luki w pamięci a psychoza

[Catastrophique]

To dziwne, bo nie mam żadnych luk w pamięci. Pobyt w szpitalu wolałbym zapomnieć.

[fheng]

O, to ważny dla mnie temat!
Czyli jednak mój brat nie pamięta NIC z miesiąca swej ostrej psychozy..ani tego co robił, ani tego czasu w szpitalu.
Teraz jak mu opowiadam jak było to ostro zaprzecza....teraz wiem, że faktycznie może tego nie pamiętać!

Patrzę-mój post z września a on 8 mies potem już nie żył. ..tak takie miał psychozy. Ba-nie poznawał nikogo nawet! Nie odzywał się tygodniami. Nie jadł-chudl np.40kg. Mieli go już na siłę sondą karmić:-( jak osoba bliska zapytała czy ja poznaje-tylko pokręcił głową, że nie. No ciężko było. Z tej psychozy wychodził prawie rok s I tak wg mnie nie wyszedł. Bo wyszedł z omamami ze szpitala. No jsk tydzień po wyjściu opowiadał mi nie stworzone historie? Które go samego dziwiły. Ja mu mówię-to są omamy. Tego nie ma! Nie uwierzył oczywiście. Mówiłam mojej matce że jest źle ze on jest chory. A ta nic. Jakbym mówiła o pogodzie. Tydz przed śmiercią próbował przekładać nogę przez balkon. Mamuska opowiedziała mi o tym jakby mówiła o kupnie majtek!
Przerażona kazałam jej natychmiast go do szpitala zawieźć. A ta że on ma tu dentystę umowionego a tam coś jeszcze. ..nie zdążyłam wymoc na niej tego. Ukryla przede mną fakt że on zaginął! Zanim to zrobił to blakal się w pdychozie 3 dni. Dopiero po dwóch dniach zawiadomila policję! No I go znaleźli:-(:-(:-(

[mei]

Fheng, musi Ci być bardzo ciężko, jestem w stanie sobie wyobrazić ile przecierpiał Twój brat. To niesprawiedliwe co go spotkało...

[fheng]

Fheng, musi Ci być bardzo ciężko, jestem w stanie sobie wyobrazić ile przecierpiał Twój brat. To niesprawiedliwe co go spotkało...

Tak naprawdę nie ja też tego nie wiem_:-(:-(:-( on nigdy o swoich przeżyciach nie mówił. Tylko pod sam koniec poznałam część jego urojen. Ten świat był zamknięty dla innych. On negowal chorób chyba. Unikał tematu I miał obsesji trucia. Więc jak gorszy stan to nie brał leków I się zazebialo. Ciężko chorował. Ale też nie dbał o siebie. Brał narkotyki. Nie brał leków. I to było tak-szpital-podleczyligo-wyjście-odstawienie leków I zs dwa tygodnie psychoza. Szpital pół roku-wyjście na kilka tygodni I znów psychoza I znów miesiące szpitala.

[mei]

Kurcze, napisałam, że jestem w stanie. :/ Guzik prawda, wiem tylko, że psychoza to wielkie cierpienie.

[fheng]

Kurcze, napisałam, że jestem w stanie. :/ Guzik prawda, wiem tylko, że psychoza to wielkie cierpienie.

No chorzy pewnie są w stanie sobie wyobrazić. Ja nie.

[AMerei]

ja też nie pamiętam pierwszego tygodnia pobytu w szpitalu, myślę, że to leki mnie tak zamroczyły. po tym, jak już doszłam trochę do siebie zdarzyło mi się raz prawie zemdleć i pielęgniarki się mną zajęły. jedna powiedziała pani się to często zdarza. ja byłam w szoku, bo nic takiego nie pamiętałam. moja mama nie chce ze mną rozmawiać o tym okresie, domyślam się więc, że nagadałam dużo wstydliwych rzeczy. niestety czasu już nie cofnę. chcę o tym zapomnieć.
co do ostatniego postu - tak, psychoza to wielkie cierpienie, taki koszmar na jawie, z którego nie możesz się obudzić. najgorszemu wrogowi bym nie życzyła podobnych jazd.