Psychiatra leczy jak pacjent chce

[zalew]

Zmieniłem lekarza i okazało się że psychiatra jest podatny na moje sugestie co do leczenia, narazie chodziło o termin wizyty. Do tego spotkałem się z opiniami że niektórzy psychiatrzy leczą tak - rodzaj leku i dawkowanie - jak chce pacjent.

Co o tym myślicie, macie podobnych lekarzy? Pacjent ma wiedzieć jak się leczyć czy lepiej żeby jednak psychiatra miał decydujące zdanie?

[Stfoorca]

Ja mam taką lekarkę, że ona przepisuje to co ja chcę.
Chcę ketrel - ona wypisuje ketrel,
Chcę rispolept - ona wypisuje rispolept,
Chcę zalastę - ona wypisuje zalastę....

Na szczęście wiem czego chcę więc nie narzekam
Bardzo ją lubię i chyba szybko nie zmienię lekarza.

[Chors]

Mój lekarz nie zgodził się na moje propozycje co do zmiany leków ale mój lekarz kosztuje 100 zł za wizytę

[1albert1]

Moja lekarka przystaje na wszelkie moje propozycje bo i to nie ma wyjścia.
p.s. Po czasie doszedłem do wniosku że diagnoza była <ptak>owa , więc po <ptak> sie leczyć .... Na wszelki biore lekarstwa bo niby mańka jak Ted za rogiem.

[demeter]

Na szczęście wiem czego chcę więc nie narzekam
Bardzo ją lubię i chyba szybko nie zmienię lekarza.

Jeżeli wiesz, czego chcesz i lubisz swojego lekarza, to zrozumiałe, że terapeuta poddaje się sugestiom pacjenta. To chory wie na jakie leki reaguje najbardzej pozytywnie. Rozumiem, że taka sytuacja może mieć miejsce dopiero po bliższym poznaniu - nie wyobrażam sobie, że na pierwszej wizycie chory dyktuje receptę lekarzowi.

Myślę,że warto szukać wlaśnie takiego lekarza, do którego ma się całkowite zaufanie. (we wszystkich chorobach ).

[1albert1]

hehe to tak jak z kochaniem sie na pierwszej randce ....
Czasem może byc dobrze !

[dan]

na początku leczenie to ja nie miałem nic do gadania w sprawie leków, teraz jednak omawiamy różne aspekty z lekarką. Dobrze jest kiedy lekarz jest skory współpracować z pacjentem. To pomaga, dzięki temu dobrano mi właściwe leki.

[Martyna]

W moim przypadku bylo tak ze na poczatku lekarz przepisał mi w szpitalu leki.Potem w przychodni lekarz zaczal eksperymentowac z lekami i nie najlepiej to znoosilam jak mówilam ze sie zle czuje to zmiana na cos nowego.W koncu zasugerowalam ze po tych pierwszych sie najlepiej czulam i potem juz tylko to przyjmowalam i odpukac (puk puk) od dziesieciu lat jestem w remisji.Pociesze was od razu ,ze od dawna czuje sie dobrze i zyje jak przed choroba.

[danse macabre]

bardzo dobrze ze lekarz współpracuje z pacjentem...oczywiscie dyktowac leki lekarzowi nie jest zbyt trafne ale wazne zeby ROZMAWIAC ktos kiedys powiedział ze milczenie jest złotem...nie do konca przeciez milczący nie znaczy mądry...bywają szuflady zamknięte na klucz lecz puste....ehhh chyba mi sie zmienił temat odrobinke:):):)

[demeter]

hehe to tak jak z kochaniem sie na pierwszej randce ....
Czasem może byc dobrze !

hehe - nie słyszałam o takim przypadku

[synekpanikrysi]

Jeżeli psychiatrzy mają płacone od tzw. łebka to motywacją ich będą wszelkiego rodzaju ugody. W klinicznych sytuacjach decydują tylko oni.
Prawdopodobnie są niepisane umowy pomiędzy pacjentem i lekarzem. Ze mną było tak, że nie mogłem przejść na rentę (zaczynały się poważne problemy na rynku pracy), ponieważ nie przyjmowałem recept, lecz z chwilą przyjęcia sytuacja zmieniła się radykalnie.
Dwa lata temu zapytał psychiatra, czym się leczę, odpowiedziałem ziołami, na co odrzekł odnotujemy w kartotece. Mija drugi rok od ostatniej wizyty u niego i nie sądzę by pobierał pieniądze za leczenie mnie a rentę mam.

[jojo]

Mój psychiatra decyduje, jak mam się leczyć. Na początku, około roku leczył mnie zalastą, którą brałam od czasu pobytu w szpitalu. Po niej strasznie przytyłam. Gdy lekarz i ja doszliśmy do wniosku, że przytyłam po zalaście, to on zmienił mi lek- na kventiax (to samo co ketrel). To lekarz powinien decydować, jakie leki ma brać pacjent- przecież się na tym zna. Protestowałabym gdyby psychiatra chciał abym wróciła do zalasty lub brała coś podobnego lub gdyby chciał mnie leczyć haloperidolem, który na mnie bardzo źle wpływał. Zresztą w wypisie ze szpitala mam napisane, że miałam objawy polekowe po haloperidolu.

[MAdzialena]

Mój lekarz nie zgodził się na nic chyba i dobrze

[Constantius]

ja mam wrażenie ze odnośnie tych lekarstw to psychiatrzy tak często " idą na rękę" pacjentom bo tutaj dobór leku nie jest taki że "w przypadku sytuacji "a" przypisz lek "a" w systuacji "b"daj lek "b" itd. Dobór leku jest dokonywany metodą na próbę. Zadziała to dobrze a jak nie do dam co innego... Pacjent powie mi to jest dobre to mu to dam... W pewnym sensie jest to OK ale lekarz powinien mieć nad tym kontrole. Mogę przecież co miesiąc żądać czegoś innego... I co wtedy ? Mogę się uzależnic od nasenników... Mogę coś połączyć źle i mieć "zgon"... Mogę coś nagle odstawić i też szybko źle się poczuć. Jak coś sobie sam aplikuje no to czemu nie moge tego sam odstawić... Jak być madrym to na całego Ordynator w szpitalu powiedziła mi ze szybkie zmienianie leków psychotropowych i próbowanie coraz innych to katowanie własnego mózgu... Sami wiecie jakim wstrząsem było spożycie pierwszej tabletki psychotropowej. Albo spanie na okrągło, istny zgon albo inne cuda... Taki pan Andrzej w szpitalu opowiadał mi jak jego lekarz odpowiedziła mu ze dlaczego nie może przestać brać pychotropów... "Teraz Panie Andrzeju to zaprzestanie brania leków będzie dla pana takim samym wstrząsem jak ten gdy zaczynał pan je brać" Cały organizm się bedzie musiał przestawić..."

[moi]

Oj, nie przesadzaj Constantinus. Całe zamieszanie z lekami trwa najwyżej ze dwa tygodnie, kiedy najbardziej odczuwasz skutki uboczne leku. Potem już jest z górki. Jeśli dobrze opracujesz z lekarzem prowadzącym dawki początkowe i końcowe, to skutki uboczne na początku i końcu kuracji można zminimalizować bardzo wyraźnie. Ja np. zaczynałam od ćwiartki tabletki przez tydzień, potem połówka i dopiero po dwóch trzech tygodniach lekarz zaczął ustalać odpowiednią dawkę. Uważam, że to bardzo dobra metoda, ale nie w stanie ostrym, kiedy trzeba szybko i skutecznie działać.
Poza tym, wydaje mi się, że w stanie ostrej psychozy leki inaczej się odczuwa - przynajmniej ja mam takie wrażenia, że podczas psychozy leki naprawdę pomogły mi "wrócić na ziemię", że tak powiem. Nie pamiętam skutków ubocznych, tylko apatię i przygnębienie, zwiastujące przewrotnie -jak się okazało- polepszenie.
Nie ma co siać paniki - w tej chwili są już o niebo lepsze leki, niż wtedy, gdy zaczynałam leczenie. Medycyna idzie naprawdę do przodu i gdyby nie jakieś lobbowanie między koncernami farmaceutycznymi chorzy mieliby, ajk sądzę, bardzo szybko dostęp do tych nowości.
Ale dobry lekarz wie, co przepisać i jak dawkować lek, żeby zmniejszyć skutki uboczne na początku i końcu kuracji farmaceutykami.

Pozdrawiam.m.

[Constantius]

Farmakon to z grecka TRUCIZNA. Jakby coś było dobre to by rosło w ogrodzie na drzewie lub w ziemi.... nikt nigdy nie wie jakie są długotrwałe skutki używania leków wprowadzonych dopiero co do leczenia.... Nowe leki zaburzają gospodarkę wenglowodanami ( tycie) pracę wątroby, gospodarkę hormonalną... itd.. /Ale to jest tzw mniejsze zło... płacisz utratą zdrowia fizycznego by ratowac psychiczne. Każdy farmaceuta na pierwszym roku studiów jest uczony ze Farmakon to z grecka trucizna.... tylko umiejętnie stosowana

[sheche]

ja miałam lekarkę która zapisywała mi różne olzapiny, a to zyprexe, a to zalastę a to zolafren i skutkiem takiego leczenia było 28 kg nadwagi a objawy jak były tak były, ale gdy z 70 zł zaczęła wołać 100 zł to zapisałam się do przychodni, lekarka w przychodni zapisuje mi to na czym się czuję dobrze czyli solian i lorafen, tylko na moją sugestię zwiększyła mi dawkę na maksymalną, wolę jak lekarz rozmawia, niż tylko słucha... aha na solianie już schudłam 26 kilogramów, jeszcze ze 4 kilo i będę mieć figurkę modelową...

[mei]

.

[sheche]

trochę nie w temacie, ale powiem o schudnięciu tylko tyle, że odkąd biorę solian to średnio na miesiąc chudnę 2 kg, jem normalnie, to znaczy mniej, ale nigdy nie jestem głodna, to tyle, bo co mogę więcej napisać...

[moi]

Farmakon to z grecka TRUCIZNA. Jakby coś było dobre to by rosło w ogrodzie na drzewie lub w ziemi.... nikt nigdy nie wie jakie są długotrwałe skutki używania leków wprowadzonych dopiero co do leczenia.... Nowe leki zaburzają gospodarkę wenglowodanami ( tycie) pracę wątroby, gospodarkę hormonalną... itd.. /Ale to jest tzw mniejsze zło... płacisz utratą zdrowia fizycznego by ratowac psychiczne. Każdy farmaceuta na pierwszym roku studiów jest uczony ze Farmakon to z grecka trucizna.... tylko umiejętnie stosowana

Moim zdaniem mylisz się, Constantiusie, farmakon nie jest tak jednoznacznym słowem, jak to opisujesz. Farmakon to nie jest "trucizna umiejętnie stosowana" - to słowo w języku greckim ma podwójne znaczenie, a co ciekawe - są to znaczenia przeciwstawne: jedno z nich oznacza rzeczywiście truciznę, a drugie - lekarstwo. Tak więc farmakon to coś, co jest i lekarstwem (ma jakieś dobre działanie) i trucizną jednocześnie (w pewien sposób szkodzi). Jacques Derrida tym słowem nazwał wynalazek pisma - farmakon, ponieważ z jednej strony pismo pomaga zachować cenne informacje, jest trwalszym nośnikiem, niż ludzka pamięć, ale z drugiej powoduje, że ludzka pamięć przestaje polegać na sobie samej.
Gdyby porównać farmakon do leków psychotropowych i innych, to faktycznie można powiedzieć, że z jednej strony leki pomagają przywrócić biochemię mózgu do równowagi, a z drugiej strony leki, jak każde środki chemiczne, nieobojętne dla ludzkiego organizmu, mają zapewne jakieś skutki uboczne (np. wpływ na wątrobę, itd).
Na końcu swoich rozważań Derrida pisze jednak, że na tym właśnie polega farmaceutyczna siła farmakonu, że jest on i tym i tym jednocześnie - nie ma takiego drugiego środka, o takich właściwościach. I że tak samo jak wynalazek pisma nie wyręczył nas do końca w używaniu pamięci, a świadomość, że trzeba jej używać i że w pewien sposób jest ona niezastąpiona powróciła dzięki pismu właśnie, tak samo, nawet ta zła strona farmakonu może jednak potęgować dobre działanie środka leczniczego.
Myślę, że właśnie ten ostatni kontekst interpretacyjny zw. ze słowem farmakon najlepiej opisuje działanie środków farmaceutycznych na psychikę człowieka- nie ma takiego drugiego środka i już z tego powodu farmakon - rozumiany tu jako leki psychotropowe- jest cenny, bo niezastąpiony
Polecam na Święta lekturę "Pisma filozofii" Jacques'a Derridy

Pozdrawiam.m.