"BYŁAM PO DRUGIEJ STRONIE LUSTRA"

[chorychory]

Polecam do przeczytania książki Arnhild Lauveng pt: "Byłam po drugiej stronie lustra" - Wygrana walka ze schizofrenią. Bardzo ją polecam. Podnosi na duchu człowieka...

[Zagubiona we mgle]

.

[moi]

Autorka niapisała również drugą książkę o podobnej tematyce: "Niepotrzebna jak róża. O potrzebie normalności w chorobie psychicznej". Także pozycja godna polecenia.

Pozdrawiam.m.

[milcząca czarna mery]

Przeczytałam w ostatnim czasie obie pozycje i rzeczywiście dodają nadziei.

[marcelinka]

Mnie jakoś nie zachwyciła

[lea]

przeczytałam " Byłam po drugiej stronie lustra", ale bardziej spodobała mi się książka "Dzień, w którym umilkły głosy"

pozdrawiam

[______X]

.,.,

[Kosmitka]

czytałam tę książkę - słaba. autorka nie ma telentu wysokich lotów, ale dla zabicia czasu może być.
być po drugiej stronie lustra? - ponać świat niedostępny dla zmysłów przeciętnego człowieka. świat rzeczy istniejących tylko dla nas. ja tak to interpretuję.

[moi]

"Byłam po drugiej stronie lustra" to tytuł oryginału polskiego. W oryginale norweskim jest zdaje się "Byłam lwem", "Byłam w paszczy wielkiego lwa", albo coś w tym stylu. Tytuł w tłumaczeniu polskim jest banalny i chyba wzorowany na "Alicji z Krainy Czarów".

Pozdrawiam.m.

[Kosmitka]

Też jest fajny wg. mnie. Nie każdy rozumie, że psychoza to jakby przejście na drugą stronę lustra. Ja byłam kotem...

[Zagubiona we mgle]

.

[Kiara]

Podbijam, chętnie przeczytałabym "Po drugiej stronie lustra" w formie pdf, ale jakoś nie mogę znaleźć np na chomiku... Jeśli ktoś ma byłoby świetnie gdyby chciał się podzielić

[moi]

ma ktoś w pdfie tę książkę? u mnie w bibliotece jest wypożyczona, a kupować nie chcę.

Mogłaś powiedzieć - pożyczyłabym Ci. Przy okazji

Pozdrawiam.m.

[sophie]

Bylam w Bunkrze Sztuki tez po Drugiej Stronie Lustra
Tylko mgly niestety nie bylo.

[grenadine]

Przeczytałam obydwie książki Arnhild Lauveng. Bardziej polecam "Niepotrzebna jak róża", bo też bardziej do mnie przemówiła. Może nie jest to proza wysokich lotów, wysublimowany i wysmakowany styl, ale książki te wydają się być autentyczne i prawdziwe; nie czytałam nigdy piękniejszych rekonstrukcji tego, co się dzieje w psychozie.

BTW: Arnhild przylatuje w tym roku do Warszawy na konferencję dla psychologów o psychozie.

[Wspaniale]

Arnhild Lauveng, "Niepotrzebna jak róża".

Kiedyś na chomikuj można było znaleźć książki wszelakie, od czasu straszenia procesami, karami, istna tam posucha. Ma ktoś namiar na powyższego e-booka?
W okolicznych bibliotekach u mnie nie mają tej pozycji.

[Catastrophique]

Kupiłem, przeczytałem i się...przeliczyłem. Nie znalazłem w niej odpowiedzi na podstawowe pytanie "jak się pozbyć schizofrenii". Tak, tak, wiem, że to nie takie proste, ale jedyne na co zwróciłem uwagę w tej książce to nowy sposób na radzenie sobie z bólem psychicznym - jedzenie tapety.
Mimo wszystko, książka daje nadzieję, a to już dosyć dużo.

[is]

Jest jeszcze trzecia książka tej autorki: "Coś zupełnie innego". Czytał może ktoś?

[Odlegly]

Historyjka około tematyczna:
Mój młodszy 13-letni syn chodzi do szkoły , w której obowiązkiem każdego ucznia jest noszenie ze sobą dowolnie wybranej książki. W trakcie dnia lekcyjnego jest kilka takich sytuacji, że uczniowie w oczekiwaniu na kontynuację mają obowiązek czytania. Chłopak sporo czyta od wielu lat. Wyrobił sobie bardzo szybkie czytanie. Znudziły mu się ostatnio książki typowo młodzieżowe i zaczął pyrać po naszych półkach. na pierwszy ogień poszedł Grisham, później Orwell , Vonnegut, a aktualnie Tołstoj. Ostatnio zabrał z naszej półki "The Quiet Room" Lori Schiller. Po przeczytaniu stwierdził , że książka pozwoliła mu lepiej poznać chorobę z która zmaga się jego starszy brat.
Powiem kolokwialnie: Miny nauczycieli cenzurujących książki uczniom bezcenne.

Nie jest to może dokładnie na temat ale historyjka fajna i może się komuś przyda.

[Zagubiona we mgle]

No fajnie, Odległy. Fajnego masz syna.