Jak to jest być osobą chorą na schizofrenię?

[cezary123]

Czuje się więcej niż kac i wstyd. O tym mogę zapewnić. Nic się nie rozumie z tego dlaczego to wszystko się zdarzyło i dlaczego tak się człowiek dziwnie zachowywał.
Z czasem spycha się to wszystko z ulgą do nieświadomości, że już po wszystkim i tyle.

[Bright Angel]

Lekarze właśnie depresję popsychotyczną tłumaczą, że jest spowodowana uświadomieniem sobie własnych wybryków i niczym nieskrępowanej "twórczości" w psychozie.

[hvp2]

Do powstania depresji popsychotycznej wystarczy świadomość, że człowiek przestał zaliczać się do "ludzi normalnych" i stał się "wariatem". Nie musi być do tego potrzebny "kac po >>twórczości<<".

Ponadto szereg neuroleptyków w dużych dawkach może wywoływać depresję na poziomie biochemicznym. Taki np. tfu... "Haloperidol"

[Bright Angel]

A jak wytłumaczysz depresję popsychotyczną po np. 5 psychozie?

[hvp2]

Chociażby:

szereg neuroleptyków w dużych dawkach może wywoływać depresję na poziomie biochemicznym.

plus monotonia i specyficzna atmosfera oddziału dziennego lub skrajna monotonia i pozbawienie wolności na oddziale całodobowym.

[Bright Angel]

Lekarze odrzucają teorię, że depresję popsychotyczną powodują neuroleptyki. Bo często zwiększają znacznie dawki leków chorym bez psychozy i nie popadają w depresję. Chociaż nigdy nic nie wiadomo do końca. Osobiście skłaniałbym się do tego, że depresja jest spowodowana utratą naszego urojonego świata i "obudzenie" się w brutalnej rzeczywistości. Tak przynajmniej było u mnie. Ale u innych chorych możliwe są inne powody.

[hvp2]

Lekarze odrzucają teorię, że depresję popsychotyczną powodują neuroleptyki. Bo często zwiększają znacznie dawki leków chorym bez psychozy i nie popadają w depresję. Chociaż nigdy nic nie wiadomo do końca.

Możliwe skutki uboczne: Ze strony ośrodkowego układu nerwowego: zespół parkinsonowski, akatyzja (zespół niespokojnych nóg), ostry zespół dyskinetyczny (nieskoordynowane i niezależne od woli ruchy), napady drgawkowe. Inne objawy: bezsenność, pobudzenie psychoruchowe, depresja (zwłaszcza u chorych ze skłonnościami do zaburzeń nastroju), zawroty głowy, stany splątania i majaczenia. Szczególnie na początku leczenia: senność, zaburzenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, spowolnienie reakcji.

Osobiście skłaniałbym się do tego, że depresja jest spowodowana utratą naszego urojonego świata i "obudzenie" się w brutalnej rzeczywistości. Tak przynajmniej było u mnie.

To o czym piszesz to jest, wymieniany też w literaturze, "powód-klasyk"!

[Bright Angel]

Do ulotek trzeba podchodzić bardzo ostrożnie, bo prawnicy koncernów farmaceutycznych wpisują do nich prawie wszystkie możliwe choroby, aby ustrzec się przed pozwami. A że depresja często pojawia się po psychozie to ją wpisali, bo nie ma dowodów, że nie jest spowodowana lekami. To czy depresja popsychotyczna jest od leków czy nie, jest nierozstrzygnięta dla mnie. Są za i przeciw. Możliwe, że jest kilka przyczyn i leki jakiś tam też mają wpływ.

[Piotrek]

[jacek01]

skłaniam się do genezy depresji popsychotycznej jak u 44 tzn.jako skutku konfrontacji rzeczywistosci ze światem urojonym

[Niemamnie]

Życie ze schizofrenią to jak życie z każda inna chorobą przewlekłą.

[Zuluz]

Troszkę więcej cierpienia niż u zdrowych ludzi..

[fuKs]

Być osobą chorą na schizofrenię, znaczy stawiać się do psychiatry po recki, uczęszczać na terapię, szukać rozwiązania problemów z lękami i zachowaniem wspólnie z psychologami, liczyć się z możliwością utraty budowanego ego, fundamentu czy "kręgosłupa moralnego".
Bycie chorym utrudnia kontakt z ludźmi, wprowadza w stan głębokiego zadumania nad sensem istnienia, co dla niektórych jest priorytetem.
Powiedzmy, że to "wieczny haj".
Poza tym jesteśmy jak wszyscy inni, mamy te same pragnienia, niektóre mocniejsze, inne mniej.
Mniej więcej tak to widzę.

[Kefas]

choruję więc nie wiem

[wowo]

Być chorym na schizofrenie nie życzę nikomu, nawet najgorszemu wrogowi. Gdyby to było takie proste, przyjąć leki i mieć z głowy objawy a to nie tak, czasami trzeba kilku lat żeby dobrać leki a przez ten czas życie to koszmar. Błędne decyzje lekarzy co zdarza się często, metoda prób i błędów, człowiek jak królik doświadczalny. Ktoś napisał że jak na haju i jest w tym dużo prawdy, tylko że życie ucieka a człowiek w pułapce i nie jest w stanie o własnych siłach z niej wyjść. Każda świadoma osoba swojej choroby chce żyć jak zdrowy człowiek i to jest najważniejsze. Kiedy dostrzega się objawy człowiek męczy się okrutnie, przeszkadza w życiu codziennym. Dbajcie o zdrowie psychiczne bo choroba psychiczna to piekło.