co to jest mania z objawami psychotycznymi?

[schizo11]

Manię od psychozy schizofrenicznej (bo mania z objawami psychotycznymi to też psychoza tyle że maniakalna) odróżnia przede wszystkim silna zmiana nastroju (euforyczny lub dysforyczny), większy napęd, bieganina myśli, zmniejszona potrzeba snu, większa aktywność, większa gadatliwość, zwiększone libido itd.

Do tego mogą dochodzić urojenia (zwykle większościowe, prześladowcze) i halucynacje.

[Ralf]

nie ma.

[gold]

To w psychozie schizofrenicznej nie ma silnej zmiany nastroju?

może być często do neuroleptyków dołacza się stabilizatory nastroju czy leki antydepresyjne. W manii z objawami psychotycznymi masz super podwyższony nastrój i lekkie urojenia o treści wielkościowej,ale one nie dominują w obrazie klinicznym a bardziej zaburzony jest nastrój czyli górka.

[sophie]

Nie mam - na szczescie.
Ale kto wie ?
Moze jeszcze czyms zaraze ?

[Unknown]

F30.2 Mania z objawami psychotycznymi
Obraz kliniczny cięższy niż manii opisanej w F30.1. Podwyższona samoocena i idee
wielkościowe ulegają przekształceniu w urojenia, drażliwość i podejrzliwość w urojenia
prześladowcze. W ciężkich zespołach mogą dominować urojenia wielkościowe
lub posłannictwa religijnego. Gonitwa myśli i słowotok mogą czynić wypowiedzi
pacjenta niezrozumiałymi. Wzmożona aktywność ruchowa i podniecenie mogą prowadzić
do zachowań agresywnych i przemocy. Zaniedbywanie odżywiania się, picia
płynów i brak higieny osobistej mogą być przyczyną niebezpiecznego odwodnienia i
skrajnego samozaniedbania. Urojenia i omamy mogą być w swojej treści zgodne
zaburzeniami nastroju (syntymiczne) lub takiego związku nie wykazywać (niesyntymiczne).
Do tych ostatnich należą neutralne afektywnie np. urojenia odnoszenia się
nie zawierające treści winy lub oskarżeń, lub głosy, których treść nie zawiera specjalnego
znaczenia emocjonalnego.
Rozpoznanie różnicowe. Najczęstszym problemem jest różnicowanie ze schizofrenią,
zwłaszcza gdy stadium hipomaniakalne zostało niezauważone (przeoczono),
a obraz kliniczny wykazuje maksymalne nasilenie, dominują urojenia, niezrozumiałe
wypowiedzi i gwałtowne zachowanie, które mogą maskować podstawowe zaburzenia
afektu.
Chorzy maniakalni reagujący na leki neuroleptyczne mogą być źródłem podobnych
trudności, zwłaszcza w stadium gdy ich aktywność ruchowa i psychiczna powraca do
normy, wypowiadają jednak urojenia, doznają omamów. Pojawiające się sporadycznie
omamy lub urojenia charakterystyczne dla schizofrenii (F20.-) należą również do grupy
nie związanych z zaburzeniami nastroju (nie-syntymiczne), jeżeli objawy takie są
wyraźnie obecne i utrzymują się, właściwszym rozpoznaniem jest diagnoza zaburzeń
schizoafektywnych (F25.-) [por. również str. 21],
Obejmuje: osłupienie maniakalne