Mam marzenie

[lori]

moje marzenia juz od dawna sa dotkniete paraliżem

[mei]

.

[marcelinka]

Lori pamiętaj co ci pisałam i nie rezygnuj z marzeń, nie warto

[mii]

Chciałabym żeby mi się ręce nie trzęsły

[moi]

Chciałabym żeby mi się ręce nie trzęsły

Po jakimś czasie to mija. Jeśli to nie jest efekt uboczny leków, to może warto zadbać o nerwy? Mniej się stresować? Jeśli to nie jest to, to musisz iść do neurologa - to może być początek jakiejś choroby, która wcześnie zauważona nie będzie niebezpieczna. Np. możesz gdzieś mieć małego krwiaka lub tętniaka, który coś uciska, jakiś nerw i którego teraz łatwo opanować.

Pozdrawiam.m.

[MAdzialena]

Ale macie ładne marzenia

ja bym chciała latać... ale tak naprawdę...

[is]

Minęło dwa i pół roku od sprecyzowania moich marzeń w tym wątku.
Pierwsze z nich-powrót do pracy zawodowej w wyuczonym zawodzie, nadal niespełnione. Zaczęłam jednak robić coś w kierunku jego realizacji, a nie jak wcześniej, jedynie o tym marzyć.
Od spełnienia drugiego marzenia-schudnięcia 15 kg, dzielą mnie jeszcze tylko 2 kg, więc nie jest źle.
Reasumując, pierwsze marzenie nadal aktualne, a co do drugiego, mała korekta: chciałabym schudnąć jeszcze 10 kg.

[eN]

Gratuluję! Nie jest łatwo utrzymać rygor i zrzucić zbędne kilogramy, nie wracając po kilku tygodniach do poprzedniej wagi. Powodzenia w dalszym wytapianiu tłuszczyku

[moi]

Więc zrobił się tu watek retrospektywny?
Z moich marzeń nic nie zostało, bo raz, że fundusze na założenie księgarni wyciekły, a dwa, że zobaczyłam z bliska, jak kręci się taki biznes i przeszła mi ochota na zarządzanie księgarnią.

Moim obecnym marzeniem jest znalezienie godziwej pracy na ambitnym stanowisku związanym z wykształceniem humanistycznym i/lub pedagogicznym.

Takie przyziemne i życiowe marzenia

Pozdrawiam.m.

[is]

Gratuluję! Nie jest łatwo utrzymać rygor i zrzucić zbędne kilogramy, nie wracając po kilku tygodniach do poprzedniej wagi. Powodzenia w dalszym wytapianiu tłuszczyku

Dziękuję 13 kg zrzuciłam mniej więcej w rok czasu. Średnia 1 kg na miesiąc może nie jest oszałamiająca, ale wierzę, że pożegnałam się z tą 13-stką już na stałe.

[Ralf]

chce miec dziewczyne madra ktora mnie pokocha.....

[Niemamnie]

..ale na tyle głupią żeby ze mną wytrzymała...

[Akatosh]

Ja również marzę o zrzuceniu zbędnych kilogramów. W moim przypadku dobrze byłoby zrzucić conajmniej kilkanaście. Jezscze dwa, no może trzy lata temu byłem chudziutki jak patyk, ale lata faszerowania lekami połączone z mało sportowym trybem życia musiały zrobić swoje. I zrobiły. Dopiero jakiś czas temu podjąłem konkretne kroki w tym kierunku. Kupiłem sobie rowerek treningowy (z racji tego, że mam fobie społeczne ewentualność zakupu zwykłego roweru musiałem wykluczyć). Trudno się jednak zmotywować. Kiedy były jeszcze igrzyska olimpijskie, to siadałem na rowerku i oglądałem olimpiadę w telewizji, robiąc po kilkadziesiąt kilometrów w ciągu dnia praktycznie nie wychodząc z pokoju Igrzyska się jednak skończyły, to i skończyła się motywacja do jeżdżenia. Wiem że to być może żadna wymówka, ale perspektywa jeżdżenia kilka godzin i skoncentrowanie uwagi wyłącznie na tym jednym zajęciu wydaje mi się po prostu nudne. Pooglądałbym jakiś meczyk w TV (bo w TV oglądam wyłącznie mecze bądź jakieś inne sportowe potyczki, reszta wliczając w to filmy, teleturnieje i serwisy informacyjne mało mnie raczej interesuje) ale mecze non stop przecież nie lecą. Wpadłem wczoraj na pomysł, żeby jeżdzenie na rowerku treningowym połączyć z czytaniem książki i szczerze mówiąc początkowo było to dla mnie dosyć trudne Nie mogłem się kompletnie skoncentrować. Trzymanie książki w ręku i pedałowanie jest raczej mało wygodne. Na szczęście, żeby nieco ułatwić sobie zadanko, obmyśliłem po pewnym czasie prowizoryczną podpórkę pod książkę, którą mogłbym przymocować do kierownicy. Kawałek tektury, gumka i po kłopocie. Czyta się dużo lepiej Idealny sposób na połączenie przyjemnego z pożytecznym.

[Psychodelik_euforii]

Tak bardzo pragnę wyzdrowieć i nie brać neuroleptyków/.... marzenie

[is]

Kupiłem sobie rowerek treningowy (z racji tego, że mam fobie społeczne ewentualność zakupu zwykłego roweru musiałem wykluczyć). Trudno się jednak zmotywować.

No to uprawiamy tę samą dyscyplinę.
Mnie do jeżdżenia na rowerze najbardziej zmotywował okres niejeżdżenia. Wystarczył miesiąc przerwy od codziennego treningu, żeby na wadze przybyło mi 2 kg. I to mnie skutecznie zmotywowało.

Wiem że to być może żadna wymówka, ale perspektywa jeżdżenia kilka godzin i skoncentrowanie uwagi wyłącznie na tym jednym zajęciu wydaje mi się po prostu nudne.

Ja czas jazdy rozłożyłam sobie na dwie części, po jednej godzinie w południe i wieczorem. Monotonię zabijam natomiast słuchaniem radia, a zamiast w telewizor gapię się w okno.

Wpadłem wczoraj na pomysł, żeby jeżdzenie na rowerku treningowym połączyć z czytaniem książki i szczerze mówiąc początkowo było to dla mnie dosyć trudne Nie mogłem się kompletnie skoncentrować.

Też przez to przechodziłam. U mnie, po czasie, to książka zaczęła wygrywać z rowerem. Gdy była wciągająca, zwyczajnie przestawałam pedałować.

Wytrwałości Tobie życzę, Kotlet. Warto się pomęczyć. Każdy zgubiony kilogram niezmiernie cieszy.
A, i jeszcze jedno. Z jaką prędkością jeździsz?

[Akatosh]

No to uprawiamy tę samą dyscyplinę.
Mnie do jeżdżenia na rowerze najbardziej zmotywował okres niejeżdżenia. Wystarczył miesiąc przerwy od codziennego treningu, żeby na wadze przybyło mi 2 kg. I to mnie skutecznie zmotywowało.

Jest jeszcze jeden czynnik demobilizujący o którym zapomniałem wspomnieć. Nie mam wagi, więc ocenę efektu moich działań mogę oprzeć wyłącznie na obserwacji brzucha. A ten wciąż wydaje mi się taki sam jak wcześniej, co raczej wpływa demotywująco. Podejrzewam, że możliwość dokładnej weryfikacji postępu w zrzucaniu zbędnych kilogramów, jaką stwarza waga, ułatwiłoby mi zadanie i odwróciło niepokojący trend zniechęcania się. Bez wagi zauważanie postępów jest stosunkowo trudne, a można by powiedzieć, że nawet niemożliwe Nie jest to jednak mankament, któremu nie sposób zaradzić. Myślę, że taka zwyczajna waga nie kosztuje więcej niż kilkadziesiąt złotych, będę więc musiał o tym w najbliższym czasie pomyśleć i ją po prostu kupić

Wytrwałości Tobie życzę, Kotlet. Warto się pomęczyć. Każdy zgubiony kilogram niezmiernie cieszy.
A, i jeszcze jedno. Z jaką prędkością jeździsz?

Dzięki serdeczne za życzenia wytrwałość do osiągniecia zamierzonego rezultatu jest w tej sytuacji konieczna, więc życzonka bardzo adekwatne Co do prędkości z jaką jeżdżę, to pewnie nie jest duża, zauważyłem że gdy czytam książkę, to trochę wolniej pedałuję aniżeli bez książki czyli tak 10-11 km/h. Bez książki coś około 15 km/h - przy maksymalnym obciążeniu.
Pozdrawiam.

[eN]

Bez wagi zauważanie postępów jest stosunkowo trudne, a można by powiedzieć, że nawet niemożliwe

Ależ skąd, obserwuj obwody! Waga może się nie zmniejszyć, ale faktycznie schudniesz, bo pozbędziesz się tłuszczu i jednocześnie przybędzie Ci mięśni.
Polecam kanał na YouTube, dzięki któremu można się dużo dowiedzieć na temat - rozsądnego i zdrowego - odchudzania, obalając przy okazji wiele mitów: https://www.youtube.com/user/scooby1961 Kanał dotyczy głównie ćwiczeń poprawiających sylwetkę, ale są także porady w jaki sposób się odżywiać. Jeśli dobrze pamiętam to autor jest wegetarianinem. I jeszcze jego strona www: http://scoobysworkshop.com Szczerze polecam, są to naprawdę bardzo wartościowe materiały.

[Akatosh]

Ależ skąd, obserwuj obwody! Waga może się nie zmniejszyć, ale faktycznie schudniesz, bo pozbędziesz się tłuszczu i jednocześnie przybędzie Ci mięśni.

Hehe No popatrz jakie to oczywiste. Aż wstyd, że na to nie wpadłem

[is]

Co do prędkości z jaką jeżdżę, to pewnie nie jest duża, zauważyłem że gdy czytam książkę, to trochę wolniej pedałuję aniżeli bez książki czyli tak 10-11 km/h. Bez książki coś około 15 km/h - przy maksymalnym obciążeniu.

Według fachowej opinii, optymalna prędkość jazdy na rowerze, w celu spalenia tkanki tłuszczowej, to ok. 15 km/h. Z tym, że obciążenie powinno być raczej umiarkowane. Duży opór zwiększa przyrost mięśni, więc waga może wtedy spadać wolniej.
Ja przez ponad pół roku jeździłam ze średnią prędkością 21 km/h. Paradoksalnie waga zaczęła szybciej spadać, gdy zaczęłam jeździć wolniej.

[Ralf]

Tak... ze mna trudno wytrzymac..... a moze mam za duze wymagania ;(