

pozdrawiam i co złego to nie ja.

ps. nie straszcie mnie jeszcze bardziej, niż jestem.

[mei]

.

[netka]

dziękuję Ci Ewik
jutro rano jadę, ale bardzo się boję...

trzymajcie się Drodzy Forumowicze:)

[Darius]

Powodzenia
Możesz też zabrać ze sobą mp3, będziesz mogła posłuchać muzyki.

[zbyszek]

Zabierz wygodne i tanie ubranie - najlepiej dresy, pastę do zębów, szczoteczkę, mydło, ręcznik, papier toaletowy, kartę telefoniczną. Zabierz mały notatnik i napisz codziennie jedno zdanie, ale tylko jedno zdanie !

Nie zabieraj biżuterii, jak i żadnych przedmiotów, które można zniszczyć lub stracić. Nie zabieraj żadnych strojów, nawet ładniejszego swetra. Nie zabieraj książek, ani radia, w żadnym przypadku telefonu komórkowego. Nie zabieraj kosmetyków, w żadnym razie lusterka ani podobnych ładnych rzeczy. Zabierz plastykowy kubek.

Najlepiej nie zabieraj po prostu niczego, co można łatwo rozdeptać, jak choćby drugie okulary, etc. Dresów nie można rozdeptać i dlatego są ok.

Poza tym nie licz na jakąś widoczną stałą opiekę ze strony personelu. Leczenie polega na odsiedzeniu. Najlepiej zajmij się tam tylko szukaniem jakichś miłych myśli, a wszystkie inne olej.

[netka]

dziękuję Zbyszku za rady. ale okulary muszę wziąć, bo bez nich nawet do łazienki nie doszłabym... trudno, mam kilkanaście par okularów, to najwyżej dowiozą z domu...

pozdrawiam, właśnie za chwilę jadę. bardzo się boję.

no to pa

Netka.

[rudegirl]

kurcze Moja Droga nie zdążyłam

w każdym razie jak wyjdziesz na przepustke, bo na pewno tak będzie- przeczytasz-

pewnie teraz już sama wiesz jak to jest w szpitalu- dziwnie w każdym razie- takie ja mam odczucia, kiedy doszłam do siebie po stanie ostrym przejrzałam na oczy bo na lekach mocnych spałam cały czas.. ehh.. to było straszne.. ludzie po przywiązywani do łóżek pasami, brudni często, w niektórych salach pachniało moczem..ehh.. dyrektorzy wielkich białostockich firm, sprzątaczki, kobiety, które na leczenie wysłali "zatroskani" mężowie alkoholicy- które płakały całymi dniami- potocznie zwani wariatami dwaj chrystusowie..ehhs było tego..no i ja.. tak się załamałam tym co zobaczyłam, że dostałam takiej depresji popsychotycznej, że szkoda gadać.. wstawałam z łożka tylko na śniadania, obiady i kolacje, leki i siku. dzięki Bogu po 3 miesiącach wreszcie mnie wypuścili !! w domu doszłam do siebie w ciągu 2-3 tygodni.

ale to tylko moje wspomnienia ze szpitala.. mam nadzieje ze Tobie tam gdzie jesteś jest lepiej.. pomagają CI rozmawiają dużo i wyniesiesz z tamtąd dużo dobrego- czego Ci z całego serca życze :*

rude

[netka]

Kochani! wróciłam na forum. na szczęście nic się nie sprawdziło z Waszych odpowiedzi ale dziękuję za rady WSZYSTKIM
będę bardzo miło wspominać szpital psychiatryczny. naprawdę wspaniali lekarze, psycholodzy, terapeuci ...
no i pomógł mi ten pobyt. bardzo mi pomógł
pisałam codziennie w szpitalu.
było naprawdę super!!!

[pchla]

To milo, ze dobrze wspominasz pobyt w szpitalu. Ja niestety takich odczuc nie mam. Ogladajac sie wstecz, szpital byl i jest dla mnie istna katorga. Ale to moja - subiektywna - opinia. Znam ludzi, ktorzy w szpitalu najchetniej by zamieszkali. Ilu ludzi, tyle opinii na ten sam temat. W calej skali. Pozdrawiam.

[zbyszek]

Miło słyszeć ! Cieszymy się, że idzie Ci lepiej zdrowotnie, bo to najważniejsze.
A propos: w jakim szpitalu byłaś ?

[netka]

Rzeszów. Chopina 2
super obsługa:)
więcej Zbyszku wysłałam na p.w.